เบเกอรี่ ที่รัก [Bumhyuk]

ลำดับตอนที่ #3 : เบเกอรี่ ที่รัก III

เบื่อคนรู้ทันจริงๆเลยอ่ะ

มันจะเป็นไปตามคาดหรือเปล่าน้าาาาาาาาา

*************************************************************************************************


"ผมมาสมัครงานครับ" ชายหนุ่มที่ยังอายุน้อยเดินเข้าทักทาย ขระที่คนในร้านกำลังสนใจอยู่กับเค้กที่อยู่ในปากของร่างสูง

ฮยอกแจหันหน้ามาตามเสียงที่เอ่ยทักเมื่อครู่ได้พบกับผู้ชานคนนึงที่ดูยังไงก็ไม่นานจะเกิน 20 ปี หน้าตาน่ารักใช้ได้

"อุ๊ย....หน้าตาน่ารักเชียว" ฮยอกแจอุทานออกมา พร้อมกับส่งยิ้มเป็นมิตรไปให้

"ลี ฮยอกแจ" คิบอมกดเสียงให้ต่ำลง พร้อมมองหน้าคนตัวเล็กกว่า ประมาณว่า'เอาอีกแล้วใช่มั้ย ยังให้ชั้นลำบากไม่พออีกเหรอ'

"อะไรล่ะ  ชั้นก็แค่ชมว่าน่ารักแค่นั้นเอง ไม่เห็นต้องทำเสียงดุเลยอ่ะ ไปดีกว่า" ว่าจบก็เดินไปหลังร้าน
แต่ก็ไม่ได้ไปพ้นหน้าประตูเพื่อรอฟัง

"นั่งก่อนซิ  นายชื่อะไร  แล้วอายุเท่าไรแล้ว" คิบอมถามคนที่พึ่งมาใหม่ มองหน้าอย่างไม่ค่อยสนใจเท่าไร

"ชื่อ ทงเฮครับ ตอยนี้อายุ 18 แล้ว" ตอบออกมาพร้อมทำหน้าแบ๊วใส่ร่างสูง

'ไอ้นี่จะเป็นเกย์อีกคนหรือไงว่ะ' คิดในใจแล้วก็ตัดสินใจถามออกไป เพื่อประกอบการตัดสินใจของตัวเอง
อีกอย่างจะได้ไม่ต้องมาแก้ปัญหาในภายหลัง

"นายเป็นเคะ หรือเมะ" จ้องหน้าเด็กหนุ่มไม่วางตา ลุ้นคำตอบจากคนตรงหน้า ทั้งที่ความจริงแล้วไม่รู้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้เป็นกย์หรือเปล่า

แต่ก็เสี่ยงถามออกไป คนที่แอบฟังอยู่ที่ประตูก็อดขำไม่ได้ที่ร่างสูงลุ้นมากขนาดนั้น

"เป็นเคะน่ะ" ไม่ใช่เสียงของทงเฮ แต่ป็นเสียงของฮยอกแจเองที่เดินออกมาจากครัวพร้อมขนมเค้กอีกถาด
(แกล้งถือออกมาแห๋ง / ไรเตอร์)

"พี่รู้ได้ไง / นายรู้ได้ไง" สองเสียงประสานกันโดยไม่ได้นัดหมาย

"ฮึ..ฮ่า  ฮ่า" ฮยอกแจหัวเราะอย่างชอบใจ กับท่าทางที่ดูเหมือนจะเอ๋อๆ ของคนทั้งคู่

"ยังจะมาหัวเราะอีก บอกมาเลยรู้ได้ไงว่าหมอนี่เป็นเคะ" ร่างสูงจับแขนร่างบางเขย่าออกแรงเล็กน้อย เพราะกลัวว่าจะเจ็บ

"แล้วใช่หรือเปล่าล่ะ" ยิ้มแล้วหันมาถามคนที่เป็นประเด็นอยู่ตอนนี้ คิบอมก็หันไปมองตามพลางส่งสายตาว่าให้ตอบมาเดี๋ยวนี้

"ฮ..ฮะ ผมเป็นเคะ  พี่รู้ได้ไง ผมว่าผมเนียนแล้วนะ" ตอบออกมาเมื่อจนมุม แล้วถามกลับด้วยความสงสัย เพราะเค้าอุตส่าห์
ทำท่าทางให้เหมือนพวกเมะแล้ว

"เป็นเหมือนกัน ก็ต้องดูออกซิ" ยิ้มแล้วหันหน้ามาหาร่างสูง ที่ตอนนี้ทำหน้าประมาณว่าเคะอีกแล้ว

'แบบนี้ร้านไม่วุ่นวายเหรอว่ะ แค่ฮยอกแจคนเดียวแถมอยู่แต่หลังร้าน ออกมาหน้าร้านก็ไม่บ่อยยังมีแต่หนุ่มๆ
เข้าร้าน ไม่เอาดีกว่า ไม่รับ ไม่รับ' ทำหน้าครุ่นคิดอยู่นาน จนคนตัวเล็กทนไม่ไหว

"รับไว้นะคิบอม ฮยอกจะได้มีเพื่อนน่ะ แล้วคิบอมก็จะได้ไม่ต้องเหนื่อยด้วยอ่ะ น้าาาาา แล้วที่สำคัญคิบอมไม่ต้องกลัวว่า
ทงเฮเค้าจะมาหลงฮยอกไง น้าาาาาาา ทงเฮเค้าแข็งแรง ไม่อ่อนแอหรอก เนอะ"

หันไปพยักเพยิดกับทงเฮ  สรรพนามของตัวเองก็ถูกเปลี่ยน พร้อมกับน้ำเสียงที่ออดอ้อนและหน้าตาที่บ๊องแบ๊ว

"ฮะ  ผมทำงานหนักได้หมดเลยฮะ" ทงเฮรีบรับลูกโยนที่ฮยอกแจโยนมาให้แบบว่ารู้กัน

'แบบนี้อีกแล้วพออยากได้อะไรก็ทำแบบนี้ทุกที หน้าแบ๊วๆนั่นอีก แล้วกูก็ใจอ่อนทุกที เป็นไรว่ะ'ตกอยู่ในความคิดของตัวเองอยู่

อีกสองคนก็จ้องหน้าร่างสูงไม่กระพริบตารอลุ้นคำตอบอย่างใจจดใจจ่อ

"รับก็ได้" พอจบประโยค

"เย้... / เย้..." ประสานเสียงกันโดยไม่ได้นัดหมายอีกรอบ แล้วก้กระโดดกอดกันไปรอบๆตัวร่างสูง

"นี่ ให้มันน้อยๆหน่อย" ว่าแล้วก็แกะมือทงเฮที่โอบอยู่ที่เอวฮยอกแจออกมา

"นายเข้าไปหลังร้านเลย  ส่วนนายพรุ่งนี้เริ่มงานบ่ายโมงนะ ห้ามสายเข้าใจ๊" ประโยคแรกบอกกับคนตัวเล็ก
ส่วนประโยคหลังบอกกับทงเฮ

"ครับบบบบบ" รับคำแล้วยิ้มเดินออกไป

"จะปวดหัวมั้ยเนี่ยกู มีสองเคะอยู่ในร้านเนี่ย" ร่างสูงบ่นกับตัวเอง

"ดีจะตาย ร้านนายจะได้มีคนเข้าเยอะๆไง ทงเฮเค้าก็ออกจะน่ารักให้อยู่หน้าร้านบ่อยๆซิ" ร่างบางเดินออกมาจากหลังร้านอีกรอบ

"ดีพวกนายน่ะซิ มีแต่ผู้ชายเข้าหน้าน่ะ ชั้นอุตส่าห์เปิดร้านเค้กให้สาวๆมาเข้าร้านนะ" ทำเสียงขึ้นสูงเหมือนกับไม่พอใจ

"จริงๆเหรอ นายเปิดร้านนี้เพื่อจีบสาวเหรอ" น้ำเสียงเปลี่ยนไปจากเดิม มันฟังดูเศร้า และก็ผิดหวัง

"คือ จริงๆแล้วชั้นก็ไม่ได้กะจะเปิดร้านเพื่อจีบสาวหรอก คืดมันเป็นส่วนผลพลอยได้ที่ไม่ได้คาดหวังน่ะ" ร่างสูงเมื่อเห็นหน้าที่

เหมือนจะร้องไห้ของคนตัวเล็กแล้วใจไม่ดี ต้องรีบปลอบโดยด่วน

"เหรอ แล้วเหตุผลที่แท้จริงล่ะ คืออะไร" ฮยอกแจเอ่ยด้วยนำเสียงที่ดีขึ้น

"ตอนนี้ยังบอกไม่ได้หรอก โทษทีนะ" ยิ้มให้ร่างบางก่อน กลัวว่าจะโกธร

"อื้ม...ไม่เป็นไรหรอก ว่าแต่นายลองกินนี่หน่อยซิ" ว่าแล้วก็เอาเค้กก้อนเล็กยัดใส่ปากร่างสูง แล้วยิ้มให้อย่างร่าเริง

"อ๊ะ...อะไอเอี่ย อะอ้าอันเอ๋อไอ (อะไรเนี่ยจะฆ่ากันหรอไง)" เสียงบ่นอู้อี่ออกจากลำคอของร่างสูง แล้วทำท่าจะสำลักออกมา

"อิอิ  อร่อยมั้ย ชั้นทำให้นายนะ" ส่งยิ้มหวานไปให้ จนร่างสูงกลืนเค้กในปากอย่างลำบาก

'จะทำน่ารักอีกนานมั้ยเนี่ย ชักจะลำบากแล้วแฮะ'

************************************************************************************************************

เฮ่อ...เฮ่อ

โปรดติดตามตอนต่อไป

^_^