ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : THREE: ปีศาจ?...
THREE: ปีศาจ?..
วันที่ผมลงโทษไอเด็กจอมยั่วไปแล้ว ด้วยการ...บอกรักซะเลย!!!...ก็ยั่วผมก่อนนี้นาแล้วจะให้ผมทำยังไงล่ะ ทำไมผมจะไม่รู้ว่างใจยั่งกัน ในเมื่อเล่นแต่งตัวแบบนั้นทั้ง3คนเลยนี้มันผิดสังเกตแล้วนะ และไม่ต้องเดาเลยว่าไอเหยินกับไอแด้คงทำไม่ต่างจากผมหึหึ...ทุกคนตอนนี้พวกผมมีเมียแล้วก๊าก!.........
"ยงกุกฮยองเราถ่ายMVแล้วนะครับแต่งตัวเสร็จหรือยังครับ"
"แป็บๆ...ใกล้เสร็จแล้ว...โอเค"
"ฮยองช้า ผมตื่นเต้นจะแย่"
"ไม่ต้องตื่อนเต้นนะครับจุนฮลงของฮยองเก่งที่สุดแล้ว"
"อิอิ ฮยองขอกำลังใจหน่อย"
"หึหึ อ้อนกันจริง เอ้า...จุ๊บ"
"เซลโล่รักฮยองที่สุดเลย"
"ครับๆฮยองก็รักเซลโล่นะ"
"เฮ้ยๆไอ สองคนตรงนั้นน่ะเร็วๆหน่อยเว้ย เขารอกันอยู่"
"มึงนี้ขัดความสุขกูจริงๆไอเหยิน"
"เอาล่ะ พวกคุณตอนนี้เราจะเริ่มถ่ายทำจากฉากบลาๆ................"
1 วันผ่านไป
"เฮ้ย!เหนื่อยจริงๆเลยครับ"
"แดฮยอนฮยอง จงออบง่วงมากๆเลยล่ะ"
"งั้นไปนอนเถอะครับเดี๋ยงฮยองตามเข้าไป"
"อื้อ จุ๊บ รักฮยองนะ"
"ฮิมชานฮยองไปนอนกับยองแจนะ"
"ครับๆ อืมยองแจไปนอนก่อนนะเดี๋ยงฮยองคุยงานแป็บนึง"
"ฮะ"
"เซลโล่!ไปนอนดีๆอย่ามานอนที่พื้นสิ"
"เซลโล่ง่วงมากๆเลย"ไอเด็กนี้!
"พวกมึงรออยู่นี้นะกูพาน้องไปนอนก่อน"
"อืม"
เฮ้ย!ถึงตัวะเล็กก็เถอะนะแต่ไอความสูงที่เกือบเท่าผมเนี่ยมันทำให้อุ้มลำบากนะ...เอาล่ะเสร็จแล้วคราวนนี้ก็....
"อึก...แฮ่กๆ"
"ฮิมชาน...เป็นอะไรมากไหม?"
"ชิบ!...หิวชิบหายว่ะ"
"เอานี้!"
"เฮ้ย!เมื่อไรท่านพ่อจะให้กลับไปซักที่ฟะ...ที่นี้น่าเบื่อ"
"นี้แดฮยอนเจ้าว่า ท่านพ่อจะให้เรากลับเมื่อไรวะ"
"จะรู้ไหมล่ะรองถามพี่ใหญ่ดูสิ"พวกเจ้านี้มัน
"ไม่ต้องถามมากหรอกน่า...ให้กลับเมื่อไรก็กลับ"
"นี้แล้วเด็กพวกนี้ล่ะ...ข้ารู้สึกว่าพวกเขาจะรักเรามากเลยนะ"
"ลบความทรงจะสิ"
"โถ่ ท่านพี่ยงกุกขอรับความทรงจำน่ะลบได้แต่ความรู้สึกน่ะยากนะ"
"หึ ซักพักก็คงลืมเองนั้นแหละ...มนุษย์น่ะลืมง่ายจะตายไป"
"นั้นสินะ...เย็นชาจริงนะท่านพี่ข้าฮิมชานคนนี้ขอคารวะ หึหึ"
"แดฮยอนเอาเลือดมาหน่อยข้าชักหิวแล้วว่ะ...ไอเด็กจุนฮงนั่นน่ากินชะมัด"
"อย่าไปกินเด็กมันเลย สงสาร 555+"
พวกท่านสงสัยใช่ไหมว่าทำไมพวกข้าถึงพูดอย่างนี้ หึหึ ก็พวกข้าเป็นปีศาจน่ะ พอดีว่าโดนท่านพ่อลงโทษนิดหน่อยเพราะอะไรน่ะหรอ ไม่เล่าหรอกมันยาว ท่านเลยให้เรามาใช่ชีวิตอย่างมีคุณค่าเยี่ยงมนุษย์ไง...น่าเบื่อใช่ไหมล่ะแต่ดีหน่อยมีจุนฮงมันทำให้ข้าไม่เบื่อเท่าไร...ข้าชอบเด็กนั้นจริงๆนะแต่ว่าซักวันคงต้องจากกันแล้วล่ะ...แต่ข้าก็รักเจ้านะแม้สุดท้ายจะต้องลบความทรงจำเจ้าก็ตาม
............................................................................................................................
ฮะ!!!3หนุ่มของเราเป็นปีศาจ!อ๊ากกกกกกกกกกกกก//อย่าฆ่าไรท์นะ ก็ไรชอบแนวนี้นี่นา อิอิ อ้อ..จริงสิเรื่องนี้อาจจะไม่มีเอ็นซีนะ ตอนหน้าจะดราม่าแล้วววววววววววววววว เตรียมทิชชู่ซับน้ำตาเลยจร้า
เรารักรีดทุกคนนะเพราะฉะนั้น...เม้นเป็นกำลังใจหน่อยค่ะ
"ยงกุกฮยองเราถ่ายMVแล้วนะครับแต่งตัวเสร็จหรือยังครับ"
"แป็บๆ...ใกล้เสร็จแล้ว...โอเค"
"ฮยองช้า ผมตื่นเต้นจะแย่"
"ไม่ต้องตื่อนเต้นนะครับจุนฮลงของฮยองเก่งที่สุดแล้ว"
"อิอิ ฮยองขอกำลังใจหน่อย"
"หึหึ อ้อนกันจริง เอ้า...จุ๊บ"
"เซลโล่รักฮยองที่สุดเลย"
"ครับๆฮยองก็รักเซลโล่นะ"
"เฮ้ยๆไอ สองคนตรงนั้นน่ะเร็วๆหน่อยเว้ย เขารอกันอยู่"
"มึงนี้ขัดความสุขกูจริงๆไอเหยิน"
"เอาล่ะ พวกคุณตอนนี้เราจะเริ่มถ่ายทำจากฉากบลาๆ................"
1 วันผ่านไป
"เฮ้ย!เหนื่อยจริงๆเลยครับ"
"แดฮยอนฮยอง จงออบง่วงมากๆเลยล่ะ"
"งั้นไปนอนเถอะครับเดี๋ยงฮยองตามเข้าไป"
"อื้อ จุ๊บ รักฮยองนะ"
"ฮิมชานฮยองไปนอนกับยองแจนะ"
"ครับๆ อืมยองแจไปนอนก่อนนะเดี๋ยงฮยองคุยงานแป็บนึง"
"ฮะ"
"เซลโล่!ไปนอนดีๆอย่ามานอนที่พื้นสิ"
"เซลโล่ง่วงมากๆเลย"ไอเด็กนี้!
"พวกมึงรออยู่นี้นะกูพาน้องไปนอนก่อน"
"อืม"
เฮ้ย!ถึงตัวะเล็กก็เถอะนะแต่ไอความสูงที่เกือบเท่าผมเนี่ยมันทำให้อุ้มลำบากนะ...เอาล่ะเสร็จแล้วคราวนนี้ก็....
"อึก...แฮ่กๆ"
"ฮิมชาน...เป็นอะไรมากไหม?"
"ชิบ!...หิวชิบหายว่ะ"
"เอานี้!"
"เฮ้ย!เมื่อไรท่านพ่อจะให้กลับไปซักที่ฟะ...ที่นี้น่าเบื่อ"
"นี้แดฮยอนเจ้าว่า ท่านพ่อจะให้เรากลับเมื่อไรวะ"
"จะรู้ไหมล่ะรองถามพี่ใหญ่ดูสิ"พวกเจ้านี้มัน
"ไม่ต้องถามมากหรอกน่า...ให้กลับเมื่อไรก็กลับ"
"นี้แล้วเด็กพวกนี้ล่ะ...ข้ารู้สึกว่าพวกเขาจะรักเรามากเลยนะ"
"ลบความทรงจะสิ"
"โถ่ ท่านพี่ยงกุกขอรับความทรงจำน่ะลบได้แต่ความรู้สึกน่ะยากนะ"
"หึ ซักพักก็คงลืมเองนั้นแหละ...มนุษย์น่ะลืมง่ายจะตายไป"
"นั้นสินะ...เย็นชาจริงนะท่านพี่ข้าฮิมชานคนนี้ขอคารวะ หึหึ"
"แดฮยอนเอาเลือดมาหน่อยข้าชักหิวแล้วว่ะ...ไอเด็กจุนฮงนั่นน่ากินชะมัด"
"อย่าไปกินเด็กมันเลย สงสาร 555+"
พวกท่านสงสัยใช่ไหมว่าทำไมพวกข้าถึงพูดอย่างนี้ หึหึ ก็พวกข้าเป็นปีศาจน่ะ พอดีว่าโดนท่านพ่อลงโทษนิดหน่อยเพราะอะไรน่ะหรอ ไม่เล่าหรอกมันยาว ท่านเลยให้เรามาใช่ชีวิตอย่างมีคุณค่าเยี่ยงมนุษย์ไง...น่าเบื่อใช่ไหมล่ะแต่ดีหน่อยมีจุนฮงมันทำให้ข้าไม่เบื่อเท่าไร...ข้าชอบเด็กนั้นจริงๆนะแต่ว่าซักวันคงต้องจากกันแล้วล่ะ...แต่ข้าก็รักเจ้านะแม้สุดท้ายจะต้องลบความทรงจำเจ้าก็ตาม
............................................................................................................................
ฮะ!!!3หนุ่มของเราเป็นปีศาจ!อ๊ากกกกกกกกกกกกก//อย่าฆ่าไรท์นะ ก็ไรชอบแนวนี้นี่นา อิอิ อ้อ..จริงสิเรื่องนี้อาจจะไม่มีเอ็นซีนะ ตอนหน้าจะดราม่าแล้วววววววววววววววว เตรียมทิชชู่ซับน้ำตาเลยจร้า
เรารักรีดทุกคนนะเพราะฉะนั้น...เม้นเป็นกำลังใจหน่อยค่ะ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น