ลำดับตอนที่ #5
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : เสือน้อยน่ารัก คึกคักเวลาลงเล่น
"อ่าวันนี้ช่างสดใสเหมาะแก่การไปดูบ้านใหม่" ตอนนี้ชั้นกำลังจะไปดูบ้านพักส่วนตัวที่ได้มาจากการเป็นควีนของโรงเรียน รู้มั้ยทำไมชั้นถึงได้ตำแหน่งนี้มา เพราะ ชั้นสวยและรวยมาก เอ้ย ไม่ใช่นะไม่ใช่ จริงๆแล้วคือชั้นโหวตให้ตัวเองน่ะ เคล็ดลับอยู่ทีคุณมีเวลาว่างให้มากๆกับขยันแวะมาดูซะหน่อย แค่นี้ก็ชนะแล้ว
หลังจากสาธยายตัวเองอยู่นานชั้นก็เดินมาถึงบ้านพักหลังขนาดไม่ใหญ่มากนัก ก็แน่ล่ะอยู่คนเดียวนี่จะให้ใหญ่โตอะไรมากมาย แต่เห็นอย่างนี้ก็มีสระว่ายน้ำนะคะทุกท่าน เมื่อสำรวจบ้านจนพอใจชั้นก็เดินกลับมาหน้าบ้านอีกครั้ง แต่แล้วก็มีใครก็ไม่รู้เดินเข้ามาในบ้านและทักชั้น เค้าเป็นผู้ชายที่ใส่เสื้อเชิ้ตสีเหลืองเช่นเดียวกับเส้นผมของเค้า นี่มัน...สับปะรด? มองทรงผมด้วยความประหลาดใจ ตอนหลังชั้นก้รู้มาว่าเค้าชื่อแฟงก์ล่ะ ชวนชั้นไปกินข้าวซะด้วย ดีสิประหยัดเงินยิ่งหายากๆอยู่ด้วย แต่ถ้าจะมาจีบขอบอกว่ายากนะคะ
จากนั้นคุณแฟงก์ก็ลากชั้นขึ้นซ้อนมอเตอร์ไซค์ แล้วบิดความเร็วเต็มที่แถมไม่ใส่หมวกกันน็อคอีกด้วย ถ้าเกิดอุบัติเหตุจะทำยังไงล่ะ คิดไม่ทันจะจบจู่ๆก็มีคนมาเดินตัดหน้ารถ
"คุณแฟงก์คะ ระวัง" "โครมมมม" รู้ตัวอีกทีชั้นก็ลอยคว้างอยู่กลางอากาศพร้อมกระแทกพื้นอย่างแรง แล้วสลบไป
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ถึงรู้สึกตัวขึ้นมาพร้อมอาการเจ็บไปทั่วร่างกาย
"โอ้ย เจ็บไปทั้งตัวเลย ขยับตัวไม่ได้เลยทำไงดีเนี่ย" ด้วยความเจบชั้นจึงหลับตาลงไปอีกครั้ง แล้วก็รู้สึกถึงพลังรักษาที่มาจากไหนก็ไม่อาจทราบได้ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็ไม่เห็นใคร ชั้นจึงยันตัวขึ้นมา มองคุณอย่างไม่รู้จะช่วยยังไงได้แต่ปล่อยเอาไว้ ภาวนาให้มีคนมาช่วยนะคะ แล้วเดินกลับบ้านไป
ในเช้าวันต่อมาชั้นตื่นขึ้นมาด้วยเสียงกริ่งหน้าบ้าน
"อ่า เช้าแบบนี้ใครมานะ ยังรู้สึกปวดเมื่อยอยู่เลย" บีบๆนวดๆแขนตัวเอง พร้อมเดินลากเท้าลงไปดูว่าใครมากดกริ่งด้วยสภาพที่เหมือนตาจะปิดเต็มที นั่นใครกันนะผู้ชายสวมแว่นตัวสูง ผมสีดำกับตาสองสีนั่น
"สวัสดีค่ะ มีอะไรให้ช่วยเหรอคะ" เปิดประตูถามด้วยเสียงอย่างแหบ ก็คนมันพึ่งตื่นนี่จะให้มาทำเสียงสดใสก็เกินไปแล้ว
หลังจากคุยกันมาสักพักชั้นก็เข้าใจว่าคุณฮาลบราชคนนี้มาขออาศัยอยู่ด้วย โดยจะช่วยดูแลและทำงานบ้านต่างๆให้ ชั้นว่าก็ดีนะ เพราะ ยังไงชั้นก็ต้องไปโรงเรียนคงไม่ค่อยได้มาดูแลนัก ถ้ามีคนมาดูแลให้ก็ดียังไงก็มีห้องว่างอยู่แล้ว เราจึงตกลงกันได้ในที่สุด เมื่อคุยเสร็จชั้นจึงขอตัวมานอนต่อทันที
ในขณะที่ชั้นล้มตัวลงนอนโดยที่ไม่รู้เลยว่ามีพลังสีดำลอยเข้ามาในตัวของชั้น อืม...ชั้นกำลังฝัน แต่เป็นฝันที่แปลกมากเลยรอบตัวมีแต่สีดำ มองไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น
"สวัสดีเหล่าผู้กล้าทั้งหลาย " เสียงของใครสักคนดังขึ้นมารอบกายอย่างหาที่มาไม่ได้
"เธอเป็นใครกัน" ชั้นตะโกนถามออกไปในความมืด
"ชั้นยังบอกคุณไม่ได้ตอนนี้แต่เมื่อถึงเวลาคุณก็จะรู้เอง" เสียงของหญิงสาวตอบกลับมา นี่มันอะไรกัน ชักไม่ปกติซะแล้วสิ
"แล้วเมื่อไหร่ละที่จะถึงเวลา" ชั้นถามกลับไปอย่างเซ็งๆก่อนจะใช้ความสามรถของเผ่าคือการมองเห็นในความมืด
"แต่เอ๊ะ! ทำไมร่างกายของชั้นถึงเปลี่ยนไปด้วยล่ะ" ชั้นมองตัวเองที่ร่างกายของมนุษย์กำลังเปลี่ยนเป็นร่างของเสือที่เป็นร่างจริงของชั้น
"คุณยังไม่รู้สินะว่า คุณได้สูญเสียพลังเหล่านั้นไปแล้ว" เสียงของหญิงสาวพูดขึ้น
"ตลกน่า" ชั้นสถบออกมาก่อนจะหัวเราะเบาๆ
"ไม่ตลกนะค่ะ เพราะคุณสูญเสียพลังแบบพวกเราไปแล้ว" เสียงของหญิงสาวตอบกลับชั้น นี่เธอมีสิทธิ์อะไรมาริบพลังของชั้นกัน แบบนี้ชั้นจะไปโรงเรียนยังไงล่ะ
"จริงหรอ" ชั้นถามกลับไปก่อนจะลองใช้พลังอีกรอบ สองรอบ ร้อยรอบแต่มันก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้น โฮกกกก มันจะมากเกินไปแล้วน้า
"จริงค่ะ แต่ท่านไม่ต้องเสียใจไปเพราะวิธีที่ท่านจะได้พลังกลับคืนมาคือ....." ชั้นยังไม่ทันได้รับคำตอบก็สิ้นเสียงของหญิงสาว เดี๋ยวสิอย่าเงียบบอกมาให้หมดก่อนสิเธอ
ร่างของชั้นค่อยๆตื่นขึ้นมาก่อนจะมองสำรวจร่างกายตัวเองที่เป็นร่างเสือเหมือนในฝัน ลองกลายร่างมนุษย์ดีกว่า ชั้นก็ค่อยๆลองใช้พลังแต่ดูเหมือนว่ามันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
"ฮ่ะ ไม่ได้ฝันไปหรอ งั้นพลังของชั้นก็หายไปนะสิ ม๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยย" ชั้นร้องออกมาด้วยความเสียใจ
แต่ที่จริงแล้วการอยู่ร่างจริงก็ไม่ได้ลำบากอะไร เพราะ ตอนอยู่ป่ากับท่านพ่อท่านแม่ก็ใช้ร่างนี้เป็นประจำอยู่แล้ว กลัวก็แต่คนรู้จักที่นี่จะตกใจน่ะสิ
"จริงด้วย แล้วชั้นต้องไปลงทะเบียนนักล่าทั้งแบบนี้เหรอ อืม คิดๆดูแล้วเป็นสายอะไรดี" ก้มมองไปเลือกสาย สายอาหารก็ดีเราจะได้หาของกินอร่อยๆชนิดใหม่
แล้วไอ้ที่ว่าจะเอาพลังกลับคืนมานี่ต้องทำไงล่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น