Human

ในปี 2026 วันธรรมดาๆของทุกคน

เป็นจุดเปลี่ยนเรื่องราวทั้งหมด

ในที่มนุษย์ไม่ได้ตระหนักเลยว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น

ห้วงจักรวาลนับล้านล้านปีแสง...เราไม่เราไม่สามารถพูดได้

มีคลื่นออร่าสีฟ้าคราม..งดงาม..งามจนหาใดเปรียบ

สั้นไหวอย่างไม่หยุดหย่อน..เหมือนมันจะไม่สมดุล?

'เกร๊ก' รอบๆออร่านั้นเกิดรอยร้าวขึ้น เหมือนกระจกที่ร้าวยาวๆไปเรื่อยๆอย่างไม่สิ้งสุด

'เปรี๊ยะ เปรี๊ยะ!! ฮึ่มม!!!' จากรอยร้ายกลายเป็นหลุมสีดำกระจายทัวร์ออร่านั้น

ออร่าเหมือนหลุดจากห่วงโซ่พันธการบ้างอย่างเริ่มหลุดเข้าไปในรอยแตกนับไม่ท้วน

'โครมม!!'

"W₩wsjok%he wihjo ¥" 

สิ่งมีชีวิตลึกลับร่างกายใหญ่เสียยิ่งกว่าดาวเคราะห์ ลำตัวสีดำเหมือนเหว  ดวงตาเหมือนพระอาทิตย์ ส่วนหัวที่มองเห็นแต่ไม่เห็น..

ร่างนั้นเพียงสะบัดมือ ทุกสิ่งก็กลับสู่ความเงียบ..ร้อยแตกหายไปในพริบตา ออร่าสีฟ้าค่อยๆลอยเข้าไปในปากสิ่งมีชีวิตนั้น

'ปุ๊ก ปุ๊ก' ดวงตานั้นค่อยๆมองไปในทางพหุจักวาลหนึ่ง

หลังจากเพ้งมองชัวร์ครู่จึงชี้ไปทางพหุจักรวาลนั้น

"Sihw€×¥ oo191££"

ออร่าสีดำสนิจสิ่งนี้ออกมาจากสิ่งมีชีวิตนั้น ออร่านี้แตกต่างจากออร่าฟ้าอย่างมาก มันน่าเกรงขาม น่าหวาดหวั่น และ เต็มไปด้วยการทำล้ายล้าง

ออร่านั้นพุงไปยังพหุจักรวาลที่สิ่งมีชีวิตนั้นมอง

...

..

.