คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Intro.
Intro
“ใครไม่ไหวก็ออกไป กูไม่เอาฮีโร่!!”
เสียงตะโกนของพี่ว๊ากดังก้องไปทั่วบริเวณ ในขณะที่พวกผมลุกนั่งกันขาแทบลาก พี่แม่งจะว๊ากอะไรนักหนา เพื่อนกูจะตายห่าหมดละครับ!
“เชี่ยแม่ง เก็บกดมากจากไหนวะสาสส กูไม่ไหวละเนี่ย!!”
“พ่อมึงอ่ะเชี่ยษา พูดเชี่ยไร เดี๋ยวพี่แม่งได้ยินก็ซวยกันหมด”
ไอ้ษาหรือเมษา เป็นเพื่อนคนนึงในกลุ่มผมครับ เราเจอกันที่สนามสอบ เห็นหน้ามันแบ๊วๆ นี่โคตรกวนส้นตีนเลยนะครับ หลีหญิงตลอด แต่ก็ใช่ว่าจะติดนะครับ ดูหน้ามันก่อน สาวเค้าคงอายที่น่ารักไม่เท่ามัน = =
“ก็ดูแม่ง ไม่ไหวก็เสือกด่า พอทำต่อแม่งก็หาว่าฮีโร่ กูไม่ได้ใจเย็นเหมือนมึงนะครับเชี่ยไม้”
เอิ่ม... มึงจะด่ากูทำไมครับ กูผิดอะไร? ส่วนไม้ที่มันพูดถึงคือชื่อผมเองครับ ชื่อเต็มๆ คือใบไม้ แต่มันดูสาวไปป้ะครับ? =_= แม่ช่างไม่สงสารผมเลย ผมเลยให้เพื่อนเรียกแค่ไม้เฉยๆ ดูเท่ดี -..-
“พวกมึงคุยอะไรกัน!! สนุกมากใช่มั้ย!”
เชี่ยละ!! พี่แม่งเดินมาทางพวกผมแล้วครับ เพราะมึงเลยเชี่ยษา เพราะมึงง พี่แม่งเดินมาหยุดตรงหน้าไอ้ษาครับ
“ว่าไง สนุกมากมั้ย เห็นเพื่อนมึงโดนทำโทษ สนุกใช่มั้ย!!”
“เปล่าครับ!!”
ในเมื่อพี่มันตะโกนอัดหน้ามา ไอ้เชี่ยษาเลยตะโกนอัดหน้ากลับไป อื้อหือ.. เมื่อกี้กูเห็นน้ำลายมึงด้วยษา =_=
“แล้วคุยกันทำไมครับ หรืออยากรับโทษแทนเพื่อน?”
“จะเอาไงกับกูวะแม่ง” ไอ้ษามันงึมงัมพูด.. “ก็แล้วแต่พี่ละกันครับ จะให้ทำไรก็ว่ามาเลย!!”
“............ หึ! ดีครับ!! พวกมึงที่เหลือพอ!! ส่วนมึง ลุกนั่งในส่วนที่เหลือของเพื่อนทั้งหมด เหลืออีกเท่าไหร่นะ?”
“50ครับ!!”
“คูณสอง ปฏิบัติ!!” เชี่ยแล้วไงง เชี่ยษา มึงแม่ง!
“ไอ้เชี่ย มึงจะไปตอบแบบนั้นทำไมวะ”
“ก็แม่งน่ารำคาญ กูไม่ได้กลัวมัน!!”
พูดจบไอ้ษาก็ลุกนั่งตามที่พี่แม่งบอก ผมเองก็ทนไม่ไหวนะครับ!!
“ขออนุญาติช่วยเพื่อนครับ!!” พูดจบ ผมก็ลุกนั่งเป็นเพื่อนมันครับ จากนั้นเพื่อนๆ ก็เริ่มช่วยกันจนพี่ปีสองก็เข้ามาช่วย เพื่อนๆ ผู้หญิงนี่ร้องไห้กันรงม จะร้องไห้ทำไมครับบ ซึ้งขนาดนั้นเลย? หลังจากนั้นพี่ๆ เค้าก็เข้ามาบูมแล้วร้องเพลงคณะให้กับพวกผม
“น้องๆ ร้องไห้กันทำไมครับบ ฮ่าๆๆ”
พี่แม่งกวนส้นตีน แกล้งพวกกูแล้วถามว่าร้องทำไม แต่ตอนนี้ใบหน้าพี่ๆ ทุกคนมีรอยริ้ม ผมเห็นแล้วก็อดซึ้งไม่ได้ เชี่ยย กูทนมาได้ไงเป็นเดือนน ไม่ใช่อะไรครับ พวกผมต้องทนเชียร์กันมาเป็นเดือนๆ แหกปากร้องเพลง โดนทำโทษ แต่แบบนี้ก็ทำให้พวกผมรักกันเลยนะครับ
“ไงมึง เท่เลยสิ” ไอ้พี่ว๊ากมันเดินเข้ามาหาไอ้ษาครับ
“เออ เท่ป้ะล่ะ พี่แม่ง กูเหนื่อยนะครับ” ไอ้ษาแม่ง มึงพูดกูกับพี่หรอวะ O_o!!
“ให้มันน้อยๆ หน่อย กูรุ่นพี่มึงนะครับ” พูดจบพี่แม่งก็เขกหัวไอ้ษาแล้วเดินไปเลยครับ
“โอ๊ยยย แม่ง เจ็บนะเว้ย!!”
“น้องๆ” ผมยืนหัวเราะอยู่สักพักก็มีพี่จากไหนไม่รู้มาสะกิดหลังผม
“ครับ?” เมื่อผมหันไปเจอพี่คนนั้นก็อยากจะล้มหงายไปเลย เชี่ยแม่ง!! จะหล่อไปไหนวะ ก็ว่ากูหล่อแล้วนะ เชี่ยพี่นี่มา กูดับลงหลุมไปเลย!!
“มึงไม่คิดจะถามหาพี่รหัสเลยหรอครับ? คนอื่นเค้าไปหาพี่กัน มึงต้องไห้พี่มาหาเอง?”
อ้าวเวรรร มึงพี่รหัสกูหรอครับ!! จะบอกไงล่ะทีนี้ กูขี้เกียจครับ เพื่อนในกลุ่มก็ขี้เกียจ เลยไม่ไปหา งี้อ่อ? โอ่ยยย
“แหะๆ..” และสุดท้าย ที่ทำได้คือ ยิ้มแหยๆ ส่งกลับไป -.-
“ช่างแม่ง มึงชื่ออะไร”
“ใบไม้ครับ”
“เออ เอาเบอร์มึงมา เดี๋ยวกูยิงไป มีไรก็โทรมาปรึกษากู มึงเรียนสาขาไร?”
“อ่อ.. เอ่อ.. พี่เอาเบอร์มาดีกว่าครับ เดี๋ยวไว้ผมมีอะไรจะโทรไปถามพี่ ผมเรียนจิตกรรมครับ”
กูไม่ให้หรอก เดี๋ยวแม่งโทรจิกกูเข้ากิจกรรม ไม่ได้ๆ เวลานอนของกู!!
“เอาเบอร์มึงมานั่นแหละ มึงคิดจะชิ่งกิจกรรมใช่มั้ย” พี่แม่งพูดจบก็คว้าโทรศัพท์ในมือผมไปเฉย แม่งง พี่แม่งมีญาณทิพพ์ป้ะวะ!!
“กูสิบสาม กูไปละ ไว้เจอกันคราวหน้า นัดไปไหนไปให้ได้นะมึง”
“อ่า.. ครับ” ทำไมก็ต้องเชื่อฟังมันด้วยวะ!! อยากจะกรี๊ดเป็นภาษามินเนี่ยนน!!
ความคิดเห็น