[fic BTS] no more dream...เธอเท่านั้นที่ฉันต้องการ(JinKook)

ลำดับตอนที่ #1 : จุดเริ่มต้น

 6.00 am

 

"ซอกจินตื่น!!!!"

 

ร่างของหญิงชรายื่นร้องตะโกนเรียกร่างหนาที่นอนสลบสไลอยู่บ่นเตียงซึงเป็นเตียงสองชั้น ร่างสูงนอนอยู่

ด้านบนทำให้คนเป็นแม่ไม่สามารถปีนขึ้นไปปลุกได้

 

"มีอะไรครับแม่?"

 

ร่างบางที่เดินมาพร้อมกับใบหน้าสวยๆของจองกุุกซึ่งเป็นน้องเล็กของบ้าน ...จองกุกเดินเข้ามาด้วยท่าทาง

งุนงง เนื่องจากเพิ่งกลับบ้านในรอบหนึ่งอาทิตย์เพราะเค้าต้องทำรายงานชิ้นใหญ่จึงต้องนอนบ้านเพื่อน

 

"พี่ชายเราน่ะสิ เมาเละกลับบ้านทุกวัน น้ำก็ไม่อาบ แม่ปลุกเป็นชั่วโมงแล้วไม่ยอมตื่น"

 

คนเป็นแม่พูดอย่างระอา เมื่อเห็นว่าลูกมีพฤติกรรมที่เปลี่ยนไปจากเดิม

 

"เดี๋ยวผมปลุกเองครับ...แม่ไปทำธุระเถอะครับ"

 

มือบางเกาะกุมแขนที่เหี่ยวย่นตามวัยของคนเป็นแม่อย่างเอาใจ กอปรกับช่วยพยุงด้วยเล็กน้อย

"แม่ไปก่อนนะ...ฝากด้วยล่ะ"

ทันทีที่ฝากฝังเสร็จร่างชราก็รีบเดินออกไปทำธุระทันที

"ฟู่วววว"

ใบหน้าสวยพ่นลมหายใจออกทางปากอิ่ม อย่างระอาที่เห็นสภาพของคนเป้นพี่ที่นอนอย่างไร้สติอยู่บนเตียง

ร่างบางค่อยๆเดินเข้าไปใกล้ร่างใหญ่ มือบางกระชากผ้าห่มออกจากตัวคนเป็นพี่โดยที่ยังยืนอยู่ที่พื้น

เพราะอาศัยความสูงของตัวเองจึงไม่จำเป็นต้องปีนให้เหนื่อย...แรงจากการกระชากเมื่อครู่ทำให้คนที่กำลังนอนอย่างมีความสุขสะดุ้งตื่นขึ้นมา

"เห้...จองกุก นายไม่เห็นรึไงว่าพี่นอนอยู่น่ะ"

คนถูกปลุกลุกขึ้นมาแล้วบ่นพรึมพรำด้วยความง่วงนอนและล้าสุดๆ

"เห็นครับ...แต่นี่มันเช้าแล้วนะไม่ไปทำงานรึไง"

จองกุกมองคนขี้เกียจแล้วพิงกำแพงด้วยความเมื่อย

"ไม่ไป..."

ซอกจินพูดจากวนประสาทน้องรัก แล้วก้มลงมามองหน้าสวยๆของจองกุก

"ลงมาได้แล้วครับ...ไปอาบน้ำแล้วไปกินข้าว"

คนตัวสูงมองหน้าคนสวยที่ยิ้มหวานให้แล้วปีนลงมายืนตรงหน้าน้องรัก ความใกล้ทำให้คนเป็นพี่แอบได้กลิ่นหอมๆจากร่างตรงหน้าลอยขึ้นมากระแทกต่อมรับกลิ่นที่จมูก

"นายหอมมากเลยรู้มั้ย"

"จริงหรอ?ผมไม่เห็นได้กลินเลยอ่ะ"

คนที่ถูกชมทำท่าดมไหล่ของตัวเองฝั่งซ้ายฝั่งขวา แต่ก็ไม่ได้กลิ้นอย่างที่พี่ชายว่า

"จริงซี้...หอมมากโดยเฉพาะตรงนี้"

ซอกจินแทรกใบหน้าหล่อๆเข้าไปฝังจมูกคมสันตรงซอกคอขาวผ่องของน้องชาย อย่างหลงระเริง

ผลั่ก!!!มือบางดันไหล่หนาทั้งสองข้างของร่างตรงหน้าอย่างเคอะเขินกับการกระทำเสี่ยวๆของพี่ชาย

"ผมว่าพี่ไปอาบน้ำได้แล้ว...กลิ่นเหล้าเหม็นหึ่งเลย"

จองกุกทำท่าปิดจมูกโด่งคมของตัวเอง กดดันคนเป็นพี่ให้รีบไปอาบน้ำ

"ก็ได้...ยอมๆ...พี่ไปก็ได้"

คนเป็นพี่ทำท่ายกมือขึ้นเหนือหัวทั้งสองข้าง เหมือนผู้ร้ายที่โดนจับกุมได้อย่างไงอย่างนั้น แล้วก็เดินหายเข้า

ไปในห้องน้ำ จากนั้นก็เงียบไปนานสองนานทำเอาคนเป็นน้องที่เพิ่งเก็บที่นอนเสร็จถึงกับใจคอไม่ดี

"เห้!!พี่ซอกจิน...หลับในห้องน้ำรึไง"

จองกุกเอาหูแนบกับประตูห้องน้ำ หลังจากที่ไม่ได้ยินเสียงตอบรับจากคนที่เข้าไปอาบน้ำ มือบางเอื้อมไป

จับลูกบิดประตูห้องน้ำแล้วลองบิดดู ปรากฎว่าประตูไม่ได้ล็อคไว้ มือบางจึงผลักเข้าไปในห้องน้ำ

"พี่ซอกจิน...พี่อยู่ในนี้รึป่าว?"

เมื่อร่างบางก้าวเข้ามาในห้องน้ำได้สองก้าวก็ต้องนิ่ง เมื่อไม่เจอใครในห้องน้ำเลยแม้แต่เงา

ฟึ่บ!!! ปัง!!!! มือแกร่งเกี่ยวคว้าร่างบางเข้ามากอดแล้วใช้มืออีกข้างผลักปิดประตู

"จองกุก...อาบน้ำให้พี่หน่อยสิ"

ร่างบางดิ้นอย่างแรงด้วยความตกใจ แล้วหยุดดิ้นเมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นหู แต่ก็ต้องหน้าแดงเมื่อแผ่นหลังสัมผัส

กับอกแกร่งของคนที่โอบเค้าไว้อย่างแน่น

"พี่โตแล้วนะ...อาบเองสิ ให้ผมอาบให้ทำไม"

"พี่อยากให้จองกุกอาบให้อ่ะ นะนะนะ อาบน้ำให้พี่หน่อย"

คนที่มือเหนียวเหมือนตุ๊กแกยังคงอ้อนพร้อมกับกอดกระชับร่างบางมากขึ้น

"ผมจะไปช่วยแม่ทำกับข้าว"

คนเป็นน้องพยายามบ่ายเบี่ยงเมื่อรู้ว่าตัวเองต้องใจอ่อนให้กับการอ้อนแบบน่ารักๆของพี่ชายแน่นอน

"จองกุกก็อาบน้ำให้พี่ก่อนสิ แล้วค่อยไป"

คนขี้อ้อนมองร่างบางผ่านกระจกบานใหญ่ด้านหน้าอย่างเว้าวอน ในสภาพพร้อมลงอ่าง

"ก็ได้ครับ...ผมอาบให้แป๊บเดี๋ยวนะ"

ทันทีที่คนสวยตอบตกลงคนเป็นพี่ก็รีบน้องให้เป็นอิสระแล้วกระโจนลงอ่าง ที่กว่าจะหว่านล้อมคนใจแข็งได้

ก็เล่นเอาน้ำในอ่างจากอุ่นๆกลายเป็นน้ำเย็นไปโดยปริยาย มือบางกดสบู่เหลวใสฝ่ามือเล็กน้อยแล้วลูบ

ไล้ไปที่ไหล่สวยของคนเป็นพี่ นิ้วแกร่งไล้ไหล่หนาอย่างเคลิบเคลิ้ม

"ถูข้างหน้าด้วยสิ"

คนเป็นพี่สั่งน้องอย่างเอาใจ แล้วหันมายิ้มหวานๆให้คนตัวเล็กที่น่ารัก คนตัวเล็กทำตามอย่างไม่อิดออด

มือบางถูไล้อกแกร่งด้วยความประหม่า ใบหน้าสวยๆใสๆก็เริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆทำเอาซอกจินหลุดหัวเราะ

"พี่หัวเราะอะไรน่ะ"

"หัวเราะนายไง"

"หัวเราะผมทำไม..."

"ดูหน้านายสิ มันแดงมากๆเลยอ่ะ"

"หยา...อะไร? ใครหน้าแดง"

มือบางกุมหน้าตัวเองทั้งสองข้างด้วยความเขินที่โดนแซว

"ฮ่าฮ่าฮ่า...คิดอะไรอยู่น่ะเด็กน้อย"

ซอกจินจ้องจับผิดคนสวยอย่างตั้งใจ จนคนที่กำลังเขินต้องเบือนหน้าหนี

 

 

"อาบเองเลย...ไปและ ชิ!!!"

จองกุกลุกพรวดขึ้นแล้วรีบเดินออกไปจากห้องน้ำอย่างรวดเร็ว ทิ้งให้คนเป็นพี่ยิ้มอย่างสะใจที่ได้แกล้ง

คนน่ารักอยู่คนเดียว ร่างใหญ่ลุกขึ้นจากอ่าง เปิดฝักบัวล้างสบู่ออก แล้วเช็ดตัวพอหมาดๆ มือหนาหยิบเสื้อ

คลุมที่แขวนอยู่มาใส่ แล้วเดินออกมาจากห้องน้ำจากนั้นก็รีบตรงปรี่ไปยังห้องแต่งตัวทันที