คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : เรียกร้องความสนใจ [Loading 25%]
บทที่ ๓
เรียร้อวามสนใ
ห้อนอนสีาวสว่าหน้า่าบานว้าเปิอ้ามีม่านบาเบาสีาวสะอาปลิวปลิไปามแรลมพั
แสแอ่อนสะท้อนทอพาเ้ามาลามเลียอยู่บนรอบหน้านวลนนที่นอนหลับาพริ้มเริ่มะพริบาถี่ึ้น
แพนาหนาเปิออ้าๆ วาใส้อมอไปรอบห้อ้วยอาารมึนในอนแร่อนะเริ่มสำรวไปโยรอบ
ภายในห้อมีภาพอทะเลและหาทรายนาให่ิอยู่บนผนัฝั่ร้ามเีย
โฟาเบสีเทาอ่อนวาอยู่มุมหนึ่ใล้ับหน้า่าอีฟาฝั่
เรียวิ้วเรียเส้นสีอ่อนมวมุ่นเมื่อรู้สึว่าห้อนอนที่หล่อนนอนอยู่อนนี้ไม่ใ่ห้อนอนในบ้านพัหลัที่หล่อนเ้าไปพัเมื่อวานนี้
านั้นึยับลาเีย
วามรู้สึราวับแผ่นินยุบแล่นปราึ้นมาที่ยับนหิสาว้อหลับาล
อาารหน้ามืแทรึมเ้ามาับพลันานั้นบ้านทั้หลั็หมุนลบนร่าายอหล่อนทรุลับพื้น
แน์ศิราพิหลัับเียานั้นึผ่อนลมหายใเ้าออพยายามวบุมไม่ให้อาารวิเวียนหนัึ้น
ใ้เวลาอยู่นานว่าอาารเหล่านั้นะ่อยๆทุเลาล
ราวนี้หล่อนยับลุึ้นยืน่อนมอทอสายาออไปที่ทะเลว้าเบื้อหน้า
หาทรายสีาวพราวระยับ เลียวลื่นไล่ล้อแสแระยิบึสายาให้ละไปไหนไม่ไ้
ไลห่าออไปเป็นภาพอเาะเล็เาะน้อยสีทึมทึบมีล้ายับมีหมอลี่ลุมอยูู่น่าลัวราวับภาพวานาให่บนผืนผ้าใบว้า
ะที่ำลัยืนมอภาพนั้น้วยวามอิ่มเอมนนึลืมไปเสียสนิทว่านเอมาอยู่ที่นี่ไ้อย่าไรนั้น
ภาพอผู้ายนหนึ่ึ่เปลือยายท่อนบนสวมเพียาเเลสีเ้มำลัวบม้าอยู่ที่ายหา
ท่วท่าูส่าราวับนัีฬาทีมาิ็ไม่ปาน
หิสาวมอพร้อมับนึสสัยในวามุ้นินบาอย่า ทว่าพยายามสลัไล่ออไปิว่าไม่ใ่หรอ
นอย่าเาไม่มาอยู่ที่นี่แน่...
หิสาวหมุนัวเินออไปาห้อมุ่รไปยัประูที่เปิอ้าอยู่
เมื่อเห็นว่ารอบบริเวนี้เป็นเาะหาแ่ไม่ใ่เาะที่หล่อนเ้ามาเมื่อวาน็นึเสียวสันหลัวาบ
านั้นึมอ้ายมอวาหาทาหนีทีไล่ แน์ศิราเินออไปที่ายหาเพราะิว่ามีนัท่อเที่ยวอยู่แถวนี้พอที่ะให้วาม่วยเหลือหล่อนไ้บ้า
หาแ่เมื่อออไปยืนมอนรอบแล้ว็พบเพียวามว่าเปล่า
เสียวบม้าัุบับพุ่มา้วยวามแระที่หล่อนยัะเ้อหา
เมื่อมอลับมา็เห็นว่าม้าวิ่เ้ามาใล้นแทบะนหล่อนอยู่รอมร่อ วินาทีนั้นหิสาวแทบสิ้นสิพร้อมับรีร้อเสียัลั่น
“หลบไป!”
ร่าแบบบาล้มลับพื้นทรายะที่ม้าวิ่ผ่านไป้วยวามเร็ว
หิสาวยับลุึ้นพร้อมับมอามผู้ายนนั้น้วยวามโมโห
เาะลอวามเร็วลานั้นึหมุนลับมามอ แสอาทิย์สาส่อผ่านร่าำยำทำให้ภาพเบื้อหน้าพร่าพรายนมอไม่ั
หิสาวัวาวาบเมื่อภาพอแสนสมุทรปราอยู่รหน้า
ไม่ริหรอ...เสียราัึ้นภายในใ เาะมาอยู่ที่นี่ไ้ยัไัน...รอยยิ้มร้ายประับบนริมฝีปาหยัลึสีี วาล้าแร่มเ้ม้อหล่อนไม่ะพริบนั่นทำให้หิสาวรู้แน่แ่ใแล้วว่าเป็นเาไม่ผิแน่ แน์ศิราลืนน้ำลายลออย่ายาลำบา ราวับมี้อนลมออะไรบาอย่าิอยู่ที่ลำอยาที่ะลืนมันลไป หิสาวยืนัวรพร้อมับบรามแน่นราวับะสลัไล่วามลัวบาอย่าภายในิใ
“พี่เล...”
......................................
เอันแล้ว วามริมันยัมีปมบาอย่าอเรื่อที่้อลี่ลายอยู่อีนะรับ เป็นเรื่ออพี่สาวฝาแฝอทรายนี่แหละ บาท่านอาะุ้นบ้าแล้วเพราะเยลให้อ่านในเว็บประมา ๕ อนรับ แ่มีบาุที่แ้ไ้วยเมื่อเอาลับมาลอีรั้ ปรับไป่อน้าเยอะเหมือนันรับผม
ิาม่าวสารหรือพูุยทัทายันไ้ที่แฟนเพ
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น