ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Chapter 1 : ฉันชื่อฟิน
" นี่ๆ เรย์ๆ นายได้ยินเสียงไรมะ "
" หืม.... ..อืม .. ได้ยิน... "
" มันเป็นเสียงเพลงใช่มะ... . ดังมาจากแถวๆ ถ้ำในป่าหลังโรงเรียนน่ะ "
" อืม.. .. แล้วไง "
" โธ่ นายไม่สงสัยบ้างเหรอว่ามีอะไรอยู่ที่นั่นน่ะห๊า! "
" .... ... ไม่หละ "
บทสนทนาระหว่างมนุษย์หมาป่ากับภูตกา ภายใต้แสงจันทร์ คืนนี้เป็นคืนจันทร์เต็มดวง คนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มวัย16 เส้นผมสีน้ำตาลส้ม ตาสีน้ำตาล รูปร่างสูงใหญ่ ชื่อเก็น อีกหนึ่ง เส้นผมสีดำสนิท ดวงตาสีดำ รูปร่างสูงโปร่ง ชื่อเรย์ และแน่นอนทั้งสองนั้นหล่อบาดใจสาวๆ โดยเฉพาะ เรย์นอกจากหล่อแล้วยังเป็นประทานนักเรียนอีกตั้งหาก
" นี่เรย์จะไม่ไปดูซักหน่อยเหรอ " เก็นถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน พร้อมส่งสายตาออดอ้อนมาให้คนฟังที่นั่งอยู่ข้าง
" เออก็ได้.. . และไม่ต้องมาทำตาแบบนั้นนะ.. . ขนลุกวะ "
" 555+ แล้วนายก็ใจอ่อนทุกที "
........ ..... ไอ้หมาบ้าเอ๊ย!!.... ..... เรย์สบถในใจ แล้วลุกขึ้น ปีกสีดำขนาดใหญ่งอกออกมาจากหลางหลังของเร็น.. . ตอนนี้เขาดูเท่ห์เหลือเกิน! (อยู่ในจินตนาการน่ะ)
" นี่เก็น ตามให้ทันนะ ไปหละ " เรย์เอ่ยก่อนที่จะสยายปีกออกบินไปในนภา ทิ้งไว้เพียงเศษขนนกที่ร่วงหล่นมาจากปีกของเขา ส่วนเก็นก็แปลงร่างเป็นหมาป่าตัวใหญ่สีน้ำตาล วิ่งตามออกไปด้วยพละกำลังมหาศาล
ไกลออกไปในถ้ำ ... ... เด็กสาววัย16ในชุดราตรีสีแดงเก่าๆยาวกรอมเท้า ตัดกับสีผิวที่ขาวนวลอมชมพูดั่งเด็กแรกเกิด นัยตาเทอเป็นสีแดงดั่งทับทิม ตัดกับสีของเส้นผมที่เป็นสีฟ้าอ่อนเงาวับพลิ้วไหวไปกับสายลมที่พัดมาจากทางหน้าถ้ำ นัยตาเทอดูอ่อนโยนกับพิณจีณตัวโปรด... ...
พั่บๆ!!
" ใครน่ะ! " ภาพเงาผู้ชายกางปีกขนาดใหญ่กำลังยืนอยู่หน้าถ้ำทำให้เทอเอ่ยถามออกไปเช่นนั้น
" เทอเป็นคนดีดพิณนั้นเหรอ?.... .... รู้มั้ยเสียงพิณของเทอดังไปทั่วเลยนะ แต่ก็เพราะดีนี่ .. . เลยมาดู "
" นายเป็นใคร!? มาที่นี่ทำไม!? "
" ฉันชื่อเรย์ เสียงเพลงดังขนาดนั้นเลยมาดูให้หหายสงสัยน่ะ "
ฟึ่บ!! ตุบ!! .. ...แฮ่กๆ....
" ช้าจังเก็น " เรย์เอ่ยทักหมาป่าขนาดใหญ่สีน้ำตาลก่อนที่มันจะกลายร่างเป็นคนร่างสูงใหญ่
" นายนั้นแหละ!! ไม่รอเลย! ไอ้กาบะ.. .... .... " ไม่ทันที่เก็นจะด่าจบก็ต้องตลึงหันไปอ้าปากค้างกับต้นเหตุของเสียงเพลงที่ทำให้เขามาถึงที่นี่
"..... .ส... .ส.. ว.. ย.... .. จัง ... .. " เก็นสบถพรืดออกมาเบาๆอย่างไม่รู้ตัวทำให้เรย์ต้องแก้เก้อแทน
" เอ่อ.. นี่เก็นเป็นมนุษย์หมาป่า ส่วนฉันภูตกา....แล้วเทอชื่ออะไร เป็นใคร มาเล่นเพลงที่นี่ทำไม " เรย์ยิงคำถามเป็นชุดหวังกลบเกลื่อนบรรยากาศเก้อๆที่ไอ้หมาบ้าเป็นคนสร้าง
" ... .ชื่อฟิน เป็นนก ที่นี่บ้านชั้น " -- -- จบ.. เทอตอบอย่างสั้นๆกระทัดรัดแต่ มันไม่เคลียร์เอาเสียเลยจิงๆ
___________________________________________________
เอ่อมือใหม่หัดเขียนน่ะค่ะ ยังไงก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ ^_^"
" หืม.... ..อืม .. ได้ยิน... "
" มันเป็นเสียงเพลงใช่มะ... . ดังมาจากแถวๆ ถ้ำในป่าหลังโรงเรียนน่ะ "
" อืม.. .. แล้วไง "
" โธ่ นายไม่สงสัยบ้างเหรอว่ามีอะไรอยู่ที่นั่นน่ะห๊า! "
" .... ... ไม่หละ "
บทสนทนาระหว่างมนุษย์หมาป่ากับภูตกา ภายใต้แสงจันทร์ คืนนี้เป็นคืนจันทร์เต็มดวง คนหนึ่งเป็นเด็กหนุ่มวัย16 เส้นผมสีน้ำตาลส้ม ตาสีน้ำตาล รูปร่างสูงใหญ่ ชื่อเก็น อีกหนึ่ง เส้นผมสีดำสนิท ดวงตาสีดำ รูปร่างสูงโปร่ง ชื่อเรย์ และแน่นอนทั้งสองนั้นหล่อบาดใจสาวๆ โดยเฉพาะ เรย์นอกจากหล่อแล้วยังเป็นประทานนักเรียนอีกตั้งหาก
" นี่เรย์จะไม่ไปดูซักหน่อยเหรอ " เก็นถามด้วยน้ำเสียงออดอ้อน พร้อมส่งสายตาออดอ้อนมาให้คนฟังที่นั่งอยู่ข้าง
" เออก็ได้.. . และไม่ต้องมาทำตาแบบนั้นนะ.. . ขนลุกวะ "
" 555+ แล้วนายก็ใจอ่อนทุกที "
........ ..... ไอ้หมาบ้าเอ๊ย!!.... ..... เรย์สบถในใจ แล้วลุกขึ้น ปีกสีดำขนาดใหญ่งอกออกมาจากหลางหลังของเร็น.. . ตอนนี้เขาดูเท่ห์เหลือเกิน! (อยู่ในจินตนาการน่ะ)
" นี่เก็น ตามให้ทันนะ ไปหละ " เรย์เอ่ยก่อนที่จะสยายปีกออกบินไปในนภา ทิ้งไว้เพียงเศษขนนกที่ร่วงหล่นมาจากปีกของเขา ส่วนเก็นก็แปลงร่างเป็นหมาป่าตัวใหญ่สีน้ำตาล วิ่งตามออกไปด้วยพละกำลังมหาศาล
ไกลออกไปในถ้ำ ... ... เด็กสาววัย16ในชุดราตรีสีแดงเก่าๆยาวกรอมเท้า ตัดกับสีผิวที่ขาวนวลอมชมพูดั่งเด็กแรกเกิด นัยตาเทอเป็นสีแดงดั่งทับทิม ตัดกับสีของเส้นผมที่เป็นสีฟ้าอ่อนเงาวับพลิ้วไหวไปกับสายลมที่พัดมาจากทางหน้าถ้ำ นัยตาเทอดูอ่อนโยนกับพิณจีณตัวโปรด... ...
พั่บๆ!!
" ใครน่ะ! " ภาพเงาผู้ชายกางปีกขนาดใหญ่กำลังยืนอยู่หน้าถ้ำทำให้เทอเอ่ยถามออกไปเช่นนั้น
" เทอเป็นคนดีดพิณนั้นเหรอ?.... .... รู้มั้ยเสียงพิณของเทอดังไปทั่วเลยนะ แต่ก็เพราะดีนี่ .. . เลยมาดู "
" นายเป็นใคร!? มาที่นี่ทำไม!? "
" ฉันชื่อเรย์ เสียงเพลงดังขนาดนั้นเลยมาดูให้หหายสงสัยน่ะ "
ฟึ่บ!! ตุบ!! .. ...แฮ่กๆ....
" ช้าจังเก็น " เรย์เอ่ยทักหมาป่าขนาดใหญ่สีน้ำตาลก่อนที่มันจะกลายร่างเป็นคนร่างสูงใหญ่
" นายนั้นแหละ!! ไม่รอเลย! ไอ้กาบะ.. .... .... " ไม่ทันที่เก็นจะด่าจบก็ต้องตลึงหันไปอ้าปากค้างกับต้นเหตุของเสียงเพลงที่ทำให้เขามาถึงที่นี่
"..... .ส... .ส.. ว.. ย.... .. จัง ... .. " เก็นสบถพรืดออกมาเบาๆอย่างไม่รู้ตัวทำให้เรย์ต้องแก้เก้อแทน
" เอ่อ.. นี่เก็นเป็นมนุษย์หมาป่า ส่วนฉันภูตกา....แล้วเทอชื่ออะไร เป็นใคร มาเล่นเพลงที่นี่ทำไม " เรย์ยิงคำถามเป็นชุดหวังกลบเกลื่อนบรรยากาศเก้อๆที่ไอ้หมาบ้าเป็นคนสร้าง
" ... .ชื่อฟิน เป็นนก ที่นี่บ้านชั้น " -- -- จบ.. เทอตอบอย่างสั้นๆกระทัดรัดแต่ มันไม่เคลียร์เอาเสียเลยจิงๆ
___________________________________________________
เอ่อมือใหม่หัดเขียนน่ะค่ะ ยังไงก็ขอคำแนะนำด้วยนะค่ะ ^_^"
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น