คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #11 : ชั้นไม่อยากมีพี่ 2
ชั้นไม่อยากมีพี่ 2
"ชั้นขอแนะนำใครบางคนให้รู้จักกันก่อน"
"คนแรก เค้าชื่อฮันกยอง เค้าอยู่ต่างมหาลัยกับพวกเรา" ชายหนุ่มเจ้าของชื่อเดินออกมาโค้งให้กับพวกเรา เค้าก็หน้าตาดีเหมือนกันแต่ที่ผมสังเกตุอยู่ก็คือสีหน้าของฮีซอลมันขึ้นสีนิดๆ แถมดูยังมีความสุขมากด้วย
"ที่สำคัญ เค้าเป็นแฟนชั้นน่ะ" แล้วก็หน้าแดงไปตามระเบียบ
"0.O อะไรนะ" พวกเราอ้าปากค้างกันเป็นแถวๆ มันไปชอบกันตอนไหนว่ะเนี่ย วันๆผมเห็นมันก็ขลุกอยู่กับผมเนี่ย และที่สำคัญหมอนั่นชอบเข้าไปได้ไงไม่เรียบร้อยเลยซักนิด
"อะแฮ่ม....และคนที่สองเค้าชื่อ คิม คิบอม เป็นน้องชายชั้นเอง และตอนนี้อยู่ปี 1 ที่มหาลัยของเรา ว่าง่ายๆ
ก็คือ คิบอมเป็นน้องในคณะของเรานั่นเอง ซึ่งต่อไปจะมีการรับน้องใหม่ด้วย และแก ไอ้ไก่ แกต้องเป็นพี่รหัส
ของน้องชั้น" ซะงั้น
"ทำไมต้องเป็นชั้นด้วยว่ะ เค้าจะจับฉลากกันไม่ใช่เหรอไง" ผมเถียงมันออกไป สายตาก็สบเข้ากับเจ้าของปัญหาอย่างจัง สายตาที่ไร้ความรู้สึก จะว่าไปคิบอมเค้าก็น่ารักดี แต่จะออกแนวหล่อมากกว่า แก้มป่องๆก็น่ารักอีกแบบแฮะ ถึงจะตัวเข้มไปนิดก็เถอะ
"ชั้นล๊อกตัวแกแล้วโว้ย ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด" บังคับผมอีก
"นี่ ลี ฮยอกแจ คนที่ชั้นบอกไง" หันไปหาน้องชายตัวเอง
"หวัดดีครับ ฝากตัวด้วยนะครับ" เค้าเอ่ยทักผม
"เอ่อ หวัดดี"
"ไม่มีใครมีคำถามใช่มั้ย เอาล่ะเริ่มติวกันได้" ยังไม่ทันที่ใครจะตอบเลย มันปิดประชุมซะแล้ว เผด็จการสุดๆ
เช้าวันนี้อากาศดีแหะ ต้องมีอะไรดีๆแน่เลย ผมเดินทาไปมหาลัยเหมือนที่เคยไปทุกวัน แต่.....วันนี้ไม่เหมือน
ผมมองไปยังทางเดินข้างหน้า ร่างที่ปรากฎอยู่มันคุ้นๆนะ ยิ่งสงสัยก็ยิ่งเดินเร็วขึ้น ใกล้ขึ้น แล้วก็ต้องเบรกตัวโกง
"คิบอม" ผมส่งเสียงเรียกเค้า มายืนทำอะไรแถวนี้เนี่ย เค้าหันมามองหน้าผม
"ทำไมมาอยู่แถวนี้ล่ะ"
"ถูกพี่ฮีซอลทิ้ง" คำตอบที่ราบเรียบและไร้หางเสียง
"อ้าว แล้วกัน งั้นไปมหาลัยกับพี่ก็ได้ ไปกัน" ผมชวนเค้าไปด้วยพร้อมกับรอยยิ้มของผม ที่เค้ามายืนอยู่แถวนี้
คงจะรอใครซักคนเพื่อถามทางก็ได้ไหนๆเค้าจะเป็นน้องรหัสผมแล้วก็ไปด้วยเลยดีกว่า ผมเดินนำหน้าเค้ามายัง
ป้ายรถเมล์ประจำของผม เรารออยู่ซักพักรถเมล์ก็มาแต่วันนี้คนแน่นมากเลย ถ้าไม่ไปคันนี้ต้องสายแน่ ผมเลย
ตัดสินใจพาคิบอมขึ้น
"อ๊ะ.." ผมโดนกระแทก โดยที่มือทั้งสองของผมยังไม่มีที่ยึดเหนี่ยวเลย ผลที่ตามมาก็เซซิฮะ ไปตามแรง
กระชากของรถเลยแต่ว่าโชคยังเข้าข้างผมอยู่เพราะว่าคนที่ผมเซไปหาเป็นคิบอมน่ะ หน้าผมกระแทกเข้าที่
อกของคิบอมเต็มๆ
"โอ๊ะ..." เจ็บจมูกชมัดเลย หน้าอกคิบอมมีแต่กล้ามเนื้อทั้งนั้น ผมสัมผัสได้ถึงจะแค่จมูกกับแก้มบางส่วนก็เถอะ
"ยัยเตี้ย ซุ่มซ่าม" อ้า...เค้าว่าผมอ่ะ
"นี่ ชั้นเป็นพี่นายนะ"
"นายไม่ใช่พี่ชั้น พี่ชั้นไม่เตี้ย ไม่ซุ่มซ่าม แล้วก็ไม่จมูกแดงแบบนี้"
"อ๊ะ ก็เพราะอกของนายนั่นแหละ มันเลยแดงแบบนี้น่ะ" ผมรีบเอามือปิดจมูกไว้ โดยที่ตัวผมยังคงพิงอยู่กับตัวคิบอม
"แล้วนี่จะพิงอีกนานมั้ย ยัยเตี้ย" ยังไม่ยอมเรียกพี่อีก ดี แกล้งซะเลย
"ก็ชั้นจับราวข้างบนไม่ถึงนี่ ข้างๆนี่ก็ยืนบังหมดแล้วด้วย ก็ต้องพิงนายแบบนี้แหละ" หุหุ
"ก็ได้ งั้นยืนพิงแบบนี้ให้ตลอดนะ อย่าออกห่างเชียว ไม่งั้นนายโดนดีแน่" ชิส์ กลัวตายล่ะ แบบนี้ก็สบายดีออก ไม่นานเราก็มาถึงหน้ามหาลัยโดยที่ผมพิงตัวเค้ามาตลอดทางเลย เมื่อลงรถได้ผมรีบไปหาไอ้เพื่อนตัวแสบทันที ไม่สนใจคนข้างหลัง
"ฮีซอล แกไม่สอนน้องแกเลยหรอไงว่ะ" ผมหอบนิดๆ ตามแรงที่ออกไป
"เฮ้ย อะไรว่ะ ใจเย็นๆก่อน"
"ก็น้องแก ..." ยังไม่ทันที่ผมจะฟ้อง ก็มีกล่องนมสตอเบอรี่ลอยมาอยู่ตรงหน้า
"กินซะ ยัยเตี้ย" ผมมองหน้าเจ้าของมือที่ยื่นนมให้ ไปซื้อมาตอนไหนว่ะ เร็วชะมัด
"หรือว่าไม่เอา"
"อ๊ะ...เอาซิ" ผมรีบคว้ามาก่อนที่จะอดกิน เรื่องอะไรมีของโปรดมาอยู่ตรงหน้าใครจะไม่เอา
"ไม่ค่อยเลยนะแก ไอ้ไก่ แล้วเมื่อกี้แกจะบอกว่าน้องชั้นมันทำไม"
"แกไม่ได้ยินที่เค้าเรียกชั้นหรอไง" ผมบอกขณะที่ปากยังคาอยู่ที่หลอด
"อ้อ ยัยเตี้ยนะเหรอ ก็เหมาะแล้วนี่ แกก็ไม่ได้สูงเท่าไร" พูดหน้าตาเฉยเลย สมแล้วที่เป็นพี่น้องกัน
"แกพูดแบบนี้ได้ไงอ่ะ ชั้นอายุมากกว่านะ" ผมโวยใส่
"แต่ชั้นดูว่าน้องชั้นเค้าเป็นผู้ใหญ่มากกว่าแกว่ะ"
"แต่ว่า...." ผมยังไม่ยอม
"อย่างเรื่องมากน่า แกก็รับๆไปเหอะ ชั้นขี้เกียจฟังแล้ว"
"แต่ว่า...."
"ไอ้ไก่หยุดเดี๋ยวนี้ อยากโดนรึไง" ผมเลยต้องนิ่งฮะ ก็ฮีซอลมันเป็นพวกซาดิสชอบทำรุ่นแรงกับผม ขืนให้มันอารมณ์เสียไปมากกว่านี้ผมต้องตัวเขียวเป็นอาทิตย์แน่ แล้วดูคนต้นเหตุซิฮะ ไม่รู้สึกรู้สาแถมยังยิ้มอย่างมีความสุขอีก ไม่พอมีพี่ให้ท้ายแบบนี้อีก ผมขอถอนคำพูดที่ว่าวันนี้ต้องเจออะไรดีๆ ไม่มีเลยอ่ะ
***************************************
to be con......
ความคิดเห็น