กราบ...เท้าแม่
พระคุณแม่ แท้จริง สุดยิ่งใหญ่
จะหาไหน มาเทียบ เปรียบแม่ได้
แม่รักลูก ฟูมฟัก จากดวงใจ
รักจากใคร ก็มิแม้น มาแทนทัน
บรรจงกราบ แทบเท้า ของคุณแม่
ปิติแผ่ ซาบึ้ง จึงเอ่ยขาน
บทกวี ร้อยกรอง ด้วยกลอนกานท์
ก้มกราบกราน แม่เรา ทุกเช้าเย็น
..................................
รักแม่สุดหัวใจ
แม่ครับ..แม่ คือผู้ให้ ..ความรัก..
แม่ครับ..แม่ คือผู้ให้ ..การศึกษา..
แม่ครับ..แม่ คอยเฝ้าเลี้ยง ..ดูลูกมา..
แม่ครับ..แม่ คอยดุด่า ..ให้ลูกดี..
แม่ครับ..แม่ เปรียบเหมือนพระ ..คอยปกป้อง..
แม่ครับ..แม่ เปรียบโคมทอง ..ส่องวิถี..
แม่ครับ..แม่ เปรียบประหนึ่ง ..ดุจชีวี..
แม่ครับ..แม่ ลูกคนนี้ ..รักแม่ ที่สุดเลย..
..........................................................
แม่คือใคร? ใครคือแม่?
แม่คือใคร ใครคือแม่ ช่วยบอกที ก่อกำเนิด เลือดเนื้อ เชื้อไขแม่ ครั้นลืมตา ลูกหนอ แม่เฝ้าคอย คำแรกเอ่ย ลูกจ๋า ลูกของแม่ ถึงเหนื่อยล้า กายา แม้ทนสู้ อดอิ่มบ้าง บางมื้อ ไม่มีบ่น ............................................. วันนี้ลูกจะเป็นคนดีให้ได้ สิ่งที่ลูกเคยทำให้แม่เสียน้ำตา
คือ คนที่ ให้ชีวิตเราใช่ไหม
คือ คนที่ ให้เรากินมื้อแรกหรืออย่าไร
คือ คนที่ ให้ความรักเราคนแรกใช่หรือเปล่า
คือ คนที่ ป้อนข้าวป้อนน้ำเล่านิทาน
คือ คนที่ หัดเราคลานหัดเราเดินหรือ
คือ คนที่ เราเรียกชื่อได้ชื่อแรกอย่านั้นรือ
หรือ คนที่ ยอมเจ็บยอมอดแทนเราได้
หากว่าใช่ คนนั้น คือ แม่เราเอง
................................................................ จากใจมอบให้แม่
โอ้ดวงแด ทุกวัน แม่ถนอม
เก้าเดือนล้า ในครรภ์ เฝ้าดมดอม
แม่ท่านยอม ทุกข์ยาก เหนื่อยกายา
ตาละห้อย ลูกน้อย ดวงใจฉัน
เก้าเดือนที่ แม่นี้ นับรอวัน
น้ำตาพลัน หลั่งล้น เพราะสุขใจ
ยอดดวงแด แม่นี้ ให้คำมั่น
จะเลี้ยงดู ถนอมเจ้า ทุกคืนวัน
ให้ถึงฝัน ถึงฝั่ง ดั่งตั้งใจ
ให้เจ้าอยู่ สบายกาย ไม่อายเขา
เพื่อลูกแล้ว อดอยาก แม่ทนเอา
ไม่ให้เขา ว่าได้ ให้อายคน
สู้อดทน เพื่อลูกรัก ได้อิ่มหน่ำ
งานการหนัก เพียงใด จะรีบทำ
ทนตรากตรำ เพื่อเจ้า เหมือนใคร ใคร
....................................................
จะไม่ทำให้แม่เสียใจอีกนะค่ะ
อยากจะขอโทษแม่สักพันครั้ง
กับสิ่งที่ลูกได้ทำพลาดพลั้งและเผลอ
กับสิ่งเลวร้ายที่ทำให้แม่ได้พบเจอ
ขอสัญญาว่าจะไม่เผลอทำให้แม่เสียใจ
พระคุณแม่.........
จะหยิบเอาแผ่นฟ้ามาจารึก
แทนน้ำหมึกคือมหาชลาสัย
จารึกคุณแม่นี้มีเท่าไร
ก็คงไม่เพียงพอต่อพระคุณ
ลูกขออภิวาทแทบบาทแม่
ขอทำแต่ความดีมิดับสูญ
จนจวบฟ้าดินสะลายได้เจือจุน
แทนพระคุณแม่นั้นจนวันตาย
ให้แม่ได้ภาคภูมิใจและมีหวัง
ลูกก็มีแม่เป็นเหมือนแหล่งพลัง
ลูกจะเป็นให้ได้เหมือนที่แม่หวังและตั้งใจ
ลูกขอบอกว่ารู้สึกผิดเสมอ
ทั้งทั้งที่แม่รักและคอยถนอมเลี้ยงดู
แม่คอยอุ้มชูลูกเรื่อยมา
จากนี้ลูกจะเป็นคนดีของแม่ให้ได้
แม้ว่ามันจะเหนื่อยยากสักแค่ไหน
เพราะว่าแม่รักและแม่ยอมให้อภัย
จากวันนี้ลูกขอเปลี่ยนไป..เพื่อแม่คนเดียว
ความคิดเห็น