คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : PAST 4 BY @minl3ekh
เย้ดโด้วววววว
วันนี้เป็นวันเปิดเทอมรันแรก.... ไง
“เห้ยเหี้ยอุ้มมึงดูนู้นดิ่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” อีเกวบอกกอีอุ่มพร้อมกับชี้นิ้วไปยังร่างเล็กเอวบาง
“ไหนวะๆๆๆๆๆๆ ไหนนนนนนๆๆๆๆๆๆ ”
“ไอ้ควายนู้นอะนู้นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”
“เออเห็นละๆๆๆ ทำไมวะ ”
“แม่งไส้ทำด้วยอะไรวะ ดูมึงดิ่ยังสู้เขาไม่ได้”
“ไอ้เหี้ย”
“เหี้ยยยยยยยยยยยยยย เขาเดินมาทางเนร้ร้ร้รร้มรึงงงงงโฮรรรรรรร”
“เดินมาทางนี้ แต่ไม่ได้มาทางพวกเราไอ้ควาย”
“เห้ยนั่นมันลุงทึกที่ขายหมูปิ้งหน้าโรงเรียนนี่หว่า ”
“เออใช่เขามาหากูแน่ๆเลยมึงงงงง”
“เขาจะมาหามึงทำไม ”
“ก็กูไม่ได้จ่ายตังค์เขาไอ้สาดดด วิ่งงงงง ” จากนั้นอีอุ้มและอีเกวก็วิ่งจนสุดแรงกำลัง............................ เหนื่อยละสิมึง
ตุ๊บบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบบ!!
“อ่าวเห้ยอีอุ้มมมมมมมมมมม”
“โฮ้ยยยยยยยยยยยยยยยย”
“5555555555555555555555555555555 ไอ้ควายยยยยยยแดกขี้เลยไงละมึง 555555555555555555555555555555555555555555555555”
“ขี้โคลนแม่งเอ้ยยยยยยย”
“ดำแล้วดำอีกอะมึง ไปๆๆๆลุกกเข้าห้องเรียน ...”’
“นี่มึงยังจะให้กูไปเรียนอีกหรอ แม่งไอ้เหี้ย”
“เข้าเรียนวันแรกแล้วมึงแม่งซวยสัดๆอ่ะ”
“นั่นดิ่”
“ซุบๆๆๆๆซฺบๆๆ ฮึ้ยแกดูคนนั้นดิ่สงสัยเป็นพวกลูกกองขยะชอบเล่นโคลน น่ารังเกียจอ่ะไปเถอะๆๆแก อรี๊ ”
อีอุ้มและอีเกวได้เพียงแค่ฟัง... อีอุ้มโกรธมากจนตาแดง
“มึง... กลับบ้านกันเหอะ”
“บ้านไม่มีวะ มีแต่หอ...”
“นั่นแหละสัด.. ”
หลังจากนั้นอีเกวและอีอุ้มก็เดินจูงมือออกโรงเรียนไป...
ณ หอพักอุ้มเกวอินเดอะพณชนก
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดอปป้า!!!!!!!!!!!! ออกมาจากโปสเตอร์เดี่ยวนี้นะ!!!”
“โอ้ยอีอุ้มมมมมม เมื่อกี้ยังซึมๆพอเห็นอปป้าหน่อยไม่ได้อาการแรดกำเริบเลยนะมึง”
“แหมอย่ามาว่าแต่กู กูรู้ว่ามึงกำลังเก็บอาการอยู่”
“เออก็จริง...”
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดอปป้า”
ทั้งสองกรี้ดอย่างมีความสุขอย่างไม่สนใจอะไรเบย...
ก๊อก ๆๆๆ
“เห้ยใครมาวะ มึงไปดูๆดิๆๆ”
“มึงนั่นแหละ มึงดูสภาพกูก่อนเถอะ จะไปอาบน้ำใหม่ละ” อีอุ้มบอกแล้วหยิบผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำทันที
แอ๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“เอ่อ... มาหาใคร” อีเกวถามบุคคลนั้นอย่างใจจดใจจ่อ...
“ป่าวหรอก ไม่ได้มาหาใคร แต่ได้ยินเสียงกรี้ดก็เลยตกใจวิ่งมาดู นึกว่าจะเป็นอะไรสักอีก”
“อ๋อ ป่าวหรอกไม่มีไร พอดีเพื่อนมันเห็นรูปโปสเตอร์แล้วกรี้ดหนะๆ”
“โปสเตอร์ ?? โปสเตอร์ไรหรอ”
“นู้นหนะ ” อีเกวบอกแล้วชี้ไปที่โปสเตอร์แผ่นนั้น....
“กรี้ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดซฮงมินอปป้า!!!!”
เห่ย... ไอ้เหม่งนี่ก็ติ่งหรอวะ เห้ยยยยใช้ได้อ่ะๆๆๆๆๆ
“เห้ยแกรรรรรรรรรรรรร ชอบหรออรั้ยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ”
“โอ้ยแกรรรชอบดิ โอ้ยยยยซองมินอปป้าขรา TwwwwwwwwwwwwT ”
“เห้ยย้ายมาอยู่นี่เลยปะแกรรร”
“เห้ยเอาจริงดิ แต่ห้องเรามีคนอยู่3คนแล้วนะ โฮ้ยๆๆๆๆ ดีอ่ะ ห้องแกรใกล้ๆกับพี่ทงเฮพอดีเลยอ่ะ T///T ”
“ห๊ะ!!! พี่ทงเฮ!!!!!!!!!! แฟนพี่ฮยอกแจอะนะ เห้ยจริงดิ่”
“จริงที่สุดอ่ะ ๆๆๆๆ ไม่เชื่อไปดูๆๆๆ”
ว่าแล้วก็พาอีเกวไปห้องข้างๆ แล้วส่องมองไปทั่วๆ
“นี่ขนาดอยู่แค่หน้าห้องนะเนี่ย... ”
“เห้ยๆๆๆ พี่เขามาแล้วๆๆ”
“เออว่าแต่ชื่อไรวะ”
“เบนซ์ไงเบนซ์นะเบนซ์”
“พูดเหี้ยไรเยอะแยะไอ้สัดๆๆๆๆๆ มึงดูพี่เขามาแล้วๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
‘ย๊า !! ทงเฮ มานี่เดี๋ยวนี่เลยนะ’
‘ไม่ไปมีไรป่ะ’
‘ย๊า!!! เอาผ้าเช็ดตัวมาให้กูเดี๋ยวนี้เลยนะ’
‘อยากได้ก็ออกมาดิ่’
‘อีทงเฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮ’
‘เรียกทำไมมมมมมมม’
‘โอ้ยยแม่งงั้นกูอยู่ในห้องน้ำนี่แหละ’
“โอ้ยยยยยยยยแกรๆๆๆๆๆๆๆ พี่เขาสองคนเล่นอัลไลกันนนนน”
“โอ้ยนั้นเดร้ร้รร้ร้อยากเข้าไปให้ห้องพี่เขาจังงง”
“เห้ยไปดูที่ระเบียงเร็วๆๆๆๆๆๆ”
“จัดไป!!!”
ตุ๊บๆงไวงหสกฟวสฟหวาหสดวกาหสทกหเส [คิดว่าเป็นเสียงวิ่งละกันครุคริ]
“เหยดแม่... ถ้าจะเห็นขนาดนี้...”
“โครตเห็นอะสัด... เห็นแบบ.. เห็นมาก”
“นี่มันเหี้ยอะไรรรรรรรรรรรรรร”
“โฮ้ยมึงดู!!!!!!!!!! มีเงาเว้ยๆๆๆๆ เห้ยๆๆๆๆ ”
‘ทงเฮอ่า... ’
‘ฮยอกแจครับ’
‘ทงเฮ อะอื้ม...’
‘รักนะครับ ’
“อีเหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยย รักนะครับบบบบบบบบบบ โฮ้ยกูตายยยยยยยยย”
“มึงเดี่ยวพึ่งตายยยยยยย กูยังไม่รู้จักชื่อมึงเลย”
“ฟัคยู กูชื่อเกว”
“เห้ยมึง! มีไรกันวะ”
“เอออีอุ้มมึงเสร็จแล้วใช่ปะ นี่อีเบนซ์เพื่อนใหม่พึ่งรู้จัก แม่งติ่งอปป้าชิบหาย”
“ทำอย่างกับมึงไม่ติ่งอีสัด”
“เออๆๆๆ กูชื่ออุ้มนะ ว่าแต่มึงจะอยู่นี่เลยป่ะ”
“กูมีเพื่อนอีกสองคนวะ”
“สองคนเลยหรอ.. เออดีๆๆเพื่อนเยอะๆจะได้สนุกๆ”
“จะดีหรอแกร...”
“ดีที่สุด ไปเอาของอะไรมาเลยยย จัดการรรร!!”
“เกวอุ้มๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“มีไรวะ”
“สงสัยมากันแล้วมั้ง”
“เออไปดูๆๆๆ”
แกร๊กก๊อก
“มาไวนะมึง”
“เออแน่นอน เออนี้เพื่อนกู อีหน้าบานๆนั่นชื่อหมิวส่วนอีดำๆนั่นชื่อปริม”
“อีดอกหน้าบานทีไหนกูออกจะสวยพี่ทึกถึงได้รักกูขนาดนี้ วรั้ย ”
“เออนั่นดิ่กูดำกูก็ดำธรรมชาติ ธรรมชาติให้มา”
“ธรรมชาติลงโทษเหอะ มาๆๆเข้าห้องได้ละ”
‘ทงเฮ’
‘หื้ม ว่าไงครับ ...’
‘เราเลิกกันเถอะ’
‘ทำไม...’
‘คือว่า’
‘ถ้าตอบไม่ดีกูไม่เลิก...’
‘ก็แบบมึงไม่มีตังค์เลี้ยงกูอ่ะ ปล่อยกูไปหาป๋าซีวอนดีกว่านะมึง ถ้ามึงรักกูจริงปล่ยกูไปเน๊อะ มึงจะไม่ได้ทรมาณหาเงินให้กู ให้กูไปอยู่กินฟรีๆกับป๋าซีวอนสบายใจกว่าอีก’
‘เอองั้นดี... กูจะได้ไปหาลุงทึกขายหมูปิ้ง!!’
“เห้ยมึงได้ยินอะไรป่ะวะ...”
“เขร้ร้รร้พวกพี่เขาเลิกกันแล้ว”
“อีเหี้ยแม่งจะจบแบบนี้จริงๆหรอวะ เมื่อกี้ยังฟกสงสวกหฟงฟหงวอยู่เลยอะ”
“เออนั่นดิ่... คือไรวะ...”
‘น้องฮยอกแจจจจจ ป๋ามาแล้วครับ’
‘ป๋าครับบบ ฮยอกแจอยากกินข้าวไปกินข้าวกันน’
‘ได้สิครับ’
‘อีดอกกูไปแดกหมูปิ้งลุงทึกดีกว่า!!’
จบ
ก็ไม่มีสาระ ก็พณชนกเก่ง ก็พณชนกเสือกรู้ ก็พณชนกรักกันเน๊อะ!!!
ความคิดเห็น