ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : เบเกอรี่ ที่รัก IV
มาต่ออีกตอนแล้วจ้าาาาาาา
สนุกหรือเปล่าก็ไม่รู้อ่ะนะ
ทนทนอ่านไปก็แล้วกัน
**************************************************************************************
เช้าวันต่อมา ก็เหมือนกับวันอื่นๆ ที่มีลูกค้าเข้าร้านไม่ขาดสาย แต่ที่จะต่างจากวันอื่นๆคือ มีคนน่ารักประจำอยู่ที่เคาน์เตอร์เค้กเพิ่มอีกหนึ่งคน
"ทงเฮ มาเอาเค้กไปเพิ่มในตู้ให้หน่อยซิ" ฮยอกแจเดินออกมาบอกกับร่างโปร่ง ที่ยืนต้อนรับลูกค้าอยู่ที่เคาน์เตอร์
"ฮะ วันนี้คนเยอะจังเลยนะฮะ" เอ่ยกับคนหน้าหวานอีกคน
"ปกติน่ะ ช่วงตอนเย็นเยอะกว่านี้อีกนะ" ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"โห...แล้ว คิบอมเค้าทำคนเดียวไหวหรอฮะตอนที่ผมยังไม่มาน่ะ" ถามออกมาด้วยความสงสัย มือก็ยังประคองถาดเค้กอยู่
"คิบอมเค้าเก่งนะ ขยันมากเลย นายน่าจะเอาตัวอย่างนะ" กล่าวชื่นชมอย่างจริงใจ เค้าเองก็เฝ้ามองคิบอมมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
คนอย่างคิบอมถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้วก็จะเต็มที่กับมันเสมอ ตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย ตั้งใจทำอย่างมากนั่นเป็นสิ่งที่ฮยอกแจชอบคิบอม
"ผมนับถือเลยอ่ะ"
"นินทาชั้นเหรอ ทั้งสองคนเลย ทงเฮมาช่วยหน้าร้านซิ" มองหน้าสลับกันไปมาระหว่างทงเฮกับฮยอกแจ พลางจับผิดไปด้วยในตัว ยังไม่ทันจะก้าวออกไปห่าง
"นี่คิบอม อ้าปากซิ ชั้นทำให้นายนะ" ไม่พูดเปล่าใส่เค้กชิ้นเล็กไปในปากของร่างสูง แต่คราวนี้เป็นชิ้นพอดีคำ
"อร่อย" ว่าแล้วก็หันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ อีกคนก็ยืนยิ้มไม่หุบ
.
.
.
.
.
.
.
.
กิจการของร้านยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ หลังจากที่ได้ออกรายการโทรทัศน์ และนิตสารเกี่ยวกับร้านอาหารอีกหลายฉบับ ที่มีเพื่อนของคิบอมคอยช่วยเหลือ
ทำให้มีลูกค้าเพิ่มมาก เป็นที่รู้จักมากขึ้น และทั้งสามคนก็ขยันไปต่างไปจากเมื่อตอนเปิดร้านใหม่ๆ
"นี่คิบอม กินนี่ซิ ชั้นทำให้นายนะ" ทงเฮหันหน้าไปตามเสียงที่ได้ยิน ภาพที่เห็นตอนนี้คือ ฮยอกแจป้อนเค้กชิ้นเล็กพอดีคำให้กับคิบอม
ประโยคนี้จะได้ยินทุกวัน อย่างน้อยก็วันละสองรอบ จนทงเฮเริ่มสงสัยว่าสองคนนี้ต้องมีใจให้แน่เลย
แต่เท่าที่เค้าเคยถามคิบอม� "เปล่านี่ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับฮยอกแจ" หรือว่าถ้าไปถามฮยอกแจ "คิบอมเค้าไม่ได้เป็นอย่างเรานะ ทงเฮ เค้าไม่ชอบผู้ชายน่ะ" อะไรประมาณนี้
"สองคนนี้ต้องไม่รู้ใจตัวเองแน่เลย" พูดกับตัวเองด้วยความเชื่อมั่น
"น้องครับ พี่ขอเค้กมอคค่าสองชิ้นครับ" ลูกค้าหน้าตาดีที่ผันตัวเองมาเป็นลูกค้าประจำอีกรายสั่งขนม
"เดี๋ยวชั้นจัดการเอง นายไปช่วยฮยอกแจยกขนมเค้กมาหน่อย" คิบอมบอกกับทงเฮ เพราะท่าทางของลูกค้าที่มาซื้อไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร
เหมือนพวกหื่นกามตามร้านที่เค้ามีผู้หญิงอย่างว่าอยู่ ไม่ใช่เพราะว่าชอบทงเฮหรอก แต่เป็นเพราะเค้าเห็นทงเฮเหมือนน้องชายอีกคนนึงเท่านั้น
ยิ่งเป็นฮยอกแจ ยิ่งห้ามออกมาขายของหน้าร้านเป็นอันขาด เค้าเองอาจจะทนไม่ไหวตั้นหน้าลูกค้าก็เป็นได้
"อ้าว...ทงเฮมาพอดีเลย ลองชิมนี่ซิ ชั้นพึ่งคิดสูตรขึ้นมาใหม่ ไม่รู้ว่าอร่อยรึเปล่าน่ะ" พลางยื่นเค้กไปให้
ทงเฮเอาเข้าไปอย่างไม่ยาก เคี้ยวไปก็ขมวดคิ้วไป ไม่ยอมบอกเสียทีจนฮยอกแจทำหน้าไม่ดี
"ไม่อร่อยเหรอ� ว่าไงล่ะ" เมื่อความอดทนหมดไปก็ต้องถามให้หายสงสัย
"ใครว่าล่ะ อร่อยมากเลยฮะ" ตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เตรียมจะหยิบขึ้นมาอีกชิ้น
"จริงนะ� นายว่าคิบอมเค้าจะชอบมั้ย" ยิ้มหน้าบานกับเค้กสูตรใหม่ของตน แต่ยังไม่ทันได้ฟังคำตอบจากทงเฮ
ร่างบางที่เหลือบไปเห็นคิบอมเดินเข้ามา ก็รีบเดินไปหา โดยที่ไม่ลืมหยิบเค้กสูตรใหม่ติดมือไปด้วย
'อดกินเลยกู'ทงเฮได้แต่มองเค้กที่อยู่ในมือฮยอกแจตาปริบๆ คิดแล้วก็เดินตามคนตัวเล็กออกมา
"นี่คิบอม.... อ้าปากซิ ชั้นทำให้นายนะ" ประโยคนี้กลับมาแล้ว
'รู้สึกว่าจะเป็นรอบที่สองนะถ้าจำไม่ผิด นี่ก็พึ่งจะหกโมงเย็น สงสัยวันนี้ได้ฟังอีกรอบแน่เลย' ทงเฮคิดแล้วก็หันไปมองสองคนข้างๆ
"อร่อยมั้ย" ยิ้มพิมใจไปให้ร่างสูง
"อืม อร่อยดี ป้อนอีกคำซิ" ว่าแล้วก็อ้าปากรอ
"อิอิ� โตเร็วๆนะ" พร้อมกับส่งเค้กเข้าปากร่าวสูง
"หึ..บอกตัวเองเหอะ" แล้วก็ยิ้มกวนให้ทีนึง
"คิบอมอ่า" คนตัวเล็กได้แต่ทำหน้างอน แล้วหันหลังกลับมายิ้มอย่างมีความสุข
************************************************************************************
ช่วยกันติดตามหน่อยน้าาาาาาาาาาา
^_^
สนุกหรือเปล่าก็ไม่รู้อ่ะนะ
ทนทนอ่านไปก็แล้วกัน
**************************************************************************************
เช้าวันต่อมา ก็เหมือนกับวันอื่นๆ ที่มีลูกค้าเข้าร้านไม่ขาดสาย แต่ที่จะต่างจากวันอื่นๆคือ มีคนน่ารักประจำอยู่ที่เคาน์เตอร์เค้กเพิ่มอีกหนึ่งคน
"ทงเฮ มาเอาเค้กไปเพิ่มในตู้ให้หน่อยซิ" ฮยอกแจเดินออกมาบอกกับร่างโปร่ง ที่ยืนต้อนรับลูกค้าอยู่ที่เคาน์เตอร์
"ฮะ วันนี้คนเยอะจังเลยนะฮะ" เอ่ยกับคนหน้าหวานอีกคน
"ปกติน่ะ ช่วงตอนเย็นเยอะกว่านี้อีกนะ" ยิ้มให้อย่างเป็นมิตร
"โห...แล้ว คิบอมเค้าทำคนเดียวไหวหรอฮะตอนที่ผมยังไม่มาน่ะ" ถามออกมาด้วยความสงสัย มือก็ยังประคองถาดเค้กอยู่
"คิบอมเค้าเก่งนะ ขยันมากเลย นายน่าจะเอาตัวอย่างนะ" กล่าวชื่นชมอย่างจริงใจ เค้าเองก็เฝ้ามองคิบอมมาตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว
คนอย่างคิบอมถ้าตั้งใจจะทำอะไรแล้วก็จะเต็มที่กับมันเสมอ ตอนนี้ก็ยังไม่เปลี่ยนไปเลย ตั้งใจทำอย่างมากนั่นเป็นสิ่งที่ฮยอกแจชอบคิบอม
"ผมนับถือเลยอ่ะ"
"นินทาชั้นเหรอ ทั้งสองคนเลย ทงเฮมาช่วยหน้าร้านซิ" มองหน้าสลับกันไปมาระหว่างทงเฮกับฮยอกแจ พลางจับผิดไปด้วยในตัว ยังไม่ทันจะก้าวออกไปห่าง
"นี่คิบอม อ้าปากซิ ชั้นทำให้นายนะ" ไม่พูดเปล่าใส่เค้กชิ้นเล็กไปในปากของร่างสูง แต่คราวนี้เป็นชิ้นพอดีคำ
"อร่อย" ว่าแล้วก็หันกลับไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ อีกคนก็ยืนยิ้มไม่หุบ
.
.
.
.
.
.
.
.
กิจการของร้านยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ หลังจากที่ได้ออกรายการโทรทัศน์ และนิตสารเกี่ยวกับร้านอาหารอีกหลายฉบับ ที่มีเพื่อนของคิบอมคอยช่วยเหลือ
ทำให้มีลูกค้าเพิ่มมาก เป็นที่รู้จักมากขึ้น และทั้งสามคนก็ขยันไปต่างไปจากเมื่อตอนเปิดร้านใหม่ๆ
"นี่คิบอม กินนี่ซิ ชั้นทำให้นายนะ" ทงเฮหันหน้าไปตามเสียงที่ได้ยิน ภาพที่เห็นตอนนี้คือ ฮยอกแจป้อนเค้กชิ้นเล็กพอดีคำให้กับคิบอม
ประโยคนี้จะได้ยินทุกวัน อย่างน้อยก็วันละสองรอบ จนทงเฮเริ่มสงสัยว่าสองคนนี้ต้องมีใจให้แน่เลย
แต่เท่าที่เค้าเคยถามคิบอม� "เปล่านี่ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับฮยอกแจ" หรือว่าถ้าไปถามฮยอกแจ "คิบอมเค้าไม่ได้เป็นอย่างเรานะ ทงเฮ เค้าไม่ชอบผู้ชายน่ะ" อะไรประมาณนี้
"สองคนนี้ต้องไม่รู้ใจตัวเองแน่เลย" พูดกับตัวเองด้วยความเชื่อมั่น
"น้องครับ พี่ขอเค้กมอคค่าสองชิ้นครับ" ลูกค้าหน้าตาดีที่ผันตัวเองมาเป็นลูกค้าประจำอีกรายสั่งขนม
"เดี๋ยวชั้นจัดการเอง นายไปช่วยฮยอกแจยกขนมเค้กมาหน่อย" คิบอมบอกกับทงเฮ เพราะท่าทางของลูกค้าที่มาซื้อไม่ค่อยเป็นมิตรเท่าไร
เหมือนพวกหื่นกามตามร้านที่เค้ามีผู้หญิงอย่างว่าอยู่ ไม่ใช่เพราะว่าชอบทงเฮหรอก แต่เป็นเพราะเค้าเห็นทงเฮเหมือนน้องชายอีกคนนึงเท่านั้น
ยิ่งเป็นฮยอกแจ ยิ่งห้ามออกมาขายของหน้าร้านเป็นอันขาด เค้าเองอาจจะทนไม่ไหวตั้นหน้าลูกค้าก็เป็นได้
"อ้าว...ทงเฮมาพอดีเลย ลองชิมนี่ซิ ชั้นพึ่งคิดสูตรขึ้นมาใหม่ ไม่รู้ว่าอร่อยรึเปล่าน่ะ" พลางยื่นเค้กไปให้
ทงเฮเอาเข้าไปอย่างไม่ยาก เคี้ยวไปก็ขมวดคิ้วไป ไม่ยอมบอกเสียทีจนฮยอกแจทำหน้าไม่ดี
"ไม่อร่อยเหรอ� ว่าไงล่ะ" เมื่อความอดทนหมดไปก็ต้องถามให้หายสงสัย
"ใครว่าล่ะ อร่อยมากเลยฮะ" ตอบกลับด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม เตรียมจะหยิบขึ้นมาอีกชิ้น
"จริงนะ� นายว่าคิบอมเค้าจะชอบมั้ย" ยิ้มหน้าบานกับเค้กสูตรใหม่ของตน แต่ยังไม่ทันได้ฟังคำตอบจากทงเฮ
ร่างบางที่เหลือบไปเห็นคิบอมเดินเข้ามา ก็รีบเดินไปหา โดยที่ไม่ลืมหยิบเค้กสูตรใหม่ติดมือไปด้วย
'อดกินเลยกู'ทงเฮได้แต่มองเค้กที่อยู่ในมือฮยอกแจตาปริบๆ คิดแล้วก็เดินตามคนตัวเล็กออกมา
"นี่คิบอม.... อ้าปากซิ ชั้นทำให้นายนะ" ประโยคนี้กลับมาแล้ว
'รู้สึกว่าจะเป็นรอบที่สองนะถ้าจำไม่ผิด นี่ก็พึ่งจะหกโมงเย็น สงสัยวันนี้ได้ฟังอีกรอบแน่เลย' ทงเฮคิดแล้วก็หันไปมองสองคนข้างๆ
"อร่อยมั้ย" ยิ้มพิมใจไปให้ร่างสูง
"อืม อร่อยดี ป้อนอีกคำซิ" ว่าแล้วก็อ้าปากรอ
"อิอิ� โตเร็วๆนะ" พร้อมกับส่งเค้กเข้าปากร่าวสูง
"หึ..บอกตัวเองเหอะ" แล้วก็ยิ้มกวนให้ทีนึง
"คิบอมอ่า" คนตัวเล็กได้แต่ทำหน้างอน แล้วหันหลังกลับมายิ้มอย่างมีความสุข
************************************************************************************
ช่วยกันติดตามหน่อยน้าาาาาาาาาาา
^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น