fic bleach yaoi all ichigo

ลำดับตอนที่ #10 : บทสัมภาษถ์ตัวละคร

มาสัมภาษถ์ตัวละครกัน

ซี - วันนี้ก็จะมาสัมภาษถ์ตัวละครกันนะ งึมงำๆ....เเอ้ก!!!!! โครม!!!!!*เสียงโดนถีบตกเก้าอี้

กอน - จะเเนะนำก็เเนะนำดีๆสิฟะ

ซี - เเก...เป็นใครฟะ

กอน - เฮ้ย!!!! ชั้นกอนไงกอน!!! ราชาเเห่งนิวยอร์กไง

ซี - ไม่รู้จักเฟ้ย เเต่ไอ้ที่ถีบชั้นเมื่อกี้ต้องเอาคืนบ้างล่ะ

โครม!!!!! *เสียงทั้งสองคนโดนถีบพร้อมๆกัน*

อิจิ - พวกเเกจะถามไม่ใช่เรอะ!!!!มัวเเต่ทะเลาะกันนั่นเเหละ เเละอีกอย่างพวกเเกเข้ามาได้ไงฟะ

*ที่ๆพวกเรายืนอยู่คือโลกภายในใจของอิจิโกะนั่นเอง*

ซี - ไม่เอาน่าทัมโปโปะคุงอย่าเพิ่งโมโหสิ

อิจิโกะ - อย่ามาเรียกว่าทัมโปโปะนะเฟ้ย เเล้วเเกเข้ามาไงฟะ

ซี - ลุงซันเงสึไง

อิจิโกะ - *หันไปหาลุง*

ลุง - ข้าไม่รู้ไม่ชี้

อิจิ - เเล้วกอนล่ะ

ซี - หมอนี่น่ะเหรอไม่รุ้ดิเเอบตามมามั้ง เจ้าขาวล่ะ

เด็กเเป้ง - อย่ามาเรียกข้าว่าเจ้าขาว *เอาซันเงสึจ่อคอหอย*

ซี - อะ...ใจเย็นๆก่อนสิเฮีย  อะเเฮ่ม  ครือ ทุกคนคิดว่าอิจิในสภาพความจำเสื่อมเป็นไงอ่ะ

ลุง - น่ากลัว

เด็กเเป้ง - น่ารำคาญ

อิจิ - บ้าบอสิ้นดี

ซี - ง่ะ ตอบดีๆกันหน่อยสิค้าาาา

ลุง อิจิ เด็กเเป้ง - มีปัญหา??? *เอาซันเงสึจ่อคอหอยกันคนละเล่ม*

ซี - อ่ะ เปล่าค่ะ ไมมีปัญหาค่ะ *ซีด*

อิจิ - คำถามข้อต่อไปล่ะ

ซี - อันนี้ถามอิจินะ คิดไงกะบทที่ได้อ่ะ

อิจิ - ทุเรศที่สุด เเกเเต่งไปได้ไงฟะ โดยเฉพาะต้องมาเรียกไอ้หมอนี่ว่า พี่จ๋าๆ เนี่ย ทุเรศ
*เหล่เด็กเเป้ง*

เด็กเเป้ง - ข้าก็หยะเเหยงพอกันเเละวะ ต้องมาสวมบทคุณพี่เเสนดีเนี่ย

*เหล่คนเขียน*

ซี - อ่ะอะไรอ๋อ

อิจิ - จะว่าไปก็เพราะยัยเนี่ยนิ

เด็กเเป้ง - ก็จริงของเเก

ซี - ดะ เดี๋ยวดิ เดี๋ยว!!!!!!!!!

อิจิ เด็กเเป้ง - บังไค

ซี - เฮ้ย เค้าไม่ผิดนะ

ลุง - ทะเลาะกันเป็นเด็กๆ ไปได้

อิจิ เด็กเเป้ง - หนวกหูเฟ้ย!!!!!!!!!!ตาเเก่

ลุง - ว่าไงนะไอ้หนู ==+

อิจิ เด็กเเป้ง - ตาเเก่   = =

ลุง - เเก....ตาย

ซี - เฮ้ย!!!!! เดี๋ยวววววววว

..........................................................ไว้ อาลัยคนเขียน10วิ อาเมน - - ....................................................

กอน - เฮ้ย!!!!!!!!!!!!!! เเล้วชั้นล่ะ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!