ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เบเกอรี่ ที่รัก VI
แหะ แหะ ได้ฤกษ์มาอัพให้แล้สอ่ะนะ
ไม่รู้ว่ามีใครคิดถึงเปล่าอ่ะ
อย่าพิมพ์มากเลยเนอะ ไปอ่านกันดีกว่า
************************************************************
'O.o ห๊ะ...ยังมีคนอื่นอีกเหรอเนี่ย ลี ฮยอกแจนายนี่มันน่านัก ' ความคิดที่อยู่น่าจะอยู่เพียงในใจของคิบอม มันได้แสดงอออกมาทางสีหน้าจนหมด
เพราะทงเฮ และฮยอกแจต่างก็จ้องหาร่างสูงด้วยกันทั้งคู่ ไม่ให้มองได้ไงก็เล่นทำตาโตอย่างนั้น แถมยังทำหัวฟัดหัวเหวี่ยงอีกต่างหาก
"เป็นอะไรรึเปล่าคิบอม" ฮยอกแจเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
"ปะ...เปล่า" ว่าแล้วก็เดินหนีไป ทิ้งให้ทงเฮนั่งขำอยู่ที่เดิม
"ขำอะไรน่ะ ทงเฮ" คนตัวเล็กหันมาถามคนข้างๆแทน ด้วยความสงสัย
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" แต่คำตอบที่ได้รับกลับเป็นเสียงหัวเราะที่ดังกว่าเดิม ร่างบางได้แต่งงเดินเกาหัวเข้าหลังร้านไป
.
.
.
.
.
.
.
.
เป็นอีกวันที่ร้านของคิบอมเป็นไปด้วยลูกค้าที่น่ารัก และหล่อเหลา บุคคลทั้งสามยังคงทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีเยี่ยม
"มาอีกแล้ว จะมาทำไมว่ะ" ร่างสูงบ่นออกมาเพียงเบาๆ ทงเฮหันมามองหน้าเจ้านายของตัวเองแล้วก็ส่ายหัว
"ฮยอกแจอยู่มั้ย" ถามคนที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์ คราวนี้ฮันกยองไได้มาคนเดียวพวคนท่เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนรักมาด้วย
แล้วสองหนุ่มจัดแจงหาโต๊ะว่างนั่งรอ โดยที่ไม่สนใจคิบอมเลย
"แกรู้จักร้านนี้ได้ไงว่ะ" ชายหนุ่มอีกคนออกปากถาม
"ชั้นมาซื้อเค้กร้านนี้กินอยู่บ่อยๆนะโว้ย ไม่คิดว่าแกจะรู้จักด้วย" สนทนาตามประสาเพื่อนกัน
"ชั้นมีคนที่รู้จักทำงานอยู่ร้านนี้ว่ะ"
"ใครว่ะ ชั้นรู้จักป่ะอย่าบอกนะว่าเป็นเด็กหนุ่มคนเมื่อกี้อ่ะ" ทำหน้าเสียดายสุดขีด
"ไม่ใช่โว้ย น่ารักกว่านั้นเยอะเดี๋ยวแกก็เห็นเองแหละ"
"จริงนะ คนนั้นชั้นเล็งอยู่ แกอย่ามาคิดแย่ทีหลังนะ ไม่ยอมนะโว้ย" ใช้นิ้วชี้ไปที่หน้าเพื่อนเป็นเชิงว่าห้ามจีบ
"ว่าแต่ แกไปอยู่เมืองนอกตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอว่ะ แล้วมารู้จักกันตอนไหนว่ะ" ความสงสัยยังคงอยู่
"ก็เคยคบกันมาก่อนน่ะ" ตอบอย่าเริ่มรำคาญแล้ว ระหว่างที่ชายหนุ่มทั้งสองกำลังคุยกัน ทงเฮเดินมาฮยอกแจที่หลังร้าน
"ฮยอกแจ เค้ามาอีกแล้วอ่ะ คราวนี้พาใครมาด้วยก็ไม่รู้หล่อมากเลย" ทงเฮรีบเดินเข้ามาบอกร่างบาง ด้วยอาการที่เขินผิดปกติ
คนตัวเล็กสังเกตุเห็นเลยเดินไปแอบดูที่หน้าประตู มองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังคุยกับฮันกยอง
"คนนั้นเค้าเป็นรู้ค้าประจำร้านเรานี่ แล้วทงเฮบอกว่าใครไม่รู้ได้ไงล่ะ" ร่างบางสงสัยกับประโยคที่ร่างโปร่งพูด
"มันก็ใช้อ่ะ ฮยอกแจ แต่ทงเฮ ไม่รู้จักชื่อเค้านี่ ก็ต้องป้นใครไม่รู้แน่แหละถูกแล้ว" พูดไปหน้าก็ขึ้นไปด้วย ฮยอกแจกอดอกยิ้มรู้ทัน
"แล้วอยากรู้จักเค้ารึเปล่าล่ะ" ถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
.
.
.
"ฮัน...วันนี้ก็ว่างเหรอ แล้วนี่ใครล่ะ" หลังจากที่ลากทงเฮออกมา แล้วก็ถามคนมาใหม่ ทำท่าพยักเพยิดไปที่ชายหนุ่มอีกคน
"นี่เหรอ ชื่...." ยังไม่ทันจบประโยค
"ชเว ชีวอนครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" สายตาไม่ได้ส่งไปให้ฮยอกแจแต่อย่างใด มันเลยไปด้านหลังฮยอกแจที่มีหน้าทงเฮประดับอยู่
คนที่สบตาก็หน้าขึ้นสีไปเรียบร้อยแล้ว มือที่ไม่รู้ว่าจะเอาไว้ตรงไหนก็ยื่นมาบิดชายเสื้อของฮยอกแจแทนจนมันยับไม่เหลือความเรียบอีกต่อไป
"ยินดีที่ได้รู้จักฮะ ดื่นอะไรก่อนมั้ยเดี๋ยวให้ ทงเฮ ไปเอามาให้" ร่างบางเน้นคำว่าทงเฮเพื่อสื่อให้ชีวอนได้รับรู้
"ชื่อทงเฮเหรอครับ ชื่อดีนะครับ" พูดไปอย่างนั้นทั้งที่ก็ไม่รู้หมือนกันว่ามันแปลว่าอะไร
"ฮะ เอ่อ..จะดื่มอะไรดีฮะ คุณชีวอน" ร่างโปร่งถามเสียงเบา ก้มหน้าไม่กล้าสบตาชายหนุ่ม ใบหน้าหวานยังคงขึ้นสีอยู่
"เรียก พี่ ก็ได้ครับ เรียกคุณมันฟังห่างเหินไปน่ะครับ" ฮันกยองได้แต่ส่ายหน้ากกับเพื่อนรัก
"ฮะ พี่ชีวอน" ฮยอกแจก็ยิ้มพอใจกับการวางกับดักให้ชีวอนลงไปติด คราวนี้ก็เป็นเรื่องของคนสองคนแล้ว
***************************************************************
จบลงอีกหนึ่งตอนอ่ะนะ
ไม่รู้ว่ามีใครคิดถึงเปล่าอ่ะ
อย่าพิมพ์มากเลยเนอะ ไปอ่านกันดีกว่า
************************************************************
'O.o ห๊ะ...ยังมีคนอื่นอีกเหรอเนี่ย ลี ฮยอกแจนายนี่มันน่านัก ' ความคิดที่อยู่น่าจะอยู่เพียงในใจของคิบอม มันได้แสดงอออกมาทางสีหน้าจนหมด
เพราะทงเฮ และฮยอกแจต่างก็จ้องหาร่างสูงด้วยกันทั้งคู่ ไม่ให้มองได้ไงก็เล่นทำตาโตอย่างนั้น แถมยังทำหัวฟัดหัวเหวี่ยงอีกต่างหาก
"เป็นอะไรรึเปล่าคิบอม" ฮยอกแจเอ่ยถามด้วยความเป็นห่วง
"ปะ...เปล่า" ว่าแล้วก็เดินหนีไป ทิ้งให้ทงเฮนั่งขำอยู่ที่เดิม
"ขำอะไรน่ะ ทงเฮ" คนตัวเล็กหันมาถามคนข้างๆแทน ด้วยความสงสัย
"ฮ่า ฮ่า ฮ่า" แต่คำตอบที่ได้รับกลับเป็นเสียงหัวเราะที่ดังกว่าเดิม ร่างบางได้แต่งงเดินเกาหัวเข้าหลังร้านไป
.
.
.
.
.
.
.
.
เป็นอีกวันที่ร้านของคิบอมเป็นไปด้วยลูกค้าที่น่ารัก และหล่อเหลา บุคคลทั้งสามยังคงทำหน้าที่ของตัวเองอย่างดีเยี่ยม
"มาอีกแล้ว จะมาทำไมว่ะ" ร่างสูงบ่นออกมาเพียงเบาๆ ทงเฮหันมามองหน้าเจ้านายของตัวเองแล้วก็ส่ายหัว
"ฮยอกแจอยู่มั้ย" ถามคนที่อยู่หน้าเคาน์เตอร์ คราวนี้ฮันกยองไได้มาคนเดียวพวคนท่เรียกได้ว่าเป็นเพื่อนรักมาด้วย
แล้วสองหนุ่มจัดแจงหาโต๊ะว่างนั่งรอ โดยที่ไม่สนใจคิบอมเลย
"แกรู้จักร้านนี้ได้ไงว่ะ" ชายหนุ่มอีกคนออกปากถาม
"ชั้นมาซื้อเค้กร้านนี้กินอยู่บ่อยๆนะโว้ย ไม่คิดว่าแกจะรู้จักด้วย" สนทนาตามประสาเพื่อนกัน
"ชั้นมีคนที่รู้จักทำงานอยู่ร้านนี้ว่ะ"
"ใครว่ะ ชั้นรู้จักป่ะอย่าบอกนะว่าเป็นเด็กหนุ่มคนเมื่อกี้อ่ะ" ทำหน้าเสียดายสุดขีด
"ไม่ใช่โว้ย น่ารักกว่านั้นเยอะเดี๋ยวแกก็เห็นเองแหละ"
"จริงนะ คนนั้นชั้นเล็งอยู่ แกอย่ามาคิดแย่ทีหลังนะ ไม่ยอมนะโว้ย" ใช้นิ้วชี้ไปที่หน้าเพื่อนเป็นเชิงว่าห้ามจีบ
"ว่าแต่ แกไปอยู่เมืองนอกตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอว่ะ แล้วมารู้จักกันตอนไหนว่ะ" ความสงสัยยังคงอยู่
"ก็เคยคบกันมาก่อนน่ะ" ตอบอย่าเริ่มรำคาญแล้ว ระหว่างที่ชายหนุ่มทั้งสองกำลังคุยกัน ทงเฮเดินมาฮยอกแจที่หลังร้าน
"ฮยอกแจ เค้ามาอีกแล้วอ่ะ คราวนี้พาใครมาด้วยก็ไม่รู้หล่อมากเลย" ทงเฮรีบเดินเข้ามาบอกร่างบาง ด้วยอาการที่เขินผิดปกติ
คนตัวเล็กสังเกตุเห็นเลยเดินไปแอบดูที่หน้าประตู มองไปที่ชายหนุ่มที่กำลังคุยกับฮันกยอง
"คนนั้นเค้าเป็นรู้ค้าประจำร้านเรานี่ แล้วทงเฮบอกว่าใครไม่รู้ได้ไงล่ะ" ร่างบางสงสัยกับประโยคที่ร่างโปร่งพูด
"มันก็ใช้อ่ะ ฮยอกแจ แต่ทงเฮ ไม่รู้จักชื่อเค้านี่ ก็ต้องป้นใครไม่รู้แน่แหละถูกแล้ว" พูดไปหน้าก็ขึ้นไปด้วย ฮยอกแจกอดอกยิ้มรู้ทัน
"แล้วอยากรู้จักเค้ารึเปล่าล่ะ" ถามทั้งที่รู้คำตอบอยู่แล้ว
.
.
.
"ฮัน...วันนี้ก็ว่างเหรอ แล้วนี่ใครล่ะ" หลังจากที่ลากทงเฮออกมา แล้วก็ถามคนมาใหม่ ทำท่าพยักเพยิดไปที่ชายหนุ่มอีกคน
"นี่เหรอ ชื่...." ยังไม่ทันจบประโยค
"ชเว ชีวอนครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ" สายตาไม่ได้ส่งไปให้ฮยอกแจแต่อย่างใด มันเลยไปด้านหลังฮยอกแจที่มีหน้าทงเฮประดับอยู่
คนที่สบตาก็หน้าขึ้นสีไปเรียบร้อยแล้ว มือที่ไม่รู้ว่าจะเอาไว้ตรงไหนก็ยื่นมาบิดชายเสื้อของฮยอกแจแทนจนมันยับไม่เหลือความเรียบอีกต่อไป
"ยินดีที่ได้รู้จักฮะ ดื่นอะไรก่อนมั้ยเดี๋ยวให้ ทงเฮ ไปเอามาให้" ร่างบางเน้นคำว่าทงเฮเพื่อสื่อให้ชีวอนได้รับรู้
"ชื่อทงเฮเหรอครับ ชื่อดีนะครับ" พูดไปอย่างนั้นทั้งที่ก็ไม่รู้หมือนกันว่ามันแปลว่าอะไร
"ฮะ เอ่อ..จะดื่มอะไรดีฮะ คุณชีวอน" ร่างโปร่งถามเสียงเบา ก้มหน้าไม่กล้าสบตาชายหนุ่ม ใบหน้าหวานยังคงขึ้นสีอยู่
"เรียก พี่ ก็ได้ครับ เรียกคุณมันฟังห่างเหินไปน่ะครับ" ฮันกยองได้แต่ส่ายหน้ากกับเพื่อนรัก
"ฮะ พี่ชีวอน" ฮยอกแจก็ยิ้มพอใจกับการวางกับดักให้ชีวอนลงไปติด คราวนี้ก็เป็นเรื่องของคนสองคนแล้ว
***************************************************************
จบลงอีกหนึ่งตอนอ่ะนะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น