ห้องลองของ ( ธีม..)

ลำดับตอนที่ #5 : Room 005 : Alzaria

APPLICATION FORM

“ ถึงแม้องค์มหาเทวีจะลิขิตเราไร้ซึ่งอนาคต.. เราจักขีดเขียนเส้นทางด้วยตนเอง ”

ชื่อ นามสกุล :: เอลซาเรีย ( Alzlria )

เพศ :: หญิง

เผ่าพันธุ์ :: นอร์ (ดูจากลักษณะร่างกาย)

อายุ :: 14 ปี

รูปลักษณ์รูปร่าง :: มนุษย์ร่างเล็กสูงเพียงแค่ 151 ซม.  ดวงเนตรสีฟ้าสดใสเกศาสีดำสนิทสีผิวขาวซีดเพราะเคยอาศัยอยู่ในเมืองอันหนาวเย็น

มืออันหยาบกร้านบ่งบอกถึงการฝึกฝนความสามารถทางด้านอาวุธมาอย่างยาวนาน บริเวณด้านหลังมีรอยแผลเป็นอันเกิดจาก

ของมีคมและรอยไฟลวกเต็มแผ่นหลัง

อาชีพ :: นักการทูต, นักเจรจา, แม่ค้า, นักรวบรวมข้อมูล

อาวุธ :: มีดสั้นเดี่ยวและมืดคู่ ดาบเดี่ยวและดาบคู่

ความสามารถพิเศษ :: การใช้ศาสตรามีดและดาบสองมือ,เศรษฐศาสตร์,การเมือง,สะเดาะกุญแจ,เล่นแร่แปรพิษ

แคลน (หากมี) :: -

บุคลิกลักษณะนิสัย :: เด็กสาวอัธยาศัยดี มักมีรอยยิ้มประดับบนในหน้าบางๆเสมอ นิสัยค่อนข้างเป็นมิตร แต่มักจะเอาแต่ใจตนเองเป็นบาง

เรื่องเช่นเรื่องการทำอาหาร(ที่ตนเองมักจะทำกลายเป็นยาพิษเสียส่วนใหญ่) รักในการศึกษาหาความรู้ทางด้านต่างๆ โดยเฉพาะเศรษฐศาสตร์

และการปกครอง ยามปกติเป็นเพียงเด็กสาวที่อ่อนโยนและค่อนข้างเอ๋อๆไปบ้าง เหล่าคนอื่นๆรู้จักเด็กสาวในฐานะบุตรรีของเอลฟ์เกศาสีขาว

แต่หน้าที่อันแท้จริงคือการเป็นองค์รักษ์ส่วนตัวของท่านแม่และมาสเตอร์ของเธอ รวมไปถึงการโจรกรรมข้อมูล การรวบรวมข่าวสาร การเจรจา

การชักเชิดระบบเงินตราอันไหลเวียนตามเมืองต่างๆ รวมไปถึงการฆ่าปิดปากและการลักพาตัว หากหญิงสาวมองว่ามันจำเป็น

ประวัติ :: เด็กสาวผู้ไร้ความทรงจำถึงต้นกำเนิดของตนเอง รวมถึงบิดาและมารดาของตนเอง เด็กสาวที่ถูกทอดทิ้งตั้งแต่ยังเป็นทารก

ได้รับการเลี้ยงดูจากบุคคลไร้บ้านในเมืองที่แม้แต่เด็กสาวเองก็ไม่รู้จักว่ามันอ่านเช่นไร เติบโตมาด้วยเศษอาหารและขนมปังแข็งๆ

อาศัยอยู่ในตรอกแคบๆและหนาวเย็น ถึงแม้กระนั้นเธอก็ยังได้รับความรักจากเหล่าคนพเนจรที่เธอเรียกว่าพ่อ แต่ความสุขนั้นมิอาจจีรัง

ชายพเนจรไร้บ้านผู้นั้นถูกฆ่าตายด้วยกองทหารของเมืองนั้นเพียงเพราะว่าความสนุกสนาน ปล่อยเด็กสาวผู้ไร้ใครพึ่งพิงในยาม

5 ขวบปีไว้เพียงลำพัง เด็กสาวทราบดีว่าการแจ้งความไม่อาจนำพาความยุติธรรมมาสู่เธอได้ ชีวิตที่ต้องก้าวหน้าไปเพียงลำพัง

นั้นลำบากสุดแสนนัก ไม่มีที่ใดรับเด็กสาวที่ดูอ่อนแอและไร้เรี่ยวแรงแบบเธอ ชีวิตที่ถูกบีบบังคับผันให้เธอกลายเป็นโจรออกขโมย

ข้าวของยามคํ่าคืน ด้วยร่างกายที่เล็กและความรวดเร็วที่ติดตัวมาทำให้การปล้นครั้งแล้วครั้งเล่าประสบความสำเร็จ หญิงสาว

ผู้โดดเดียวนั้นแอบอาศัยอยู่บนห้องใต้หลังคาของห้องสมุดที่เธอแอบเจอะรูเล็กๆไว้หลับนอน มีเพียงผ้าห่มและหมอนผืนใหญ่

และตะเกียงนํ้ามันที่เธอขโมยมาเท่านั้น เวลาที่เธอว่างเว้นจากการปล้นชิงทำให้เธอหันหน้าเข้าหาหนังสือ จากงานอดิเรกยามว่าง

กลายเป็นสิ่งที่เธอลุ่มหลงไปกับมัน การขโมยในหลายๆครั้งนั้นจึงเป็นการขโมงเงินตราออกไปพร้อมหนังสือ ชีวิตของเธอเวียนวน

กับสิ่งนี้ถึงสองปี จนเชี่ยวชาญศาสตราต่างๆที่ต้องใช้ในการปล้นชิง แต่ความผิดพลาดก็มาเยือนเมื่อเธอได้รับข่าวว่าผู้ว่า

การของเมืองที่หญิงสาวอยู่ได้ถูกรวบรวมกำลังพลไปยังส่วนกลาง เพื่อรับมือกับมหาสงครามเดอะ เพลก ความย่ามใจนั้น

ทำให้ความรอบคอบของเธอลดลง ในระหว่างการขโมยนั้นเธอจึงถูกจับได้จากยามรักษาการของเมือง แต่การจับนั้นมิได้ตั้งเป้า

หมายไปที่การทำให้เธอสำนึกผิด แต่มันหมายปองในร่างกายอันถึงแม้จะมอมแมม แต่ก็งดงามของเธอ มืดเล่มบางอันหนักอึ้ง

ที่เธอคว้ามาได้ถูกเสียบเข้าที่คอหอยของทหารยามคนนั้นก่อนที่มันจะทำได้ยํ่ายีร่างกายของเธอ เด็กสาวแผดเสียงหัวเราะ

พร้อมทั้งนํ้าตาอันเศร้าสร้อยออกมมา เธอมิอาจอาศัยในเมืองนี้ได้อีกต่อไปแล้ว ทหารยามทั้งเมืองได้มุ่งเป้าตามหาตัวเธอ

แต่ก็มิอาจจะรอดพ้นไปได้ หญิงสาวถูกจับพร้อมนำไปทรมาณ ของมีคมมากมายถูกเสียบแทงเข้าไปที่แผ่นหลังขาวบาง

แต่ไร้ซึ่งเสียงกรีดร้องแม้เพียงนิดเดียว ยํ่ายีเกียรติยศในฐานะมนุษย์ของเธอ เหล็กเผาไฟนับสิบอันถูกเสียบเข้าไปที่หลังของเธอ

ก่อเกิดเป็นรอยแผลอันมิอาจลบเลือน เด็กสาวพรํ่าขอความตาย แต่สัตว์ป่าในคราบมนุษย์นั้นไม่ต้องการทำความต้องการของเธอ

บางสิ่งบางอย่างในจิตใจของเด็กสาวได้พังทลาย เมื่อสบโอกาสตอนปลดโซตรวจยามทานอาหาร ไม้แหลมๆที่ถูกเหลาจากช้อนไม้

ก็ได้เสียบเข้าไปที่ดวงตาของทหารยาม เด็กสาวในยามเจ็ดปีนั้นได้ชักมีดที่ได้รับออกจากศพของทหารยามผู้นั้น ไล่ฆ่าทุกชีวิต

ในค่ายทหารนั้น จากความสามารถในการเป็นโจร ทำให้การเด็ดชีวิตง่ายดุจผิวปาก เด็กสาวลากสังขารที่ชุ่มโชกไปด้วยโลหิต

เดินเตร็ตเตร่ท่ามกลางหิมะอันหนาวเย็นด้านนอกเมือง เดินเข้าไปลึกเรื่อยๆอย่างไม่คิดจะหันหลังกลับ และล้มลงนอนรอความตายอย่าง

เงียบงัน แต่แล้วแสงสว่างของหญิงสาวก็ปรากฏตัวขึ้น เอลฟ์สาวเกศาสีขาวกับเด็กสาวนักเล่นแรแปรธาตุได้เข้าให้ความช่วยเหลือ

และรับเด็กสาวไร้หัวนอนปลายเท้าอย่างเธอเป็นลูกบุญธรรม ประสิทธิวิชาความรู้มากมายนับคณานับ รวมถึงวิชาดาบของเอลฟ์ด้วย

ส่วนศาสตราการเล่นแร่แปรธาตุนั้นเธอได้รํ่าเรียนจากพี่สาวนักเล่นแร่แปรธาตุที่มักจะระเบิดทุกสิ่งให้เป็นจุลเสมอ นำมาปรับใช้กับ

ตัวเด็กสาวเอง ทำให้เธอมีความสามารถในการเล่นแร่แปรธาตุในการสร้างยาพิษและประสานไว้กับอาวุธของเธอ

เจ็ดปีผ่านพ้นในการเดินทางอันยาวนาน หญิงสาวที่มีอายุ 14 ปีได้กลายเป็นองค์รักษ์ที่คอยทำหน้าที่ปกป้องญาติทั้งสองของตน

รวมถึงงานสกปรกอีกมากมายที่เธออาสาเป็นผู้รับกระทำ หลอกลวง โป้ปด คดโกง ชักใย ทำทุกสิ่งอย่างโดยไม่สนใจซึ่งเกียรติยศของ

ตนเอง เพื่อทำความปรารถนาของผู้มีพระคุณของตนเองให้เป็นจริง

เพิ่มเติม :: พล็อตตัวละครนี้นึกไว้นานแล้วว่าจะเป็นซัพพอร์ตเตอร์ให้แก่ซินเทียร์และริโครเน่ การพัฒนาของตัวละครตัวนี้เป็นไปอย่างรวดเร็ว
ด้วยอดีตอันขมขื่น แต่ก็เปราะบางมากด้วยเช่นกัน เธอจะดำเนินชีวิตโดยการเป็นเงา หรือหาเส้นทางที่ตนเองจะก้าวเดินนั้น ขึ้นอยู่กับไรเตอร์แล้วนะ!