คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : Chapter20.:อาวุธสุดท้าย
ทั้สี่ีวิยืนัวสั่นทื่อ...ูาให่ว่าพวเา ประมา3-4เท่า ำลั้อมอพวเาอย่าเียแ้น นัยาอมันเป็นสีแผิาูทั่วไป แล้วนาอมัน้วย...
“ูท่าว่ามันะไม่ปล่อยพวเราแน่...” บอลพูพลาหยิบท่อนไผ่แหลมึ้นมาเ่นเียวับบาส...
“หมวย...ริบบิ้น พวเธอรีบออไปหาพวนั้น่อนเร็ว...ออไปนอหมู่บ้านน้ำ้า” บาสหันมาพูับสอสาว...
“แ่พวนาย” ริบบิ้น้าน...
“ไม่ไ้...พวเธออยู่็่วยอะไรเราไม่ไ้หรอ...รีบหนีไปเร็ว!” บอลหันมาะโน หมวยพยัหน้าพลาับมืออริบบิ้น่อนะพาันวิ่ออไป...ปล่อยให้สอหนุ่มหันมาประันหน้าับอสูรรัิาล...
“เอาไีละ...”
“็ลุยนะสิ!!!!” บอลอบบาสเสียั พลาวิ่เ้าไปหาูยัษ์ัวนั้นทันที!!!!
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
“เฮ้ย...นั่นใรำลัวิ่มานะ!” แบล็อุทานเสียั เมื่อเห็นสอร่าำลัวิ่มายัุนัพบที่พวเาทั้9นัันไว้...
“นั่นมัน...
...
หมวยับริบบิ้นนิ!”
“ใ่อย่าที่หวานบอ!” หิอุทานอีนเมื่อเห็นสอสาววิ่เ้ามา...
“แล้วสอนนั้นละ?” ผึ้เอ่ยปาถาม...
“นั่นนะสิ...พวเาอยู่ไหน?” ิวเอ่ยปาถามอีน หมวยอ้ำๆอึ้ๆ ่อนะอบว่า...
“พวเา...ำลัเผิหน้าับอสูรรัิาล!!!!”
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ะเียวัน ทารมำรว
“แ...โทรมาหาันทำไม?” เ้ารมำรวเอ่ยปาถามเสียในปลายสาย โยมีนายำรวหนุ่มศัิ์ และำรวายหิอีราว10น ึ่ทุนล้วนเป็นแ่พวมีฝีมือที่ถูัมาทำีนี้ทั้นั้น! โยพวเาอยู่รวมันในห้อประุมลับ
‘ผมอยาใหุ้รีบปิเรื่อนะสิ...ถึุะร้ว่าผมร่วมมือ้วย แ่ผมทน่อไปไม่ไหวแล้ว ที่้อทนเห็นเ็ๆพวนั้นถู่า ั้แ่บนรถบัส ยันเาะแสันทร์ อนนี้เหลือเพีย9นแล้ว รีบมาเถอะ...
่อนะไม่ทัน!!!!’
“ใรหรือรับท่านเ้ารม?” ศัิ์เอ่ยปาถามนายอน...
“นๆนั้นือนที่หลอล่อพวนัเรียนาโรเรียนอัริยะไปเล่นเมส์นี้นะสิ...แ่ทำไมถึโทรมาบอเราัน” เ้ารมำรวาเาเนาอฝ่ายร้ามที่โทรมาบอวามลับ...
“แล้วเาเป็นใรหรือรับ?” นายำรวอีนเอ่ยปาถาม เ้ารมำรวเมื่อไ้ฟัึบอื่อบุลนั้นไป ่อนที่ารประุมลับะเริ่ม้นึ้น แล้วบลยารที่พวำรวแยย้ายันออไป...เพื่อเรียมัารปิีนี้!!!!
บุลที่โทรมาบอวามลับ...
เป็นฝ่ายร้าม...
และเป็นนหลอล่อนัเรียนพวนี้ไปเล่นเมส์...
เ้า้อารอะไรันแน่...
และที่สำัือ...
เาเป็นใร...!!!!
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
ึ!!!! ท่อนไม้ไฟ่แปลมถูฝัลไปที่อออสูรรัิาล! แ่มันลับไม่สะทสะท้าน และเหวี่ยบาสระเ็นทะลุระท่อมไป!!!!
“บาส!” บอลรีบวิ่เ้าไปหาเพื่อนอน...
“ไม่เป็นไร...รีบหาทาำัมัน่อเถอะ” บาสอบ...
“แล้วเราะัารมันยัไ...แทมันนับสิบแผลมัน็ไม่เป็นไร!” บอลอบอย่าหวาหวั่น ัหวะนั้นอสูรรัิาล็ลืบลานเ้ามาอย่า้าๆ...
ฟ่ออออออออออออออ~
มันพุ่ัวเ้ามาทับบาส! พลาใ้เี้ยวอมันฝัลไปยัออบาสทันที!
“อ๊า” บาสรีร้อออมา เมื่อพิษเริ่มึมสู่ระแสเลือ นทำให้ใบหน้าอเาเปลี่ยนสีอย่า้าๆ และเพราะวามรุนแรอพิษ ทำให้ใบหน้าอเาเปื่อยยุ่ย ่อนะหลุออมาเป็นิ้นๆ!
มันเป็นอย่านั้นใ่มั๊ย...
หาเาไม่ใ่ระเป๋าันไว้่อน!!!!
“บาส!!!!” บอลรีบวิ่เ้ามา และพุ่ท่อนไผ่ไปยัหัวออสูรรัิาล! ึ!!!!
ฟ่ออออออออออออออ~
มัน่อยๆเบี่ยเบนวามสนใมาทาเา ทำให้บาสสามารถยับัวไ้มาึ้น แล้วลานออมาาุนั้นอย่า้าๆ...ในอนนั้นสมออบอล็ประมวลสิ่ที่พวิวไ้อ่านบันทึในหลุมำสาป ถึแม้เาะไม่ไ้ลไป แ่เา็พอะำเรื่อราวไ้บ้า...
อนนี้เิเหุภัยภิบัิรั้ให่ในเาะแสันทร์อเรา มีภูเาไฟระเบิ นผู้นล้มายมามาย ลารู่โมอสัว์พันธ์หนึ่ ัวอมันยาวมา และมันยัมีพิษที่่าพวเรามามาย และยัมีพวนนอเ้ามาโมีอี แ่นี่ือสิ่สุท้ายที่ันะเียนไว้...มันืออสูรร้ายนาให่นเรานานนามมันว่า
‘อสูรรัิาล’ มันใ้พิษอมันสัหาราวบ้านมามาย แม้ะมีผู้ล้ามามายเ้าเผิหน้า แ่็ล้วนถูมันสัหารทั้นั้น ไม่ว่าะใ้าบ ธนู ทวน หรือปืน แ่มีสิ่หนึ่ที่สามารถ่อารมันไ้ือไฟ แ่! เราไม่สามารถหาไฟำนวนมามาเผามันไ้! เราำลัะบีวิลในหลุมหลบภัยแห่นี้! แล้วถ้าหาเวลาหวนลับมาเือนนี้อีเมื่อไหร...อสูรร้ายัวนี้็ะื่นึ้นมาาารหลับใหล...แล้วมันำลัมา...
“โห...้านหน้าหมู่บ้านนี่น้ำมันเยอะนะ...” บาสพูเสียั เมื่อเห็นถัน้ำมันวาเรียรายอยู่ใ้ถุนบ้า และ้านหน้าหมู่บ้าน...
“ถ้าุไฟแ๊ละ็...มีหวั...อึ๋ย!!!!” หมวยนึภาพไม่ออว่าท่าุไฟแ๊ วามรุนแรอระเบิะมีมามายมหาศาลแ่ไหนัน...
มาบมหอมธนูไม่สามารถทำอะไรมันไ้นอา ‘ไฟ’ แ่ารที่พวเาะหาเปลวไฟมหาศาลมาแผเผาอสูรนนี้ไม่ใ่่ายๆ...แ่มีสิ่หนึ่ที่เาสามารถทำไ้!!!!
“ิออแล้ว!!!!”
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
สรุปยอผู้เสียีวิ
-ไม่มีใรเสียีวิ-
เหลือผู้รอีวิ9น
(โปริามอน่อไป)
(ิมันวันละนินะร๊าบ)
ความคิดเห็น