คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : sf : HBD to taemin..
sf : HBD to taemin..
วันนี้วันที่ 18 กรกฏาคมคมฮ่ะไม่ต้องบอกก็รู้ใช่มั้ยว่าเป็นวันอะไร โอ๊ะโอ อย่าบอกว่าเป็นวันพุธน่ะ เพราะผมจะงอนจริงๆด้วย
นับ หนึ่ง สอง สามขอคำตอบฮ่ะ
หนึ่ง
สอง
สาม
.....................................
เอ่อ T.T ไม่เป็นไรครับนูน่าไม่ตอบเดี๋ยวผมบอกเองก็ได้ ก็วันนี้วันเกิดผมไง ฮิ้ววว (จุดพลุ) จะว่าไปเวลามันช่างผ่านไปเร็วเหลือเกิน ตั้งแต่ที่เราพบกันครั้งแรกในปี 2008 ผมยังเป็นเด็กน้อยหัวเห็ดที่น่ารักน่าหยิกอยู่เลยพอมาวันนี้ปี 2012ผมโตวันโตคืนกลายเป็นหนุ่มหล่อสุดฮอตที่ใครหลายคนหมายปองซะแล้ว .... อ๊ะ อ๊ะ ผมบอกนูน่าไว้ก่อนน่ะครับว่าหมายปองกันได้แต่หมายจะเอาจริงหน่ะคงจะไม่ไหวน่ะเพราะผมมีตัวจริงแล้ว ก็พี่มินโฮหน้ากบ(ที่ชอบบอกว่าตัวเองหล่อทั้งๆที่ผมหล่อกว่า-.-)ไง หุหุ แปลกใจหล่ะซิ ผมจะบอกให้ผมกับพี่มินโฮหน่ะคบกันมานานแล้ว พี่มินโฮดูแลผมดีมากๆเลย ทั้งเรื่องเสื้อ เรื่องไมค์ เรื่องทำของหาย เรื่องโน่นเรื่องนี่สาพัดสารเพ ดูแลดีจนผมชักจะรู้สึกเหลิงๆยังไงไม่รุ้แล้วเนี่ย 55 ล้อเล่นหน่ะครับเพราะที่จริงผมก็ยังเป็นมักเน่ที่น่าร๊ากกกของพี่ๆอยู่ (เหรอ) ว่าแต่ตอนนี้พี่มินโฮกลับมาแล้วยังเนี่ยวันนี้มีปาร์ตี้วันเกิดอีแทมินน่ะ
“พี่คีย์ พี่มินโฮกลับมายังอ่ะ”
“ยัง มันยังถ่ายละครอยู่เลย “ ได้ยินเสียงคีย์ฮยองดังลอดมาจากห้องอาบน้ำ บอกว่าพี่มินโฮยังไม่กลับมา เฮ้อ เมื่อไหร่จะกลับมาเนี่ย ผมชักจะคิดถึงพี่แล้วน่ะ
“ เดี๋ยวมันก็กลับมาไม่ต้องเซงไปหรอก” เสียงพี่อนยูสำทับอีกคน
“สามี แก ไม่ทิ้งวันเกิดแกหรอกหน่า” ส่วนนี่ก็เสียงพี่เป็ดครับ < พูดไม่เพราะเลยสามีอะไรกันเล่า เดี๊ยะ เดี๊ยะ_////////_
“ พี่จงฮยอนเตี้ย พี่พูดอะไรเนี่ย ใครสามีใครห๊ะ“
“ อ้าวรึมันไม่จริง อย่ามาทำเป็นไขสือเลยไอ้มักเน่ พวกแกทำอะไร ฉันรู้ ฉันเห็น ฉันได้ยินหมดหน่ะแหละเว้ยย”
“-//////////-“ ฉ่า
พี่เป็นอับดุลหรือไง ระ รู้ เห็น ได้ยินอะไรกันเล่าไม่เอาแล้วผม ไม่พูดกับพี่จงฮยอนแล้ว คนบ้า เมื่อเห็นว่าต่อกรกับพี่จงฮยอนไปก็ยิ่งเหมือนกำลังขุดหลุมฝังตัวเองผมเลยเปลี่ยนเป้าหมายมาหาพี่ชายคนโตแห่งชายนี่แทน
“ พี่อนยู เราไปเตรียมตัวกันดีกว่า ผมไม่อยากพูดกับพี่จงฮยอนแล้ว”
“ อ้าวๆ คนเค้าพูดความจริง ยังมาทำสะบัดสะบิ้งใส่อีก คราวหลังถ้าไม่อยากให้ใครรู้ก็ทำให้มันเงียบๆหน่อยสิว่ะ ไม่ใช่ครางซะลั่นบ้าน อ๊ะ พี่มินโฮ อ๊ะ แทมินชอบจัง อ๊า”
“ o 0 o” หน้าพี่อนยู
“ > 0 o” ส่วนนี่หน้าผม
“อะ ไอ้ ไอ้พี่จงฮยอนนนน ถ้าพี่ไม่หยุดผมจะขว้างรองเท้าใส่พี่จริงๆน่ะ” ให้ตายเหอะผมอายจริงจังน่ะเว้ย เรื่องแบบนี้พี่จะเอามาโพนทะนาทำเพื่อ. อร๊ากกว๊ากก.ไอ้เป็ดเกรียนนนนนน
ผมทำหน้ามุ่ยสะบัดหน้าใส่พี่จงฮยอนแล้วรีบลากพี่อนยูมาแสตนบายรอพี่คีย์อยู่ที่รถก่อนจะได้เอารองเท้ายัดปากไอ้พี่เป็ดจริงๆ ทำมาว่าคนอื่นน่ะพี่เตี้ย ทีตัวเองกับพี่คีย์ก็ใช่ย่อยเหมือนกันแหละ เชอะ
แล้วผมก็เตะต่อยกับพี่จงฮยอนมาตลอดทางเพราะไอ้ความกวนประสาทเกินพิกัดของไอ้พี่หน้าเป็ดมันทำให้ผมหมดความอดทน นูน่าอย่าเพิ่งเข้าใจผิดว่าเป็นฟิคฮยอนมินน่ะเออ มันเป็นฟิคทรูมินที่มินพี่ไม่รู้อยู่ไหนแค่นั้น -.-
ตอนนี้เราเดินทางมาถึงงานแล้วงานเริ่มประมาณสองทุ่มหล่ะครับ ปรากฎพอผมเดินเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงก็เห็นนูน่าผู้โชคดีมารอพวกเราอยู่ก่อนแล้ว อยากบอกว่าพวกพี่โชคดีจริงๆน่ะเพราะงานครั้งนี้อนุญาตให้นูน่าเข้าร่วมแค่ร้อยคนเอง ทำไมไม่รับสักพันคนไม่เข้าใจ ผมรู้ว่านูน่าอีกหลายคนก็อยากมาร่วมอวยพรคนหล่อแบบผมด้วยใช้มั้ยหล่ะครับ แต่ไม่เป็นไรถึงนูน่าจะไม่ได้มาแต่ผมก็ยังรักนูน่าเหมือนเดิมน่ะจะบอก โฮะ โฮะ แอบหยอดซักหน่อย ว่าแต่ป่านนี้แล้วไอ้พี่มินโฮก็ยังไม่กลับมาอีกพี่จะถ่ายอะไรนักหนาละครเนี่ย เห็นงานสำคัญกว่าแฟนเรอะ !!!! นอนนอกห้องซะเลยดีม่ะคืนนี้
ตลอดงานผมต้องยอมรับหล่ะครับว่าตัวเองมีความสุขมากๆถึงจะแอบชะเง้อมองพี่มินโฮอยู่บ่อยก็เถอะแต่ในงานพวกเราชายนี่ที่เหลือพูดคุยหยอกล้อกับพี่สาวบ้างก็น้องสาว มีน้องสาวคนนึงเธอตื่นเวทีมากเลย เธอกลัวมากหรือตื่นเต้นมากก็ไม่รู้ตอนที่ได้ขึ้นมาถ่ายรูปกับพวกเรา เห็นแบบนั้นผมเลยอดไม่ได้ที่จะแกล้งโดยการคำรามแบบเสือใส่ไปหนึ่งที แล้วปรากฏว่าเธอร้องไห้อ่ะครับ งืดดด น้องสาวพี่ชายไม่ได้ตั้งใจน่ะพี่ไม่คิดว่าน้องจะตกใจขนาดนั้น และแล้วภารกิจปลอบน้องก็ผ่านไปแบบทุลักทุเลผมเพิ่งรู้น่ะเนี่ยว่าสาวน้อยทั้งหลายจะบ่อน้ำตาตื้นเมื่อเห็นคนหล่อ อิ อิ (เกี่ยว?) เอริ๊กก ไม่เกี่ยวก็ได้ครับ นอกจากนี้เรายังได้พูดคุยถึงเรื่องอื่นๆอีกเยอะแยะ
พี่คีย์เอาผมมาแฉเรื่องนั้นเรื่องนี้เรื่องเต้น ทวิงเกิ้ลก่อนนอนบ้างอะไรบ้าง< แต่ผมไม่เถียงพี่คีย์หรอกเดี๋ยวจะไม่ได้กินข้าว ฮา
พี่อนยูก็ดูจะมีความสุขกับลูกโป่งจนลืมโลกภายนอกอย่างว่าแหละครับผมทรงใหม่ของพี่เค้าแอ๊บเด็กโคตรอ่ะ เล่นกับลูกโป่งเหมือนเด็กน้อยก็ไม่แปลกหรอก
ส่วนไอ้พี่เป็ดรายนี้มัวแต่จ้องจับผิดผมอยู่นั่นหล่ะ แค่(หยิบ)ยืมรองเท้ามานิดหน่อยก็ไม่ได้เที่ยวเอาไปประกาศซะทั่ว เกรียนจริงเชียว แล้วพอผมก่ะจะแฉความลับของพี่เป็ดจงกลับไปบ้างเฮียแกก็เอามือตระครุบปากผมไว้ได้ทุกครั้งไม่รู้จะพยายามไปเพื่ออะไรขนาดนั้นผมเกรงจะทำให้นิ้วเท้าพี่เคล็ดเอาซะก่อนเวลาต้องเขย่งนานๆ พูดง่ายๆก็คือผมกำลังจะบอกว่าพี่จงจะเตี้ยไปถึงไหนว่ะครับ เหอ เหอ ได้เหน็บแนมเอาคืนเรื่องเมื่อกี๊แล้วมันสุขใจอย่างบอกไม่ถูก หุหุ
วันเกิดปีนี้ผมได้รับของขวัญวันเกิดแล้วก็คำอวยพรมากมายเลย ขอบคุณมากน่ะครับนูน่าที่สนับสนุนผมผมอยากจะบอกว่าผมก็รักนูน่าน่ะ แต่จะมากกว่าหรือน้อยกว่าพี่มินโฮอันนี้ผมไม่รู้น่ะครับ อิ อิ
ชิชะ พอพูดถึงพี่มินโฮแล้วอารมณ์เสียไหนอ่ะจบงานแล้วยังไม่โผล่หัวมาเลย ของขวัญก็ยังไม่ได้ สงสัยพี่มินโฮคงอยากนอนนอกห้องจริงจังน่ะเนี่ย !!!!
“พี่คีย์พี่มินโฮเห็นความสำคัญของงานมากกว่าผม อ่ะพี่”
“ใจเย็นๆแทมินเดี๋ยวมันก็มาเองแหละ”
ตอนนี้พวกเราชายนี่ขึ้นมานั่งบนรถเตรียมตัวกลับหอเป็นที่เรียบร้อยและผมก็เริ่มจะออกอาการงอแงง้องแง้งใส่ผู้เป็นพี่ทั้งสามพลางถามหาบุคคลที่ห้าที่ไม่ได้อยู่ที่นี่ ผมนั่งหน้ามุ่ยอยู่นานก่อนจะฝากฝังพี่มินโฮไว้ให้พี่คีย์เลี้ยงดูต่อ
“งั้นคืนนี้ฝากพี่มินโฮไว้ห้องพี่ก็แล้วกันน่ะครับ”
ว่าก่อนจะเดินเข้าหอไปก่อนไปไม่ลืมบอกลาพี่ๆทั้งสามถึงแม้ผมจะงอนพี่มินโฮแต่ผมก็ยังทำตัวน่ารักกับพี่ๆน่ะเออผมโคตรจะน่ารักใช่มั้ยครับนูน่า
ผมเดินขึ้นบันไดมาถึงชั้นสองก่อนจะเปิดประตูห้องนอนของผมกับพี่มินโฮอย่างเซงแล้วก็ต้องตกใจอย่างแรง เมื่อห้องกลายเป็นทุ่งดอกกุหลาบไปตั้งแต่ตอนไหนไม่รู้ มีดอกกุหลาบหลากทั้งสีขาวและแดงตั้งสลับเรียงรายจนแทบไม่เหลือพื้นที่ว่าง ผมได้แต่อ้าปากค้างแล้วเดินไปตามทางเดินที่คนจัดดอกไม้เว้นว่างไว้ให้อย่างระมัดระวัง ก่อนแก้มตุ่ยๆจะอูมขึ้นเพราะรอยยิ้ม
ถ้าเดาไม่ผิดและไม่อยากเดาผิดไอ้เจ้าของดอกไม้นี่คงหนีไม่พ้นคนที่ผมเพิ่งถามหาแน่นอน อิอิ
ผมเปิดการ์ดที่วางไว้บนโต๊ะข้างเตียง ก่อนจะกวาดสายตาไปตามตัวอักษรหวัดๆที่แสนคุ้นเคย แฮปปี้เบิร์ดเดย์ที่รัก แค่ถ้อยคำสั้นๆกลับทำให้ผมลืมความงอนไปเสียสนิท สงสัยมวลสารความงอนคงแปรเปลี่ยนเป็นสุขใจจนต้องมายืนยิ้มคนเดียวเหมือนคนบ้าแบบนี้แทน ผมเดินเข้าไปสูดกลิ่นดอกไม้แล้วแตะกลีบพวกมันเบาๆราวกับกลัวว่ามันจะช้ำ พลางยกการ์ดขึ้นมาอ่านอีกครั้งอย่างสุขใจ ปีนี้พิเศษสุดๆเลยคงรู้หล่ะสิว่าทำคนอื่นเค้างอนถึงได้ง้อน่าจุ๊บแบบนี้ อย่างนี้จะให้งอนอีกกี่ทีอีแทมินก็ไหวครับ น่ารักขนาดนี้วันเกิดพี่ปีหน้าผมจะให้กางเกงในเพิ่มอีกหนึ่งตัวเป็นของขวัญแล้วกันน่ะพี่มินโฮ
หลังจากที่ยืนเวิ่นเว้อปล่อยความคิดไปหาคนที่กองถ่ายอยู่นานสองนานผมก็ตัดสินใจไปอาบน้ำแต่งตัวให้หอมสดชื่นเพื่อจะมานั่งรอพี่ชายตัวโตในดงดอกไม้(?) เผื่อจะได้อย่างอื่นเป็นของขวัญด้วย อย่างอื่นที่ไม่ใช่แค่ดอกไม้ดอกไม้หน่น่ะ บอกใบ้ให้นิดนึงว่าผมอายุยี่สิบแล้วน่ะเออไปคิดกันเอาเองน่ะครับว่าผมอยากได้อะไร หึหึ(ยิ้มแบบมีเลศนัย)
ชุดเสื้อตัวใหญ่กับกางเกงขาสั้นสีขาวถูกหยิบมาใช้แทนชุดนอนผมพาตัวเองมานั่งแปะอยู่ตรงโซฟาหน้าโทรทัศน์ก่อนจะหยิบหนังสือขึ้นมาอ่านเล่นฆ่าเวลา แต่อยากบอกว่าอ่านแล้ววางไม่ลงจริงๆน่ะแฮร์รี่พอตเตอร์เนี่ยอ่านสองรอบแล้วยังตื่นเต้นอยู่เลย เมื่อก่อนผมชอบเฮอร์ไมโอนี่แหละพอดีชอบเอ็มม่า วัตสันแต่ตอนนี้เปลี่ยนคนชอบแล้วเปลี่ยนมาชอบพี่มินโฮแทน.....
อั๊ยย่ะ เขินอ่ะ!!!!!
ก็อย่างว่าแหละครับพี่มินโฮเค้าคาริสม่าเยอะกว่าเฮอไมนี่นา เอ๊ะ!!นี่ผมต้องการจะสื่ออะไร ? ช่างมันเถอะครับอย่าสนใจความคิดของเด็กที่เพิ่งเป็นผู้ใหญ่แบบผมเลย อ่านหนังสือต่อดีกว่ารีดเดอร์ก็เหมือนกันน่ะครับจะสอบกันแล้วยังอ่ะ ถ้าจะสอบแล้วก็ขยันอ่านหนังสือแทนผมกันด้วยน่ะครับ ยังไงอีแทมินก็ขอให้รีดเดอร์ เกทเอกันถ้วนหน้า อาเมน ว่าแล้วก็เข้าสูเวทย์มนต์กันต่อดีกว่าผมกวาดสายตาไปตามบรรทัดหนังสือยึกยือเร็วๆพลิกหน้ากระดาษต่อไปเมื่ออ่านจบ พลิกต่อไปแล้วก็พลิกต่อไป แล้วก็พลิกๆๆนี่ก็หมดไปเกือบครึ่งเล่มแล้วพี่มินโฮก็ยังไม่กลับมาบางทีผมก็หมดอารมณ์จะทำอะไร(?)แล้วน่ะ เพื่อบริหารอารมณ์ตัวเองผมก็เลยเปลี่ยนท่าเป็นนอนอ่านก่อนจะรู้สึกว่ามันไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่เลยมาตะแคงอ่านก็ยังไม่ถนัดอีก เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาอยู่สองสามท่าสุดท้ายก็มาจบที่ท่าเดิม ท่านั่งหลังพิงพนักปกติ เฮ้อ++ พี่มินโฮครับบางทีอีแทมก็รอนานเกินไปแล้วน่ะ
ผมเงยหน้ามองนาฬิกาเข็มสั้นของมันตีเลข 11 บ่งบอกว่าดึกมากแล้ว ผมถอนหายใจทำหน้ามุ่ยในใจก็คิดไปว่าจะไปนอนเลยดีมั้ย แต่อีกใจก็ร้องห้ามไว้เพราะยังไงวันนี้ก็วันเกิดผม และผมก็ยังไม่ได้เห็นหน้าแฟนตัวเองในวันเกิดเลย ไม่เจอหน้าพี่มินโฮตลอดทั้งวันเพราะรายนั้นเอาแต่ทำงานได้เจอสักนิดก็คงจะดี ผมก็เลยตัดสินใจนั่งอรพี่มินโฮอย่างหง่าวๆต่อไป ผมเอนหัวทาบพนักพิงไปด้านหลังก่อนจะปิดตาลงนิดหน่อยเมื่อรู้สึกว่าตามันชักจะล้าเกินไปแล้วแล้วสติของผมก็วูบไปโดยไม่รู้ตัว
เวลาผ่านไปเท่าไหร่ไม่ได้นับ(เพราะเผลอหลับไป)มารู้ตัวอีกทีก็ตอนได้ยินเสียงก็อกแก็กที่ประตูผมแอบหรี่ตาขึ้นมองนาฬิกาบ่งบอกเวลาตีสิบสองกว่าแล้ว หวังว่าคนที่ทำเสียงดังอยู่หน้าประตูคงจะเป็นคนที่ผมรออยู่น่ะ คิดได้ดังนั้นก็แอบชำเลืองไปที่ประตูนิดหน่อยอนจะเห็นร่างสูงของบางคนกำลังปิดประตูอยู่ผมรีบหลับตาแล้วกลับมาอยู่ในท่าเดิม อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าพี่เค้าเดินมาเจอผมหลับรอเค้าในสภาพนี้แล้วพี่เค้าจะทำยังไง ผมยกยิ้มมุมปากนิดหน่อยในขณะหูกำลังเงี่ยฟังเสียงฝีเท้าหนักๆที่กำลังตรงมาเรื่อยๆ
ตึก ตึก ตึก ตึก ก่อนฝีเท้าหนักๆนั่นจะมาหยุดอยู่บนหัวผม
“อ้าวหลับไปแล้ว ทำไมหลับในสภาพนี้ไม่เมื่อยคอรึไง” ผมได้ยินเสียงพี่มินโฮพูดแว่วก่อนจะรู้สึกถึงปลายนิ้วหยาบบริเวณหน้าผากเลยมาถึงข้างแก้มพี่มินโฮกำลังเกลี่ยผมที่ปรกหน้าให้ผมอยู่ อร๊ากกก เท่านี้อีแทมินก็หน้าเห่อร้อนและเกือบจะหลุดยิ้มออกมาแล้ว...ดีน่ะที่เก๊กทัน
“ สุขสันต์วันเกิดน่ะเด็กน้อยของฉัน” ได้ยินเสียงพี่มินโฮพูดอีกครั้งก่อนนิ้วหยาบจะเปลี่ยนเป็นลมหายใจอุ่นๆรินรดตรงหน้าผากแทน ก่อนลมหายใจอุ่นร้อนนั่นจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆและ...อีแทมินรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะระเบิดออกเป็นเสี่ยงๆเพราะจุมพิตอ่อนโยนบนหน้าผากจากพี่มินโฮ ริมฝีปากนุ่มนิ่มที่ไม่ว่าสัมผัสกี่ครั้งก็ยังตัวรุมเหมือนจะเป็นไข้กำลังทำให้ผมหน้าแดงแบบไม่ไหว ไม่รู้ว่าพี่มินโฮไม่รู้ว่าคนที่ตัวเองกดจูบแผ่วเบาอยู่ยังไม่หลับหรือว่าพี่เค้ารู้แต่อยากแกล้งให้เป็นบ้ากันแน่ถึงได้ยกมืออุ่นขึ้นประคองใบหน้าหวานของผมไว้ก่อนจะลากสัมผัสร้อนนิ่มไปตามสันจมูกโด่งของผม พลางกดจูบเป็นจังหวะตามแต่พี่เค้าจะพอใจ ผมเผลอเม้มปากอย่างเคยชินเมื่อสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนที่รินรดตรงคางมนบ่งบอกว่าริมฝีปากของเราสองคนกำลังตรงกัน...
“ลืมตาสักทีสิเด็กน้อย..หึ หึ” พี่มินโฮว่าก่อนจะกดริมฝีปากลงมามาถึงตอนนี้ผมก็หลุดยิ้มทั้งๆที่ยังจูบกันอยู่อย่างนั้น พี่มินโฮผล่ะออกมามองหน้าผม ผมเลยแกล้งเลิกคิ้วขึ้นพลางอมยิ้มทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้สุดท้ายก็โดนเกลี่ยแก้มใสเล่นซะอย่างนั้น เราสองคนสบตากันอยู่เนิ่นนาน ก่อนมือบางของผมจะเอื้อมคว้าลำคอหนาลงมาให้ริมฝีปากแนบสนิทกันอีกครั้งผมขยับดูดดึงริมฝีปากพี่เค้าอยู่อย่างนั้นถ่ายเทความรู้สึกทั้งหมดลงไป พี่มินโฮเองก็เหมือนจะรู้ว่าผมรู้สึกยังไงในวันนี้ พี่เค้าก็เลยดูดเม้มริมฝีปากผมเบาๆพลางขยับมันช้าๆอย่างอ่อนโยนคืนกลับมาคล้ายจะเอ่ยขอโทษผ่านจูบที่แทบจะทำให้ล่องลอยนี่...เป็นนัยๆ
อา สัมผัสของพี่มินโฮไม่ว่าจะกี่ครั้งก็ยังไม่เบื่อแถมยังติดใจขึ้นเรื่อยๆ จูบที่หวานเหมือนช็อคโกแลตเอ็มแอนด์เอ็ม ละลายในปากไม่พอยังละลายในใจอีก....
“ แทมินวันนี้ฉันขอโทษที่ไม่ได้ไปร่วมงานวันเกิดนาย” พี่มินโฮผละหน้าออก เท้าแขนไว้กับพนักโซฟาก่อนจะเอ่ยคำขอโทษที่ผมรู้ว่ามันออกมาจากใจจริง ผมยิ้มให้พี่เค้ายอมรับทุกคำขอโทษทั้งที่ยังเงยหน้าอยู่อย่างนั้นไม่รู้สึกเมื่อยเลยแม้จูบของเราเมื่อครู่จะกินเวลานาน
“ไม่เป็นไรหรอกฮ่ะ ที่ฮยองทำให้ผมทั้งหมดนี่มันก็รู้สึกดีจนไม่รู้จะทำยังไงแล้ว” ยิ้มน่ารักให้พี่เค้าอีกครั้งก่อนจะได้จุมพิตหวานๆบนริมฝีปากมาเป็นของฝาก พี่มินโฮผล่ะออกมามองหน้าผมยิ้มๆ ก่อนจะกดจูบลงมาอีกครั้ง อีกครัง้ และอีกครั้ง และดูเหมือนจุมพิตหวานในตอนแรกจะค่อยๆเพิ่มองศาร้อนขึ้นตามลำดับจนผมรู้สึกว่าถ้าผมยังยอมปล่อยพี่เค้าไปสงสัยมันคงจะไม่หยุดแค่นี้แน่
ไม่ใช่อะไรหรอกน่ะ ก็แค่เมื่อยคออ่ะ ลืมไปแล้วหรือไงว่าพี่จูบผมในท่าไหน ไม่ได้ดูเล้ยยย!!!
“อื้อ พี่มินโฮพอก่อนผมเมื่อยคอแล้วน่ะ” ผมรีบเอ่ยท้วงก่อนจะได้เสียงหัวเราะในลำคอเป็นคำตอบแทน ใครบอกว่าพี่มินโฮเรียบร้อย มาเถียงกับอีแทมินได้เลย อีแทมินพร้อมเถียงจนคอขึ้นเอ็นไปว่า ไอ้พี่คนนี้ร้ายลึกจะบอกกก
“ ฮา ก็ฉันถนัดเข้าด้านหลัง ไม่ถนัดเข้าด้านหน้า....นายก็รู้” พี่มินโฮก้มลงกระซิบใกล้หูผมก่อนจะเดินอ้อมมาด้านหน้าโซฟาท่ามกลางอาการหน้าแดงตัวแดงและอาการกัดริมฝีปากล่างจนช้ำเลือดของผม
ผมก้มลงมองคนที่เคลื่อนตัวเองจากด้านหลังโซฟามานั่งยิ้มอยู่ตรงหน้าผมแล้วนึกอยากเอาคืนให้เจ็บๆข้อหาชอบทำให้คนอื่นเขินบ่อยจนเกินเหตุ..
แต่ผมรู้...ว่าคำพูดที่ผมจะพูดต่อไปไม่ใช่การเอาคืนที่ทำให้พี่มินโฮเจ็บแต่เป็นการเอาคืนที่ทำให้ผมเนี่ยแหละเจ็บ แต่นั่นหล่ะเจ็บแต่สุข...
“ผมก็รอให้พี่เข้าทางด้านหลังอยู่เนี่ย หึ”
พี่มินโฮออกอาการเหวอก่อนจะกระตุกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ แต่ผมไม่สนหรอกก็น่ะจะมามัวทำพิรี้พิไรก็ใช่เรื่อง นี่มันก็ดึกมากแล้ว....... แถมท่ามกลางหมู่มวลดอกไม้แบบนี้มันคงจะให้ความรู้สึกไปอีกแบบ
โฮกกกกก รับตัวเองไม่ได้ รือผมจะอีโรติกที่สุดในวงเหมือนที่พี่จงบอกจริงๆ อร๊ากกกกกกกก”””””””
From taemin shinee
팬 여러분, 매년 이렇게 생일을 챙겨주셔서 감사합니다.
저도 여러분들의 생일을 항생 챙기고 싶어요 잉..
항상 사랑하고 여러분 제 곁에서 백년만년 같이 생일 보내주세요^^
ขอบคุณแฟนๆทุกคนครับที่ทำให้ผมมีงานวันเกิดเช่นนี้ทุกปี
ผมเองก็อยากไปร่วมงานวันเกิดของทุกคนบ้าง งื้อ..
รักทุกคนเสมอนะครับ ขอให้เป็นวันเกิดที่พวกเราได้อยู่ข้างๆกันอย่างนี้ไปเป็นหมื่นๆปีเลย^^
Credit www.shinee-thailand.com
.....................................จบเหอะ... 5555
เป็นปีแรกที่ได้เขียนฟิควันเกิดให้แทมิน ฮา สใจจัง ถึงมันจะผ่านมาห้าวันแล้วก็เถอะ 0{ }0 โว๊ะ!!! อีนี่มัวแต่ไปทำอะไรอยุ่ ++ คำตอบคือ คิดไม่ออก 55 คิดได้มากสุดคือเท่านี้แลมันเวิ่นและก็หื่นมากก 555
วันเกิดแทมปีนี้ขอให้แทมสวยขึ้น? รวยขึ้น น่ารักๆๆๆๆๆขึ้นเป็นเท่าทวี และก็ขอให้แทมมีความสุขกับทุกจังหว่ะชีวิต ยิ้มและหัวเราะได้ตลอดๆเป็นเด็กดีของพี่ๆในวงและก็เป็นเด็กดีของนูน่าน่ะเออ รักน่ะเด็กน้อย(อดีต) หัวเห็ด
อร๊ากกกก เกลียดถ้อยคำสุดท้ายก่อนตายมันทำให้เทรนของแทมไม่ขึ้นที่หนึ่ง ย๊ากกกก(เครียดไม่หาย -.-)
มีโบนัส อะแฮ่มๆๆ คิดว่าายคนคงได้เห็นกันบ้างเเล้วแต่ไรเตอร์ก็อยากลงเพราะไม่รู้จะไประบายกับใคร 555
หลังจากคอนswg เมื่อวันที่ 21 ผ่านไปก็มีภาพที่ทำให้แม่ยกทรูมินแสนจะชีช้ำ(ที่แสนจะร้อนแรงออกมา เหอ เหอ เอ๊ะ !!!! อีนี่ยังไงออกมา ) ฮยอนมินทำไรเตอร์เจ็บปวด กระซิกๆ
แต่คงไม่ใช่ไรเตอร์และสาวกทรูมินอย่างเดียวท็บปวด เพราะอีมินพี่มันคงจะเจ็บปวดเหมือนกัน วันที่22 ก็เลยเป็นแบบเน้!!!!!!!!!!!!!
อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก อยากจะสครีมให้ลั่นโลกาาาา ดอลลาร์คิสเคร้อออออออออออ มุมนี้มองไม่เห็นแบ็งค์ที่กั้นกลางระหว่างปากของสองมินเลยเนอะ งั้นดูกันชัดๆๆ
ก็ยังมองไม่เห็นอยู่ดี อร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก สครีมมมมคร้าาาาาาา มันฟินนาเล่มากๆๆๆไรเตอร์ตื้นตันจนนอนไม่หลับแล้วน่ะเออออ หนังสือสอบอะไรเขวี้ยงทิ้งหมดไม่สงไม่สนมันแล้ววว สนแต่ชอตนี้อย่างเดียว ฮึก ฮึก ตายอย่างสงบคร้าาา แอร่ก
ปล จริงๆกั้นกลางทรูมินมีแบงค์อยู่น่ะ ไรเตอร์อยากจิเข้าไปกระชากแบงค์อออกเสียเหลือเกิน สอง
คนนี้จะได้จุ๊บกันจริงๆ เอริ๊กกก แต่ถึงอย่างนั้นตอนดูคลิปปป โมเมนต์นี้ก็ยังน่ารักมากๆๆๆๆๆอยู่ดี ไม่ไหวแล้วน่ะ กระทืบเท้าแดดิ้น แถมอังกอร์สักทีสองทีก่อน
ทรูมินอิสเรียลลล ทรูมินอีสเรียลล อังกอร์ดังลั่นห้องคร้าาา 55555 55
โฮะ โฮะ ได้เวิ่นแล้วเหมือนือนได้ปลดปล่อย
เครดิตจาก twitterของ dreaming1209 และก็ mingtaem น่ะค่ะ
ไปก่อนน่ะค่ะ รักรีดเดอร์ ปุอิ้งๆๆๆ
รีดเดอร์ ไรเตอร์ลืมบอกไปค่ะว่าเนื้อเรื่องในงานวันเกิดแทมมาจากแฟนแอคในงานวันเกิดแทมๆจริงๆเน้ออ มาบอกแค่นี้หล่ะค่ะ >< ฟิ้วววว
ความคิดเห็น