หัวเม็ดสีน้ำตาล บนกระดานสีชมพู

ลำดับตอนที่ #1 : ปฐมบท

(ขออนุญาติพี่ใบปอเริ่มเรื่องคล้ายๆพี่เน้อ คงไม่ว่ากันนะคับ^ ^)

"โตขึ้นอยากเป็นอะไร?"
ไม่ใช่แค่ผมแต่ทุกคนก็ต้องโดนถามมากันบ้างละคับ

ต้องขอยอมรับว่าตอนเด็กๆไม่รู้อะไรเลยว่าอาชีพอะไรทำงานยังไง
เป็นนั่นนี่แล้วรวยมั้ย ทำงานสบายหรือเปล่า
รู้แค่ว่าตอนเด็กชอบวาดรูปและดูการ์ตูนมาก
จึงตอบออกไปว่า
"อยากเป็นนักวาดการ์ตูน"
ในขณะที่คนอื่นอยากเป็นตำรวจเป็นคุณหมอกัน

ตอนที่ขึ้นม.ปลายมานั้น
ในหัวไม่เคยมีความคิดเลยว่าอยากเข้าคณะอะไรหรือเรียนมหาลัยที่ไหน
ในขณะที่เพื่อนๆต่างมีความฝันที่จะเป็นทันตะเภสัชวิศวะกันถ้วนหน้า
ตอนนั้นเริ่มรู้สึกแปลกแยก

"ทำไมกุไม่มีฝันอะไรกับคนอื่นเค้าเลยวะ?"

พอมีคนเข้ามาถามว่าอยากเรียนคณะอะไร
จึงตอบออกไปอย่างที่ไม่ทันจะคิด

"วิศวะครับ"
เพราะว่าตามเพื่อนผู้ชายในห้องไป

แล้วจุดหักเหก็เกิดขึ้นตอนม.5ก่อนที่สทศจะเปิดรับสมัครแกทแพทครั้งที่1
พี่รหัสม.6ที่สนิทกันก็ได้มาชวนไปเรียนพิเศษด้วยกัน
"เห็นพันชอบวาดรูปน่าจะลองไปเรียนด้วยกันนะ ที่บ้านศิลปะ"
ผมเลยได้แต่ปฏิเสธไปว่าไม่ได้อยากเรียนศิลปกรรมครับ
แล้วพี่เค้าก็สวนขึ้นมาว่า

"สถาป้ัตย์ต่างหาก พวกพี่จะไปติวสถาปัตย์กัน"

และนั่นเป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินคำว่า "สถาปัตย์"