ลำดับตอนที่ #2
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : การตื่นขึ้นของสิ่งที่ถูกซ่อนไว้
การตื่นขึ้นของสิ่งที่ถูกซ่อนไว้
โรงเรียนเฟรซาเรียซึ่งสนใจมากกับประวัติของอาณาจักรที่ล่มสลายนามโครแลนด์เดียจึงได้มีการนำทีมวิจัยลงไปเพื่อศึกษาซึ่งนี้อาจจะเป็นการเริ่มของสงครามครั้งใหม่ก็ได้
“เอาละเรามาถึงบริเวณที่เคยถูกเรียกว่าเมืองหลวงโครเซอร์กันแล้ว ไปตั้งเต้นท์ให้พร้อมแล้วเราจะเริ่มสำรวจหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เหลือกัน” อาจารย์แห่งโรงเรียนเฟรซาเรียผู้หนึ่งได้สั่งการนักเรียน
หลังจากตั้งเต้นท์เสร็จแล้วได้เริ่มการสำรวจขึ้นมาได้ 4 วันสิ่งที่หลับไหลก็ต้องตื่นขึ้นเมื่อมีผู้มาเยือนอย่างมากมายราวกับบอกว่าถึงเวลาแล้ว “เฮ้อนี่พวกเรามาได้ 4 วันแล้วเหรอเนี่ยพรุ้งนี้ก็ต้องกลับแล้วเหรอ” เด็กหนุ่มผมดำคนหนึ่งกล่าวขึ้นมา
“เฮ้ย นายยังอยากสำรวจอีกเหรอไม่เบื่อมั้งรึไง” เด็กหนุ่มผมสีฟ้าตอบกลับ “โธ่ก็เรายังไม่ได้ร่องรอยของศักดิ์สิทธิ์เลยหนังสือก็บันทึกแค่หลังจากมันเปล่งแสงหยุดจักรพรรดิ์เองแล้วก็หายไปเลย หืมเป็นไรไปเกิดอะไรขึ้น” เด็กหนุ่มผมดำเอ่ยถามหลังเห็นเพื่อนชะงักไป
“เฮ้ยเมื่อกี้ตอนนายเอยถึงของศักดิ์สิทธิ์ตรงที่ว่างนั้นมันมีแสงเกิดขึ้น” หลังเด็กหนุ่มผมสีฟ้าพูดจบแสงก็ปรากฎอีกครั้งแล้วหายไปทำให้เด็กหนุ่มมองหน้ากันพอแล้วรีบเดินไปถึงบริเวณที่มีแสงแล้วเอ่ยอีกครั้งพร้อมกันว่า “ของศักด์สิทธิ์” คราวนี้มีแสงขึ้นมาจากพื้นอีกครั้งแต่แสงเริ่มไล่มาจับตัวทั้งคู่ที่เหยียบอยู่จนมองไม่เห็นอะไร เมื่อทั้งคู่ลืมตาก็อยู่ที่วิหารซึ่งดูแล้วเหมือนอยู่คนละมิติกันทั้งคู่ได้ประหลาดใจกับภาพที่เห็นไปพักหนึ่งเมื่อตั้งสติได้เด็กหนุ่มผมดำเอยขึ้นอย่างดีใจว่า
“ว้าว!! ที่มันเป็นการค้นพบที่ยอดเยี่ยมมากเลยมีการสร้างทางลับลงใต้ดินไว้ด้วย” เด็กหนุ่มผมสีฟ้าครุ่นคิดอยู่พักจึงเอยขึ้น “นี่คงไม่ใช่ใต้ดินหรอกดูจากรอบๆแล้วมันเหมือนล่องลอยอยู่ในช่องว่างต่างมิติมากกว่า”
เด็กหนุ่มผมดำจึงหันมามองและพูดอย่างดีใจอีกครั้งว่า “หรือว่าที่นี่จะเป็นที่เก็บซ่อนของศักดิ์สิทธิ์”แล้วก็เกิดแสงอีกครั้งมันพาเด็กหนุ่มทั้งคู่กลับมายังที่เดิมบนเมืองหลวงที่ถูกทำลายไปแล้ว ทั้งคู่ตัดสินใจนำเรื่องไปเล่าให้อาจารย์ฟังเมื่ออาจารย์ได้ทำตามอย่างที่ทั้งคู่ทำจึงได้พบกับวิหารนั้นอีกครั้งเมื่อเดินสำรวจวิหารที่ลอยอยู่ช่องว่างของมิติได้พักหนึ่งแล้วเอยว่า
“อืมคำว่าของศักดิ์สิทธิ์เป็นคีย์เวิร์คในการเปิดประตูมาที่นี่หรอกรึมาศึกษาประวัติสาสตร์กลับได้มาพบวิหารที่เก็บของศักดิ์ที่หายไปนานถึง200-300ปีทำได้ดีมากเลยทั้ง 2 คน”แล้วจึงเดินไปอ่านความที่จารึกไว้ในศิลาได้ความว่า “เราได้ซ่อนของศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 12 ชิ้นไว้ในเมืองหลวงที่หลับไหลนี้เผื่อเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันจะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง” ซึ่งมีแผนที่คราวๆชึ้ตำแหน่งอื่นไว้ด้วย
อาจารย์ที่กลับขึ้นมาหลังเก็บของศักดิ์สิทธิ์ชิ้นแรกและบันทึกแผนที่ไว้แล้วจึงได้เปิดประชุมทันทีได้มติมาว่าตามหาของศักดิ์สิทธิ์ให้หมด คราวนี้ทั้งนักเรียนและอาจารย์ออกตามหากันให้วุ่นจนกินเวลาไป 3 วันเมื่อตามหาจนครบแล้วทั้งหมดก็รีบกลับเฟรซาเรียทันทีเพื่อวิจัยในสิ่งที่ค้นพบ
โรงเรียนเฟรซาเรียซึ่งสนใจมากกับประวัติของอาณาจักรที่ล่มสลายนามโครแลนด์เดียจึงได้มีการนำทีมวิจัยลงไปเพื่อศึกษาซึ่งนี้อาจจะเป็นการเริ่มของสงครามครั้งใหม่ก็ได้
“เอาละเรามาถึงบริเวณที่เคยถูกเรียกว่าเมืองหลวงโครเซอร์กันแล้ว ไปตั้งเต้นท์ให้พร้อมแล้วเราจะเริ่มสำรวจหลักฐานทางประวัติศาสตร์ที่เหลือกัน” อาจารย์แห่งโรงเรียนเฟรซาเรียผู้หนึ่งได้สั่งการนักเรียน
หลังจากตั้งเต้นท์เสร็จแล้วได้เริ่มการสำรวจขึ้นมาได้ 4 วันสิ่งที่หลับไหลก็ต้องตื่นขึ้นเมื่อมีผู้มาเยือนอย่างมากมายราวกับบอกว่าถึงเวลาแล้ว “เฮ้อนี่พวกเรามาได้ 4 วันแล้วเหรอเนี่ยพรุ้งนี้ก็ต้องกลับแล้วเหรอ” เด็กหนุ่มผมดำคนหนึ่งกล่าวขึ้นมา
“เฮ้ย นายยังอยากสำรวจอีกเหรอไม่เบื่อมั้งรึไง” เด็กหนุ่มผมสีฟ้าตอบกลับ “โธ่ก็เรายังไม่ได้ร่องรอยของศักดิ์สิทธิ์เลยหนังสือก็บันทึกแค่หลังจากมันเปล่งแสงหยุดจักรพรรดิ์เองแล้วก็หายไปเลย หืมเป็นไรไปเกิดอะไรขึ้น” เด็กหนุ่มผมดำเอ่ยถามหลังเห็นเพื่อนชะงักไป
“เฮ้ยเมื่อกี้ตอนนายเอยถึงของศักดิ์สิทธิ์ตรงที่ว่างนั้นมันมีแสงเกิดขึ้น” หลังเด็กหนุ่มผมสีฟ้าพูดจบแสงก็ปรากฎอีกครั้งแล้วหายไปทำให้เด็กหนุ่มมองหน้ากันพอแล้วรีบเดินไปถึงบริเวณที่มีแสงแล้วเอ่ยอีกครั้งพร้อมกันว่า “ของศักด์สิทธิ์” คราวนี้มีแสงขึ้นมาจากพื้นอีกครั้งแต่แสงเริ่มไล่มาจับตัวทั้งคู่ที่เหยียบอยู่จนมองไม่เห็นอะไร เมื่อทั้งคู่ลืมตาก็อยู่ที่วิหารซึ่งดูแล้วเหมือนอยู่คนละมิติกันทั้งคู่ได้ประหลาดใจกับภาพที่เห็นไปพักหนึ่งเมื่อตั้งสติได้เด็กหนุ่มผมดำเอยขึ้นอย่างดีใจว่า
“ว้าว!! ที่มันเป็นการค้นพบที่ยอดเยี่ยมมากเลยมีการสร้างทางลับลงใต้ดินไว้ด้วย” เด็กหนุ่มผมสีฟ้าครุ่นคิดอยู่พักจึงเอยขึ้น “นี่คงไม่ใช่ใต้ดินหรอกดูจากรอบๆแล้วมันเหมือนล่องลอยอยู่ในช่องว่างต่างมิติมากกว่า”
เด็กหนุ่มผมดำจึงหันมามองและพูดอย่างดีใจอีกครั้งว่า “หรือว่าที่นี่จะเป็นที่เก็บซ่อนของศักดิ์สิทธิ์”แล้วก็เกิดแสงอีกครั้งมันพาเด็กหนุ่มทั้งคู่กลับมายังที่เดิมบนเมืองหลวงที่ถูกทำลายไปแล้ว ทั้งคู่ตัดสินใจนำเรื่องไปเล่าให้อาจารย์ฟังเมื่ออาจารย์ได้ทำตามอย่างที่ทั้งคู่ทำจึงได้พบกับวิหารนั้นอีกครั้งเมื่อเดินสำรวจวิหารที่ลอยอยู่ช่องว่างของมิติได้พักหนึ่งแล้วเอยว่า
“อืมคำว่าของศักดิ์สิทธิ์เป็นคีย์เวิร์คในการเปิดประตูมาที่นี่หรอกรึมาศึกษาประวัติสาสตร์กลับได้มาพบวิหารที่เก็บของศักดิ์ที่หายไปนานถึง200-300ปีทำได้ดีมากเลยทั้ง 2 คน”แล้วจึงเดินไปอ่านความที่จารึกไว้ในศิลาได้ความว่า “เราได้ซ่อนของศักดิ์สิทธิ์ทั้ง 12 ชิ้นไว้ในเมืองหลวงที่หลับไหลนี้เผื่อเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันจะเกิดขึ้นมาอีกครั้ง” ซึ่งมีแผนที่คราวๆชึ้ตำแหน่งอื่นไว้ด้วย
อาจารย์ที่กลับขึ้นมาหลังเก็บของศักดิ์สิทธิ์ชิ้นแรกและบันทึกแผนที่ไว้แล้วจึงได้เปิดประชุมทันทีได้มติมาว่าตามหาของศักดิ์สิทธิ์ให้หมด คราวนี้ทั้งนักเรียนและอาจารย์ออกตามหากันให้วุ่นจนกินเวลาไป 3 วันเมื่อตามหาจนครบแล้วทั้งหมดก็รีบกลับเฟรซาเรียทันทีเพื่อวิจัยในสิ่งที่ค้นพบ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น