คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : PART 3 BY @EUNHECK
“อะไรเอ่ย เร็วกว่านินจา”
“เร็วกว่านินจา.. อะไรวะ ไม่รู้ว่ะ กูยอม”
“เร็วกว่านินจาก็คือ นิ่นจะ!”
“นิ่นจะพ่องอีเหี้ยเกว5555555555555555555555555555”
ท่ามกลางเสียงหัวเราะที่อุบาทว์ที่สุดในจักรวาลของอีฮยอกแจ อีเกวทึกได้ลงไปนอนชักที่พื้นเพราะเสียงหัวเราะของมันเรียบร้อยแล้ว มุกก็ควายมากกูไม่เห็นจะขำตรงไหน แต่ไอ้เหี้ยนี่หัวเราะจี้จุดชิบหาย โอ่ยกูไม่ไหวละกูขำมาก ไอ้เหี้ย ยัง ยังไม่เลิกหัวเราะอีก มึงดูมันหัวเราะ มึงดูฮยอกแจ มึงดู.........
ตื๊อดึง ตื๊อดึง
“ส..สะวัสดีครับ เซเว่นอิเลเว่นยินดีต้อนรับครับ”
หล่อมากไอ้เห้หล่อมาก.... ทันทีที่ได้ยินเสียงประจำของเซเว่น อีฮยอกแจ หันขวับแล้วกล่าวสวัสดีอย่างตะกุกตะกัก... ส่วนอีเกวที่เมื่อกี้ยังขำจะเป็นจะตาย ตอนนี้แม่งอึ้งแดกไปแล้ว เพราะผู้ชายที่ก้าวเข้ามานั้นแม่งหล่อยิ่งกว่าพี่เคนธีรเดช โอ่ยหัวใจจะวาย มึงดูแต่งตัวก็ดี รองเท้าหนัง ใส่แว่นดำ เข็มขัดอย่างเงา โอ่ยแม่งเอ้ย....
โครม!
“ชิพหาย!!”
สิ้นเสียงโครมอีปริมเหี้ยทึกตะโกนออกมาด้วยความตกใจ พลางหันหน้าไปมองอีเบนซ์ดูว่าเป็นมันหรือเปล่าที่ทำเสียงดัง อีนารีมิกซ์พ่องก็ส่ายหัวทำหน้าหมาตอบกลับอีปริม ว่ากูก็ไม่รู้เหมือนกันแล้วไม่ใช่กูด้วย
.........แล้วจะเป็นใคร
....
ใคร.......
“พวกมึง! อีเหี้ยอึนหัวแตกก!!!”
พนักงานเซเว่นสองคนที่จัดของอยู่ห้องพนักงานรีบปรี่ออกไปดูเมื่อได้ยินเสียงของเพื่อนสนิท อีหมิวกับอีอุ้มที่แอบอ่านการ์ตูนอยู่ตรงแผงหนังสือก็เหมือนกัน โหไอ้สัดนี่กูอ่านจะจบเล่มอยู่แล้วนะ มึงรู้ไหมหว่านารูโตะจะมาถึงตรงนี้มันลำบากแค่ไหน แล้วซาสึเกะแฟนกูต้องผ่านอะไรมาบ้าง ฮรึก.... นั่นมันไม่ใช่ประเด็น
“เหี้ยแล้วไง มันไปทำไรมาวะเกว”
“กูก็ไม่รู้เนี่ย หันมาอีกทีเจอมันนอนกุมหัวอยู่เนี่ย”
ได้ยินดังนั้น อีหมิวกับกับอุ้มที่ได้ชื่อว่าฮาร์ดคอร์ที่สุดในกลุ่มหันมามองตากันอย่างรู้ใจ ก่อนระดมตีนถีบฮยอกแจที่ยังนอนกุมหัวอยู่ที่พื้น เป็นเพื่อนกันมากี่ปีแล้วทำไมจะไม่รู้ ว่ามัน เจ็บหรือไม่เจ็บ เวลามันเจ็บจริงมันเป็นยังไง แล้วไอ้แบบเนี้ย
“เขา เรียก ว่า สำ ออย อี ห่า อึน มึง ตื่น !!”
....
“โอ้ยยยยย เจ็บจังเลย โอ้ยยยยยยยยยย โอ้ยยยยยยยยยยยยยยย!!!!!!”
“มึงจะเสียงดังทำไมเนี่ย เงียบๆสิวะ เกรงใจลูกค้า”
“โอ้ย เลือดออกอะโอ้ยๆๆๆๆๆๆๆ”
“เอ่อ ขอโทษนะครับ มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า พอดีผมเป็นหมอ”
เหยดเข้ ภารกิจ SUCCESS
ไม่ต้องนะคนอ่านนี่เป็นแผนที่พวกกูเตรี๊ยมไว้เมื่อกี้สดๆร้อนๆ แบบแค่มองตาก็รู้ใจ ไม่ต้องพูดหรืออะไรให้มากความ เพราะพวกกูคือพณชนกอิอิอิอิอิอิ ถึงอีเกวจะเคลิ้มๆในตอนแรก แต่มันก็รู้ว่าอันไหนเพื่อนชอบ อันไหนเพื่อนไม่ชอบ ซึ่งแบบคุณหมอคนนี้....
ฮยอกแจชอบจร้า *-*
จากเมื่อกี้มันนอนหลับตาปี๋ขนาดโดนตีนมันก็ยังคงหลับตา แต่พอได้ยินเสียงคุณหมอคนหล่อเว่อเท่านั้นแหละ....
“ฮึก โอ่ย... เจ็บจังครับ ฮึก...ช่วยฮยอกแจหน่อยสิครับ คุณหมอ...”
เพื่อนกูตอแหลขนาดนี้เลยหรอกูไม่เคยรู้มาก่อน มืออุ้มที่เขี่ยมืออีหมิวบวกกับสายตาของอีเกวที่มองไปทางอีเบนซ์กับอีปริม “ออกไปพวกมึงออกไป” อีเกวก้มหัวกระซิบเสียงแผ่ว ก่อนจะสะบัดมือไล่พวกเชี้ยนี่ออกไป แล้วปล่อยให้ฮยอกแจกับคุณหมออยู่ด้วยกันสองต่อสอง
“อย่าให้พลาดนะมึง”
อีหมิวยังคงสกิลปากหมาเหมือนเดิม มันไม่ลืมที่จะยกนิ้วโป้งแล้วจงใจพูดเสียงดังๆ ใส่ โอ้ยกูล่ะฮา
“อะ โอ้ย ไม่พลาด... ฮยอกแจจะไม่พลาดท่าล้มอีกแล้ว...”
5555555555555555555555555555555555พูดอย่างงี้เดี๋ยวได้โดนผู้ชายทิ้งอีกแน่มึง อีสี่ตัวที่กลับเข้าไปเมื่อกี้ได้ยินที่ฮยอกแจพูดถึงกับหัวเราะท้องแข็งไม่อายฟ้าอายดิน คนก่อนจะจีบเป็นชาติเขาเสือกเป็นควีนเหมือนมัน รู้สึกจะชื่อคยู คยูอะไรสักอย่าง อีปริมคลั่งไคล้มากบอกสเป็กมัน แล้วนี่คนนี้เพิ่งเจอกันครั้งแรกนี่เลย ชื่อก็ไม่รู้จัก ไม่รู้ด้วยว่าเป็นหมอ ถ้าเขาไม่บอกก็คงไม่รู้สักอย่าง แล้วดูหน้าอีนังอึน.........
อย่างกับจะแดกคุณหมอเข้าไปทั้งตัว
“เอ่อ แล้วเป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ”
“ก็แค่เจ็บหัวนิดหน่อยครับ เมื่อกี้ล้ม...”
“แล้วไม่ทราบว่าเจ็บตรงไหนครับ...”
“ก็.....”
ได้ยินดังนั้นอีฮยอกแจยกมือตัวเองอย่างอ่อนแรง แล้วคว้าหมับ! ไปที่มือคุณหมอทันที ก่อนจะค่อยๆพามือคุณหมอไล้ไปตามลำคอของตัวเอง พอมาถึงใบหน้าอีฮยอกแจขอกัดปากสักทีเพิ่มความเอ็กซ์ แล้วเลื่อนมือคุณหมอมาจับตรงแผลที่ปูดโน “ตรงนี้แหละครับ อึก... จะ...เจ็บ”
“เอ่อ...ตรงนี้เหรอครับ คือมันบวมมากเลยนะ”
“แล้ว แล้วต้องทำยังไงหรอครับคุณหมอ... ฮยอกแจเจ็บ... ไม่รู้จะทนไหวหรือเปล่า...”
โอ้ยมึงพวกกูทนฟังไม่ได้ อีหมิวนี่แดกอิชิตันในลังอึกอึกอึก อีอุ้มนี่นั่งสมาธิหาทางธรรมแล้ว อีปริมก็ยังคุยกับอีคยูเกย์ควีนไม่เลิก อีเบนซ์นี่นอนหลับสบายใจอยู่คนเดียว ส่วนอีเกว....หูมึงนี่จะทะลุออกไปนอกห้องละ มันเอาหูแนบกลัวไม่ได้ยิน โชคดีที่ตอนนี้ไม่มีคน ไม่งั้นนะ อีนังอึน....
“แค่กินยาแล้วใช้น้ำแข็งประคบก็หายแล้วครับ แต่คงต้องใช้เวลานานอยู่ เพราะมันปูดเยอะมาก”
“อะ...อึก ครับ...อ๊ะ อ๊ะ คุณหมออย่าจับแรงสิครับ”
“ขอโทษครับ ขอโทษ ผมแค่จะดูแผล”
อีดอกกกสสสส์ ถ้าไม่มองภาพนี่หยั่งกะเอวีชาวเกย์ โอ่ยอีนังอึนกูล่ะหมั่นไส้มึง โอ่ยยยยยยยยยยยยยยยยย ถ้ากูไม่เป็นเพื่อนมึงนะกูเอาเปลือกทุเรียนถูหน้ามึงไปแล้ว โอ่ยกูอยากจิครายๆๆๆๆๆๆ กูไม่อยากจะนึกถึงจิตใจคุณหมอเลยกูรับไม่ได้
“เสร็จแล้วนะครับ อันนี้ยา แล้วอันนี้น้ำแข็งที่ต้องใช้ประคบ”
“ขอบคุณมากนะครับ.... เอ่อ แล้ว... คุณหมอ...ชื่ออะไรหรอครับ พอจะบอกได้ไหม”
“อ๋อได้สิครับ ไม่มีปัญหาหรอกครับ ผมชื่อ อีทงเฮ ครับ ฮยอกแจ”
โอ้ยคุณหมอขราผู้ชายที่แสนดี โอ้ยยยยยยยยยยยยยยยย มารักษาบาดแผลในหัวใจพณชนกเถอะคร้าๆๆๆอย่าไปเอามันเลยอีนังอึนมันแรดคร้าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โอ้ยคุณหมอขราๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ TTT v TTT
.....
“อะไรเอ่ย เข้าก็ร้อง ออกก็ร้อง”
“ไอ้เหี้ยมึงถามไรทะลึ่งว่ะ ไม่เอาเลิกๆๆ”
“แหมมึง มึงไม่ค่อยเลยนะ ไม่ค่อยเลย วันนั้นกูยังเห็นอ่อยคุณหมอแรดชิบหาย”
“เออ อีปริมบอกไม่อยากคบมึงเป็นเพื่อนละมันรับไม่ได้”
“อีเบนซ์พูดก่อนกูเลยพูดตาม”
“โหอีสัดๆๆๆๆๆๆๆ แล้วอีหมิวกับอีอุ้มไปไหนวะ”
“แม่งนั่งอ่านนารูโตะอยู่ตรงแผงหนังสือ = _ =”
ผ่านมาแล้วอาทิตย์กว่า คุณหมอทงเฮยังคงมาเซเว่นทุกวัน ซื้อของไม่เคยเกินห้าสิบบาท กูหมิว อีเกวอีปริมอีเบนซ์และอีอุ้มคาดว่าคุณหมอแม่งหลงโง่มีใจให้ฮยอกแจว่ะ............ ไม่น่าพลาดเลยคุณหมอคนหล่อเว่อ ไม่น่าพลาดไปอยู่ในมือของอีนังอึน..........
ตื๊อดึง ตื๊อดึง
“อ้าว สวัสดีค่ะ คุณหมอ มาอีกแล้วนะคะ”
“อีปริมหลบนี่ของกู ว่าไงครับคุณหมอ”
“^^ หัวเริ่มหายแล้วนะครับฮยอกแจ”
“ได้ยาดีจากคุณหมอนั่นแหละครับ”
“5555พูดไปครับ”
พวกกูเหมือนไร้วิญญาณ........ ฮยอกแจพอชอบใครแล้วเพื่อนๆไม่เคยจะสนใจ ความสำคัญของเพื่อนอยู่ง่ามนิ้วตีนหมด ผู้ชายนะมาก่อนอันดับหนึ่งเสมอ ดูอย่างตอนนี้ - _ - ........... นี่ยังไม่รู้กันแน่ชัดนะว่าคุณหมอคิดยังไง แต่คือมาบ่อยมากกกกกกกกกกก มาทุกวัน มาอยู่ได้ แล้วก็ต้องมาจ่ายเงินกับเครื่องที่ฮยอกแจประจำด้วยนะ พวกกูก็เริ่มตงิดใจและ แล้วทุกครั้งที่มานะพอเจอหน้าฮยอกแจก็ยิ้มทุกที เจอก็ทักนั่นนี่ เปอร์เซ็นต์สูงมึงเปอร์เซ็นต์สูงจร้าๆ
“มึง กูว่าถามให้รู้กันไปเลยดีกว่าปะวะ ชอบจะได้คบกันเลย กูหมั่นไส้” นั่นอีปริมความคิดเหมือนกู
“แล้วถ้าไม่ชอบ” อีเบนซ์กูรู้ว่ามึงไม่อยากให้คุณหมอได้กับมันกูเข้าใจ
“ถุย เป็นไปไม่ได้ขนาดนี้แล้ว มึงบอกให้ฮยอกแจมันถามเลยๆๆ” เออใช่ กูเห็นด้วย
“งั้นเดี๋ยวกูเนียนๆไปบอกมันเอง” ดีมากอีอุ้ม
“อีเกวมึงไปเป็นเพื่อนกู” พูดจบอีอุ้มก็ดึงมืออีเกวออกไป ค่อยๆแทรกตัวไปในเคาท์เตอร์ที่มีเพียงเราสองของอีอึนกับคุณหมอ โหเยด วันนี้ใส่แว่นมาด้วยกูอยากจะDIED …………..
”เกว กูไม่กล้าสบตาคนใส่แว่น มึงถามดิ๊ๆๆๆๆ ฮือ กูร้องแล้วสัด จะร้องแล้ว หล่อมาก”
อีเกวส่ายหัวให้มัน แล้วถอนหายใจ กูอีก กูอีกละ กูแก่สุดแล้วไง จำเป็นต้องให้กูถามไหมอีกด่วหกาสด้วหก้ดัส่หกเด “ดีค่ะคุณหมอ นี่เกว นี่อุ้มค่ะ คือมีเรื่องอยากจะถาม”
อีเกวยังคงตอแหลแถคุยกับคุณหมอไปเรื่อย รอเวลาให้อีอุ้มเนียนๆเข้าไปกระซิบฮยอกแจ “มึงถามหมอดิ๊ว่าเขาชอบมึงเปล่าจะได้เป็นแฟนกันๆๆๆ”
“เฮ้ยบ้า กูเขิน ไม่เอา อายว่ะ”
“ไม่มีอะไรน่าอายกว่าที่มึงไปอ่อยเขาวันนั้น เชื่อกู ไปถาม!นี่เป็นคำสั่งจากพณชนก! มึงอยากไม่มีแกงค์อยู่ไหมสัด มึงจะไปอยู่กับซีวอนลูกร้านกล้วยทอดไหมล่ะๆๆ”
“ไม่เอาดิอีเหี้ยๆๆ กูเขินๆๆๆๆ”
“จะไปไม่ไป”
“T _ T”
“อีเกวมันพร้อมละ”
“อีเหี้ยอุ้มอย่า....”
“คุณหมอคะ ฮยอกแจมีอะไรจะถาม”
.....................................
“เอ่อ...........”
“คุณหมอ.. ชอบ ผมหรือ...เปล่าครับ”
“เอ่อ ...ผมชอบคุณหมอนะครับ...เอ่อ...ยังไงก็ช่วยตอบด้วยนะครับ............”
“ฮยอกแจ.......”
“ผมขอโทษจริงๆ.........”
“ผมจีบน้องทึกขายแหนมอยู่ครับ........”
จบ
ไอ้เหี้ยพอ555555555555555555555555555555555555555กูอตส่าห์วางพล้อตไม่ให้ทึกมีบทแต่กูทำไม่ได้จริงๆ 55555555555555555555555555555555
กูเปลี่ยนชื่อแอคจาก น้องอีทึกเป็นอึนเฮกหนาจ๊า นี่แอคหลัก @miewteuk รู้จักกันในนามหมิวทึกโอเคเปล่า
ความคิดเห็น