คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #7 : ความเป็นมา 3 ( 100 % ) ปรับปรุงคำผิด(ไม่รู้ว่าหมดหรือยัง)
ไอ้ของที่ผู้หญิงชื่อ นาย่า ควักออกมานั้นมันมีลักษณะเป็นแท่งเหมือนคทาทรงกระบอกยาวประมาณ 2 ฟุต สีดำสนิทขนาดพอดีมือ หัวของคถามีเพรชสีแดงติดอยู่ ผมคิดว่ามันน่าจะทำมาจากโลหะชนิดหนึ่ง แต่ไอ้ผมมันก็ยังเด็กก็เลยไม่รู้ว่ามันโละหะอะไร
" รู้ใช่ไหม ว่าในมือฉันมันคืออะไร " นาย่า ชูวัตถุที่เหมือนคถาขึ้นมาให้บาซินาสดู
" วิญญาณนอกระบบจักถูกพิพากษา ด้วยพลังมายาแห่งคทาฆ่าวิญญาณ " บาซินาส เอ่ยขึ้นเป็นนัยเหมือนกับว่ารู้พิษสงของคทานี้
" ถูกต้อง นี่คือ คทาฆ่าวิญญาณ แล้วรู้ใช่ไหมว่าคทานี้ทำอะไรได้บ้าง เพราะฉะนั้นตามพวกเรากลับไปรับคำพิพากษาจากสภาโลกวิญญาณซะดี ๆ " ในตอนนี้ผมดูแล้วว่าความได้เปรียบนั้นตกมาอยู่ที่ นาย่า เพราะคทาฆ่าวิญญาณที่ นาย่า ถืออยู่
" กะอีแค่ Soul Hunter ปลายแถวอย่างพวกแกจะมีปัญญารึ แล้วไอ้คทาสัปรังเคที่แกถืออยู่นะ มันก็แค่ของเล่นที่ พระเจ้า สร้างไว้ให้คนที่เป็นขี้ข้าอย่างพวกแกใช้ป้องกันความลับของมันก็เท่านั้น
" แต่มันใช้ไม่ได้กับผู้ที่กุมชะตาชีวิตมนุษย์อย่างข้า บาซินาส คนนี้ได้หรอก " ความกลัวของบาซินาสเริ่มเลือนหายไปหลังจากตั้งสติจากสิ่งที่เห็นได้
กุมชะตาอย่างงั้นหรอ !! ใช่แล้ววิญญาณของพ่อผมก็ถูกมันเอาไปนี้ ห้วงสำนึกในจิตใจกระตุ้นเรื่องราวที่ลืมไปพักใหญ่ให้กลับผุดพรั่งพรูขึ้นมาเหมือนจะไม่สิ้นสุด ต้องช่วยพ่อให้ได้แม้จะเสี่ยงก็ต้องลอง ถ้าวิ่งเข้าไปขอร้องมันดี ๆ มันคงไม่คืนพ่อให้ผม แล้วจะทำยังไงดี แย่ง ! ใช่ ต้องแย่งลูกแก้วนั้นกลับมา
ในตอนนั้นผมคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าจะแย่งมันกลับมายังไง เด็กอายุแปดควบกับตัวประหลาดที่แยกร่างได้ตั้ง 5 ร่าง แค่คิดมันก็ทำให้ผมไม่กล้าที่จะขยับเขยือนต่อไปได้แต่นั่งมองดูเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นต่อไป แต่ชะตาก็ไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คิดไว้ซักเท่าไรเมื่อเทพีแห่งโชคเริ่มที่จะเข้าข้างผม แม้จะเพียงน้อยนิดก็ตาม
บาซินาสสะบัดกระบอง 3 ท่อนอย่างแรงจนมันต่อติดกันจนกลายเป็นพลองยาวท่อนเดียว แล้วกระโดดพุ่งเข้าหา นาย่า ด้วยความเร็วไม่ต่างจากตอนสู้กับ เวนย์ เท่าไหร่ กระบอง 3 ทอนที่ตอนนี้กลายเป็นพลองยาวกว่า 2 เมตร ถูกเล็งฟาดลงอย่างแรง เป้าหมายอยู่ที่หญิงสาวร่างบอบบางที่อยู่บนระเบียงที่มีรั้วเหล็กกั้นขึ้นมาประมาณ 1.50 เมตร
นาย่า เก็บธนูสะพายไว้ข้างหลังแล้วดึงเอาส่วนก้นของคถาออก ซึ่งเมื่อดึงออกมาแล้วก็จะดูคล้ายกับดาบ ยาวประมาณ 1 เมตร มีด้ามจับอยู่ตรงส่วนเดิมแต่จะหันด้านที่เป็นเพรชลงสู่พื้นดิน
นาย่าพลิกตัวหลบ การโจมตีของบาซินาส ได้อย่างเฉียดฉิว แต่รั้วกั้นระเบียงเหล็กนั้นต้องรับกรรมไปแทน มันถูกพลองของบาซินาสฟาดจนขาดเป็นทางยาวไปจนสุดกำแพงอานุภาพของมันเหมือนกับเอามีดสับหมูมาหั่นเต้าฮู้ยังไงยังงั้น
นาย่ากระโดดลงมาบนพื้นข้าง เวนย์ แต่สายตายังคงจ้องอยู่ที่บาซินาสที่กำลังกระโดดตามมา
" เป็นไงบ้างไหวไหม " นาย่าเห็น เวนย์ ที่กำลังรวบรวมกำลังจะลุกขึ้นมา และไม่ทันได้ตอบอะไรก็มีเสียงนึงดังขึ้น
" ห่วงตัวเองซะก่อนเถอะ " บาซินาสตะโกนขณะกระโดดลอยตัวตามหลังมา พร้อมกับใช้วิชาเดิมที่สยบ เวนย์
" เข้าทาง คถาฆ่าวิญญาณ ! ! ! " เสียงตะโกนดังลั่นเหมือนกับต้องการปลุกให้สิ่งที่หลับไหลอยู่ในคถาได้ลืมตาขึ้นมา
ฝุ่นควันฟุ้งออกมารอบตัวของ นาย่า บดบังจน บาซินาส ไม่สามารถมองเห็นลึกลงไปภายใต้กลุ่มควันได้
แต่ด้วยประสบการอันโชกโชนก็ไม่ทำให้ บาซินาส ทั้ง 5 ร่างลังเลที่จะฟาดพลองในมือลงไปที่เป้าหมายภายใต้กลุ่มควัน
เคล้ง ๆ ๆ ๆ ๆ เสียงอาวุธกระทบกันอย่างจัง แต่ทำไมมันมี 5 เสียง ฝุ่นควันกระจายจางลง หา ! ! ! ! นาย่า ก็แยกร่างได้ด้วย
.......................................................................................
การต่อสู้เป็นไปอย่างดุเด็ดเผ็ดมันอย่างถึงที่สุด เสียงดาบประทะกับพลองยาวดังก้องอยู่ตลอดเวลายากที่จะบอกว่าใครได้เปรีบยเสียเปรียบ
ฉัวะ ------- ! ! ! เสียงดาบของนาย่าเสียบทะลุร่างของ บาซินาส ร่างที่โดนเสียบก็แตกสลายเป็นดวงไฟเหมือนเดิม แล้วการตอบโต้ก็เกิดขึ้น
เปรี๊ยะ --------- !!! พลองของ บาซินาส ก็ตอบโต้เข้าใส่ร่างนึงของ นาย่า ด้วยการฟาดไปหัวของ นาย่า จนแตกกระจายเป็นเสี่ยง ต่างกันตรงผลที่ได้จากการโจมตี
ร่างของนาย่าแตกออกไปแล้วแต่กลับสลายหายไปเหมือนกับไอน้ำโดนลมพัดไม่เหมือนร่างของ บาซินาส ที่แตกกระจายไปทั่วทั้งโกดัง บาซินาสเห็นท่าไม่ดีทั้ง 4 ร่างจึงกระโดถอยหลังไปอยู่ตรงประตูหลังของโกดัง
พร้อมกับรวมร่างเหลือเพียงร่างเดียว ด้านนาย่าเมื่อเห็นบาซินาสถอยหนีก็รีบคว้าลูกแก้วขึ้นมาพร้อมกับใช้ลูกแก้วในมือดูดวิญญาณที่กระจายอยู่เข้ามาในลูกแก้ว
" เข้าใจหรือยังว่าด้วยวิชาที่ใช้วิญญาณสร้างร่างเลียนแบบเสมือนของท่านนั้น ไม่สามารถสู้กับพลังมายาของคทาฆ่าวิญญาณได้หรอก ยอมแพ้ซะเถอะ " คำพูดของนาย่าดูแล้วจะเป็นความจริงเมื่อผมเห็น บาซินาส มีสีหน้าวิตกกังวลกับความสามารถของคทาอย่างยิ่ง
" สร้างร่างเลียนแบบโดยจดจำวิธีการใช้วิญญาณสร้างร่างอย่างงั้นหรอ ฮึ ไม่เลว " สีหน้าของบาซินาสตอนนี้เหมือนกับว่าเริ่มจะจับทางของคทาฆ่าวิญญาณได้แล้ว จึงทำให้สีหน้าดูผ่อนคลายลง
" โอ้ เห็นเพียงครั้งแรกก็ดูออกแล้วหรอ สมกับเป็น SOUL HUNTER ระดับมาสเตอร์จริง ๆ " คำพูดที่รู้ทันของ บาซินาส ทำให้นาย่าถึงกับชื่นชม
" ถึงแม้จะใช้วิชาเดียวกันแต่กับท่านซึ่งใช้วิญญาณในลูกแก้วเป็นแหล่งพลังงานในการสร้างร่างเลียนแบบเสมือนแล้วละก็ ถ้าร่างเลียนแบบถูกทำลายดวงวิญญาณก็จะเป็นอิสระแล้วแหล่งพลังงานของท่านก็จะลดลงเรื่อย ๆ ใช่ไหมละ "
" เป็น SOULHUNTER มา 300 ปีเคยแต่ได้ยินเค้าพูดกันแต่มาวันนี้ได้มาสัมผัสกับตัวเอง คทาฆ่าวิญญาณ เป็นอาวุธที่น่ากลัวจริง ๆ "
" แต่ก็ไม่ได้ถนัดนักหรอกนะไอ้การใช้วิญญาณเนี่ย ตั้งแต่ข้าได้เป็นมาสเตอร์มา มีเพียงคนเดียวที่ทำให้ข้าต้องแสดงพลังที่แท้จริง เจ้าเป็นคนที่สองจงตายอย่างภูมิใจเถอะ ฮึ ฮึ ~ ~ ~ นังหนูข้าจะแสดงให้เจ้าเห็นว่าพลังที่แท้จริงของ SOUL HUNTER !!!~ มันเป็นยังไง "
นั้นมันอะไรกันนะ ! ! ! บาซินาสที่ตอนนี้มีไอระเหยบางอย่างที่แผ่ออกมาล้อมรอบอยู่ข้างกาย หายใจไม่ค่อยออกแล้ว ! ! มันต้องมาจากผลกระทบของไอระเหยนั้นแน่ ๆ ที่ทำให้ผมรู้สึกอึดอัดเป็นอย่างมาก
" อะไรกันเนี่ย จิตสังหารอะไรจะมากมายขนาดนี้ ! ! ! " เลือดลมในร่างกายสูบฉีดอย่างรุนแรง ความกลัวในจิตใจเปลี่ยนแปลงเป็นความร้อนที่ต้ม อดีนาลีน ในร่างกายจนสุกจนใกล้จะเปื่อย สีหน้าเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ดวงตาบ่งชี้ถึงห้วงความคิดว่า ไม่น่าเข้ามายุ่งกับมันเลย ! ! !
ผมรู้ได้ทันทีว่า นาย่า ตกที่นั่งลำบากมากถึงมากที่สุดซะแล้ว ตัวคนเดียวยังไม่รู้จะรอดรึเปล่าแต่นี่ยังมี เวนย์ อีกคนที่สภาพไม่ได้ดีไปกว่ากันเท่าไหร่เลย แต่คิด ๆ ดูแล้วถึงสภาพสมบูรณ์ดีก็ไม่แน่ว่าจะรอดไปจากปีศาจในคราบขอทานตนนี้ได้
...............................................................................................................
บาซินาส คลืบคลานเข้ามาใกล้ขึ้นทุกทีแต่ นาย่า กลับไม่ขยับเลย ผมก็บอกไม่ได้เหมือนกันว่าเป็นเพราะอะไร แต่จะว่าก็ไม่น่าแปลกหรอกตัวผมเองอยู่ไกลจาก บาซินาส กว่า 20 เมตร ยังหายใจติด ๆ ขัด ๆ เลยแล้วจะประสาอะไรกับ นาย่า ที่อยู่ใกล้ บาซินาส ไม่เกิน 10 เมตร
" ถ้าใช้พลังวิญญาณ เจ้าก็จะเลียนแบบได้ทุกวิชาใช่ไหม ? แต่ถ้าเป็นจิตสังหารละ ? หมดสิทธิ์ นี่แหละจุดอ่อนของคถาสัปรังเค " รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้งคำพูดนี่ดูถ้าจะจริง
" จงรับรู้ความน่ากลัวของข้า บาซินาสคนนี้ ด้วยตัวของเจ้าเองเถอะ "
10 เมตร ------------- 7 เมตร ------------------- 5 เมตร นาย่าตั้งท่าเตรียมฟาดดาบออกไป แต่ ห . . . . หา . . . . หายไปแล้ว ! ! ! บาซินาส หายไปแล้ว ไม่ได้วิ่งเร็วจนมองไม่เห็นแต่นี่มันหายไปต่อหน้าต่อตา
" เหม่ออะไรอยู่นังหนู " บาซินาส ปรากฏตัวขึ้นอยู่ข้างกายของนาย่าแล้วเป่าลมเป็นคำพูดเบา ๆ กรอกเข้าไปทางหูข้างขวาของเธอ
เสียงที่เปรียบเสมือนเป็นกุญแจไขเปิดประตูกักขังสัญชาตญาณการเอาตัวรอดภายในร่างกายของ นาย่า ให้ออกมาเป็นอิสระ แล้วทันทีที่มันเป็นอิสระมันก็จัดการยึดอำนาจของสติสัมปัญชันญะ เข้ามานั่งแท่นเป็นผู้ควบคุมร่างกายของ นาย่า อย่างรวดเร็ว
สัญชาตญาณ ส่งคำสั่งไปยังไขกระดูกสันหลังทันที มือขวาวาดดาบที่อยู่ในมือออกไปเป็นรูปวงพระจันทร์อย่างรวดเร็วและรุนแรงอย่างถึงที่สุดขีดความสามารถจะทำได้ เป้าหมายอยู่ที่ต้นตอของลมที่ผ่านเข้าไปปลุกการหลับไหลของมัน
แต่ถึงมันจะเร็วและแรงแค่ไหนผมคิดว่ามันก็ยังไม่เพียงพอสำหรับการกำจัดตัวประหลาดอย่าง บาซินาส แล้วสิ่งยืนยันว่าความคิดของผมนั้นถูกก็เกิดขึ้นทันควัน
" เร็วได้แค่นี้เองหรอ นังหนู ~~~~~ " คราวนี้มันพ่นลมเข้าไปที่หูข้างซ้ายบ้างแตกต่างที่ครั้งนี้มี หมัด ! ! ! หมัด เน้น ๆ ระยะเผาขนไม่สิเรียกว่าเผาไม่ได้ต้องเรียกว่า เผานั่งยางขน
อานุภาพของหมัดนี้ส่งให้ร่างที่บอบบางปลิวเหมือนกระสุนดินที่ถูกยิงด้วย หนังสติก ที่ง้างอย่างสุดแรงเกิด
ตูม ------~~~~~ ! ! ! ! ! ร่างของ นาย่า กระแทกกับประตูหน้าโกดังตรงที่ผมแอบดูอยู่พอดี ส่งผลให้ตอนนี้ร่างผมไม่ได้ถูกบดบังจากประตูโกดังอีกต่อไปแล้ว ซวยแล้วซิ
" ไอ้หนู แกเป็นใคร ! ! ! ! "
...............................................................................................................................
ให้ตายสิผมมานั่งคิด ๆ ดูแล้วว่าวันที่ผมมีความกล้ามากที่สุดในชีวิตมันน่าจะเป็นวันนี้เนี่ยแหละแต่ถ้าคิดดูอีกที ไอ้ความกล้าเนี่ยมันมาผิดเวลาจริง ๆ
" เอาพ่อผมคืนมานะ ไอ้ขอทานสกปรก " เห็นไหมละว่าไอ้ความกล้าของผมเนี่ย มันมาผิดเวลาจริง ๆ รู้ก็รู้อยู่ว่าไอ้ข้างหน้าเนี่ยตัวประหลาดชัด ๆ ยังหาเรื่องไปเที่ยวโลกวิญาณก่อนวัยอันควร
" พ่อ อ้านึกออกแล้วเด็กน้อยในรถคันนั้นนั่นเอง "
" ไม่ใช่วิญาณ ยังมีชีวิต อืม น่าแปลกสามารถมองเห็นข้าได้ทั้งที่ยังไม่ตาย ถ้าเป็นพวกนักบวชก็ยังพอจะเป็นไปได้ " บาซินาส บ่นพรึมพร่ำกับตัวเองเบา ๆ แต่มันก็ดังพอที่จะให้ไอ้คนหู โค ตะ ระ ดีอย่างผมจะได้ยินแม้จะเพียงแผ่วเบาก็ตาม
" พลังวิญาณก็น้อยจนเกือบจะสัมผัสไม่ได้ แต่กลับเห็นแถมยังได้ยินวิญาณพูดคุยกันด้วย ฮึ ฮึ ฮึ น่าสนใจ " บาซินาส พูดพลางเดินเข้ามาหาผมอย่างช้า ๆ
เอาละสิเป็นเรื่องเลยไหมละ ไอ้ความกล้าเฮงซวยพอเกิดเรื่องมันก็ทิ้งผมไปเลย ถ้ามันไปเฉย ๆ ก็คงดีแต่มันดันทิ้งความกลัวให้อยู่เป็นเพื่อนผมแทนนี่สิ ถ้าเจอคราวหน้าละก็ ตุบ ! ตุบ ! ตุบ ! จะอัดให้เละเลย
เอาวะไหน ๆ ก็ไม่มีทางเลือกแล้วตายเป็นตาย ตอนนี้ความกลัวทิ้งผมไปแล้ว แต่มันทิ้งเพื่อนที่เลวกว่าไว้เป็นเพื่อนผม ความบ้าบิ่น ! ! !
" เอาพ่อคืนมา ~~~~~~ ! ! ! ! ! ! " เรี่ยวแรงที่มีทุ่มเทไปที่ขาทั้งสองข้างผลักดันกล้ามเนื้อที่ยังเหนื่อยล้าจากการวิ่งตาม บาซินาส มาให้ส่งกำลังลงไปที่ปลายเท้าเพื่อทีบส่งร่างกายของเด็กน้อยวัย 8 ขวบ ให้วิ่งสุดกำลังแล้ว ย้าก ! ! ! ! ! ! --------- กระโดดถีบ
..........................................................................................................
หมับ --------------- ~~~~~ ! ! ! ของเหลวทั้งหมดในร่างกายไหลลงมารวมกันอยู่ที่หัวเนื่องจากแรงดึงดูดของโลก เท้าชี้ขึ้นฟ้าแถมยังถูกจับอยู่ในอุ้งมือที่หยาบกร้านของ บาซินาส
" ปล่อยผมมมมม ~~~~~~~~ !!!!!! -------- " นึกภาพมด . . . ต้องไม่เห็นภาพแน่ เอาเป็น แบคทีเรียตัวน้อย ๆ อยู่ในห้องเล็บทดลองซึ่งจะถูกนักวิทยาศาสตร์ฉีดยาฆ่าเชื้อเมื่อไหร่ก็ได้ นั่นแหละผม แบคทีเรียตัวน้อย ๆ ในมือนักวิทยาศาสตร์ใจวิปริต ดิ้นรนยังไงก็ไร้ประโยชน์แต่ก็ยังคงดิ้นรนเพื่ออิสระภาพของตัวเอง
บาซินาสมั่วแต่สนใจกับความสามารถเห็นผีของผมจนลืมสังเกตุไปว่ามีเงาดาบกำลังทาบลงมาที่ศีรษะของตน
เวนย์ รวบรวมลังเฮือกสุดท้ายฟาดดาบลงมากลางหัวของบาซินาส
ฟ้าว ----------- เสียงแหวกอากาศดังสนั่นเหมือนเสียงฟ้าผ่า แต่มันก็ถูกหยุดอย่างง่ายดายจากฝีมือที่น่าทึ่งของ บาซินาส
ฉึ่บ ~~~~~~~~ แขนงอชูขึ้นเหนือ หัวสองนิ้วกางออกพร้อมรอรับคมดาบ สองนิ้ว ไม่ผิดแน่สองนิ้วเท่านั้นรับคมดาบของ เวนย์ ได้อย่างง่ายดาย
" เนรคุณ " บาซินาส ก้มหัวเอนตัวไปข้างหน้าพร้อมกับใช้เท้าซ้ายเป็นหลักในการยืน ส่วนเท้าขวาดีดออกไปข้างหลังใส่ท้องของ เวนย์ อย่างจัง
ร่างที่ถูกดีดลอยละลิ่วปลิวเข้าหาคอนเทนเนอร์ตู้เดิม แต่ก่อนจะเกิดการกระแทกอย่างรุนแรง นาย่า ก็พุ่งเข้ามารับร่างของเวนย์และใช้ตัวเองเป็นเหมือนเบาะซับแรงแทน
นาย่า กับ เวนย์ ในตอนนี้เหมือนศพที่จมกองเลือดอยู่ดูจากสภาพแล้วไม่น่าจะลุกขึ้นมาได้อีก
บาซินาส ทิ้งร่างผมลงแล้วพุ่งไปทางกองเลือดที่ยังมีชีวิต พลองในมือถูกง้างแล้ว ฟาด !!!!!!! ให้ตายสิใจผมไม่ต้องการให้ 2 คนนั้นตายเลยถึงจะไม่แน่ใจก็เถอะว่าเป็นวิญญาณจะตายได้ไหม
" หายไปซะ " ประโยคนี้ทำให้ผมรู้ว่า นาย่า กับ เวนย์ แย่แน่
" หยุดน้า ! ! ! ! ! ! " ผมหยิบก้อนหินที่ตกอยู่ข้าง ๆ ขึ้นมาแล้วขว้างออกไปสุดแรง น่าตกใจที่มันแรงมาก มากซะจน
ไม่อยากเชื่อสายตาตัวเองเลยก้อนหินที่ผมปาไปนั้น สามารถเจาะผ่านหนังศีรษะของ บาซินาส จนทำให้มันมีเลือดได้ บาซินาส หยุดมือและหันกลับมามองที่ผม
" จิตสังหาร ! ! ! เด็กน้อยคนนี้แผ่จิตสังหารได้หรอเนี่ย "
.............................................................................................................
บาซินาส พูดถึงอะไรผมยังไม่เข้าใจแต่พอสังเกตุรอบตัว นี่มัน ! ไอน้ำเหมือนกับ บาซินาส เลยนี่มันออกมาจากตัวผมอย่างงั้นหรอ
" เจ้าหนู พ่อ แม่ เจ้าเป็นใคร ? " บาซินาส ย่างกายเข้ามาหาผมอย่างช้า ๆ
" ทำไมต้องบอกแกด้วยละ ไอ้ขอทานสกปรก ! ! ! " ดูถ้าว่าไอ้ตัวบ้าบิ่นเนี่ยมันยังเกาะผมหนึบเหมือนตุ๊กแก
" ใจถึงดีนี่ไอ้หนู แต่เจ้าไม่มีทางเลือกหรอกนะ เจ้าหนู "
บาซินาสพุ่งเข้ามาแล้วใช้มือกุมหัวผม แล้วความรู้สึกเย็นวาบตั้งแต่กลางหัวค่อยไหลลงไปถึงปลายเท้าก็เกิดขึ้น
" ไม่มีความทรงจำเกี่ยวกับแม่เลย ฮึ ! หิ่งห้อยเพลิง ! แบบนี้นี่เอง ฮะ ฮะ ฮะ ! ! ! ทำไมข้ามันถึงเป็นคนดวงเฮงอย่างนี้ หามาตั้งนานกับมาอยู่ตรงนี้ ไปกับข้าเจ้าหนู ! "
เรี่ยวแรงเหมือนถูกขโมยแขนขาไม่มีแรงจะตอบโต้ ผมถูกบาซินาสปล่อยกระแสความเย็นอะไรบางอย่างเข้ามาที่ร่างกาย มันทำให้ผมแทบจะล้มทั้งยืนแล้วร่างของผมก็ถูกยกขึ้นไว้บนไหล่ของมัน
" ส่วนเจ้า 2 คนข้าจะไว้ชีวิตไว้ซักครั้ง กลับไปบอก ไอ้พวกสภาสูงของเจ้าด้วยว่าข้า บาซินาส จะเป็นผู้ทำลายวงจรอุบาทว์ที่พวกเจ้าสร้างขึ้น ฮ้า ฮ้า ฮ้า ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! "
มันเจออะไร มันจะเอาตัวผมไปทำไม รอยยิ้มของมันช่างน่ากลัวเหลือเกิน ผมจะต้องเจอกับอะไรต่อไปอีก ผมแค่ต้องการครอบครัวคืนเท่านั้นทำไมพระเจ้าถึงเล่นตลกกับเด็กอย่างผม
" หามา 100 ปีในที่สุดข้าก็พบแล้ว "
" ผู้ปลดปล่อย "
......................................................................................................................
ความคิดเห็น