เสียงเพรียกหา...ของหัวใจ

ลำดับตอนที่ #3 : ลำดับตอนที่ 3

 

พอขับรถมาถึงจุดหมายแล้ว ต้องเสียเวลาวนหาที่จอดอยู่นานมากเนื่องจากวันนี้เป็นวันหยุดจึงมีคนอื่นมากราบไหว้สักการะกันเนืองแน่น

“ นี่ใช่ไหมที่เขาเรื่อง วัดพระแก้ว ” ชายหนุ่มอุทานออกมาอย่างตะลึงในความสวยงาม

“ ใช่ค่ะ นี่คือวัดพระแก้ว วัดที่ศักดิ์สิทธิ์ คู่บ้านคู่เมืองของเราคนไทย  หรือมีชื่อเรียกอีกอย่าง วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ” หนูนุ่มอธิบายความเป็นมาของวัดให้ชาวหนุ่มฟังพร้อมทั้งสถาปนาตัวเองเป็นไกด์แนะนำสถานที่เสร็จสรรพภายในตัวไปเลย ส่วนสลินยา กลายเป็นคนฟังที่ดีแทนพร้อมชายหนุ่ม เพราะยกหน้าที่ให้เพื่อนไปแล้วนี่

วัดพระศรีรัตนศาสดาราม หรือที่ชาวบ้านเรียกว่า วัดพระแก้ว นั้น พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก โปรดเกล้าฯ ให้สร้างขึ้นพร้อมกับการสถาปนากรุงรัตนโกสินทร์ เมื่อ พ.ศ. 2325 แล้วเสร็จในปี พ.ศ. 2327

 เป็นวัดที่สร้างขึ้นในเขตพระบรมมหาราชวัง ตามแบบวัดพระศรีสรรเพชญ สมัยอยุธยา วัดนี้อยู่ในเขตพระราชฐานชั้นนอก ทางทิศตะวันออก มีพระระเบียงล้อมรอบเป็นบริเวณ เป็นวัดคู่กรุงที่ไม่มีพระสงฆ์จำพรรษา ใช้เป็นที่บวชนาคหลวง และประชุมข้าทูลละอองพระบาทถือน้ำพระพิพัฒน์สัตยา ภายในพระอุโบสถเป็นที่ประดิษฐาน พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร(พระแก้วมรกต) พระพุทธรูปปางสมาธิ ทำด้วยมณีสีเขียวเนื้อเดียวกันทั้งองค์ หน้าตักกว้าง 48.3 ซม. สูงตั้งแต่ฐานถึงยอดพระเศียร 66 ซม. ประดิษฐานอยู่ในบุษบกทองคำ พระพุทธมหามณีรัตนปฏิมากร พระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลก มีพระราชศรัทธาสร้างเครื่องทรงถวายเป็นพุทธบูชา สำหรับฤดูร้อนและฤดูฝน

การเข้ามาชมไปวัดพระแก้ว ซึ่งเป็นเขตพระราชฐานทั้งยังเป็นสถานที่สำคัญยิ่งของชาติ จึงต้องแต่งกายให้สุภาพเรียบร้อย เพื่อแสดงความเคารพต่อสถานที่ อีกทั้งควรปฏิบัติตามกฎระเบียบของวัด ได้แก่ ห้ามสวมเสื้อแขนกุด สายเดี่ยว หรือเสื้อที่เปิดไหล่ทุกชนิด, ห้ามสวมใส่กางเกงขาสั้น กางเกงสามส่วน กางเกนยีนส์ขาด ๆ ส่วนกระโปรงก็ไม่สั้นจนเกินไป ทางที่ดีควรเลยหัวเข่าลงมา ส่วนรองเท้าก็ควรเป็นรองเท้าสุภาพ

“ การแต่งกายเข้าวัดต้องแต่งกายสุภาพ เพื่อเป็นการเคารพและให้เกรียติสถานที่ด้วยนะ” หนูนุ่มให้เหตุผล

“ มิน่าละคนอื่นๆที่มากันเขาแต่งกายเรียบร้อยมาก ถ้าเป็นบ้านเมืองผมนะที่โน้นละก้อต้องเปิดโน้น เปิดนี่แน่ๆเลย เพราะเขามิมีกฎหมายอะไร เว้นแต่ในงานพิธีการต่างๆ ที่ตั้งแต่งกายสุภาพ ” เขาพูดอย่างเห็นเป็นเรื่องปกติ

“ ลีญ่า เหนื่อยไหม ” ชายหนุ่มหันมาพูดกับหญิงสาวข้างๆ เพราะเห็นตลอดทางหญิงสาวเอาแต่เงียบและดูนิ่งๆ สงบผิดปกติ

“ เปล่าค่ะ ” หันมายิ้มให้

“ เหนื่อยแล้วเหรอ นุ่มยังไม่เห็นเหนื่อยเลย เอาแบบนี้ไหมถ้าเหนื่อยแล้วไปหาอะไรทานกัน ”

“ ก็ดีนะ เพราะผมก็รู้สึกร้อนแล้วเหมือนกัน ”  ที่จริงเขาอยากพาอีกคนไปนั่งพักเสียมากกว่าเพราะดูท่าทางจะเพลียๆ ก็อากาศร้อนมากวันนี้ แถมวันนี้คนที่มาก็มากเอาการเลย

“ ก็ดีค่ะ นุ่มเคยมาร้านๆหนึ่งที่นั่งอาหารอร่อยมาก แถวท่าพระจันทร์ งั้นเราไปกันเลยนะ บรรยากาศสามารถมองเห็นแม่น้ำเจ้าพระยาอีกด้วย ”

“ คุณนุ่มนี่รอบรู้ไปทุกเรื่องเลยนะครับ ” ชายหนุ่มยิ้มให้อย่างเอ็นดูในท่าทางที่เป็นธรรมชาติของเธอ

“ ว่าแต่ ลีญ่าเคยไปยังครับ ”

“ เคยไปครั้งหนึ่งค่ะ ”

“ แหมหนูเล็กนะ เคยไปที่ไหนกับใครละคะ คุณพ่อกับคุณแม่หวงยังกะอะไรดี ” หันมาแซวเพื่อนข้างๆ

“ ที่จริงนะคะ ถ้าเรามาแต่เช้าๆ เราสามารถไหว้พระได้ถึง 9 วัดเชียวละค่ะ ”

“ ภายในวันเดียวเหรอครับ ทำไมมันมากมายอย่างนั่นและครับ แล้วจะได้จริงเหรอ ” ทำท่าทางไม่ค่อยเชื่อเท่าไหร่

“ ฮ่ะๆฮ่า คุณเชคไม่เชื่อเหรอคะ นุ่มนะมาแล้ว และหนูเล็กนะก็เคยมาไหว้ด้วยเหมือนกัน ”

“ จริงหรือครับ ลีญ่า ”