ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Hyuk Part III
"เย็นนี้ไปบ้านชั้นด้วย" ให้ผมไปบ้านเค้า หรือว่า....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เค้าจะให้ผมไปทำความสะอาดบ้านให้อ่ะ
โอ้...ไม่น้า ผมไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้อ่ะ ผมอยากเป็นคนรัก ไม่ใช่คนรับใช้อ่ะ
"ชั้นให้ไป ก็ไปเหอะน่า หรือว่ามีปัญญหา" น้ำเสียงของเค้ามันน่าขนลุกมากเลย
"เปล่า เปล่าอ่ะไปก็ไปซิ"แล้วผมก็ต้องรีบส่งยิ้มที่คิดว่าหวานที่สุดไปให้เค้า ไม่งั้นเดี๋ยวชะตาจะขาดเอา
"รออยู่ที่ห้องแหละ เดี๋ยวชั้นมารับ" พูดจบเค้าก็เดินออกปพร้อมร่างของยุนอา
"อืม"
ตอนเย็นผมก็นั่งรอเค้าอยู่ที่ห้องอย่างนี้ แต่ว่ามันก็นานแล้วนะ
ผมเลยตัดสินใจไปหาเค้าที่ห้องเรียน แต่ภาพที่ผมเห็นนี่ซิ ผมแทบทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น
พร้อมด้วยหัวใจที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาเจ้ากรรมมันก็รื่นขึ้นมารออยู่ที่ขอบตาแล้ว
แค่ผมกระพริบตานิดเดียวมันก็พร้อมที่ร่วงลงมา
ภาพที่คิบอมกำลังจูบอยู่กับยุนอามันช่างเป็นภาพที่บาดใจผมเหลือเกิน
ทั้งที่ผมก็รู้ว่าสองคนนั้นเค้าเป็นอะไรกัน ไม่นานคิบอมเค้าก็เปิดประตูออกมา
ผมต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ชั้นบอกว่าจะไปรับงัย"เค้าพูดกับผมพร้อมส่งสายตาที่ไม่บอกความรู้สึก
"ชั้นรอนานแล้วเห็นว่าไม่มาซักที ก็เลยเดินมาหาที่ห้อง"
"งั้นก้ไปกันได้แล้ว" เค้าว่าพรางจับมือผมเดินออกไป งงสิฮะ ทำไมเค้าจับมือผมแทนที่จะเป็นยุนอา
เมื่อมาถึงบ้านเค้าผมถึงกับต้องอ้าปากค้างเลยล่ะ
นี่มันบ้านคน หรือว่าวังกันแน่ทำไมมันใหญ่อย่างนี้
"จะมามั้ย ยัยเบ๊อะ"
"อ๊ะ..ไปด้วยสิ" ผมรีบเดินตามเค้าไป
ภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยของหรูหรามากมาย เหมือนกับจะมีงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง
ผมเดินตามคิบอมไปเรื่อยๆ มองตามทางที่ผ่านไปเรื่อยๆจนมารู้ตัวอีกทีก็อยู่ในห้องซะแล้ว
ว่าแต่นี่ห้องใครอ่ะ
"ชั้จะไปอาบน้ำก่อน รออยู่ในห้องนี้อย่าไปไหน เข้าใจมั้ย"เค้าหันมาสั่งผม แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
เฮ้อ...ห้องคิบอมนี่เอง ห๊ะ O.o ห้องคิบอม (ตกใจทำไมเนี่ยลูกไก่ / ไรเตอร์)
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมเข้ามาอยู่ในห้องคิบอมแบบนี้
ผมมองไปรอบๆห้องอย่างมีความสุข แต่แล้วก็ต้องมาสะดุดกับรูปภาพที่อยู่โต๊ะหนังสือของคิบอม
ภาพที่มีชายหยฺงยืนคู่กัน แน่นอนต้องเป็นภาพคิบอมกับยุนอา
รอยยิ้มของคิบอมที่ประดับอยู่บนหน้า รอยยิ้มที่คนอย่างผมคงไม่ได้เห็นในชิวิตจริง
เป็นแบบนี้ทุกทีเลย พอมีความสุขมันจะต้องมาสะดุดความเศร้าทุกที
แล้วโลกก็ต้องหยุดหมุนไป เมื่อคิบอมเค้าเดินออกมาจากห้องน้ำ ที่เอวมีผ้าขนหนูพันไว้แบบหมินเหม่
โชว์หน้าท้องซิคแพค ร่างกายที่สมส่วยแบบผูชาย มัน....มันช่างน่ามองเสียจริง
************************************************************************************
แหมไรเตอร์ก็อยากเห็นมั่งนะ เนี่ย (แกแต่งเองไม่ใช่หรืองัย / ใครก็ไม่รู้)
^_^
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เค้าจะให้ผมไปทำความสะอาดบ้านให้อ่ะ
โอ้...ไม่น้า ผมไม่อยากอยู่ในสภาพแบบนี้อ่ะ ผมอยากเป็นคนรัก ไม่ใช่คนรับใช้อ่ะ
"ชั้นให้ไป ก็ไปเหอะน่า หรือว่ามีปัญญหา" น้ำเสียงของเค้ามันน่าขนลุกมากเลย
"เปล่า เปล่าอ่ะไปก็ไปซิ"แล้วผมก็ต้องรีบส่งยิ้มที่คิดว่าหวานที่สุดไปให้เค้า ไม่งั้นเดี๋ยวชะตาจะขาดเอา
"รออยู่ที่ห้องแหละ เดี๋ยวชั้นมารับ" พูดจบเค้าก็เดินออกปพร้อมร่างของยุนอา
"อืม"
ตอนเย็นผมก็นั่งรอเค้าอยู่ที่ห้องอย่างนี้ แต่ว่ามันก็นานแล้วนะ
ผมเลยตัดสินใจไปหาเค้าที่ห้องเรียน แต่ภาพที่ผมเห็นนี่ซิ ผมแทบทรุดลงไปกองอยู่กับพื้น
พร้อมด้วยหัวใจที่แตกออกเป็นเสี่ยงๆ น้ำตาเจ้ากรรมมันก็รื่นขึ้นมารออยู่ที่ขอบตาแล้ว
แค่ผมกระพริบตานิดเดียวมันก็พร้อมที่ร่วงลงมา
ภาพที่คิบอมกำลังจูบอยู่กับยุนอามันช่างเป็นภาพที่บาดใจผมเหลือเกิน
ทั้งที่ผมก็รู้ว่าสองคนนั้นเค้าเป็นอะไรกัน ไม่นานคิบอมเค้าก็เปิดประตูออกมา
ผมต้องรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ
"ชั้นบอกว่าจะไปรับงัย"เค้าพูดกับผมพร้อมส่งสายตาที่ไม่บอกความรู้สึก
"ชั้นรอนานแล้วเห็นว่าไม่มาซักที ก็เลยเดินมาหาที่ห้อง"
"งั้นก้ไปกันได้แล้ว" เค้าว่าพรางจับมือผมเดินออกไป งงสิฮะ ทำไมเค้าจับมือผมแทนที่จะเป็นยุนอา
เมื่อมาถึงบ้านเค้าผมถึงกับต้องอ้าปากค้างเลยล่ะ
นี่มันบ้านคน หรือว่าวังกันแน่ทำไมมันใหญ่อย่างนี้
"จะมามั้ย ยัยเบ๊อะ"
"อ๊ะ..ไปด้วยสิ" ผมรีบเดินตามเค้าไป
ภายในบ้านถูกตกแต่งด้วยของหรูหรามากมาย เหมือนกับจะมีงานเลี้ยงอะไรสักอย่าง
ผมเดินตามคิบอมไปเรื่อยๆ มองตามทางที่ผ่านไปเรื่อยๆจนมารู้ตัวอีกทีก็อยู่ในห้องซะแล้ว
ว่าแต่นี่ห้องใครอ่ะ
"ชั้จะไปอาบน้ำก่อน รออยู่ในห้องนี้อย่าไปไหน เข้าใจมั้ย"เค้าหันมาสั่งผม แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป
เฮ้อ...ห้องคิบอมนี่เอง ห๊ะ O.o ห้องคิบอม (ตกใจทำไมเนี่ยลูกไก่ / ไรเตอร์)
ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าผมเข้ามาอยู่ในห้องคิบอมแบบนี้
ผมมองไปรอบๆห้องอย่างมีความสุข แต่แล้วก็ต้องมาสะดุดกับรูปภาพที่อยู่โต๊ะหนังสือของคิบอม
ภาพที่มีชายหยฺงยืนคู่กัน แน่นอนต้องเป็นภาพคิบอมกับยุนอา
รอยยิ้มของคิบอมที่ประดับอยู่บนหน้า รอยยิ้มที่คนอย่างผมคงไม่ได้เห็นในชิวิตจริง
เป็นแบบนี้ทุกทีเลย พอมีความสุขมันจะต้องมาสะดุดความเศร้าทุกที
แล้วโลกก็ต้องหยุดหมุนไป เมื่อคิบอมเค้าเดินออกมาจากห้องน้ำ ที่เอวมีผ้าขนหนูพันไว้แบบหมินเหม่
โชว์หน้าท้องซิคแพค ร่างกายที่สมส่วยแบบผูชาย มัน....มันช่างน่ามองเสียจริง
************************************************************************************
แหมไรเตอร์ก็อยากเห็นมั่งนะ เนี่ย (แกแต่งเองไม่ใช่หรืองัย / ใครก็ไม่รู้)
^_^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น