[fic BTS] no more dream...เธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ(JinKook)

ลำดับตอนที่ #5 : กี่ครั้งก็ยังคงยอม

คนเป็นพี่ขับรถไปยังโรงแรมหรูของเขา แล้วพาคนที่ไม่อยากกลับบ้านขึ้นไปพักที่ชั้นบนสุดของโรงแรม

ซึ่งมันเปรียบเสมือนห้องทำงานส่วนตัวและบ้านของเจ้าของโรงแรมหนุ่มที่ไม่เคยให้ใครเข้ามาในนี้เลย

"อ่ะ...ไปอาบน้ำซะ เดี๋ยวจะไม่สบาย"

พี่ชายสุดหล่อยื่นผ้าเช็ดตัวและเสื้อเชิ้ตสีขาวตัวบาง ที่ถูกพับเก็บไว้อย่างเรียบร้อยมาให้ร่างบางที่เอาแต่ยืนนิ่งและเงียบ

"พอดี มันมีแค่เสื้อเชิ้ตของพี่ตัวนี้ตัวเดียวน่ะ นายคงใส่ได้นะ"

"ครับ...ไม่เป็นไร"

นี่เป็นประโยคแรกที่คนตัวเล็กพูดออกมา แล้วจากนั้นก็เดินหายเข้าไปในห้องน้ำ

ร่างสูงเดินตรงไปยังบานกำแพงที่ทำด้วยกระจกใส มันสามารถมองเห็นเมืองทั้งเมืองได้เลยหล่ะ อันที่จริงห้องนี้เขาตั้งใจ

สร้างมันไว้ให้คนที่เขารักและจะอยู่ด้วยในอนาคต แต่มันกลับถูกใช้ คนที่เขาตั้งใจจะให้เข้ามาอยู่ก่อน ทุกอย่างก็เลย

เป็นอย่างที่เห็นก็คือ ห้องนี้ยังไม่มีเสื้อผ้าของจองกุกเลยซักตัวเดียว ส่วนของใช้ต่างๆก็ยังใหม่เอี่ยมอ่อง

"จองกุก...เดี๋ยวพี่มานะไม่ต้องรอ"

"..."

ไม่มีการตอบรับ...ซอกจินถอนหายใจแล้วเดินออกไปจากห้องทันที

@บ้านคุณนายคิม

"ว้าว บ้านคุณน้าสวยจังเลยนะคะ"

โบยอง พูดชม สีหน้าและแววตาของเธอดูดีใจสุดๆที่จะได้อยู่บ้านหลังเดียวกันกับซอกจิน

"ผมขอไปเดินดูข้างนอกนะครับ"

"ตามสบายเลยจ้ะ"

คนเป็นแม่เลี้ยงยิ้มแก้มปริที่เธอได้เจอกับครอบครัวที่น่ารักแบบครอบครัวนี้

"โบยองก็ขอไปด้วยนะคะคุณน้า"

พูดจบสาวเจ้าก็รีบวิ่งตามน้องชายสุดหล่อของเธอไปทันที

"นี่!!!! วีฉันมีเรื่องจะถามนาย"

มือบางกระชากแขนแกร่งสุดแรง แล้วหยุดยืนจังก้าอย่างเอาเรื่อง

"มีอะไรอีกล่ะ"

"นายน่ะคิดยังไงกับจองกุก"

ร่างสูงเงียบแล้วมองหน้าพี่สาวอย่างไม่สบอารมณ์

"นายชอบจองกุกหรอ"

"ไร้สาระน่า!!!!!!!"

"เรามาร่วมมือกันมะ...นายจีบจองกุกส่วนฉันก็จะจีบพี่ซอกจิน"

"ยัยบ้าเอ๊ยย!!!! เธอนี่สกปรกจริง"

ร่างสูงสบถด่าพี่สาวอย่างอารมณ์เสีย ที่พี่สาวคิดแผนการบ้าๆบอๆขึ้นมา

"นายสิบ้า!!! ชอบใครไม่ชอบดันมาชอบผู้ชาย ชิ!"

"เธอนี่มัน!! จริงๆเล้ยยย"

"ทำไมฉันทำไม? ว่าแต่นายเหอะชอบจองกุกไปได้ยังไง เค้าเป็นผูชายนะ"

"เด็กนั่นก็สวยแล้วก็นิสัยดีกว่าเธอไงล่ะ"

พูดจบร่างสูงก็เดินเข้าไปในบ้านทันที ทิ้งให้พี่สาวยืนกรีดกรายอยู่ด้านนอกคนเดียว

 

@โรงแรมหรูของซอกจิน

ร่างโปร่งเดินฝ่าความมืดสลัวเข้ามาหาร่างบางที่นอนอยู่บนเตียงกว้าง แล้วนั่งลงข้างร่างบางซอกจินมองสำรวจ

ใบหน้าสวยๆที่ยิ่งโตก็ยิ่งสวยของน้องรักที่นอนอยู่ คน(ไม่อยาก)เป็นพี่สัมผัสใบหน้าสวยหวานเบาๆอย่างทะนุถนอม

"ทำไมนายช่างน่ากินขนาดนี้นะ จองกุก!"

ร่างใหญ่โน้มตัวลงจุมพิศที่กลีบปากสวยเบาๆ จริงๆแล้วคนเป็นพี่อยากจะทำให้มากกว่านี้ด้วยซ้ำไป

สัมผัสที่วาบหวามจากคน(ไม่อยาก)เป็นพี่ ทำให้ร่างบางที่นอนอยู่ลลืมตาตื่นขึ้นอย่างช้าๆ

"พี่ซอกจิน..."

แววตาสวยหวานมองจับจ้องมาที่ใบหน้าอันหล่อเหลาของซอกจิน

"ว่าไงครับ?"

ซอกจินเอื้อมมือไปลูบที่แก้มเนียนเบาๆ ใบหน้าของทั้งคู่ใกล้กันแค่คืบ มือบางกุมมือหนาที่กอบกุมแก้มนิ่มๆอย่างแน่น

แล้วบีบมือแกร่งเบาๆ

"พี่อย่าทิ้งผมไปนะ"

ร่างบางพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงสั่นคลอน...ดวงตาสวยหวานเอ่อล้นไปด้วยน้ำตาใส

"พี่ไม่มีทางทิ้งนายไปหรอก...ไม่มีทางเด็ดขาด"

คำพูที่ฟังดูหนักแน่นและจริงจังของคนเป็นพี่ทำให้คนที่นอนอยู่ถึงกับปล่อยให้น้ำใสๆรินไหลออกมาจากหน่วยตางาม

อย่างลืมตัว ทำให้คนเป็นพี่รีบจูบซับน้ำตาอุ่นนั้น อย่างนุ่มนวลทันที

ริมฝีปากร้อนเลื่อนไล้ลงมาประทับที่กลีบปากบางสวยอย่างสะกดกลั้นอารมณ์ไม่อยู่

จนเผลอล่วงเกินคนตัวเล็กอย่างระเริงใจ

pink pink 2

 

"ยะ...อย่า...ผมยังไม่พร้อม!!!!!"

ร่างบางพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเคลือ รวมทั้งสั่นระริกไปทั้งตัวอีกด้วย

"พี่ขอโทษ..."

นี่เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้วนะที่คนเป็นพี่ยอมน้อง ยอมไม่ล่วงเกิน ไม่ทำอะไรเกินเลย

ใบหน้าหล่อวางพาดไหล่สวยแล้วจูบเป็นครั้งสุดท้าย อย่างอดเสียดายไม่ได้ นิ้วแกร่งเกลี่ยไล้เช็ดน้ำตาให้ร่างบาง

จากนั้นก็วางร่างเล็กลงนอนเหมือนเดิมแล้วรีบเลิกผ้าห่มขึ้นมาปิดร่างนั้นไว้ ก่อนที่จะเกิดอารมณ์ขึ้นมาอีกรอบ

แล้วซอกจินก็เอนตัวลงนอนข้างๆคนเป็นน้องที่นอนหันหลังให้เค้าอยู่

"ผมขอโทษนะครับพี่จิน"

คนตัวเล็กรีบขอโทษขอโพยคนเป็นพี่ ที่ตอนนี้กำลังทำหน้าผิดหวังสุดๆอยู่ข้างๆ แล้วกอดร่างหนาไว้แน่น

"ทำแบบนี้ไม่กลัวพี่เกิดอารมณ์รึไง?"

มือหนาลูบหัวน้องรักอย่างมันเขี้ยว...เด็กอะไรน่ารักชะมัด...

"พี่ไม่ทำผมหรอก"

"ก็ไม่แน่...ถ้าเกิดอารมณ์ขึ้นมา...น้ำตาก็เอาไม่อยู่นะ"

พูดจบร่างหนาก็กอดคนตัวเล็กไว้แน่น อย่างหยอกล้อ

"งั้นปล่อยผมเลยนะ!!"

ร่างบางผลักคนเป็นพี่ที่กอดแล้วลูบไล้แผ่นหลังเนียนอย่างคนหื่น

"ฮ่าๆๆ พี่ล้อเล่น"

อั่ก!!! กำปั้นน้อยๆทุบไปที่อกแกร่งหนึ่งที แล้วส่งค้อนวงงามให้คนที่ชอบแกล้งน้องอยู่เรื่อย

"พี่จินอ่า~~~"

"โอ๋...พี่จะไม่ทำนาย...ถ้านายไม่เต็มใจ เข้าใจมั้ย??"

ซอกจินกอดกระชับร่างบางไว้แน่นเหมือนเป็นคำมั่นสัญญา

"เข้าใจแล้วครับ"

"ดีมาก...นอนได้แล้วนะเด็กน้อย"

คนเป็นพี่คลายกอดให้หลวมขึ้นเล็กน้อย แล้วจุ๊บที่หน้าผากสวยเป็นการบอกฝันดีร่างบางซุกตัวเข้าหาอกแกร่ง

ความอบอุ่นจากคนๆนี้ทำให้เค้ารู้สึกดีจนบอกไม่ถูก

 

 

@บ้านคุณนายคิม

9.30 am

"แม่ฮะ...ผมกลับมาแล้วครับ"

ร่างบางตะโกนบอกคนเป็นแม่เหมือนเช่นเคยที่กลับมาถึงบ้าน ตอนนี้เค้าเข้าใจแม่ทุกอย่างแล้ว

และยังยอมรับครอบครัวใหม่ สมาชิกใหม่ได้อีกเช่นกัน

"คุณน้าไม่อยู่น่ะไปจีน สองเดือน"

ร่างสูงปรากฎตัวขึ้น ทำให้จองกุกนิ่งไปพักหนึ่งก่อนจะตั้งสติได้

"พี่แทฮยอง"

"ฮ่าๆๆๆ ทำไม่หน้าซีดไปล่ะ...ไม่สบายรึไง"

เมื่อแทฮยองพูดจบก็เอื้อมมือไปแตะที่หน้าผากสวยเบาๆ

"เอ่อ...ผม...มะ..."

คนตัวเล็กได้แต่ยืนเหวอทำหน้าไม่ถูก ที่ร่างหนาครงหน้าทำตัวเป็นห่วงคนตัวเล็กแบบนี้

"หืม...ตัวก็ไม่ร้อนนี่"

ร่างสูงลดมือลงแล้วจ้องหน้าคนเป็นน้องชายคนใหม่ ที่ทำหน้าเหวอใส่

"ครับ?"

จองกุกขานรับแล้วรีบเดินเข้าบ้านทันที...ขืนอยู่ต่อก็คงทำตัวไม่ถูก พี่ชายคนนี้หล่อซ้าาา

"จองกุก นายกินอะไรมารึยัง?"

"ยะ...ยังครับ"

"ตรงนี้มีราเมงน่ะ มากินสิ"

"ครับ"

ร่างบางตรงปรี่เข้าไปในครัวตามที่แทฮยองบอก บวกกับหิวข้าวมาก

"อร่อยมั้ย??"

"ครับ...พี่ทำเองหรอ"

"อื้มใช่..."

"พี่แทฮยองเก่งจังเลยนะครับ"

ร่างบางเริ่มที่จะสนิทสนมกับแทฮยองมากขึ้น ก็นะ สองคนนี้เคยเจอกันมาก่อนตอนที่จองกุกกำลังทำหน้าที่สารวัตร

นักเรียน คือเดินตรวจดูเด็กนักเรียนของโรงเรียนที่หนีเที่ยวโดยยังใส่เครื่องแบบอยู่ แต่ก็ต้องมาเจอไอ้พวกขี้เมาในผับ

ลวนลาม เพราะเข้าใจผิดคิดว่าเป็นเด็กผู้หญิง โชคดีที่แทฮยองเข้ามาช่วยไว้ ก็ได้แผลกลับกันคนละรอยสองรอย

"แหงหล่ะ...ฉันแค่แกะเส้นใส่ถ้วยเติมน้ำแล้วก็เวฟนี่ ง่ายๆ"

"ชิ!! ไอ้เราก็คิดว่าทำอาหารเป็น"

"โถ่...ทำได้แค่นี้ก็เยอะแล้วนะ"

"พี่เนี่ยขี้โม้จริงๆ"

"ย่าห์...เด็กคนนี้นิ่"

มือแกร่งเอื้อมไปยีผมของคนตัวเล็กอย่างมันเขี้ยว...น่ารักเกินไปแล้วนะเด็กคนนี้

"(ยิ้ม)"

พี่ชายคนใหม่มองหน้าน้องชายสุดสวยแล้วก็น่ารักคนนี้ อย่างหลง ขนาดทำหน้้าบึ้งยังน่ารักเลยอ่ะ

"ย่าห์...จองกุก ไม่เป็นไรเดี๋ยวชั้นล้างเอง"

"ผมกินผมก็ต้องล้างสิฮะ"

"ชั้นล้างเองน่า"

แทฮยองรีบแย่งจานจากจองกุก แต่ทำยังไงคนตัวเล็กก็ไม่ยอมปล่อย

"งั้นช่วยกันล้างดีกว่า"

"อื้ม...ก็ได้"

คนตัวเล็กรับหน้าที่ล้างจานส่วนคนเป็นพี่ก็ทำหน้าที่เช็ดจานแล้วก็เก็บจานแทน

"อ่ะ นี่ครับ"

จานใบสุดท้ายถูกส่งให้คนเป็นพี่ที่ยืนเก็บจานอยู่ มือแกร่งเอื้อมมือมาคว้าจานแต่ทว่ามือหนากลับกุมมือนุ่มไว้แทนจาน

เพล้ง!!!!! ด้วยความตกใจของทั้งคู่จึงเผลอปล่อยจานพร้อมกัน เลยทำให้จานตก

"อยู่เฉยๆนะ"

คนเป็นพี่รีบนั่งลงเก็บจานอย่างรีบร้อนด้วยความระมัดระวัง

"ผมช่วยดีกว่า...โอะ โอ๊ยยย!!!"

มือบางหยิบเศษจานที่แตกคมอย่างไม่ระวัง ทำให้นิ้วเรียวถูกบาดเป็นแผลลึก

"ก็บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ...ทำไม่นายไม่ฟังชั้นล่ะ!!"

"ฮึก...ฮือๆๆ...ผมเจ็บอ่ะ"

ร่างบางร้องไห้อย่างเจ็บปวด มือแกร่งคว้ามือบางขึ้นมาดูดเลือดที่ไหลออกอย่างเร็ว

"ถุย!!! ทำไมเลือดนายไม่หยุดไหลวะ"

แทฮยองลุกขึ้นยืนพร้อมดึงร่างบางให้ลุกตามด้วย แล้วเปิดน้ำล้างมือบางทันทีด้วยความเป็นห่วง

 "อ้ะ...ปล่อยมือผมนะ มันแสบ!!"

"เพราะนายดื้อไงถึงได้เจ็บตัวแบบนี้น่ะ"

พูดคนที่เอาแต่เป็นห่วงน้องก็ดึงมือร่างบางมาไว้ใต้เสื้อ แล้วใช้เสื้อซับหยุดเลือดไว้พลางๆ

แต่ชายเสื้อดันถูกถกขึ้นมาซะเยอะเลยน่ะสิ เลยทำให้คนตัวเล็กแอบเห็นกล้ามท้องขาวเนียนของพี่ชายอย่างชัดเจน

"โอ้ยย...ผมเจ็บนะ"

คนตัวเล็กร้องลั่นเมื่อคนเป็นพี่บีบแผลแน่น

"มองกางเกงในฉันรึไง...เด็กลามก"

"จะบ้ารึไง...ผมไม่เห็นอะไรซักหน่อย!!!!"

คนถูกกล่าวหาเริ่มหน้าแดงอมชมพูขึ้นมาเมื่อมองไปอีกทีก็เห็นทั้งกล้ามทั้งขอบกางเกงในสีขาวสลับตัวอักษรสีดำ

"ฮึ...เด็กลามก...ม่ะเดี๋ยวทำแผลให้"

"พูดงี้ไฝ้กันมั้ยฮะ ฮยอง?"

พูดจบจองกุกก็เดินตามแรงลากของแทฮยองไปนั่งที่โซฟา

"ชั้นจะออกไปซื้อยาก่อน...นายรอฉันแป๊ปนึงนะ"

พูดจบแทฮยองก็รีบวิ่งออกไปทันที ส่วนจองกุกก็นอนรอ กะว่าคงลืมความเจ็บปวดไปได้บ้างสักระยะ แล้วก็หลับสนิท

­





~~~~ครึ่งชั่วโมงผ่านไป~~~~

"หลับซะแล้ว...เฮ้ออออ"

แทฮยองถือกล่องยามาวางไว้ที่พื้นแล้วนั่งหันหลังให้คนที่นอนอยู่บนโซฟา จากนั้นก็คว้ามือบางมืไว้ที่ตักของตัวเอง

แล้วราดแอลกอฮอลล์ใส่แผลของจองกุก...ชิ!!หลับลึกจริงนะ ขนาดราดยาใสซะขนาดนี้ยังไม่ตื่นอีกมือหนาพันแผล

ให้น้องไปบ่นไป นิ้วเรียวนุ่มเหมือนมือผู้หญิงทำให้แทฮยองไม่อยากปล่อยมือนี้ไปไหนแทฮยองแอบลักหลับคนตัวเล็ก

ด้วยการจูบที่มือแล้วก็หอมแก้มนิ่มอย่างแผ่วเบา จากนั้นก็ปล่อยให้คนตัวเล็กได้พักผ่อน



อ่านแล้วช่วยเม้นด้วยนะคะ ^^////
ไม่เม้นดองฟิคค่ะ 55555
แล้วถ้าใครมีรูปสวยๆของเหล่าตัวละครส่งมาได้นะคะ
จิน กุกกี้ วี....ต่อไปอาจจะมีตัวละครเพิ่มขึ้นมาด้วยนะ^____^