ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : Hyuk Part V
ได้ฤกษ์มาอัพอีกเรื่องแล้วอ่ะ
รออ่านกันอยู่ป่ะ
รีบมาอ่านกันนะ ไม่อยากให้ฟิคมันเหงา
***************************************************************************
"อ๊ะ.." ริมฝีปากหยักของเค้าปะกบลงมาที่ริมฝีปากของผม
"อื้มมมม..." ผมส่งเสียงในลำคอเป็นการประท้วงว่าผมจะหมดลมแล้วนะ
"นะ....นาย" ผมพูดได้แค่นั้น เพราะว่าเค้าจูบผมอีกรอบแล้ว อย่างแนบแน่น ลิ้นของเค้าดุนปากของผม
บ่งบอกว่าต้องการเข้ามาผมเผลอเปิดปากเล็กน้อยเพื่อรับอากาศและจะส่งเสียง ั่นเป็นการเปิดโอกาสทำให้ลิ้นของเค้าเข้ามา
ตวัดไปมาที่ลิ้นเล็กๆของผม แบบนี้ผมจะทำอะไรได้ล่ะ ก็เคลิ้มซิฮะ จูบที่เร่าร้อนทำให้เคลิ้มลืมหมดทุกอย่าง ไม่นานเค้าก็ถอนออกอย่างช้าๆ
"ทีนี้จะพูดมากอีกมั้ย" คิบอมเค้ากระซิบที่ข้างหู ผมลมหายใจที่ลดต้นคอ ทำให้ผมขนลุกซู่ พูดอะไรไม่ออกได้แต่ส่ายหน้า
"ดี ทำตัวให้น่ารักหน่อย" อย่างนี้ชั้นยังไม่น่ารักอีกเหรอ
"รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวชั้นไปหาอะไรมาให้ทานรองท้องก่อน" เค้าพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน (ผมคิดว่างั้นนะ)
"อื้ม..." หน้าผมขึ้นสีแบบห้ามไม่อยู่ ก็ผมเขินนี่น่าแล้วก็ดีใจด้วย
ระหว่างที่รอคิบอมผมมองไปรอบๆงาน อย่างพิจารณามันเป็นงานที่ใหญ่โตมาเลย มีคนดังหลายคนมาร่วมงานด้วย
คงจะคุ้นเคยกับเจ้าของงานเป็นอย่างดี นานพอสมควรคิบอมไม่มาซักที ผมเลยเล็งเป้าหมายไปหาคิบอมแทน
"มางานคนเดียวเหรอครับ" เสียงที่ไม่คุ้นหูผมเอาซะเลยดังขึ้น ผมหันไปตามทิศทางที่มันดัง
"ฮะ" ภาพที่ผมเห็นเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีเลยทีเดียว แต่ในสายตาผมคิบอมหล่อกว่าเยอะ ดูท่าทางแล้วจะออกไปทางคุณชาย
ดูเป็นสุภาพบุรุษดีเหมือนกันแฮะ ทั้งชุดสูทที่สวมใส่ แล้วทรงผมของเค้าดูมันเหมาะกันมากเลย
"ผมถามว่ามาคนเดียวเหรอครับ" ชายหนุ่มแปลกหน้าถามผมอีกรอบ
"เอ่อ..." จะบอกว่าอะไรดีล่ะ บอกว่ามากับเพื่อน นั่นน่ะซิ ผมมากับคิบอมเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้เป็นมากกว่านั้นเลย
แล้วทำไมผม้องคิดมากด้วยล่ะ
"เอ่อ คือผมมากับ.." ยังไมทันที่ผมพูดจบ
"มากับแฟนน่ะ แล้วแฟเค้าก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย" สีหน้ากับน้ำเสียงเข้ากันจริงๆ เสียงที่เย็นๆ กับสีหน้าที่เรียบๆ
ไม่สามารถจับความรู้สึกได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
"งั้นเหรอครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่เข้าทักแฟนของคุณแบบนี้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" ตอบกลับด้วยความนุ่มนวล
"อ้อ ผมชื่อ ชเว ชีวอนนะครับ เผื่อพบกันคราวหน้าเราจะได้ทักทายกันน่ะครับ" ปากก็พูดกับคิบอม แต่สายตามองมาที่ผม
ผมไม่รู้จะทำยังไง ก็ได้แต่ให้เค้ามองไปแบบนั้น แล้วเค้าก็เดินจากไป
"ไปให้มันจ้องทำไม ห๊ะ" คิบอมหันมาตวาดเสียงดังใส่ผม จนผมสะดุ้ง
"ก็ชั้นไม่รู้จะทำยังไงนี่" ผมบอกเค้าตามความจริง
"ทีหลังถ้ามีใครมามอง หรือมาจ้องให้เดินมาอยู่ข้างหลังชั้น เข้าใจมั้ย ยัยเบ๊อะ" เค้าสั่งผมเสร็จสรรเลย
"เอ่อ.." ผมลังเลใจอยู่ ผมควรจะถามเค้าออกไปมั้ยนะ แต่ผมสงสัยมากเลย
"มีอะไรอีกล่ะ" น้ำเสียงนี้ใช้ให้มันน้อยหน่อยได้มั้ยเนี่ย เย็นชาจริงๆ
"คือว่าชั้น..." ผมก็ยังไม่กล้าถามออกไปอยู่ดี ถ้าเกิดเค้าตอกกลับมา ผมจะทำยังไง
**************************************************************
ตอนหน้านี้ก็จะจบแล้วน้าาาาาา
มันอาจจะสั้นไปซะหน่อย
เอาไว้ค่อยพัฒนากันไป
เนอะ ^_^
รออ่านกันอยู่ป่ะ
รีบมาอ่านกันนะ ไม่อยากให้ฟิคมันเหงา
***************************************************************************
"อ๊ะ.." ริมฝีปากหยักของเค้าปะกบลงมาที่ริมฝีปากของผม
"อื้มมมม..." ผมส่งเสียงในลำคอเป็นการประท้วงว่าผมจะหมดลมแล้วนะ
"นะ....นาย" ผมพูดได้แค่นั้น เพราะว่าเค้าจูบผมอีกรอบแล้ว อย่างแนบแน่น ลิ้นของเค้าดุนปากของผม
บ่งบอกว่าต้องการเข้ามาผมเผลอเปิดปากเล็กน้อยเพื่อรับอากาศและจะส่งเสียง ั่นเป็นการเปิดโอกาสทำให้ลิ้นของเค้าเข้ามา
ตวัดไปมาที่ลิ้นเล็กๆของผม แบบนี้ผมจะทำอะไรได้ล่ะ ก็เคลิ้มซิฮะ จูบที่เร่าร้อนทำให้เคลิ้มลืมหมดทุกอย่าง ไม่นานเค้าก็ถอนออกอย่างช้าๆ
"ทีนี้จะพูดมากอีกมั้ย" คิบอมเค้ากระซิบที่ข้างหู ผมลมหายใจที่ลดต้นคอ ทำให้ผมขนลุกซู่ พูดอะไรไม่ออกได้แต่ส่ายหน้า
"ดี ทำตัวให้น่ารักหน่อย" อย่างนี้ชั้นยังไม่น่ารักอีกเหรอ
"รออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวชั้นไปหาอะไรมาให้ทานรองท้องก่อน" เค้าพูดกับผมด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน (ผมคิดว่างั้นนะ)
"อื้ม..." หน้าผมขึ้นสีแบบห้ามไม่อยู่ ก็ผมเขินนี่น่าแล้วก็ดีใจด้วย
ระหว่างที่รอคิบอมผมมองไปรอบๆงาน อย่างพิจารณามันเป็นงานที่ใหญ่โตมาเลย มีคนดังหลายคนมาร่วมงานด้วย
คงจะคุ้นเคยกับเจ้าของงานเป็นอย่างดี นานพอสมควรคิบอมไม่มาซักที ผมเลยเล็งเป้าหมายไปหาคิบอมแทน
"มางานคนเดียวเหรอครับ" เสียงที่ไม่คุ้นหูผมเอาซะเลยดังขึ้น ผมหันไปตามทิศทางที่มันดัง
"ฮะ" ภาพที่ผมเห็นเป็นชายหนุ่มหน้าตาดีเลยทีเดียว แต่ในสายตาผมคิบอมหล่อกว่าเยอะ ดูท่าทางแล้วจะออกไปทางคุณชาย
ดูเป็นสุภาพบุรุษดีเหมือนกันแฮะ ทั้งชุดสูทที่สวมใส่ แล้วทรงผมของเค้าดูมันเหมาะกันมากเลย
"ผมถามว่ามาคนเดียวเหรอครับ" ชายหนุ่มแปลกหน้าถามผมอีกรอบ
"เอ่อ..." จะบอกว่าอะไรดีล่ะ บอกว่ามากับเพื่อน นั่นน่ะซิ ผมมากับคิบอมเราเป็นเพื่อนกัน ไม่ได้เป็นมากกว่านั้นเลย
แล้วทำไมผม้องคิดมากด้วยล่ะ
"เอ่อ คือผมมากับ.." ยังไมทันที่ผมพูดจบ
"มากับแฟนน่ะ แล้วแฟเค้าก็ยืนอยู่ตรงนี้ด้วย" สีหน้ากับน้ำเสียงเข้ากันจริงๆ เสียงที่เย็นๆ กับสีหน้าที่เรียบๆ
ไม่สามารถจับความรู้สึกได้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
"งั้นเหรอครับ ผมต้องขอโทษด้วยที่เข้าทักแฟนของคุณแบบนี้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ" ตอบกลับด้วยความนุ่มนวล
"อ้อ ผมชื่อ ชเว ชีวอนนะครับ เผื่อพบกันคราวหน้าเราจะได้ทักทายกันน่ะครับ" ปากก็พูดกับคิบอม แต่สายตามองมาที่ผม
ผมไม่รู้จะทำยังไง ก็ได้แต่ให้เค้ามองไปแบบนั้น แล้วเค้าก็เดินจากไป
"ไปให้มันจ้องทำไม ห๊ะ" คิบอมหันมาตวาดเสียงดังใส่ผม จนผมสะดุ้ง
"ก็ชั้นไม่รู้จะทำยังไงนี่" ผมบอกเค้าตามความจริง
"ทีหลังถ้ามีใครมามอง หรือมาจ้องให้เดินมาอยู่ข้างหลังชั้น เข้าใจมั้ย ยัยเบ๊อะ" เค้าสั่งผมเสร็จสรรเลย
"เอ่อ.." ผมลังเลใจอยู่ ผมควรจะถามเค้าออกไปมั้ยนะ แต่ผมสงสัยมากเลย
"มีอะไรอีกล่ะ" น้ำเสียงนี้ใช้ให้มันน้อยหน่อยได้มั้ยเนี่ย เย็นชาจริงๆ
"คือว่าชั้น..." ผมก็ยังไม่กล้าถามออกไปอยู่ดี ถ้าเกิดเค้าตอกกลับมา ผมจะทำยังไง
**************************************************************
ตอนหน้านี้ก็จะจบแล้วน้าาาาาา
มันอาจจะสั้นไปซะหน่อย
เอาไว้ค่อยพัฒนากันไป
เนอะ ^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น