คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : w r o n g 008
เมื่อืนระหว่าแทฮยอนับมินโฮไม่มีอะไรมาว่าารทำแผล
หลัาทำแผลเสร็แทฮยอน็อาบน้ำเ้านอนทันที ส่วนมินโฮเาไม่รู้ว่าเ้ามานอนอนไหน
อาะหลัาทำภาริ 1 รอบหรือสอสามรอบเาไม่แน่ใ
แ่ลืมาึ้นมาไอ้โริมัน็ไม่ไ้นอนอยู่บนเียแล้ว สสัยมินโฮะอาบน้ำอยู่
แถมยัโ่วามือถือในที่โ่แ้ให้นัมแทยอนเห็นอี่าหา
"รหัสอะไรวะ"
แทฮยอน้ออที่ึ้นัวเลให้ปลล๊ออย่าิหนั
ถ้าเป็นนแบบแทฮยอนรับรอไ้ว่ารหัสั้่าเายาเอาาร แ่สำหรับมินโฮล่ะ ? ไอ้บ้านั้นมันะใ้เลอะไร
"รหัสปัาอ่อนิบ"
เป็นไปามารหัสปลล๊ออมินโฮเป็นัวเล่ายๆที่นี้เียิมัใ้ัน
แ่แทฮยอน 1 2 3 4 หน้าอมือถือ็ใ้านไ้ทันที
แทฮยอนรีบเปิเ้าไฟล์เ็บรูปภาพวิิโอ่อนะ้นหาลิปอัวเอ
.
"ทำอะไรน่ะแทฮยอน ?"
เือบโนับไ้แล้วเียว
โีที่เาวามันลที่เิมทันเวลา มินโฮเินมาหยิบมือถือัวเอ้วยวามไม่ไว้ใ
เาหวัว่าแทยอนไม่ไ้หยิบมาู
อนแรที่มินโฮเปิประูห้อน้ำออมายอมรับว่าเาใ ที่เห็นแทฮยอนเล่นโทรศัพท์มือถืออยู่ โทรศัพท์อเาับอแทฮยอนยี่ห้อเียวัน สีเียวันนแทบแยไม่ออ
พอมอไปยัหมอนอัวเอ็พบว่ามันวาอยู่ที่เิม และูท่าแทฮยอนไม่ไ้สนใมันเลยสันิ
รายนั้นนอนฟัเพลัาาโลภายนอเป็นที่เรียบร้อย
"อะไรอมึ มอูทำไม?"
มอหน้าเหมือนหาเรื่อนิๆทั้ๆใบหน้ายัเ็มไป้วยรอยแผล
มินโฮส่ายหน้าเิว่าไม่มีอะไร่อนะหันไปหาเสื้อผ้ามาใส่ เาิมาไปเอ
แทฮยอนเป็นนไม่สนใอะไรอยู่แล้วไม่ไ้ิะหาลิปนั้นหรอ
"แล้วนั้นะไปไหนอี? ้าวไม่ินหรือไ"
มินโฮโผล่หัวออมาถามหลัาเห็นอีนเินผ่านแวบๆ
วันนี้วันศุร์แทฮยอนมีเรียนบ่ายเาแอบูาาราที่ออยู่บนโ๊ะหนัสือ
ส่วนเาไม่มีเรียน วันศุร์ว่าแ่เสาร์อาทิย์้อไปทำแลป
"ะไปไหน็เรื่ออู"
ำที่มินโฮไม่อบหลุออาปาแทฮยอนอีรั้ทำให้มินโฮวาทัพพีลแล้วปิเา่อนเินเ้ามาหาอีฝ่ายที่นั่ใส่รอเท้าผ้าใบอยู่
มือหนาระาอีนให้ลุมาเผิหน้า นโนระาหันมามอ้วยสายาโธรพอๆัน
มินโฮมันนึบ้าอะไรึ้นมาอีถึอบยุ่ับเานัหนา
"เลิพูสัทีไ้มั้ยำเนี้ย
เรื่ออนายใ่มั้ย ่อไปเรื่ออนายทุเรื่อมันะเป็นเรื่ออัน มานี่
!"
อยู่ๆมินโฮ็ลาแทฮยอนลมาที่ลานอรถ ่อนะันร่าสูโปร่เ้าไปที่เบาะ้านับเหมือนเิม
แทยอนมอารระทำออีนอย่าๆ มินโฮมันโมโหอะไร
เามาว่าที่้อเป็นฝ่ายโมโหไม่ใ่มัน
"ไปไหนะไปส่"
มินโฮหันมามอหน้า้วยสายาริั
อยาะรู้เหมือนันว่าแทฮยอนมันะไปไหน หรือะไปหายูิน ? นึถึเรื่อนี้ึ้นมา็ปวใอย่าบอไม่ถู
มือหนาทุบพวมาลัยเสียัทำเอาแทฮยอนหนัเ้าไปอี
มินโฮเอ็อบไม่ไ้ว่าเาโมโหอะไร
โมโหแทฮยอนที่อบพูำนั้น
โมโหแทฮยอนที่อาะออไปหายูิน
หรือโมโหที่แทฮยอนื้อออไป้านอทั้ๆที่แผลบนใบหน้าับามลำัวยัไม่หายี
.
มินโฮไม่แน่ใ
"ูะไปรพ. แล้วมึโมโหอะไร"
เอ่ยเสียเรียบ่อนะาเ็มัอย่าว่า่ายโยไม่้อให้มินโฮออแรบัับ
เาะไปรพ.แ่นี้แล้วมินโฮมันะโมโหอะไรนัหนา สสัยมินโฮะเป็นบ้าไปแล้วริๆ
"อะ...อ้าว"
ถึับพูไม่ออ
แทฮยอนแ่ะไปรพ.แ่เาลับิมาไปเอ ลอทาทัู้่ยัเียบ
มินโฮรู้สึอายนิๆที่เผลอทำัวี่เ่า
ส่วนแทฮยอนเียบเพราะำลัมับวามิอัวเออยู่
ว่าะฝ่ารถิมาไ้็ใ้เวลาเือบม. มินโฮส่แทฮยอนที่หน้าึ่อนะวนหาที่อรถ
พอเ้ามาหาแทฮยอน็เ้าห้อรวไปแล้วเรียบร้อย
"หมอว่าไนะรับ?"
แทฮยอนมอหน้าหมอ้วยสายานิ่เย
ที่ริเา้นมือถืออมินโฮนเอวามริ ในมือถือไม่ไ้มีลิปอเาอยู่เลย
เาไม่แน่ใว่ามินโฮลบไปแล้วหรือส่ไปเ็บไว้ที่อื่น แ่นั้นทำให้เาุิ เพื่อวามั่นใแทฮยอนเลยมารวร่าายที่รพ.
"รอยรสะโพุแทฮยอนเิาแรระแท
ุอาไปนับอะไรเ้าสัอย่ามันเลย้ำ ส่วนเรื่อ..."
ยัไม่ทันไ้พูอะไรแทฮยอน็ห้ามหมอไว้ะ่อน
เาอทำใับำอบนั้น ำอบที่อาทำให้เาลุึ้นมา่านไ้
"โอเ พูมาเลยรับ"
สูหายใเ้าลึๆอีรั้่อนรับฟัวามริ หวัว่าวามริาปาอแพทย์ะทำให้เาหาย้อใับสิ่ที่เิึ้นไม่มา็น้อย
"รนั้นอุไม่เยมีารร่วมเพศเิึ้นนะรับ ร่าายุปิี"
.
ไอ้มินโฮ .........................
แทฮยอนำหมัแน่นอยาะระทืบให้มินสัที
ล้าเอาเรื่อปัาอ่อนแบบนั้นมาหลอเาไ้ไ แทฮยอนพยายามสบอารม์ไม่ให้ประทุ
บาทีารใ้ำลััสินอาไม่ใ่ทาออที่ีนั
แ่ะให้ออไปเอหน้ามินโฮแล้วทำไม่โมโหเา็ทำไม่ไ้เหมือนัน
"อบุมารับหมอ"
แทฮยอนโ้อบุ่อนอยืมหน้า่าห้อหมอปีนออไป้านอ
เาไม่อยาเอหน้ามินโฮอนนี้ และเา็ไม่อยาให้มินโฮรู้ว่าเาออไปารพ.แล้ว
ุหมอเ้าอห้อทำหน้า่อนะยอมให้แทฮยอนผ่านประูหน้า่าออไป
โีที่ห้อหมออยู่แ่ั้นสอ หน้า่าเื่อมับหลัาทาเินพอี
ระโลาหลัา็สวนหย่อมแล้ว แทฮยอนรีบปีนออไปโยเร็วเพราะลัวนไ้แื่น
แทฮยอน้อารหาที่สบอารม์ เาไม่อยาโมโหเพราะเรื่อี่เ่าแ่นี้
อย่าน้อยห้ออมินโฮ็ยัเป็นทีุ่หัวนอน
เาไม่อยาหาห้อใหม่ให้เสียเวลาหาเินอี ทนๆอยู่ให้เ็บเินนรบมันะีว่า
ถ้าะโนถล่มห้ออีรอบนั้น็เป็นราววยอมินโฮไป ถือเป็นารเอาืนไปในัว
.
"อ้าวแทฮยอน
ันำลัะลไปรับพอีเลย"
เสียหวานเอ่ย่อนวนอีฝ่ายเ้าห้อ
แทฮยอนโทรมาหาเาเมื่อ 20 นาที่อนว่าอมาอยู่ห้อเาหน่อย
ินฮวานไม่ไ้ถามเหุผลว่าทำไมอยู่ๆแทฮยอนถึบุมาหา
เพราะถึยัไินฮวาน็ยินี้อนรับแทฮยอนอยู่แล้ว
"มึทำอะไรอยู่วะ ทำนมเป็น้วย?"
แทฮยอนเลิิ้วถาม่อนะเินเ้าไปนั่ในห้ออย่าถือวิสาสะ
ห้ออินฮวานล้ายๆห้ออมินโฮ ่าันรารวาผัห้อเท่านั้น
รอบๆห้อ็ไม่่อยมีอะไร ส่วนมาเป็นพวภาพวาอาหาระส่วนให่
"เป็นสิ
ันเรียนเี่ยวับพวอาหารน่ะ"
เ้าอห้อยิ้มให้อย่าน่ารั่อนะเินไปเปิเาอบที่ทำ้าไว้
วันนี้เาลอทำัพเ้่ายๆทานเอ
แทฮยอนมอารระทำออีนแล้วอิถึพี่ายัวเอไม่ไ้
ินฮวานล้ายพี่ินวูมาริๆ เหมาะะเป็นพี่น้อันมาว่าเาะอี
"หรอ สอนูบ้าิ"
บาทีารทำอาหารหรือนมเป็น็ถือเป็นเรื่อที่ีเหมือนัน
อย่าน้อยๆ็ไม่อาย แทฮยอนเยพยายามอยู่หลายรั้ แ่มัน็ล้มเหลว
สิ่ที่ทำไ้ีที่สุะเป็น้มราเมสัอนั้นแหละ
"มานั่รนี้สิแทยอน เี๋ยวันสอน"
เอ่ยวนอีนให้มาแ่หน้าัพเ้้วยัน
แทฮยอนพยัหน้าล เาอยาลอทำูอีสัรั้ ่อมรถยัทำไ้
แ่แ่หน้านมมันะยาสัแ่ไหนเียว
"่อยๆทำแบบนี้นะ"
มือเล็่อยๆบีบรีมาถุอย่าบรร
รีมสีหวานเนื้อละเอีย่อยๆเป็นรูปเป็นร่า
ินฮวานบีบเป็น่อุหลาบสีหวานทำเอาแทฮยอนถึับมอไม่ระพริบา ทำไ้ไวะ
แ่ะบีบรีมให้ไม่เลอะยัยาสำหรับนอย่าแทฮยอน
"ยาไปวะ
มึมี่ายว่านี้มั้ย"
ะให้ทำแบบินฮวานมัน็ูยาไปริๆ
แทฮยอนลอบถอนหายใ่อนมอรีมหลาสีในถุที่ินฮวานเรียมไว้
เอา้อนปาๆไม่ไ้หรอ ะให้มาบรรแบบนั้นมีหวัเละพอี
"ั้นทำแบบนี้แล้วันเนอะ"
ินฮวานลมือทำอีิ้น้วยารบีบแบบทั่วไป
แ่นั้น็ไม่ไ้ทั่วไปสำหรับแทฮยอนอยู่ี มือเล็่อยๆบรรบีบถุรีมสีหวานอีรอบ
ราวนี้ไม่ไ้ยาอะไร แ่วนๆเป็นวลมให้รีมสูึ้นมาเท่านั้นเอ
แทฮยอน้อทุารระทำ้วยวามั้ใทำ เอาินฮวานหน้าร้อนึ้นมาื้อๆ
หาแทฮยอนยั้ออยู่แบบนี้ เา้อายอยู่รนี้แน่ สายาแทฮยอนมีเสน่ห์มาริๆ
"มึเป็นอะไรทำไมหน้าแ"
อยู่ๆินฮวาน็หน้าแึ้นมาะอย่านั้น
ในห้อนี้็ไม่ไ้ร้อนอะไรสัหน่อย ออะเย็นสบาย หรือินฮวานะเป็นไ้ ?
"เอ่อ ปะ...เปล่า อบเ้แล้วมันร้อนๆน่ะ"
รีบแถมั่วๆให้อีฝ่ายเลิสสัย
แทฮยอนพยัหน้าเหมือนไม่ไ้ิใอะไร่อนลอทำบ้า
มือเรียว่อยๆบีบรีมามที่ินฮวานสอน อนแรมัน็ีอยู่หรอ
พอสัพัมัน็เริ่มพัไม่เป็นท่า
"ูไม่ทำแล้ว !"
ว่าแล้ว็วามันไว้ที่เิมทำเอาินฮวานอำไม่ไ้
แทฮยอนูใร้อนเินไปเลยทำอพวนี้ไม่ไ้ินฮวานิแบบนั้น
"นายรอินีว่า
เี๋ยวันทำเอ"
"เออี
ู็ว่าอย่าั้นแหละ"
ในเมื่อทำไม่ไ้็รอินะีว่า
แทฮยอนนั่เท้าามอินฮวานทำ่อนเสร็ ว่าะทำเสร็เล่นเอามือแ็บีบรีมไม่ออ
็แทฮยอนเล่น้อใล้ๆแบบนี้ ะไม่ให้ินฮวานเินไ้ยัไัน
"มึนี่เลอะเทอะริ"
มือเรียวเอื้อมไปเ็รีมรแ้มให้
ินฮวานถึับะั มือแทยอนนุ่ม แถมยัทำเาเินมาึ้นว่าเิมหลายเท่า
ารระทำที่อ่อนโยน
อแทฮยอนทำให้ินฮวานใเ้นแรไม่ไ้
อยู่แบบนี้่อไปเา้อัวระเบิแน่ๆ
"เอ่อ ะ...ือ อบุนะ"
รีบออห่าะีว่า
ินฮวานบอให้แทฮยอนไปรอที่โฟาแทน ส่วนเา็เ็บอุปร์่าๆแล้วยัพเ้ามออไป
"ลอิมสิแทฮยอน อร่อยนะะบอให้"
มือเล็ยื่น้อนให้อีนรวมถึานัพเ้สีหวาน้วย
แทฮยอนเลือหยิบิ้นที่ัวเอทำเลอะึ้นมาิน
้อนโลหะมหายเ้าไปในัพเ้เนื้อนุ่ม่อน้อนเอาเนื้อเ้พวึ้นมาให้แทฮยอนไ้ลิ้มลอ
ัพเ้อินฮวานอร่อยมาริๆ เนื้อสัมผัสนุ่มลิ้นนอยาิน่ออีหลายำ
ไม่หวานมานเลียน ยิ่ทานับเนื้อรีม้านบนยิ่เ้าันี
"ทำไมไม่ินิ้นีๆเล่า"
ินฮวานนึว่าแทฮยอนะหยิบิ้นที่เาเป็นนทำะอี
ที่ไหนไ้ันินิ้นที่เลอะะั้น
"ูเสียาย ินิ้นไหน็เหมือนันนั้นแหละ"
ใรว่าเหมือนัน
ไม่เหมือนสัหน่อย ิ้นที่ินฮวานทำให้มันไม่เหมือนิ้นอื่นเลยสันิ
เพราะเาทั้ใส่ใและั้ใทำมันให้ับแทฮยอน มันถึไม่เหมือนิ้นอื่นๆ
ึ่แทฮยอนไม่ไ้รับรู้ถึ้อนั้นเลย
"ูินิ้นสวยๆ็ไ้ มึเลิทำหน้าี้ไม่ออไ้แล้ว"
แ่เาเสียายิ้นสวยๆทำไมินฮวานมัน้อทำหน้าเศร้า้วย
แทฮยอนหยิบิ้นที่ินฮวานทำิ้นแรึ้นมาิน
เาเป็นพวินอหวานทุนิโยเพาะนมเบอเอร์รี่ ินไ้ไม่มีเบื่อ
แ่้อเสียอมันืออ้วนนี่แหละ ินทีไร้อออำลัายเป็นอาทิย์
"นายอบินนมหรอแทฮยอน
วันหลัันทำไปให้เอามั้ย"
เห็นแทฮยอนินิ้นที่เาั้ใทำ็ยิ้มแทบแ้มปริ
ถ้าแทฮยอนอบินฮวานยินีะทำให้ินทุวัน อแ่แทฮยอนบอว่าอบเท่านั้น
"เออเอา ูอบหมแหละ
ออ้วนๆเนี้ย"
เาพูิลนินฮวานนึำ
ัพเ้หมลโยฝีมือแทฮยอนที่ัไปถึ 4 ิ้น
ทำเอานินฮวานยิ้มว้าเ้าไปอี ัพเ้หมลเ้าอห้อเลย่อโยารเลี้ยาบท้าย
่าเป็นมื้อบ่ายอผู้ีะริๆ
"ินฮวาน
ืนนีู้อนอน้วยสัืนิ"
เอ่ยอโยที่ไม่รู้ถึวามรู้สึลึๆอเ้าอห้อแบบินฮวานเลยสันิ หาแทฮยอนมานอน้วยแบบนี้เาะหลับาลไ้ไ
แ่ิว่ามีอีฝ่ายนอนอยู่้าๆ็รู้สึเินึ้นมาอีแล้ว
"ะ...ไ้สิ"
ินฮวานรอบลแบบะุะั ถึเาะเินแ่เา็อยาอยู่ใล้ๆแทฮยอนให้มาที่สุ
ไม่รู้ว่าแทฮยอนะิเหมือนเาหรือเปล่า
แ่สำหรับเามันอาะเินำว่าเพื่อนั้แ่แรเอแล้ว็ไ้
ินฮวานประทับใแทฮยอนั้แ่แรเห็น
"เอออบใ
ูอยืมระเบียแปป"
แทฮยอนหยิบเรื่อมือสื่อสารโทรไปบอินวูว่าเามานอนห้อเพื่อน และไม่้อบอมินโฮว่าเาอยู่ไหน
ินวูถามลับมาว่าเาทะเลาะอะไรับมินโฮหรือเปล่าถึไม่ยอมลับไปที่ห้อ
ถ้าทะเลาะันินวูะไปัารบีให้ พี่ายัวเล็เาว่าั้น
"เปล่ารับ
เี๋ยวพรุ่นี้็ลับไป"
เาั้ใแบบนั้น
แ่มาสบอารม์่อนเี๋ยว่อยลับไป แทฮยอนไม่ใ่นโธรอะไรไร้สาระ โมโหไม่นาน็หาย
ถึมินโฮะโหเาเรื่อนั้น แ่ิในวามเป็นริหลัาไปรวเา็ไม่ไ้เสียหายอะไร
ส่วนเหุผลอมินโฮแทฮยอนไม่ไ้อยาะรู้
นโริแบบนั้นับแผนปัาอ่อนที่ทำเาเื่อมัน็เหมาะสมันี
เาไม่ไ้โทษมินโฮที่หลอเา เาวระโทษัวเอที่หลเื่อมาว่า ถือว่าโ่พอัน
"รับๆ
ยัไผมะหาเวลาไปหาพี่ที่บ้านนะ"
ินวูวาสายไปแล้ว
มีเสียแว่วๆว่าอยู่ับึยุน ไอ้บ้านั้นไปหาพี่ายเาลอ
สัวันแทฮยอน้อเรียเ็บ่าเสียหายแทนพี่ายเาะแล้ว
"แทฮยอนนายสูบบุหรี่้วยหรอ"
เ้าอห้อเอ่ยึ้นหลัาแทฮยอนออมา้านอนานเินไป
เปิระเบียออมา็เอร่าสูำลัเท้าแนับราวระเบียูม้วนบุหรี่อยู่
ินฮวานไม่อบลิ่นบุหรี่มันทำให้เาหายใไม่ออ
แทฮยอนเหมือนรับรู้เพราะเ้าอห้อยืนปิมูอยู่ไลๆ
มือเรียวยม้วนึ้นมาูนิโิน้าในรั้สุท้าย่อนะบี้้นรอทิ้
"อืม เหม็นหรอโทษที"
แทฮยอนล้วเอาน้ำหอมวเล็ในระเป๋าาเออมาีให้บรรยาาศีึ้น
ินฮวานเลยยอมลมือลสูละออหอมๆ่อนยิ้มหวานเหมือนเิม
"ไม่เป็นไร
ว่าแ่เย็นนี้นายอยาินอะไรเป็นพิเศษมั้ย ันะลไปื้ออพอี"
อยาอบว่าทุอย่าินฮวานะว่าเาวนีนไปหรือเปล่า
แทฮยอนินไ้ทุอย่าริๆ เาเป็นนิน่าย อะไร็ไ้ที่ไม่ใ่อาหารทะเล
"ามใมึิ
แ่ไม่ใ่อาหารทะเล็พอ"
"ั้นไปวิลล่า้วยันมั้ย?"
ินฮวานเอ่ยวนให้แทฮยอนไปเินื้ออ้วยัน
เาอยาทำอะไรร่วมับแทฮยอน เาอยารู้ว่าแทฮยอนอบทานอะไรบ้า วันหลัถ้าแทฮยอนมาอีเาะไ้เรียมอที่ถูใอีฝ่ายรอไว้
"เออไปิ"
ลันเป็นที่เรียบร้อย็ออไปื้ออที่วิลล่าใล้ๆอนโพวเานี่แหละ
ถ้าแทฮยอนหันมามอที่ระเบีย่อสันิอาเห็นมินโฮยืนหัวฟัหัวเหวี่ยอยู่็เป็นไ้
มินโฮเหมือนะเป็นบ้าที่อยู่ๆแทฮยอน็หายัวไป ิ่อ็ไม่ไ้ ถามใร็ไม่มีใรรู้
มินโฮพึ่รู้สึห่วอีนึ้นมา็วันนี้
ินวูบอว่าแทฮยอนไม่เยอยู่เาหลี
ที่ทาอาะไม่รู้ั้วย้ำ ะรู้แ่ทาไปมหาลัยับที่ทำานเท่านั้น
แล้วแทฮยอนหายไปไหน ถ้าแทฮยอนหายัวไปริๆมินโฮะทำยัไ ะให้รีบหาเมียปั๊มแทฮยอนึ้นมาอีนะไม่ทัน ไอ้เ็เวรมันหายไปไหนวะ มันเยรู้ัวบ้ามั้ยว่ามีนเป็นห่ว
.
.
"นายหายไปไหนนะนัมแทฮยอน"
ความคิดเห็น