ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : ตอนที่ยังไม่ได้ตั้งชื่อ
อึๆๆับ้าววันนี้อร่อยัเหะ ผมื่ออานนับอนนี้มาิน้าวหน้าบ้านเป็นร้านประำอผมเลยละ ป้าับผมอิ่มละิั้วยับ
80 บาท๊ะ ุป้านายบอ อะนี้ับ 80 บาทไม่้อทอนนะับิป อิอิ
ุป้านายมอหน้าผมแปลๆ
เอาละไปทำานีว่าิน้าวเสร็ละผมเินทาโยโบวินมอเอร์ไเพื่อไปทำานผมทำานอยู่ในร้านายอเล็ๆที่หนึ่ในรุเทพ านผม็ไม่มีไรมาวยเ้าายอพอเลิาน็รับเินเป็นรายวัน ฮ่าๆ ผมอบานอผมนะ สวัสี้า เสียัมาานอร้าน ับ มาละับ
รับอะไรีับ ผมอบเธอมาเลยละเธออบมาื้ออร้านนี้ทุวันเลย วันนี้ะรับอะไรีละหืมุผู้หิ เธอเป็นผู้หิัวเล็นารั ผมสีำสลวย าสีน้ำาล ผิวาวมา และอายุ 24 เอับ เธอเป็นแฟนผมเอละ ใละสิ
วันนี้ินอะไรีละเอมิเียวไปิน้าวันนะับ ะ เราไปินร้านนั้นันเธอี้นิ้วไปร้านนาให่ที่มีึสูๆ อืม ผมยิ้ม แล้วูเินในระเป้า มีอยู่ไม่ี่พันเอ อืมไม่เป็นไรเพื่อเเฟนเรา่ายไ้น่า
เียวเราทำานเเปบนะเธอรอ่อนนะ
ผมหันไปมอเธอ แล้วยิ้มให้ เธอหันมาะอใส่ผม ไม่ันไม่อยานั่ในที่แบบนี้หรอนะนี้็ 5 โมเย็นละอย่าให้รอมาไ้ไหม ับ ผมยิ้ม้วยรอยยิ้มฝาๆ
เวลา 6 โม ผมมาหน้าร้านอาหารที่เธอะิน เธอ็เินนำหน้าผมไปเลยผมเินมาแล้วเธอ็นั่โ๊ะแล้ว็สั่อาหารผมูเมนูเเ่ละอย่ามันแพๆทั้นั้นเลยเอาอะไรีละผมถามเเ่เธอ็ไม่อบ
ผมไม่ล้าินอะไรเลยมอูเธอินไปผมรู้สึมีวามสุนะที่มีแฟนนารันานี้นะ ินเสร็แล้วะไปไหน่อหรอ เอมิ มันไม่เี่ยวับนายันะไปหาเพื่อนอัน
อา แล้วอย่าลับบ้านึนะ เราเป็นห่ว เธอไม่พูอะไรแล้วเินออไปเลย นี้ิเิน้วยับ เท่าไรับ 2340 ับ ับผมเอาเินมา่ายเ้า อนนี้เหลือเิน 120 บาทเอเหะ ริสิเราไปื้อแหวนมาอเธอแ่านีว่า
ผมึ้นไปบนห้าเพื่อหาื้อแหวนให้เธอ ไปเิน่อนีว่า ผมไปถอนเินาธนาารมา เินเ็บทั้หมมาเพื่อื้อเเหวน
ผมไปูเเหวน่าๆแล้วถามราาเ้าในที่สุ็ไ้แหวนมาเป็นเเหวนเพรวเล็ๆที่มีราาถูที่สุมา
ผมลมาาห้าแล้ว็ไ้เห็นายหิู่หนึ่ำลัูบันอยู่ผมใทำไมมาทำันรนี้ละ ผมอายมาเลยแ่มอูีๆแล้วนั้นทำให้ผมทรุเลย เอมินิหน่า ผมออวิ่ออมาลับมาบ้านแล้ว็ปิประู แล้วร้อออมามันเ็บมา เ็บริๆทำไมเอมิถึทำับผมอย่านี้
ปั เสีย อล่อแหวนระทบับพื้น อ๊า ทำไมัน ทำไม เราทำอะไรผิหะแ้นมาแ้นเหลือเินหึหึ ฮ่าๆๆๆ
เอมิเราะุยอะไร้วยไ้หรือเปล่าเสียัาปลายสาย ไ้สิมีอะไระุยหรอนน (นัอแxลนี้มันลอเรามาโยลอทำยัะxูเป็นนโุ่ะ่ามัน)
ไม่มีไรหรอับแ่อยาะเอหน้าหน่อยนะ อืมไ้สิเราะไปหานะ ผมยิ้มนหน้าลัวเลยละประมา1ั่วโม็มีเสียัมาาหน้าประู นนเรามาแล้วนะ แอเสียประูเปิออมา นนทำไมบ้านมืี้อะ เราลัวนะ นี้ เมื่อไม่มีเสียอบลับ หน่อยแนะอุส่ามาทำไมไม่อบันเราะลับแล้วนะ
ปัเสียประูปิ้านหลั เหือเธอหันไป้านหลั นนแบบนี้ไม่ีนะะทำอะไรนน อย่านะเราอร้อ ้าหน้าเธอเป็นนที่เธอรู้ันน ถือมีเล่มให่ ที่มีเลือิเ็มเลย หน้าเ้าทำให้เธอลัวมา นนยิบอะไรึ้นมาแล้วโยนไปที่เท้าเธอ เธอ้มมอมาที่เท้า อร๊ายยยยยย เสียเธอัไปทั่ว
เียบๆ สิ ู่ เ้าเอานิ้วเเะปา อนนี้เ้าหน้าลัวมา หื้อเธอร้อออมา แล้ว็สะอึ ุบอให้เียบอีเxี้ยนี้ เียวุ่าะนี้ หื้อเธอปล่อยโห่มา นนเราอโทษ เราะไม่ทำอีแล้วปล่อยเราไปนะเราอร้อ มันผิหมายนะ เธอะโนับ ถ้าเธอปล่อยเราไปอาลโทษ็ไ้นะ
ับ ุบ อ้ายยย เสียมือาออมา ฮ่าๆๆ xึ้อเป็นอุ ลอไปแล้วเ้า็นำมือที่ัเเล้วึ้นมานำแหวนที่ัวเอื้อมามาใส่ไว้ สวยัน่า
หือๆๆๆ เ็บ ๆ โอ้ไม่ร้อนะนีอผมเียว็ไม่เ็บละ ฮ่าๆๆเ้าเอามีะ่าเธอ หวืยสูึ้น ปั ระโหลเ้าทะลุ มืัเลย เสียรอบ้าัมาเ็มไปหมเเ่นอนนี้ไม่รู้สึอะไรละ เราไม่ไ่าเธอเลย เราำลัะาย แล้วสินะนนไ้หลับาลไปลอาล
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น