[fic BTS] no more dream...เธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ(JinKook)

ลำดับตอนที่ #8 : แรงปราถนาระคนแรงหึงหวง

@บ้านคุณนายคิม

 

ทั้งสองเดินเข้ามาถึงหน้าบ้าซึ่งเป็นสวนหย่อมขนาดกว้าง

"พี่วีฮะ...พี่ไม่เป็นไรนะ"

ร่างบางหยุดเดินแล้วถามร่างสูงตรงหน้า ที่ยืนห่างกันไม่ถึงก้าว

"ก็นะ...คงไม่เป็นไรแล้วล่ะ...อย่าห่วงเลยนะ"

คนถูกถามหันมาตอบแล้วยิ้มกลบเกลื่อน ทำให้ร่างบางรู้สึกสบายใจ และแล้วสายตาอันทรงเสน่ห์ของจองกุกก็พลัน

เหลือบไปเห็นรถซูเปอร์คาร์สีดำเงาจอดอยู่หน้าบ้าน

"พี่วี...แม่กลับมาแล้วหรอ?"

"ไม่น่าใช่...คุณน้าไปจีนสองเดือนนี่"

"แล้วนั่นรถใครอ่ะ?"

นิ้วเรียวชี้ไปที่รถหรู เพราะรถคันนี้ไม่เคยเห็นมาก่อน...ใครมาบ้านละเนี่ย

"ไม่รู้สิ...อยากรู้ก็เข้าไปดูในบ้านเถอะ"

คนเป็นพี่คว้าข้อมือบางแล้วออกแรงดึงเล็กน้อย และเดินตรงไปที่บ้านหลังโตที่เขาเพิ่งย้ายเข้ามาอยู่

พอเข้ามาในบ้านทั้งคู่ก็ต้องตกใจเล็กน้อย แต่ที่ตกใจมากกว่าเห็นจะเป็นคนตัวเล็กที่พยายามแกะมือของวีออก

"ไปไหนกันมา!!!!!"

"คือ...เรา..."

คนตัวเล็กหาคำพูดที่จะบอกซอกจินไม่ถูกเพราะกลัวที่โดนตะคอกใส่

"หูหนวกรึไงจองกุก!!!!"

ซอกจินตะโกนด้วยความโกรธที่เห็นว่าคนตัวเล็กกลับบ้านมาพร้อมกับอีกคนที่เพิ่งเข้ามาเป็นสมาชิกใหม่ในบ้าน

"ไม่ได้ไปไหนทั้งนั้นแหละ..."

วีพูดขึ้นปกป้องคนตัวเล็กที่กำมือของเขาแน่นด้วยความหวาดกลัว

"โกหก!!! ถ้าไม่ได้ไปแล้วทำไมกลับบ้านซะดึกเชียว"

"จริงๆครับ"

จองกุกพูดยืนยันในสิ่งที่วีพูดเมื่อครู่

"ฮึ!...ไอเลวเอ้ยย!!!"

ซอกจินสบถด่าคนที่จับมือร่างบางอย่างไม่สะท้กสะท้าน แล้วเอื้อมมือไปกระชากร่างบางเข้ามาหาตัวด้วยความโมโห

"จองกุกเป็นน้องแท้ๆของนายนะซอกจิน!"

"งั้นหรอ? นายพูดผิดแล้วล่ะ จองกุกเป็นของชั้นต่างหากล่ะ"

คนที่ใช้อารมณ์กอดกระชับร่างบางเข้าหาตัวอย่างแน่น ร่างบางที่โดนกอดสั่นไปทั้งตัว น้ำตาที่สะกดกลั้นไว้ก็เริ่ม

เอ่อล้นออกมาจากหน่วยตางาม เมื่อคนเป็นพี่ไม่รับฟังคำพูดของตนเลยแม้แต่นิด

"พี่หยุดพูดซะทีได้มั้ย!!!!"

จองกุกตะโกนลั่นด้วยความหมดความอดทน ทำให้ทั้งซอกจินและวีหันมามองอย่างสงสัย จากนั้นร่างบางก็ก้าวเดิน

ออกห่างจากตรงนี้ทันที

"เดี๋ยว...เรามีเรื่องต้องคุยกัน"

ซอกจินรั้งร่างบางไว้แล้วลากขึ้นไปบนห้องที่เคยเป็นห้องนอนของทั้งคู่ ส่วนคนที่นิ่งเงียบก็เห็นจะเป็นวีที่ยืนอึ้งเมื่อได้ยิน

สิ่งที่ซอกจินประกาศกร้าวออกมา ว่าเป็นเจ้าของจองกุก

...เค้าคนนี้สินะ ที่เป็นเจ้าของร่างกายและหัวใจนายน่ะจองกุก...

Pink Pink4 


 

"นายนี่จริงๆเลยนะ"

ซอกจินบ่นให้คนตัวเล็กที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง หลังจากที่คนเป็นพี่ทำโทษคนตัวเล็กจนพอใจ

ร่างบางหลับตาลงด้วยความเหนื่อยล้ารอยแดงบนตัวที่มีอยู่เต็มร่างบางแสดงให้เห็นว่าคนเป็นพี่

จัดหนักจัดเต็มให้คนตัวเล็กขนาดไหน
...พิษรักแรงหึงจากสายเลือดเดียวกันมันสร้างความปวดร้าวให้หัวใจดวงน้อยๆเป็นอย่างมาก...