[fic BTS] no more dream...เธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ(JinKook)

ลำดับตอนที่ #13 : ไม่มีวันจาก by จิน

"ฝันดีนะครับ...จองกุกของพี่ซอกจิน"
 

"ฝันดีฮะ ที่รักของผม"

การบอกฝันดีครั้งนี้เป็นการบอกที่ดูหวานและน่ารักที่สุดเท่าที่เคยบอกกันมา และวันนี้เป็นวันที่จองกุกรู้สึกมีความสุขที่สุด

ร่างบางพลิกตัวกลิ้งไปมาอยู่บนเตียงกว้าง แพรขนตางอนค่อยๆกระพริบ หน่วยตางามค่อยเบิกตาขึ้น ใบหน้าสวยค่อยๆหันไปมองรอบๆห้อง แต่ก็ไร้วี่แววของใครบางคน ความว่างเปล่าทั้งภายในห้องและบนเตียงทำให้ร่างบางถึงกับถอนหายใจ...

ไม่ว่าเมื่อคืนคนเป็นพี่จะรักร่างบางอย่างนุ่มนวลขนาดไหน แต่เพียงแค่เช้าวันถัดมาความว่างเปล่าก็กลับเข้ามากลืนกิน

หัวใจร่างบางอีกเช่นเคย จองกุกอุตส่าห์หนีจากซอกจินมาไกลแสนไกลแต่ซอกจินก็ยังคงตามมาจนได้

ร่างบางลุกขึ้นนั่งตรงขอบเตียงอย่างหมดแรง ... เรื่องเมื่อคืนก็คงเป็นคืนที่หลอกลวง ที่คนเป็นพี่ตั้งใจจะสร้างมันไว้

คอยเป็นสิ่งที่ตามหลอกหลอน หัวใจคนตัวเล็กต่อไป...

 

'ทำไมพี่ทำแบบนี้กับผมล่ะ!!!!'

ร่างบางที่ล้มลงไปกองบนพื้นด้วยแรงตบจากร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงหน้าพูดขึ้นพร้อมทั้งน้ำตา ที่คนเป็นพี่ลงไม้ลงมือ

ทำร้ายร่างกายคนตัวเล็กได้ลงคอ

'นายมันงี่เง่า! ไม่เข้าใจอะไรเลยไงจองกุก!!!!!'

'แล้วพี่จะให้ผมเข้าใจยังไง...ในเมื่อผมเห็นพี่ยืนจูบกับผู้หญิงคนอื่นน่ะ'

เสียงหวานเริ่มสั่นเคลือ เมื่อพูดถึงเหตูการณ์ที่เคยเจอ ความรู้สึกเจ็บปวดจากการโดนตบหน้าครั้งนี้ก็ยังเทียบไม่ติด

'นายไม่มีสิทธิ์คิดแบบนั้น!!!'

'ทำไม่ผมจะไม่มีสิทธิ์?? ในเมื่อพี่บอกว่ารักผม...แล้วผมก็รักพี่มากด้วย'

'นายก็เป็นได้แค่ของเล่น!'

'พี่...'

'แล้วก็เป็นพี่น้องกัน ฉันไม่มีวันคิดอะไรกับนายเด็ดขาด'

'ผมเกลียดพี่!!!!!!!!!ได้ยินมั้ยว่าผมเกลียดพี่!!!!!!!'

ร่างบางตะโกนบอกร่างสูงด้วยความรู้สึกเจ็บปวด ที่ผ่านมาทั้งหมดมันคือเรื่องโกหกหลอกลวงงั้นหรอ...

 

ติ๊งต่อง!! เสียงกริ่งดังขึ้นเรียกสติของคนตัวเล็กที่กำลังนั่งคิด ถึงเหตุการณ์ที่ทำให้จองกุกตัดสินใจมาเรียนที่สวีเดน

ร่างบางเดินไปที่ประตูแล้วดูภาพจากกล้องที่ติดไว้หน้าห้องบนจอคอมตรงประตู โฮซอกยืนโบกไม้โบกมือทักทายคนที่

กำลังยืนดูเค้าอยู่จากกล้องที่ติดไว้หน้าห้องพัก

"ว่าแล้วว่านายต้องยังอยู่ที่ห้อง"

"ครับ?"

คนตัวเล็กยังคงงงๆ ในสิ่งที่โฮซอกพูดขึ้น

"ไม่ไปเรียนรึไง?..."

โฮซอกถามคนตัวเล็กที่ยืนทำหน้ามึนใส่

"ไปฮะ...ว่าแตพี่โฮซอกรู้ได้ไงว่าผมอยู่ห้องนี้"

"พนักงานที่นี่บอกอ่ะ"

"งั้นหรอฮะ?...งั้นรอผมแป๊ปนะ ไปหยิบกระเป๋าก่อน"

พูดจบร่างบางก็วิ่งหายเข้าไปในห้องนานสองนาน จากนั้นก็วิ่งออกมาแล้วปิดห้องอย่างเร่งรีบ

"ตื่นสายรึไงเนี่ย"

ทันทีที่ร่างบางวิ่งออกมาคนที่ยืนรอก็ยิงคำถามใส่ทันที

"อื้ม...ครับ...เมื่อคืนนอนดึกนิดหน่อย"

คนตัวเล็กตอบแล้วก็รีบเดินนำไปทันที โดยไม่รอคนถามเลยสักนิด

"เดี๋ยว! รอด้วยสิจองกุก!!"

ร่างสูงรีบวิ่งตามคนตัวเล็กที่เดินไปไม่รอ...ตั้งแต่แรกที่เจอเด็กคนนี้ก็รู้สึกถูกชะตาเป็นอย่างมาก
.
.
.
.
.
.
.
.
อิอิ เนื่องจากว่ากระผมทำ ไฟล์ที่พิมพ์ฟิคหายครับ 

เลยทำให้ต้องพิมพ์ลงใหม่ แต่เรื่องก็ใกล้ความจริงขึ้นไปทุกทีแล้วฮะ

ใกล้จะจบแว้วววววว ผมกำลังจะปิดเรื่องแล้วนะฮะ555555