มันเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุดของผม

คุณมีแฟนคนแรกตอนอายุเท่าไหร่หรอ ?

17 คับ

รู้จักเธอได้ยังไง?

เราเจอกันที่โรงแรมแห่งนึง ผมไปทำงานครับที่ต่างจังหวัดแล้วงานผมต้องพักที่โรงแรมซะส่วนใหญ่ ซึ่งเธอก้อกำลังทำงานของเธอเช่นกันคับ เรามีการพูดคุยกันนิดหน่อยไม่กี่คำ แล้วเธอก็ขอสายรัดข้อมือของผม ผมเต็มจัยถอดให้เทอทันทีคับ แล้วผมก้อเดินขึ้นไปพักผ่อนที่ห้องของผม ผมนอนคิดถึงหน้าเทอแร้วเผลอหลับไปด้วยความเหนื่อย

"เอา ตื่นได้แล้ว นอนไรนักหนา ลงไปดูแขกไป " เสียงหัวหน้างานผมสั่ง

ผมลุกจากเตียง เข้าห้องน้ำล้างหน้าแปรงฟัน แล้ว ใส่กางเกงยีนส์สีดำตัวเก่งลงไปดูแขกที่ห้องอาหารของโรงแรมคับ ผมเดินดูความเรียบร้อยเรื่องอาหารว่าได้ครบหมดทุกอย่าง แล้วขาดเหลืออะรัยมั้ง แต่เรียบร้อยดีคับ โรงแรมนี้ประมาณ3ดาว เจ้าหน้าที่เค้าจัดเตรียมให้เราทุกอย่างบริการดีเรยแระ ใช่ๆเจ้าหน้าที่ ผมหันไปมืองที่ล๊อบบี้โรงแรมทันทีคับ แต่ไม่เห็นเทอคับ เห็นแต่พนักงานผุ้หญิง2คนยืนอยู่ ผมเรยเดินไปที่ลานจอดรถดูว่ารถพร้อมหรือยัง ทุกอย่างโอเคคับเรียบร้อยดี เรากำลังจะออกเดินทางจากที่นี้เพื่อกลับกรุงเทพ เมื่อทุกอย่างพร้อม ผมจึงเดินไปบอกแขกให้เอาของขึ้นรถ อีก10นาทีเราจะออกรถแล้ว ผมเดินขึ้นไปเก็บของบนห้อง ก้อพอดีเจ้านายผมเดินออกมาพอดี

"เออ เก็บกุญแจแขกหมดยัง "

"เรียบร้อยคับพี่"

"เก็บของเร็วๆเด่วพี่ลงไปรอข้างล่าง"

ผมรีบเก็บของใส่กระเป๋าเดินทาง แล้ววิ่งลงมาที่ล็อบบี้ คืนกุญแจห้องผมให้พนักงาน

"ขอบคุณค่ะ" เทอบอก

"พี่ครับ คนที่สวยๆตัวเล็กๆดัดฟัน ไปไหนแล้วคับ"

เทอ มองหน้าผม แร้วตอบว่า

"อ่อ ออกกะไปแร้วค่ะ มีอะรัยหรือป่าวค่ะ"

"ป่าวๆคับไม่มีอะรัย "

แล้วเทอก้อยื่นบิลให้ผม ผมพับเก็บใส่กระเป๋า แร้วหันไปมองหากระเป๋าเดินทาง เห็นคนกำลังยกมันไปคับ พนักงานโรงแรมนั่นเอง เห็นมั้ยผมบอกแร้ว เค้าบริการดี ผมยื่นแบงค์สีแดงให้แร้วขอบคุณเค้าครั้งสุดท้ายแร้วเดินขึ้นรถ ระหว่างนั่งรถกลับกรุงเทพผมนั่งคิดถึงหน้าเทอตลอดทางเรยคับผมจำเทอด้ายแค่ลางๆรายละเอียดไม่ค่อยชัดคงเป้นเพราะผม ตื่นเต้นแล้วก้อ ง่วงด้วยมั้งคับพอมาถึงกรุงเทพเราพักกันที่โรงแรมในซอยรามคำแหง วันรุ่งขึ้น เราไปส่งแขกกลับที่ดอนเมืองคับ เจ้านายผมเข้าบริษัท ส่วนผมกลับบ้านพักผ่อนระหว่างนั่งเท็กซี่กลับจากดอนเมืองไปรามคำแหง ผมนั่งคิดว่าเสียดายทีไม่ได้รุ้จักเธอมากกว่านี้ ชื่อก้อยังไม่รู้เบอร์โทก้อไม่มี ไม่รู้จะได้เจอกันอีกหรือป่าวหัวจัยผมมันเจ็บอย่างบอกไม่ถุกมันแปลกที่ผมคิดถึงเธอตลอดเวลา ผมมีเวลาพัก3วันเพราะเจ้านายผมรับงานไว้แล้ว ตลอด3วันผมเหมือนคนบ้าคับ นั่งยิ้มคนเดียว ตอนผมคิดถึงเรื่องที่เราคุยกัน ซึ่งไม่ใช่เรื่องตลกแต่ผมก้อยิ้มของผมด้าย



แค่นี้ก่อนนะคับ เรื่องนี้ยาวมากเพราะผมคิดถึงมันตลอดเวลา2ปี รายละเอียดเรยเยอะไปหน่อยคับ