ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    sf : 2min SHINee

    ลำดับตอนที่ #1 : sf : แค่เพื่อน....แน่เหรอ?

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 2.18K
      3
      10 พ.ย. 54



    แค่เพื่อน.....แน่เหรอ ?

     

    อีแทมิน..... หนุ่มหน้าสวยย แต่แมน แน่นอนคร้าบบ..


     
    เชวมินโฮ.......หนุ่มหน้าหล่อ แต่ แม่ง โคตรหื่น อ่ะ!



      

                             ผมกับอีแทมินเป็นเพื่อนกันมานาน เราเข้ากันได้ทุกเรื่องครับ  เข้ากันได้ เป็นปี่เป็นขลุ่ย เชียวหล่ะ หึ หึ   ........

    "ฮ้าวววเซงหว่ะ"  ผมหาวหวอด เซงจริงอะไรจริงเรียนหนังสือเนี่ย ตรีโกณฑ์มิติจะเรียนไปทำติ่งอะไรว้าาา  เอาไปคำนวณว่าจะต้องก้าวทำมุมเท่าไหร่ถึงจะทำให้เราหล่อขึ้นงั้นเหรอ  วู้ว ไม่เห็นจะมีประโยชน์ซักนิด"ฮ้าววว" ว่าแล้วก็หาวอีกซักรอบบบผมเหนื่อยจริงๆน่ะเมื่อคืนอารมณ์ขึ้นหนักไปหน่อยวันนี้ก็เลยง่วงโคตรรร  เพราะงั้นก็คงไม่มีประโยชน์อะไรที่จะฝืนเรียนต่อ หลับดีที่สุด(?)  คิดคำตอบให้ตัวเองเสร็จสรรพแล้วก็เอนหัวเตรียมตัวหลับแต่ในขณะที่หัวกำลังสัมผัสกับพื้นโต๊ะก็นึกอะไรขึ้นมาได้

     "เอ๊ะอีแทมินไปไหน"   นึกขึ้นมาได้ว่าไม่เห็นอีแทมินมันไปไหนของมันน่ะเมื่อกี้ยังนั่งอยู่นี่หว่า... ไปตามหน่อยดีมั้ย 

    "อาจารย์ครับขออนุญาตเข้าห้องน้ำครับ" ว่าแล้วก็รีบเดินออกจากห้องโดยไม่รอฟังคำตอบอาจารย์   ก่อนจะตรงดิ่งไปหาอีแทมินที่ห้องน้ำ แต่ก็ไม่เห็นมันทั้งห้องน้ำชายและห้องน้ำหญิง (ไปหาทำไมที่ห้องน้ำหญิง) ที่ที่เราไปสุมหัวกันบ่อยๆก็ไม่มี

                   
    "มันไปอยู่ไหนของมันน้า"  ตอนนี้ผมเริ่มร้อนใจนิดๆแล้วหล่ะ  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน  แค่ไม่เห็นหน้าอีแทมิน มันแล้วหงุดหงิด งุ่นง่านจนจะแปลงร่างเป็นกระทิงอยู่แล้วเนี่ย  หงุดหงิดโว้ยยยย  ผมเดินเตะฝุ่นอย่างเซงไปเรื่อยๆก่อนจะมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องเรียนเปล่าห้องหนึ่งเพราะได้ยินเสียงอะไรแว่วๆ แว่วเหมือนว่า คุ้นหูดีน่ะ

                       
    "อืมมมม  ไม่เอา แทมินอย่าสิ"

                        ด้วยความที่ไม่ค่อยอยากรู้เท่าไหร่ ผมก็เลยเอาหูแนบประตูซะ (เอ่อ)

     "แทมิน ไม่น่ะ อ๊ะ นี่มันห้องเรียน "  ชัดเจนมากก หึ หึ ที่แท้ก็มาอยู่นี่นี่เอง อีแทมิน 

                     
    "ไม่เอาหน่าคริส คุณทำผมไม่ไหวเองน่ะ...."   อื้อหือ  ไอ้แทมที่มึงบอกกูว่าเมื่อคืนเหนื่อยที่แท้ก็หวังผลวันนี้เองเหรอว่ะ    ไม่ได้การหล่ะอย่างนี้มันต้องขัดขวางซะหน่อยหึ หึ (ยิ้มชั่วร้าย ) 

     ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองเป็นอะไร ทุกครั้งที่เห็นอีแทมินกำลังมีอะไรกับผู้หญิงจิตไร้สำนึกก็พร่ำตะโกนบอกว่า เชวมินโฮ ยังไงมึงก็ต้องไปขัดขวางมันให้ได้

    "ผลัวะ" ประตูถูกผลักเข้าไปอย่างแรง  ทำเอาคนสองคนที่กำลังนัวเนียกันอยู่เด้งออกจากกันราวติดสปริง แทมินกับผู้หญิงคนนั้นหันมามองผู้มาเยือนเป็นตาเดียว แล้วก็ต้องถอนหายใจโล่งอกที่ไม่ใช่อาจารย์........ แน่นอนกูเองง เชวมินโฮ   

                  
    "ไอ้แทมกูเห็นน่ะว่าพวกมึงกำลังทำอะไรอยู่"  แม่ง พอรู้ว่าเป็นกูหล่ะชักสีหน้าไม่พอใจใส่ทันทีเลยน่ะมึง 

                    แต่ เสียใจว่ะ กูไม่สน กร๊ากกกกก ผมเหล่มองผู้หญิงคนนั้นนิดหน่อยเธอกำลังติดกระดุมเสื้ออย่างลุกลี้ลุกลน
    "เอ่อ แทมินคริส ไปก่อนน่ะก่อนจะหันมาบอกลาไอ้แทมแล้วรีบกุลีกุจอออกจากห้องไป
                  หน้าตาก็สวยดีอยู่หรอกน่ะแต่ไม่น่าง่ายเลยยยผมมองยัยผู้หญิงคนนั้นจนลับตา ริมฝีปากหยักยิ้ม  มีความสุขที่สามารถจัดการผู้หญิงของไอ้แทมไปได้......อีกหนึ่งคน

    อี แทมินเอามือข้างหนึ่งเกลี่ยขอบปากลบรอยลิปสติกจางๆออก 
                  
    "มึงเนี่ยน้ามารขัดขวางความสุขกูจริงก่ะจะไม่ให้กูได้ขึ้นสวรรค์บ้างรึไงว่ะ  นี่ถ้าเป็นคนอื่นมึงได้ไปนอนยิ้มอยู่ในโรงแล้ว"  พูดแล้วส่ายหัวระอากับพฤติกรรมแปลกประหลาดของเพื่อนสนิท พลางย่างเท้าเอื่อยๆมาหย่อนก้นบนโต๊ะว่างๆตรงข้ามมินโฮ นิ้วเรียวเลื่อนติดกระดุมเสื้อที่หลุดลุ่ยเกือบหมด ทีละเม็ด
                
    "หึ ใครใช้ให้มึงทำประเจิดประเจ้อให้กูเห็นหล่ะ" มินโฮยกยิ้มมุมปากชอบใจ สายตาทอดมองตามมือของแทมิน ก่อนจะมาหยุดอยู่บนดวงหน้าหวาน 
                 
    แทมินหัวเราะน้อยๆกับคำแก้ตัวน้ำขุ่นๆของเพื่อนร่างสูง  เอามือจัดผมที่กระเซอะกระเซิงให้เข้าที่เข้าทาง  
               
                 "
    หึ หึ งั้นเหรอ ไม่ ใช่ว่ามึงตามกูมารึไง กี่คนแล้วว้าที่มึงขัดขวางกู" 

                  "อือ กูตามมึงมา มาดูว่ามึงไปไหนไง"   มินโฮสารภาพสอง ขายาวก้าวช้าๆมาหยุดอยู่ตรงหน้าร่างบาง จงใจทิ้งระยะห่างระหว่างคนสองคนไว้ไม่ถึงคืบ
                  
    "มาดูหรือมาขัดขวางกูกันแน่ไอ้เอเลี่ยนเอ้ยยเชวมินโฮตีสีหน้าครุ่นคิด
                 
    "แล้วมึงคิดว่าหน้า..หรือ..หลังหล่ะ หึ หึพูดสองแง่สองง่ามพลางยื่นแขนยาวๆมาคร่อมกักอีแทมินไว้กับโต๊ะ    สีหน้าโคตรหื่นซะจนอีกฝ่ายอยากประเคนตรีนให้  
                    
    "มึงจะทำอะไรอีกหล่ะ"  แต่ขอโทษเจอแบบนี้บ่อยจนชินซะหล่ะเพราะงั้นอย่าหวังว่ากูจะกลัวมึง  เอะอะมันก็ฉวยโอกาสกับผมตลอดหล่ะไอ้นี่  
                  
    "ทำอะไรดีน้า" เชวมินโฮขมวดคิ้วมุ่นใบหน้าเปื้อนยิ้มเล็กๆ 
                    ตากลมช้อนมองร่างสูงแวววาว  "
    เนียนตลอดหล่ะมึงเนี่ยว่าพลาง ยก มือเรียวสวยมาวางแปะไว้บนหน้าอกของเพื่อนสนิทเบาๆ วาดนิ้วเกลี่ยกระดุมเพื่อนเล่นหยอกเย้า    ริมฝีปากอิ่มแต้มรอยยิ้มเหยียดท้าทาย    
                    ไม่แปลกใจกับพฤติกรรมห่ามๆแบบนี้ของเพื่อนร่างสูงและไม่คิดที่จะถอยห่างด้วย   เพราะเค้าเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า   .......           
     
                     เชวมินโฮจะทำอะไรได้....มากกว่านี้มั้ย
     

     มินโฮยกยิ้มมุมปากให้กับท่าทางยั่วยวนแบบได้ไม่ตั้งใจ หรืออาจจะ... ตั้งใจ ของร่างบาง เห็นหน้ามันแล้วอดที่จะแกล้งไม่ได้
     
                   "หึ หึท่าทางอย่างนี้ผู้ชายเค้าไม่ทำกันหรอก..    รู้มั้ยว่า.....มันทำให้ผู้ชายด้วยกันมีอารมณ์"    
                  
     
                                                                       "แถมมึงยังทำได้โคตรเซ็ก..กว่าผู้หญิงอีกรู้ตัวมั้ย"  

                      "
    ไอ้เชี่ยโฮวววว"  แทมินชักสีหน้าไม่พอใจทันที ร่างเล็ก ยกเท้าขึ้นมาก่ะจะถีบร่างโย่งๆให้หงายท้อง แต่มีเหรอที่คนอย่างเชวมินโฮจะตามอีแทมินไม่ทัน   ร่างสูงขยับไปใกล้ร่างบางอีก ใกล้จนแทบไม่เหลือช่องว่างให้แทมินได้ง้างเท้าออกมาประทุษร้ายตน  มั นติดมินโฮน่ะสิ 
                     "
    ไอ้บ้าเอ้ย ถอยไปอีกสิโว้ย"  ร่างบางโวยวาย  มือไม้ก็พยายามผลัก ทุบ ตี ถอง สารพัด แต่เชวมินโฮไม่มีทีท่าว่าจะขยับเขยื้อนสักนิด
                       
    "มึงอยู่นิ่งๆ ดิ"  ร่างสูงจัดการรวบแขนสองข้างของแทมินไว้ด้วยมือเพียงข้างเดียว 
                       
    "ไมมึงตัวเล็กงี้ว่ะ" ร่างบางจ้องมินโฮตาเขียวปั๊ด ริมฝีปากเม้มแน่นอย่างคนทำอะไรไม่ได้เชวมินโฮหยักยิ้มน้อยๆ ตาโตจ้องอีแทมินกลับอย่างกวนๆ สองสายตาประสานกันแต่สื่อความหมายคนล่ะแบบ 
                         
    "มึงนี่น้าไม่เจียมสังขารเลย" 

                         
    "มึงคิดว่า ผู้หญิงกับ......ผู้หญิงเค้ามีอะไรกันได้งั้นเหรอ หึ หึ "
      ร่างสูงพูดเบาๆ แล้วรีบรีบติดสปีดโกยแน่บออกจากห้องไปอย่างรวดเร็วก่อนจะได้กินตีนไอ้แทมแทนข้าวเย็น

                       
    "ไอ้เชี่ยโฮมึงกลับมาเดี๋ยวนี้น่ะ ไอ้โย่งเอเลี่ยนเอ้ยยย แม่งฝากไว้ก่อนน่ะมึง" ร่างบางตะโกนด่าเชวมินโฮอย่างเหลืออดทำท่าทางฟึดฟัดแล้วรีบวิ่งตามร่างสูงออกไป 

                     
    "อย่าลืมมาเอาคืนหล่ะ อีแทมิน"  พูดกับตัวเองเบาๆ ใบหน้าเปื้อนยิ้มอารมณ์ดีที่ได้แกล้งคนตัวเล็กอีกแล้วว


                                                                                     ..................................................................

    "เห้ยไอ้แทมวันนี้ไปแดกเหล้าหาสาวสวยเป็นเพื่อนกูหน่อยสิว่ะ" เชวมินโฮตะโกนเรียกเพื่อนสนิทเสียงดังลั่นห้อง
                    
    "มึงจะตะโกนหาติ่งไรว้า เตี่ยมึงตายรึไง กูก็นั่งหัวโด่อยู่ข้างมึงเนี่ย" ก่อนจะได้รับคำอวยพรดีๆ จากริมฝีปากสวย ของอีแทมินเป็นคำตอบ

     "อ้าวเหรอกูก็นึกว่ามึงเดินอยู่ในกลุ่มนู้นซะอีก ฮ่าๆๆ"   หัวร่องอหายพลางชี้ไปที่ผู้หญิงกลุ่มใหญ่นอกห้องเรียน  อีแทมิน มองตามมือแล้วต้องกัดฟันกรอดอย่างเจ็บใจ  ก่อนจะหันมาส่งยิ้มน่ารัก ที่เชวมินโฮมองยังไงก็..เอ่อ เสียวสันหลังวาบบ

    "อ้อ อย่างงั้นเหรอฮ่ะ คุณเชวมินโฮ" ร่างบางจงใจพูดเสียงอ่อนเสียงหวานก่อนค่อยๆพาร่างเพรียวสวยมายืนเท้าคางมองหน้ามินโฮตาเยิ้ม เล่นเอาขนลุกเกรียว บรึ๋ยยย มึงอย่าเล่นอย่างนี้สิว่ะกูรู้สึกแปลกๆน่ะโว้ยยย    ไอ้ท่าทางสะดีดสะดิ้งตูดบิดแบบนี้ อีแทมินไปเรียนมาจากไหนว่ะ 
                    
    "งั้นมึงสนใจจะลองผู้หญิงแบบกูหน่อยม้า หึหึ" ร่างบางกัดกัดริมฝีปากล่างยั่วยวน
                    
    "มาม่ะ มาม่ะ มินโฮฮยอง "พูดเชื้อเชิญพลางทำปากจู๋ยื่นไปใกล้ๆมินโฮ  

                    
    "ว๊ากกกกกกกกกกกกกก กูม่ายเอา"  เชวมินโฮดีดตัวลุกขึ้น อย่างรวดเร็วก่อนจะรีบวิ่ง ชนนู่นชนนี่ไปเกาะประตูหน้าห้องเรียน กูแกล้งมึงได้แต่ไม่อนุญาตให้มึงแกล้งกูแบบนี้ว้อยย  "ฮ่าๆๆๆ" คนตัวเล็กหัวเราะเสียงดัง ขำจนต้องลงไปดิ้นที่พื้นระบายอารมณ์  ขำหน้าเอเลี่ยนตกใจว่ะ
                     
    "5555555555555555 มึงเนี่ยน้าเล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับกู 5555555555555" ถึงแม้อีแทมินจะขาว หน้าหวาน  หุ่นเพรียวชนิดผู้หญิงยังอายแต่อีแทมินก็เป็นผู้ชายแท้ๆน่ะคร้าบบบ 

                   
    เพราะงั้นห้ามหาว่าเค้าเป็นผู้หญิงเด็ดขาดด 
    "เป็นไงหล่ะคุณชายเชว หืม มึงก็อยากแกล้งกูแบบนั้นนักหนิ หึ หึ"

                   หลังจากที่สถานการณ์ระทึกขวัญผ่านไป กว่าจังหวะหัวใจของเชวมินโฮจะกลับมาเต้นเหมือนปกติได้ ก็อีกพักใหญ่ๆนู่นหล่ะ

    ตอนนี้เรากำลั่งนั่งกรอกเหล้าอยู่ในบาร์หรูสายตาคม 2 คู่กำลังสอดส่องหาเหยื่ออันโอชะให้ผมพราะแทมินไม่ค่อยหมกมุ่นกับเรื่องอย่างว่าเท่าที่ควรผิดกับผม ไม่รู้ทำไมอารมณ์ขึ้นมันได้ทุกวี่ทุกวัน(?) 
                        
    "มินโฮทั้งๆที่มึงรู้ว่ากูขี้เกียจมึงก็ชวนกูมาจนได้ ทำไมมึงไม่ชวนคนอื่นมาว้า"     แทมินทำน่าเซงพลางบ่นกระปอดกระแปดไปเรื่อย ผมอมยิ้มน้อยๆรู้สึกดีที่ได้ทรมาณมัน  
                          
    "ทำไมก็กูอยากมากับมึงอ่ะความจริงถ้าจะให้ชวนคนอื่นมาก็ได้น่ะ เพื่อนผมแต่ล่ะคน  อื้อ หือ  หื่นได้โล่กันทั้งนั้น แต่ผมขี้เกียจอ่ะ รู้สึกสบายใจกว่าเมื่ออยู่กับแทมิน ว่าแล้วก็อดไม่ได้ที่จะส่งยิ้มกวนๆไปให้มันอีกหนึ่งที  
                   
                      
     "มึงกวนกูนี่หว่า" แทมินอมลมอย่างงอนๆ  "5555"  ผมหัวเราะให้กับความน่ารักของมัน  
                        
    "ก็มึงน่ากวนนี่หว่า "  
                         "ฝากไว้ก่อนน่ะมึงเดี๋ยวจะโดนดีมิใช่น้อย หึ หึ"  ร่างบางคาดโทษพลางยิ้มเจ้าเล่ห์  ผมมองรอยยิ้มนั้นแล้วอดนึกถึงเหตุการณ์วันนี้ไม่ได้  "ฟู่่ กูจะไม่แกล้งมึงแบบวันนี้อีกกูสัญญา"ปล่อยลมออกจากปากพร้อมชูสองนิ้วเป็นเครื่องหมายสัญญา    แทมินอมยิ้มน้อยๆเมื่อเห็นท่าทางแบบนี้
                           ไอ้แทมมันหน้ากลัวจริงจังน่ะ ผมไม่คิดว่ามันจะกล้าทำสะบัดสะบิ้ง น่าเตะตูดแบบนั้น บรึ๋ย เสียวอ่ะ
    "หึ หึ ทำไมพอกูทำท่าแบบนั้นแล้วมึงกลัว กูให้มึงเนียนฟรีเลยน่ะนั่น ปกติมึงเอะอะก็เนียน เอะอะก็เนียนไม่เหรอ"
                อืมมันก็จริงแต่ไม่รู้ดิ        เพราะอะไรน่ะเหรอ  
                       
     "เพราะกูชอบ........ที่มึงเป็นมึงมั้ง เป็นผู้ชายในแบบของมึง ไม่ใช่ไปเลียนแบบผู้หญิงแบบนั้นเห็นแล้วกูขนหัวลุก บรึ๋ย"   พ่นคำตอบที่ มีสาระออกมา  มันน่ารักซะจนคนข้างๆอดยิ้มไม่ได้
                        
    "มึงยิ้มไรว่ะ"    เชวมินโฮ คิ้วขมวดเล็กๆ แปลกใจว่าคนข้างๆมันยิ้มอะไรหนักหนา  
                        
    "แหน่ะ ยังจะมาส่ายหัวดุ๊กดิ๊กอีกกูก็เห็นอยู่ว่ามึงยิ้ม"
                       " ไม่รู้ กูแค่อยากยิ้ม" ส่งคำตอบโคตรกระจ่างมาให้ พลางหันมายิ้มกว้างให้ผม ยิ้มอีกและวันนี้เป็นไรว่ะเห็นแทมินยิ้มไม่ได้  
                    
    " มึงอย่ายิ้มบ่อยเกินดิเดี๋ยวกูเคลิ้มจริงจังเห็นมึงเป็นผู้หญิงขึ้นมาแล้วจับกดทำไงว่ะ"  ผมพูดทีเล่นทีจริงใส่มัน จริงๆแล้วไม่ได้คิดอะไรเล้ยยย

     " ทำไงหล่ะ  กูก็จะประเคนตรีนบนยอดหน้ามึงไง อยากลองป่ะ" พูดพลางทำตาเขียวปั๊ดมาให้แล้วบ่นพึมพำอะไรของมันต่อไม่รู้ น่ารักอีกแล้ววว ดีน่ะเนี่ยที่มากันแค่สองคนคน นี่ถ้าคนอื่นมาด้วยมีหวังผมไม่ได้ทำอะไรแน่ นอกจากมานั่งเป็นไม้กันมันจากหมา  เอ้ย ! จากบรรดาเพื่อนหื่นทั้งหลาย     
                       
    คุณรู้มั้ยไอ้แทมมันมีฟีโรโมนดึงดูดเพศเดียวกันสูงมากก ขนาดมันประกาศแล้วประกาศอีก ว่าไม่ใช่ผู้ฉิ๋ง เก้ง กวาง ชะนี     อีแอบหรือ อะไรทั้งนั้น   ประกาศ จนคอแหบคอแห้ง เบื่อจะควักเอาสัญลักษณ์ความเป็นชายมาโชว์ให้ดูวันล่ะร้อยๆรอบแต่ไอ้เพื่อนหน้าหม้อทั้งหลายยังสะเหร่อแป๊ะนั่งมองมันตาเยิ้มอยู่ได้ มันไม่สอยยอดคางให้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว  โอ๊ยยย คิดแล้วเหนื่อยใจว่ะมีเพื่อนน่ารักๆเนี่ย  แค่เหนื่อยใจหรอกน่ะ เพราะงั้น อย่าเข้าใจผิดว่าผมจะรักเพื่อนตัวเองหล่ะ (เหรอ
    -*-)"

    " วันนี้ทำไมมึงมาแปลกว่ะอารมณ์ดีมาจากไหนถึงได้แม่ง กวนตรีนนมากกผิดปกติ"  อีแทมินพูดพลางกวาดสายตาไปทั่วร้านก่อนจะหันมาหยุดไว้บนหน้าหล่อๆของผมเพื่อรอฟังคำตอบ  "ทำไมกูก็กวนตรีนอย่างนี้ทุกวัน"  ผมยักคิ้วหลิ่วตาอย่างเท่ห์ให้เพื่อนหน้าสวยพลางยกแก้วกระดกเหล้าเข้าปาก  แทมินหัวเราะ หึ หึ มุมปากแต้มรอยยิ้มเล็กๆสายตาทอดมองของเหลวสีเขียวในแก้วพลางเขย่าเล็กน้อย       "เมื่อคืนยูริผู้หยิ่งผยอง เสร็จมึงแล้วอ่ะดิ"ก่อนพูดขึ้นมาเสียงเรียบอย่างรู้ทัน      
                    
    "ฮ่าๆๆ มึงนี่รู้ทันกูตลอดเลยหวะ"   มินโฮหัวเราะแล้วหยักยิ้มน้อยๆ
                      ถึงมันจะจริง แต่มันก็ไม่ใช่ประเด็น แค่เห็นหน้ามึงแล้วกูมีอารมณ์กวนตรีนแค่นั้น คิดพลางมองเสี้ยวหน้าด้านข้างของเพื่อนสนิท    อีแทมิน  ยิ่งโตยิ่งสวยน่ะนายเนี่ย แก้มงี้ใสปิ๊ง ขาวจั๊วะ  จมูกโด่งรั้น  ปากก็แดงหน้าจูบ รูปร่างหน้าตา สีหน้า ท่าทางมันตอนนี้ก็โคตรยวนใจจนผมเผลอกลืนน้ำลายอึกใหญ่
                   
    "เฮ้อออ" ผมถอนหายใจหนักๆ จนคนหน้าสวยข้างๆหันมามอง
                    "มองไร                
                    
    "มองมึงอ่ะดิถอนหายใจจนกูจะปลิวไปกรุงเทพแล้วเนี่ย" เฮ้ออออยิ่งเห็นมันขยับปากพูดผมก็ยิ่งอยากจะ..ฮึ่ย   กูเป็นไรมากป่ะเนี่ยวันนี้แม่งหวั่นไหวตลอดเวเลยว่ะใครก็ได้ช่วยผมที 
                    
    "โว๊ยยยย มึงเห็นสาวโต๊ะนู้นมั้ย โคตรเอ๊กซ์ว่ะ  ไปลุกขึ้น" ผมฉุดข้อมือแทมินให้ลุกขึ้นก่อนจะทนไม่ไหว
                   
    "โต๊ะไหน กูไม่เห็นสักโต๊ะ มีแต่ป้าแก่ๆ" สอดส่ายสายตาหาโต๊ะดังกล่าวแล้วหันมาทำหน้านิ่วคิ้วขมวดใส่ผม "เออหน่า มึงอย่าพูดมากได้ป่ะ เดินไปก็เจอเองแหละ เร็วหน่อยสิว่ะ กูอารมณ์ขึ้นมึงเข้าใจมั้ยกูอารมณ์ขึ้นเนี่ย"เร็วสิมันขึ้นจริงๆน่ะเห็นหน้ามึงแล้วยิ่งขึ้น หาที่ระบายด่วนนนน!!!  
                    
    "ขืนยังช้ากูได้กดมึงแน่"
                    "ไอ้บ้า ไอ้หน้ากบ"พ่นคำโคตรพล่อยออกไปก่อนจะโดนตอกกลับจนหน้าหงายยกลับมาแทน

     วันนี้ผมเป็นอาร้ายยยยยยยยยยยยยยย ใครรู้ กรุณา  บอกผมหน่อยยเต๊อะ
     
                                                           .........................................................................................


                      เดี๋ยวนี้ไม่รู้ทำไมผมถึงอยากแกล้ง อีแทมินบ่อยๆ อยากแกล้งแรงๆ อยากแกล้งให้มากกว่านี้ ยิ่งเห็นมันตอนทำท่าทางฟึดฟัดทำหน้าบึ้งๆแล้วผมยิ่งชอบใจ วันไหนที่ไม่ได้แกล้งหรือไม่มีมันอยู่ใกล้ ๆผมจะพาลอารมณ์ไม่ดีใส่เพื่อนคนอื่นตลอดเลยผมมเป็นอะไร(?) หวังว่าผมคงไม่ได้โรคจิตน่ะ เอ๊ะหรือผมจะเป็นโรคแทมินนิซซึ่ม 
                      
    "แทมินนี่ แทมินนี่ แทมินนี่" ผมเรียกชื่อแทมินซ้ำแล้วซ้ำเล่า
                      
    "อะไรไอ้เวรมินโฮ กูเรียนอยู่น่ะเว้ย" แทมินชักสีหน้าเซงก่อนจะตอบผม ก็มันไม่สนใจผมอ่ะสนใจกระดานอยู่ได้ (เอ่อ )

      "แล้วถ้ามึงไม่ลำบากเท่าไหร่ มึงก็ช่วยเอาหัวลีบๆและตาโตๆของมึงออกจากรัศมีกระดานด้วย" แทมินผลักหัวผมแรงๆหนึ่งทีจนผมแทบเซ ใจร้ายจังผมทำหน้างอนๆใส่มันแต่มันทำหน้าเซงจับจิตส่งมาให้ก่อนจะปิดตาลงข่มอารมณ์
                       
    "มึงไม่ง้อกูหน่อยเหรอ กูงอน"ผมอมลมแก้มป่อง ก็ผมอยากให้มันสนใจผมแทนกระดานและสิ่งมีชีวิตเหี่ยวๆหน้าห้องหนิ ผมผิดงั้นเหรอครับ+_+"ไอ้ปัญญาอ่อน มึงช่วยสนใจอาจารย์มากกว่ามานั่งแกล้งกูได้มั้ย"เป็นนอะไรมากป่าวปกติมันนั่งอยู่โต๊ะข้างงๆแต่วันนี้กับถ่อตัวโย่งๆและสมองกลวงๆมานั่งบังผมอยู่ได้ กูจะเรียนว้อยย มึงได้ยินมั้ย         

    "เชวมินโฮสนใจเรียนหน่อย"อาจารย์เปิดเซอร์ราวเสียงดุๆ แล้วส่งแปลงลบกระดานลอยละลิ่วลงกลางกระหม่อมมินโฮเพอดีเป๊ะ

    โป๊กกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

    อูยย นี่คือเสียงของเพื่อนๆในห้อง

    "โอ๊ยยยย  " นี่คือเสียงของเชวมินโฮ 
                   
                   "โหยอาจารย์" เชวมินโฮลุกขึ้นชี้หน้าอาจารย์

    "มีอะไร ฮึ เชวมินโฮ"อาจารย์ยืนเท้าสะเอวทำหน้าดุ

    "เเม่นจังครับ แหะ แหะ น่าจะลงโอลิมปิกน่ะ"ท่าทีเปลี่ยนจากหลังตรีนเป็นหน้ามือดุอย่างนี้ใครจะกล้ามีเรื่องเล่า เชวมินโฮลูบหัวตัวเองป้อยๆ พลางหัวเราะแหะๆ ทำเอาเพื่อนๆหลุดขำกันเป็นทิวแถว โดยเฉพาะ อีแทมินที่ดูเหมือนจะหัวเราะดังออกนอกหน้าไปหน่อย

    "จำไว้แทมินคืนนี้กูไปค้างห้องมึง" ร่างสูงชี้หน้าแทมินคาดโทษแล้วจึงหันหน้าไปเสแสร้งแกล้งตั้งใจเรียนต่อ

    "เกี่ยวอะไรกับไปห้องกูว่ะ" แทมินพึมพำ งงๆกับอาการของเชวมินโฮ


    อ๊อดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด

    เสียงออดเลิกเรียนมักจะสร้างความดีใจให้กับเด็กนักเรียนเป็นปกติ แต่วันนี้เชวมินโฮดูจะดีใจเวอร์ไปหน่อย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่หยุด
                  "มึงจะดีใจอะไรนักหนาว่ะทำยังกับไม่เคยนอนห้องกู" อีแทมินเอ่ยทักเพื่อนข้างๆ เชวมินโฮแค่ยักคิ้วเล็กๆอย่างเท่ห์พลางเดินล้วงกระเป๋าแล้วผิวปากอย่างคนอารมณ์ดีไปตลอดทาง

    แทมินไขประตูเมื่อมาถึงห้อง 314 ก่อนจะเดินนำมินโฮเข้าไปข้างใน "เอ้านี่ผ้าขนหนู มึงไปอาบน้ำก่อนไป"ว่า ก่อนจะโยนผ้าขนหนูลอยละลิ่วมาคลุมหัวมินโฮตั้งแต่ยังไม่ปิดประตูดี 
                    
    "วันนี้เค้ามีอะไรกับหัวกูนักหนาว่ะ"มินโฮพูดชักสีหน้าไม่พอใจนิดๆ
                   
    "ไม่มีอะไรหรอกกูแค่ชอบเล่นหัวมึง หึ หึ" ร่างบางพูดแล้วก็แลบลิ้นปลิ้นตาใส่มินโฮ
                    
    "มานี่เลยมา"ร่างสูงรีบวิ่งไปกระชากข้อมือแทมินก่อนที่รายนั้นจะหนีทันแล้วดันตัวติดกับผนังห้องก่อนเอาแขนคร่อมกักไว้ไม่ให้หนีไปไหน
                      บังอาจมาล้อเลียนกู   อย่างนี้ต้องโดนลงโทษซะหน่อยแล้วว
                     
    "ทำไมมึงจะทำไรกู เห็นชอบคร่อมกูจริง" อีแทมินพูดจีบปากจีบคอเชิดหน้าขึ้นอย่างท้าท้าย  
                     
    "กูก็ไม่ทำไรมึงหรอกแค่จะกอดมึงไว้อย่างนี้" ว่าพลางล่ะมือข้างหนึ่งมารั้งเอวบางเข้าหาตัว แทมินทำท่าทางฟึดฟัดพยายามดันหน้าอกของเชวมินโฮออก
    แต่เชวมินโฮกลับรัดเค้าแน่นกว่าเดิมอีกนี่สิ ร้ายจริงน่ะมึง
                      "มึงสนใจเล่นอย่างอื่นแทนหัวกูมั้ย หืมเล่นอย่างอื่นน่าจะสนุกกว่าน่ะหึ หึ 
                       
    "ปล่อยกูน่ะเว้ยกูไม่เล่นอะไรของมึงทั้งนั้นหล่ะ "  อีแทมินโวยวายเสียงดัง เชวมินโฮ รีบรวบมือทั้งสองข้างดึงชิดติดหน้าอก ส่วนขายาวๆก็หนีบขาอีแทมินไว้ป้องกันการประทุษร้าย
                        
    "ทำไมหล่ะ ในตัวกูมีอะไรดีๆ ที่พร้อมให้มึงเล่นตั้งเยอะแยะน่ะ " ว่าพลางหัวเราะหึ หึ กับท่าทางกระฟัดกระเฟียดแต่ทำอะไรไม่ได้ของเพื่อนสนิท    มินโฮใช้ปลายจมูกถูแก้มเนียนใสเบาๆ คนโดนได้แต่ดิ้นขลุกขลักทำอะไรไม่ได้                 
                        
    "ปล่อยกูโว้ย ไอ้บ้า ไอ้เอเลี่ยน ไอ้กบ ไอ้หน้าหม้อ ไอ้ๆๆไอ้เชวมินโฮ ไอ้โ รคจิต" ด่าจนคิดคำด่าไม่ออก
                       
    "ด่าอีกสิ กูชอบฟังเสียงมึง  "
                      
    "ไอ้เชี่ยโฮเอ้ยยยกูเกลียดมึงงง" ต่อว่าเพื่อนสนิทเสียงดังก่อนจะชักสีหน้าไม่พอใจ ตอนนี้ อีแทมินเจ็บใจมาก เจ็บใจกับความยียวนกวนประสาทที่ดูเหมือนจะพัฒนาขึ้นของเชวมินโฮ แต่รายนั้นไม่มีทีท่าว่าจะสนใจเค้าสักนิด
                       
    หอมจริงจังหว่ะ  จากแค่จะแกล้งเล่นในตอนแรกตอนนี้กลับไม่อยากผละออก
                        
    "เชวมินโฮ มึงปล่อยกู" 
                        
    "ไม่" 
                        
    "ไอ้บ้า ปล่อยกูน่ะเว้ย"  
                        
    "ไม่"  ไม่สนใจคำทัดทานของเพื่อนแม้แต่น้อย ริมฝีปากอวบอิ่มอยู่ห่างจากริมฝีปากของอีแทมินไม่ถึง เซน ลมหายใจรินรดปลายจมูกของกันและกัน ถี่กระชั้น ดวงตากลมโตสบควงตาดื้อรั้นของอีแทมินเนิ่นนาน

     "จูบมึงได้ป่ะ..... กูอยากลองจูบมึง"  เอ่ยขอ  แต่ไม่รอฟังคำตอบ เชวมินโฮลองแตะจูบเบาๆบนริมฝีปากอวบอิ่มของอีกฝ่ายเหมือนแค่ชิม   ก่อนจะแตะจูบลงไปอีกครั้ง  อีกครั้ง และอีกหลายๆครั้งอย่างยากจะถอนตัว   ไม่เคยรู้ว่า ริมฝีปากของเพื่อนสนิทจะนุ่มหยุ่นเหมือนเยลลี่  หวานติดลิ้นเหมือนวานิลลา   มันหวานนุ่มนิ่มน่าสัมผัสกว่าผู้หญิงคนไหนๆ  แทมินดูเหมือนจะขัดขืนในตอนแรกแต่ตอนนี้กลับนิ่งไป

                                เหมือนเข็มนาฬิกาหยุดเดิน เหมือนเวลาถูกตรึงไว้กับที่......แสนนานกว่าร่างบางจะรู้สึกตัว

    "อืออ ไอ้บ้ามึงปล่อยกูน่ะเว้ย "   อีแทมินหน้าแดงกล่ำ ปากสีแดงสดบวมเจ่อช้ำเพราะพิษจูบลมหายใจถี่กระชั้น หัวใจเต้นแรงซะจนกลัวว่ามันจะหลุดออกมา  ร่างบางผลักอก เชวมินโฮออกเบาๆ  เบามากจนเหมือนแค่แปะมากกว่า  เรี่ยวแรงมันอันตธาลหายไปไหนหมดก็ไม่รู้ สัมผัสจากเชวมินโฮสูบวิญญานเขาไปหมดแล้ว

    "มึง เล่นนแรงน่ะวันนี้ ไอ้เอเลี่ยนนอกโลก " เอนหัวพิงไหล่ร่างสูงเพื่อเอาแรงปากขยับต่อว่าเบาๆก่อนจะผลักอกร่างสูงออก  
                     "อือกูก็ว่างั้น"  เชวมินโฮผละออกจากแทมินด้วยความสับสน   
                    
    " คอยดูกูจะเอาคืน"  ส่งคำพูดคาดโทษมาให้ก่อนจะเดินเลี่ยงเข้าห้องไปด้วยความสับสนไม่ต่างกัน  
                    
    เค้าสองคนมักเล่นกันแบบนี้ประจำแต่วันนี้กลับต่างออกไปมันเลยเถิดไปหน่อยเลยเถิดจนไปสะกิดความรู้สึกบางอย่างในใจเหมือนกับว่าจริงๆแล้วเชวมินโฮไม่ได้คิดจะให้อีแทมินอยู่ในฐานะเพื่อนมาแต่ต้น


                                           >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>


    หลังจากวันนั้นทั้งสองก็ทำเหมือนเรื่องที่เกิดขึ้นเป็นเรื่องปกติระหว่างเพื่อน  เชวมินโฮยังชอบแกล้งแทมิน เหมือนเดิมส่วนแทมินก็มักจะเอาคืนเชวมินโฮแรงๆเช่นกัน แต่ต่างออกไปตรงที่...........พวกเค้าจูบกันบ่อยขึ้น 
                
            มินโฮเริ่มจูบเค้าทันทีที่ประตูห้อง 314 ปิดสนิท สัมผัสรสหวานของกันและกันอย่างแนบแน่น เนิ่นนาน ชักจะแยกไม่ออกว่าเพื่อนกันควรทำแบบนี้มั้ย    "อือออ อืมมม" ริมฝีปากอิ่มรสวานิลลาเหมือนจะติดตรึงอยู่ในใจเชวมินโฮ มันทำให้เค้าอยากสัมผัสทุกครั้งที่เห็นหน้าสวยๆของเพื่อนสนิท
                       
     แทมินผลักอกมินโฮออกเบา ๆ  "แฮ่กๆ กูหายใจไม่ทัน พอก่อน"   ร่างบางพิงหัวทุยๆไว้กับไหล่ของมินโฮลมหายใจหอบถี่                   
                       
     "รู้มั้ย กูชอบจูบกับมึง" เชวมินโฮยิ้มน้อยๆให้เพื่อนตัวเล็กของเค้า อีแทมินเงยหน้าสบตาหวานเยิ้มของเพื่อนร่างสูงแล้วเหมือนเลือดจะสูบฉีดพลุ่งพล่าน 
                       
    "อือ กูรู้
    ตอบกลับเบาๆก่อนจะซ่อนหน้าแดงๆไว้กับไหล่กว้างนั่นอีกรอบ น่ารักไม่ไหวจะทน   เชวมินโฮรวบร่างน่ากอดนั่นไว้ในอ้อมแขน 
                        
    "มึงแก้มแดงน่ารักว่ะ"  ฝ่ามือหนาลูบกลุ่มผมนิ่มเบาๆ
                        
    "มึงชมว่ากูน่ารักได้แต่อย่าบอกว่า........"  
                        
    "มึงเหมือนผู้หญิง" มินโฮแทรกขึ้น  + +
                         " มึงสวยจริงน่ะ สวยเหมือนผู้หญิงแถมยังสวยกว่าผู้หญิงหลายคนที่กูควงอีก" พูดไปทั้งๆที่รู้ว่าผลเป็นเช่นไร  
                         ชัดเจนมากเชวมินโฮ 


                                                                     
     "กรอดด ไอ้มินโฮกูเป็นผู้ชายว้อยยยย" 


                          
    " ผลัก"  อีแทมินถีบเข้าที่ของรักของหวงมินโฮเต็มรัก    "อ๊ากกกกกก"  เชวมินโฮร้องลั่น เอามือกุมตรงนั้นไว้ ก่อนจะลงไปนอนตัวงออยู่ที่พื้น หน้าขึ้นสีเขียวอย่างเห็นได้ชัด555555555
                             ร่างบางหัวเราะร่า ในขณะที่มินโฮทำได้แค่  " อะอะไอ้ทททแทมิน ไอ้เชชชชชี่ย"
                           "55555555555555 ลูกมึงคงพิการไปอีกนานนนหว่ะ"
                                           เออ  มึง หัวเราะไปเถอะอีแทมินก่อนที่เสียงหัวเราะของมึงจะเปลี่ยนเป็นเสียง....อื่น  หึ หึ

     หลังจากที่มินโฮหายดีจากเหตุการณ์เสี่ยงต่อการเป็นหมันเมื่อครู่ ก็บรรจงปล่อยหมาออกมาเดินเพ่นพ่านอีกครั้ง
                    "สวยยยยยยยยย ก็ดีแล้วเป็นไง   เธอสวยยยทุกนาทีที่เคยสัมผัสสส เก็บความสวยและน่ารักให้ประหยัดได้ไหมเธอ"   ยำเพลงถูกส่งออกมาจากริมฝีปากได้รูปของเชวมินโฮ มือก็กดเกมส์ไปปากก็ร้องเพลงไป 15 นาทีผ่านไปมันก็ยังร้องเวียนอยู่แค่ สามท่อนเดิม
                     
    "สวยยยยยยยยย ก็ดีแล้วเป็นไง   เธอสวยยยทุกนาทีที่เคยสัมผัสสส เก็บความสวยและน่ารักให้ประหยัดได้ไหมเธอ" เดิมซะจนเค้าชักจะทนไม่ไหวแล้วววว "ว้อยยยยยยยยยยย มึงหยุดร้องเพลงพวกนี้ได้มั้ยไอ้เชี่ยโฮฮ  กูรำคาญญญญญญญอีแทมินตะโกนเสียงดังอย่างเหลืออดส่งสายตาเชือดเฉือนมาให้ 
                     แต่เชวมินโฮแม่ง ! ไม่แม้แต่จะสำนึก
                    
    "โอ๊ยสายตามึงบาดกู โอ๊ยยอย่าเอาหน้าสวยๆมองกูแบบนั้นดิกูหวั่นไหว กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกว่าแล้วก็หัวเราะเสียงดัง 
                  
    "มึงจะไม่หยุดใช่มั้ย"    
                   "ใช่ไม่หยุดมึงจะทำไม"  ปล่อยคำพูfพร้อมยักคิ้วยียวนกวนประสาทส่งให้เพื่อนเป็นของแถม
                  
    "ได้ อีแทมินลุกจากพื้นเดินตรงดิ่งมาหามินโฮที่โซฟาก่อนจะนั่งแหมะบนตักร่างสูง
                  
    "ไม่หยุดงั้นเหรอฮ่ะะ มินโฮ" ร่างบางจงใจพูดเสียงอ่อนเสียงหวานพลางส่งสายตาหวานเยิ้มยั่วยวนให้อีกฝ่าย  
                     แขนสองข้างเลื้อยมาคล้องคอร่างสูงไว้  ขาเรียวสวยยกไขว่ห้างทำให้กางเกงบ๊อกเซอร์ขาสั้นร่นขึ้นไปจนขาอ่อนขาวปรากฏสู่สายตา           
                 
    "มึงอยากจะลอง ผู้หญิงสวยอย่างกูหน่อยม้า"  คำพูดเหมือนเดิมแต่การกระทำเร่าร้อนกว่า                 
                  
    "มามะ มินโฮฮยอง"   ยั่วขาดใจซะจนคนมองทนไม่ไหว ไม่เคยเจอใครสวยงามและน่าดึงดูดเท่า ร่างสูงหยักยิ้มมุมปาก คิดว่าเค้าจะวิ่งหนีเหมือนวันนั้นรึไงน้าอีแทมิน       
                   อยากบอกว่า......... เสียใจอย่างสุดซึ้งหว่ะ วันนี้กูโคตรอยากได้มึง เลย 
                 
      "หึหึ ยั่วขาดใจขนาดนี้..รับรองงงมึงเสร็จกูแน่!ตาโตมองหน้าอีกฝ่ายราวกับเสือหื่น(?)ทำเอาแทมินหน้าเหวอไปในฉับพลัน สองมือพยายามแกะมือหนาที่เลื้อยเข้าไปในเสื้อของตนออก เมื่อรับรู้ถึงสัญญานอันตราย........ แต่ไม่ได้ผลง่าา

                  ไอ้มิอปลาหมึกเอ้ยยย 
    หมัดหนักๆถูกส่งไป กะกระแทกหน้าโคตรหื่นนั่นสักตั้ง แต่มินโฮกลับจับมันไว้ได้ทันก่อนจะกดจูบหลังมือสวยเบาๆ
                      "พลาดแล้วหล่ะ อีแทมินหึ หึ"  ร่างสูงกดร่างบางลงจนแผ่นหลังแนบชิดกับโซฟา ไม่สนท่าทางขัดขืนและเสียงร้องโวยวายของคนด้านล่างสักนิด แน่นอน รวมถึง  ตรีนที่พยายามถีบยอดหน้าเค้าด้วย 
                       
    เอาหน่า ยังไงมึงก็ ไม่รอดอยู่แล้วว  เพราะงั้นไม่ต้องขัดขืนกูหรอก 
                    
    "ปล่อยกูโว้ยยยยยยยยยยยยยยย ไอ้โรคจิต ไอ้หื่น ไอ้เชี่ยโฮฮฮฮฮฮ" 
                     
    "แรงเท่านี้ จะทำไรกูได้ เก็บเสียงไว้ทำอย่างอื่นดีกว่าหน่า"   
                     
    "แกมันชั่วร้าย ไอ้มินโฮววววว" 

            อีแทมินหวังว่าร่างสูงจะขนหัวลุกจนไม่กล้าเข้าใกล้ตนเหมือนวันนั้น แต่คำตอบที่ได้รับกลับต่างออกไปโดยสิ้นเชิง 
                                        บอกแล้วว่าหัวเราะไปเถอะ  ก่อนเสียงหัวเราะ...จะเปลี่ยนเป็นเสียง.......หึหึ.....

                                               
                                                  ระหว่างกระทำการวาบหวาม อีแทมินมักพ่นคำด่าใส่เชวมินโฮก่อนทุกครั้ง 
                                                         แต่ทุกครั้งก็จบด้วยเสียงครางหวาน.....เหมือนกันนั่นหล่ะ

                                                                             ..............................................................

     "แทมินนี่ แทมินนี่ แทมินนี่"

    "เป็นไรมากป่ะ ไอ้เชี่ยมินโฮ ไอ้เวร ไอ้เลว  ไอ้ห่...."

    "จุ๊ๆๆ ไม่เอาสิพูดเพราะๆกับสามีหน่อยได้มั้ย หืม"    เชวมินโฮทำมือจุ๊ปากพลางเท้าคางมองหน้าอีแทมินตาเยิ้ม

    "ไม่  มึงขืนใจกู กูไม่พูดเพราะกับมึงหรอก"  อีแทมินเอามือกอดอกพลางเชิดหน้าขึ้นแก้มแต้มสีแดงระเรื่อเมื่อนึกถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นรู้มัยไอ้กบเอเลี่ยนนี่ทำเค้าเจ็บจนมาโรงเรียนไม่ได้ 2 วันเต็มๆเลยน่ะ

    "นายก็ชอบเหมือนกันหละว้า"  เชวมินโฮพูดล้อเลียนสายตายังคงจับจ้องบนดวงหน้าสวยก่อนจะฉีกยิ้มกว้างยียวน   อีแทมินทำท่าทางฟึดฟัดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้...ก็ที่มินโฮพูดมันจริงหนิ ฮึ่ยย

    "คืนนี้ไปห้องนายน่ะ" ส่งยิ้มหวานไปให้ ยิ้มที่อีแทมินรู้ความหมายดี รอยยิ้มซาตานชัดๆ

     "อยากแสดงความเป็นสามีนายอีกก หึ หึ"  ว่าแล้วนั่นไง

     คำพูดนั้นทำเอาอีแทมินหน้าแดงเปล่งเป็นลูกมะเขือเทศสุก 

    "ไอ้บ้า ไอ้มินโฮบ้า มึงมันหื่นที่สุดดดดดดดด"


    Special

    ผมเพิ่งรู้    ว่าจริงๆแล้วผมคิดกับอีแทมินมากกว่าเพื่อนมาตลอด ตอนนี้เราตกลงเป็นแฟนกัน แล้วเราก็สัญญาว่าจะรักและดูแลกันตลอดไปด้วย  ถึงแม้มันจะยังงอนๆที่ผมไปขืนใจมันอยู่ ก็เถอะ   เอาหน่าหยวนๆ กันไปอย่างน้อยมันก็มีความสุขไม่ใช่เหรอ หึ หึ จริงมั้ยครับ ?.......

     อ้อมี อีกเรื่องนึง ผมรู้แล้วหล่ะว่าทำไมผมถึงอารมณ์ขึ้นบ่อยๆ ขึ้นมันได้ทุกวี่ทุกวัน? เหตุเพราะมีอีแทมินอยู่ใกล้ๆนั่นเอง ><  เพราะงั้นตอนนี้ ไม่ต้องแปลกใจว่าทำไมคนสวยของผมถึงหลับในห้องเรียนบ่อยเกิ๊นนน  

     คุณว่าผมแน่มั้ยหล่ะที่ทำให้คนที่มั่นใจว่าตัวเองคือชายแท้?อย่าง อีแทมินเคะแตกจนได้?

    ..........................................................THE  END.......................................................





    ps:  เป็นฟิคที่ไม่มีสาระอันใดเลยนอกจากความเสื่อม =.= แล้วก็เสื่อมจริงๆด้วย  โดนแบนกันเลยทีเดียวแต่ไรเตอร์พยายามเอาตอนที่คิดว่ามันเกินไปออกให้แล้วน่ะ          

                                                                ถามหน่อยจิ เค้าแต่งแรงขนาดนั้นเลยเหรออ?    

     ฝากเมนท์ให้ไรเตอร์ด้วยได้มั้ยอ่าาา จะติหรืออะไรยังไงก็ได้     ไรเตอร์ต้องการกำลังใจอย่างแรงเพื่อแต่งฟิคเรื่องใหม่ !      (และอยากบอกว่าเรื่องนี้ไรเตอร์แก้หลายรอบมากก) เพราะงั้นอ่านแล้วเมนท์ืน่ะค่ะ  อิ อิ ฝากตัวด้วยค่ะ >< jup

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×