[fic BTS] no more dream...เธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ(JinKook)

ลำดับตอนที่ #18 : แผนร้ายซ่อนแผนรัก ตอนจบ

.
.
.
หลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น ทั้งซอกจินและจองกุกก็ใช้ชีวิตที่แคนาดาเป็นเวลา1ปี เท่าๆกับเวลาที่จองกุกต้องเรียนที่นี่

.
.
.
นอกจากนี้ ซอกจินยังเล่าเรื่องราวต่างๆให้จองกุกฟัง ทั้งเรื่อของโฮซอก เรื่องที่เรียน เรื่องที่พัก แต่ซอกจินก็ยังคงปิดเรื่องที่ลักพาตัวหลอกๆไว้แล้วจองกุกก็ไม่มีวันที่จะรู้เรื่องนี้เด็ดขาด...

.
.
.

 

 

"พี่จินฮะ อีสองวันผมก็จะจบมัธยมปลายแล้วนะฮะ"

จองกุกนั่งลงกอดซอกจินบนโซฟาอย่างออดอ้อน...พร้อมกับซุกใบหน้าลงบนอกแกร่งอีกต่างหาก

"อ้อนแบบนี้...มีอะไรจะขออีล่ะคราวนี้"

คนรู้ทันหันมาบีบจมูกโด่งๆอย่างมันเขี้ยว ก่อนจะจุมพิตลงบนหน้าผากกว้างอย่างทะนุถนอม

"อืม...พาผมไปเที่ยวหน่อยนะ"

คนขี้อ้อน มองหน้าคนเป็นพี่แล้ว กระพริบตาปิ๊งๆใส่ นี่แหละเป็นสิ่งที่ทำให้ซอกจินใจอ่อนเสมอ

"ไม่อ่ะ..."

ซอกจินปฏิเสธคำขอของน้องชาย แล้วก้มหน้าอ่านหนังสือธุรกิจต่อไป

"อ้าววว!! ทำไมฮะ?...พาผมไปเที่ยวหน่อยนะ"

เมื่อถูกปฏิเสธ จองกุกก็ฉะอ้อนคนเป็นพี่ยกใหญ่เพราะกลัวว่าจะไม่ได้ไปเปิดหูเปิดตา เพราะที่ผ่านมาซอกจินไม่ยอมให้จองกุกไปไหนกับใครเลยแม้แต่จีมินที่เป็นคนรักของเพื่อนสนิทก็ยังไม่ยอมให้ไป เป็นเพราะคน'หวงเมีย'เอาแต่ซุกตัวคนน่ารักไว้ที่บ้านอย่างเดียว...

"งั้น...เลือกเอาระหว่างกลับเกาหลี กับ ไปเที่ยวจะเอาอันไหน?"

ซอกจินวางหนังสือแล้วหันมากอดร่างบางจนแน่นอย่างมันเขี้ยว แล้วหอมแก้มนวลนุ่มจนพอใจ ก่อนจะมองหน้าอยางคาดคั้นเอาคำตอบ

"กลับเกาหลี!!!!...ผมไม่ไปเที่ยวแล้วผมจะกลับเกาหลีฮะ"

จองกุกแผดเสียงอย่างดีใจ ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง เค้าจะได้กลับเกาหลีแล้ว

"ถ้างั้นก็ให้ของตอบแทนพี่ด้วยสิ..."

พูดจบก็ชี้ไปที่แก้ม แล้วมองหน้าจองกุกอย่างอ้อนๆ

"จุ๊บ...ขอบคุณฮะ"

จองกุกขยับตัวไปใกล้แก้มสาก แล้วยื่นหน้าเข้าไปกระซิบ จุ๊บ เบาๆใกล้ๆใบหน้าหล่อเหลา

"จุ๊บบบบบ!!!!!!!!!!!"

ทว่าคนรู้ทันยื่นมือคว้าคอเล็กไว้แล้วกดให้เข้าหาตนก่อนจะก้มลงจูบอย่างอ่อนหวานนุ่มละมุล

"อื้ม..."

คนขี้โกงตอบสนองรสจูบของซอกจินอย่างรวดเร็ว ลิ้นน้อยตวัดหยอกเอิ้นลิ้นสากไปมาเหมือนทั้งสองกำลังดูดหาความหวานจากกันและกัน

"อื้ม..."

คนรู้ทันก็ยิ่งเพิ่มความเร่าร้อนเข้าไปอีก จนทำให้ร่างตรงหน้าเริ่มอ่อนละทวย

"ฮะ...ฮึก...ฮื้ม...พี่จิน"

เสียงเล็กๆเริ่มขาดๆหายๆ ความวาบหวามเข้ามาแทรกอารมณ์ดีใจ จนหายไปหมด

"จองกุกสวยที่สุดเลยนะ"

ซอกจินเอ่ยปากชมร่างบางที่ระทวยทมต่อสัมผัสอันหวานซึ้งของเขา...มือแกร่งลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียนของร่างตรงหน้า ความกระสันซ่านวิ่งพล่านไปทั่วทั้งสองร่าง ซอกจินกอดร่างของจองกุกจนจะรวมตัวเป็นคนๆเดียวกันอยู่แล้ว

"พี่จินรักผมมากมั้ย"

นี่เป็นคำถามที่จองกุกถามซอกจินมาโดยตลอด แต่ทุกครั้งซอกจินมักจะบอกว่า'อยากรู้ไปทำไม?'แล้วก็เดินหนีไปดื้อๆ

"นอกจากแม่แล้ว...นายก็เป็นคนที่พี่รักและหวงมากที่สุดนะ"

คำตอบของซอกจินทำให้จองกุกแทบจะละลาย ใบหน้าสวยฉีกยิ้มจนเกือบจะถึงหูแล้วกระชับกอดคนที่ตนรักมากขึ้น

"ผมรักพี่จินฮะ"

จองกุกบอกรักซอกจินด้วยคำนี้ทุกๆวัน แต่ดูเหมือนครั้งนี้จะพิเศษมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา

 

 

ความรักของคนที่เกิดมาจากครอบครัวเดียวกัน มักจะมีความสัมพันธ์มากเป็นพิเศษ ไม่ว่าความรักนี้จะผิดหรือไม่ก็ตาม

ยังไงซะ เพียงแค่มีคนที่รักมากที่สุดอยู่ข้างๆก็เพียงพอแล้ว ต่อการดำรงชีวิต

"จองกุก!!...อยู่เคียงข้างพี่ตลอดไปนะ"

ซอกจินยื่นกล่องขนาดเล็กให้จองกุกและนั่นก็ทำให้จองกุกตกตะลึงมากที่สุด

"นี่มัน..."

จองกุกมองแล้วชี้ไปที่กล่องขนาดเล็กนั่น...มันคือกล่องที่เค้าเคยได้มาตอนที่ซอกจินมาหาที่โรงแรมเป็นครั้งที่สอง

ข้างหลังกล่องเขียนข้อความขอโทษไว้...ซึ่งเมื่ออ่านแล้วเป็นใครก็ต้องคิดว่าโดนขอแต่งงานชัวร์...และที่สำคัญคือมันเปิดออกยากมาก

"มันคือแหวนที่พี่ตั้งใจจะให้นายไงล่ะ...แต่วันนั้นเรากลับทะเลาะกันก่อน"

พูดจบซอกจินก็เปิดกล่องนั่นด้วยการใช้นิ้วชี้แตะไปที่ฝากล่องเบาๆ จากนั้นกล่องก็ค่อยๆเปิดเองโดยอัตโนมัติ

"พี่..."

ว่าแล้วก็วิ่งไปกอดร่างสูงอย่างรวดเร็วด้วยความดีใจ

"อยู่เคียงข้าง พี่ตลอดไปนะ"

ซอกจินพูดแล้วกอดร่างบางแนบแน่น ความรักของคนสายเลือดเดียวกันมันช่างเปี่ยมไปด้วยความรักอันบริสุทธิ์ ที่เกิดขึ้นจากความไม่ถูกต้องมือหนาหยิบแหวนออกจากกล่องแล้วสวมไปที่นิ้วนางข้างขวา ซึ่งหมายถึงจองกุกจะอยู่กับซอกจินตลอดไป

"ผมจะอยู่กับพี่ตลอดไปจนแก่ตายเลยล่ะ"

"ขี้โม้จัง"

บีบจมูกจองกุกเบาๆ

"ผมพูดเรื่องจริงนะ"

หยิกแก้มซอกจินแรงๆเป็นการเอาคืน

"พี่รักจองกุกนะ"

"ผมก็รักพี่ซอกจินฮะ"

พูดแล้วกอดร่างบางแน่นจนลอยขึ้นตามระดับความสูงของซอกจิน 

' ผมรักจองกุกมาก...มากจนผมเกือบทำร้ายคนที่รักด้วยน้ำมือของตัวเอง ผมคงเลวมากในสายตาทุกคนสินะ ผมอยากให้ทุกคนได้รู้ว่าที่ผมร้ายก็เพราะผมรัก ผมสัญญาครับว่าจะรักจองกุกตลอดไป จะไม่ทำร้ายให้จองกุกเสียใจอีก ทุกคนเป็นกำลังใจช่วยผมด้วยนะครับ^^  หลังจากนี้ผมก็คงต้องพาจองกุกกลับเกาหลีเพื่อเรียนต่อให้จบมหาวิทยาลัย พอจองกุกเรียนจบผมก็จะพาจองกุกมาแต่งงานที่นี่แล้วอยู่ด้วยกันที่นี่ซะเลย...ขอบคุณทุกคนที่ติดตามเรื่องราวของผมกับจองกุกนะครับ...ผมรักทุกคนมากนะครับ^^/// '

.
.
.
.
.
(THE END)