ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : บทนำ
ณ ประเทศอิตาลี
เวลา 8.30 นาฬิกา
"เฮ้อ! เมื่อไหร่จะมากันนะ " เด็กสาวผู้หนึ่งเจ้าของดวงตาสีเขียว พูดขึ้นพลางกดแป้นคีบอร์ดของโน๊ตบุ๊คขนาดกำลัง
ดี ด้วยท่าทีทะมัดทะแมง เสียงกดแป้นดังไปทั่ว ราวเสียงพูดคุยของเหล่ามดที่แสนจะวุ่นวาย เฉกเช่นเธอที่กำลังวุ่นวายใจด้วยเหตุผลบางอย่าง
" ดีจ้ะ ไทโยะ " เด็กสาวที่ถูกเรียกว่าไทโยะ ชะงักมือราวกับเห็นผี ทำให้เด็กสาวผู้มาใหม่ต้องสะดุ้งตามกัน
"ดีจ้ะ จิซึรุ มาเวลาขนาดนี้ ไม่มาตอนฉันสูญพันธุ์ไปเลยละ" เด็กสาวผู้นามว่าจิซึรุสะดุ้งโหยง เมื่อได้ยินคำประชด
ของเด็กสาวตัวดีที่อยู่ข่างหน้าเธอ
"ก็นาฬิกาปลุกพังอ่า~" เด็กสาวพูดพลางทำหน้างอนๆ ทำให้เด็กสาวที่พึ่งพูดประชดประชันเมื่อกี้ยิ้มออกมา เมื่อเห็นความเป็นเด็กของเด็กสาวข้างหน้า
"ว่าแต่ คนอื่นๆล่ะ" เด็กสาวผู้นามว่าไทโยะ พูดถามพลางกดแป้นโน๊ตบุ๊คต่อของเจ้าตัวต่อ แต่อีกใจของเธอกำลังรอฟังคำตอบจากปากสาวเจ้าอยู่
"ไปเข้าห้องน้ำน่ะ โอ๊ะ! นั่นไงมากันแล้ว" เด็กสาวพูดพลางโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน เพื่อให้กลุ่มเด็กสาวผู้มาใหม่เห็นตัวเธอ ตอนนี้เสียงผู้คนมากมายดูวุ่นวายเหมือนกระแสลมที่พัดพาผู้คนจากทุกทิศมารวมกันอยู่ ณ ที่นี่ กลุ่มหญิงสาวผู้มาใหม่พากันขึ้นบันไดที่ทอดยาวไปถึงประตูเครื่องบิน
"นี่ๆ หลัน ทำไมเราต้องไปญี่ปุ่นด้วยล่ะ" เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีชมพูพูดขึ้น พลางทำหน้าสงสัย
"ก็คุณรีบอร์นน่ะสิ บอกว่าจะจ้างให้แฟมิลี่เราไปคุ้มครองวองโกเล่แฟมมิลี่ให้หน่อย" เด็กสาวที่เป็นหันหลังกับไปมองหน้าเด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีชมพูที่ถือไอศกรีมด้วยท่าทางแปลกใจ
" นี่ยูกิ เธอกินเข้าไอศกรีมไปอันที่ 10 ของวันนี้แล้วนะเนี่ย!" เด็กสาวพูดเสียงดัง ทำให้เด็กสาวที่ถูกเรียกว่ายูกิทำหน้างอน
" ก็มันอร่อยนี่ ดูสิ ฉันตุนไว้อีกเพียบ" เด็กสาวพูดพลางเปิดตะกร้าใบยักษ์ให้อีกฝ่ายดู ตะกร้าที่เธอสังเกตตั้งแต่เช้าแล้วว่าหญิงสาวเอามาทำไม พบว่าข้างในเต็มไปด้วยน้ำแข็งและกล่องไอศกรีม
"โหย! น่ากินจัง ขอนะ" เด็กสาวผู้มาใหม่เจ้าเรื่อนผมสีม่วงเข้มเอื้อมมือมาหยิบกล่องไอศกรีมไป ทำให้เด็กสาวผู้ถูกแย่งของไป ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
" ไดร์! เอาคืนมาน้าาาา" เด็กสาวผู้ถูกเรียกว่าไดร์เห็นหน้างอนๆของเพื่อนตัวแสบแล้วก็อดขำเสียไม่ได้ แต่ก็คืนของที่เป็นต้นเหตุทำให้ทั้งเครื่องหันมามอง
"นี่! พวกเธอน่ะเงียบๆกันหน่อยสิ" เด็กสาวผมสีฟ้าหันมาต่อว่าทั้งสามที่ตอนนี้ตัวแข็งทื่่อหยั่งกับรูปปั้น เด็กสาวเจ้าของผมฟ้าพูดจบก็หลับตาลง
"อะไรนะ อยู่ดีๆมาตะคอกเฉยเลย" เด็กสาวสามคนที่ตอนนี้หน้ามู่จนปากแทบจะติดกับจมูกพูดขึ้น ทำให้หญิงสาวที่ดูแก่กว่าใครลืมตาขึ้นมาแล้วพูดขึ้น
"โว้ยยยย! เงียบๆหน่อยได้ไหม คนจะหลับจะนอนตบให้ดิ้นเลยดีไหมเนี้ย"หลังจากที่เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีแดงพูดเร็วจนปากแทบลุกเป็นไฟ สาวเจ้าก็ลงไปนั่งและหลับตาพริ้ม ปล่อยให้เด็กสาวทั้งสามคนนั่งตาค้าง ไปตามๆกัน
ณ ประเทศญี่ปุ่น
เวลา 9.00 นาฬิกา
" หาา! ว่าไงนะครับคุณรีบอร์น จะมีคนมาอารักษ์ขาเราเหรอครับ" เด็กหนุ่มเจ้าของผมสีเทาพูดขึ้น เอ๊ะ! ใช้คำว่าตะโกนดีกว่านะ
"ใช่! ฉันจ้างโลมิเลสแฟมมิลี่ไว้นะ!"
เวลา 8.30 นาฬิกา
"เฮ้อ! เมื่อไหร่จะมากันนะ " เด็กสาวผู้หนึ่งเจ้าของดวงตาสีเขียว พูดขึ้นพลางกดแป้นคีบอร์ดของโน๊ตบุ๊คขนาดกำลัง
ดี ด้วยท่าทีทะมัดทะแมง เสียงกดแป้นดังไปทั่ว ราวเสียงพูดคุยของเหล่ามดที่แสนจะวุ่นวาย เฉกเช่นเธอที่กำลังวุ่นวายใจด้วยเหตุผลบางอย่าง
" ดีจ้ะ ไทโยะ " เด็กสาวที่ถูกเรียกว่าไทโยะ ชะงักมือราวกับเห็นผี ทำให้เด็กสาวผู้มาใหม่ต้องสะดุ้งตามกัน
"ดีจ้ะ จิซึรุ มาเวลาขนาดนี้ ไม่มาตอนฉันสูญพันธุ์ไปเลยละ" เด็กสาวผู้นามว่าจิซึรุสะดุ้งโหยง เมื่อได้ยินคำประชด
ของเด็กสาวตัวดีที่อยู่ข่างหน้าเธอ
"ก็นาฬิกาปลุกพังอ่า~" เด็กสาวพูดพลางทำหน้างอนๆ ทำให้เด็กสาวที่พึ่งพูดประชดประชันเมื่อกี้ยิ้มออกมา เมื่อเห็นความเป็นเด็กของเด็กสาวข้างหน้า
"ว่าแต่ คนอื่นๆล่ะ" เด็กสาวผู้นามว่าไทโยะ พูดถามพลางกดแป้นโน๊ตบุ๊คต่อของเจ้าตัวต่อ แต่อีกใจของเธอกำลังรอฟังคำตอบจากปากสาวเจ้าอยู่
"ไปเข้าห้องน้ำน่ะ โอ๊ะ! นั่นไงมากันแล้ว" เด็กสาวพูดพลางโบกไม้โบกมือเป็นพัลวัน เพื่อให้กลุ่มเด็กสาวผู้มาใหม่เห็นตัวเธอ ตอนนี้เสียงผู้คนมากมายดูวุ่นวายเหมือนกระแสลมที่พัดพาผู้คนจากทุกทิศมารวมกันอยู่ ณ ที่นี่ กลุ่มหญิงสาวผู้มาใหม่พากันขึ้นบันไดที่ทอดยาวไปถึงประตูเครื่องบิน
"นี่ๆ หลัน ทำไมเราต้องไปญี่ปุ่นด้วยล่ะ" เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีชมพูพูดขึ้น พลางทำหน้าสงสัย
"ก็คุณรีบอร์นน่ะสิ บอกว่าจะจ้างให้แฟมิลี่เราไปคุ้มครองวองโกเล่แฟมมิลี่ให้หน่อย" เด็กสาวที่เป็นหันหลังกับไปมองหน้าเด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีชมพูที่ถือไอศกรีมด้วยท่าทางแปลกใจ
" นี่ยูกิ เธอกินเข้าไอศกรีมไปอันที่ 10 ของวันนี้แล้วนะเนี่ย!" เด็กสาวพูดเสียงดัง ทำให้เด็กสาวที่ถูกเรียกว่ายูกิทำหน้างอน
" ก็มันอร่อยนี่ ดูสิ ฉันตุนไว้อีกเพียบ" เด็กสาวพูดพลางเปิดตะกร้าใบยักษ์ให้อีกฝ่ายดู ตะกร้าที่เธอสังเกตตั้งแต่เช้าแล้วว่าหญิงสาวเอามาทำไม พบว่าข้างในเต็มไปด้วยน้ำแข็งและกล่องไอศกรีม
"โหย! น่ากินจัง ขอนะ" เด็กสาวผู้มาใหม่เจ้าเรื่อนผมสีม่วงเข้มเอื้อมมือมาหยิบกล่องไอศกรีมไป ทำให้เด็กสาวผู้ถูกแย่งของไป ตะโกนออกมาอย่างบ้าคลั่ง
" ไดร์! เอาคืนมาน้าาาา" เด็กสาวผู้ถูกเรียกว่าไดร์เห็นหน้างอนๆของเพื่อนตัวแสบแล้วก็อดขำเสียไม่ได้ แต่ก็คืนของที่เป็นต้นเหตุทำให้ทั้งเครื่องหันมามอง
"นี่! พวกเธอน่ะเงียบๆกันหน่อยสิ" เด็กสาวผมสีฟ้าหันมาต่อว่าทั้งสามที่ตอนนี้ตัวแข็งทื่่อหยั่งกับรูปปั้น เด็กสาวเจ้าของผมฟ้าพูดจบก็หลับตาลง
"อะไรนะ อยู่ดีๆมาตะคอกเฉยเลย" เด็กสาวสามคนที่ตอนนี้หน้ามู่จนปากแทบจะติดกับจมูกพูดขึ้น ทำให้หญิงสาวที่ดูแก่กว่าใครลืมตาขึ้นมาแล้วพูดขึ้น
"โว้ยยยย! เงียบๆหน่อยได้ไหม คนจะหลับจะนอนตบให้ดิ้นเลยดีไหมเนี้ย"หลังจากที่เด็กสาวเจ้าของเรือนผมสีแดงพูดเร็วจนปากแทบลุกเป็นไฟ สาวเจ้าก็ลงไปนั่งและหลับตาพริ้ม ปล่อยให้เด็กสาวทั้งสามคนนั่งตาค้าง ไปตามๆกัน
ณ ประเทศญี่ปุ่น
เวลา 9.00 นาฬิกา
" หาา! ว่าไงนะครับคุณรีบอร์น จะมีคนมาอารักษ์ขาเราเหรอครับ" เด็กหนุ่มเจ้าของผมสีเทาพูดขึ้น เอ๊ะ! ใช้คำว่าตะโกนดีกว่านะ
"ใช่! ฉันจ้างโลมิเลสแฟมมิลี่ไว้นะ!"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น