คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : chapter 8
ไม่มีคำบรรยาย
แบบว่าไม่มีคนอ่าน
สงสัยต้องไปเอาดีทางด้านอื่นซะแล้ว
****************************************************************************
คนทั้งคู่เข้ามาในตัวบ้านเรียบร้อยแล้ว ภายในบ้านของฮอยกแจนั้นตกแต่งอย่างเรียบง่าย โทนสีขาวของบ้าน
ให้ความรู้สึกสะอาด และปลอดภัย ร่างสูงเดินไปนั่งที่โซฟารับแขกที่ตั้งเด่นอยู่กลางบ้านมองไปรอบๆบ้านอย่างมีความสุข
"นายอยู่บ้านคนเดียวเหรอ พ่อแม่ไปไหนล่ะ" เมื่อมองไม่เห็นผู้ใหญ่ที่จะมาเป็นครอบครัวเดียวกัน
"นายจะดื่มอะไรมั้ย บ้านชั้นไม่มีเหล้านะ" ไม่ได้ตอบคำถาม แต่กลับตั้งคำถามแทน
"เอ่อ อะไรก็ได้" ฮยอกแจเดินหายเข้าครัวไป ไม่นานก็ออกมาพร้อมกับของเหลวมีน้ำตาล และสีชมพู
นำมันมาตั้งไว้ที่หน้าของคิบอม ร่างสูงผูกปมไว้ที่คิ้วเรียบร้อยแล้ว
"นมเหรอ นมเนี่ยนะ"
"ก็ชั้นถามแล้วใช่มั้ย นายบอกว่าอะไรก็ได้เองนี่" ว่าจบก็ยกแก้วที่มีสีชมพูกระดกเข้าปาก คิบอมมองตามร่างบางแล้ว
ตัดสินใจยกแก้วที่มีสีน้ำตาลกระดกตามบาง 'ก็อร่อยดีแฮะ' แล้วก็กระดกจนหมดแก้ว ฮอยกแจแอบยิ้มกับพฤติกรรมของ
ร่างสูงที่เหมือนกับได้เจออะไรที่ถูกใจ
"อร่อยมั้ย บ้านชั้นมีแต่แบบนี้แหละ แล้วก็พ่อกับแม่เค้าอยู่ต่างประเทศน่ะ" นั่งจิบของโปรดไปด้วย
"อยู่คนเดียวตลอดเลยเหรอ ไม่กลัวเหรอ ให้ชั้นมาอยู่เป็นเพื่อนมั้ย" ส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้
"จะบ้าเหรอ ชิส์.ไปอยู่บ้านนายเหอะ ชั้นไม่ต้อนรับ" เสหน้าไปทางอื่น
"แต่ว่าวันนี้นายต้องต้อนรับแล้วล่ะ เพราะว่าชั้นไม่ได้เอารถมา แล้วนี่ก็ดึกแล้วด้วย ใจคอนายคงไม่ให้ชั้นเดินกลับหรอกนะ"
"ก็โทรเรียกแฟนนายมารับซิ คงจะรีบมาเลยล่ะ" สีหน้าไม่ได้เข้ากับน้ำเสียงที่ราบเรียบนั่นเลย
"ก็กำลังบอกอยู่นี่ไง" แล้วก็ส่งยิ้มที่ฮอยกแจคิดว่า มันจริงใจที่สุด นี่เค้ากำลังใจอ่อนอีกแล้วใช่มั้ยเนี่ย
"ก็ได้ นายนอนที่โซฟานี่แหละ"
"แล้วตัวเล็กล่ะ"
"ก็นอนที่ห้องชั้นซิ เดี๋ยวจะไปหาเสื้อผ้าของป๊ามาให้เปลี่ยน" ทำท่าจะเดินไปข้างบนแต่ก็โดนมือใหญ่จับเอาไว้ก่อน โดยที่
ร่างบางไม่ได้ตั้งหลัก ทำให้เซล้มไปนั่งบนตักของคิบอมอย่างสวยงาม ให้คะแนนเต็ม 10 ไปเลย
"อ๊ะ อะไรของนายเนี่ย ปล่อยชั้นนะ" ฮยอกแจโวยวายอยู่บนตักนุ่มของคิบอม
"ไปนอนด้วยคนน้าาา นอนคนเดียวชั้นนอนไม่หลับน่ะ แถมเดี๋ยวคนที่บ้านนายมาเห็นชั้นที่ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน ก็มาหา
ว่าชั้นเป็นคนร้ายทำไงล่ะ น้าาา" ทำท่าทำทางออดอ้อนสุดฤทธิ์ แต่มันไม่เข้ากับใบหน้าเข้มๆนั่นเลยในสายตาของร่างบาง
"ไม่เอา นายไม่น่าไว้ใจ" นั่งนิ่งๆให้คิบอมกอดโดยดี
"ชั้นสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรนาย จริงๆนะ แต่ว่าขอนอนกอดเฉยๆนะ แบบว่าชั้นติดหมอนข้างน่ะ นะ"
"นี่นายเห็นชั้นเป็นหมอนข้างเหรอ" ร่างบางเริ่มดิ้นขลุกขลัก โวยวายใหม่
"แต่นายเป็นหมอนข้างของชั้นคนเดียวนะ อยากเอาไปกอดที่บ้านทุกวันเลย ให้ชั้นกอดแบบนี้ตลอดไปเลยชั้นก็ยอมนะ"
กอดแน่นขึ้นประกอบคำพูดว่าทำได้จริง
"ไม่เอาหรอก ชั้นช้ำกันพอดี" สีแดงๆเริ่มขึ้นที่หน้าของฮอยกแจแล้ว
"ปล่อยซะทีซิ" ใช้มือเล็กๆ พยายามแกะมือใหญ่ที่กอดเอวอยู่
"น้าา นอนด้วนคนนะ" คิบอมยังคงอ้อนต่อไป ยังไงคืนนี้ต้องนอนกับฮยอกแจให้ได้
"แล้วจะนอนกันตรงนี้หรือไงล่ะ ปล่อยซิจะไปเอาเสื้อผ้าให้แล้ว" ขยับตัวหนีการเกาะกุม สีแดงที่หน้าก็ชัดเจนมากขึ้น
"คร้าบบบบ" ร่างสูงปล่อยให้ฮยอกแจเป็นอิสระ แล้วก็เดินตามขึ้นไปข้างบน
"นี่เสื้อผ้านายของป๊าชั้นน่ะ อาจจะตัวใหญ่ไปหน่อยนะ แต่นายก็ใส่ของชั้นไม่ได้เหมือนกัน นี่ผ้าเช็ดตัว" ร่างบางยื่นอุปกรณ์
ต่างๆไปให้ร่างสูงมองดูเสื้อผ้าที่อยู่ในมือ ก่อนจะเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ ฮยอกแจเองก็เตรียมเสื้อผ้าเพื่ออาบน้ำเช่นกัน
ไม่นาน
คิบอมก็ออกมาจากห้องน้ำโดยนุ่งผ้าขนหนูออกมาตัวเดียว ในสภาพที่จะหลุดไม่หลุดแบบนั้นมัน.....
************************************************
ทู บี คอน...
ความคิดเห็น