คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : ★BlackMail Top Secret : Hang!!! [K*P] [100%]
BlackMail ★
S PECAIL CHAPTER : Hang !!! [ K*P ]
ผมยกแก้วเหล้าในมือขึ้นจิบก่อนจะหันไปหัวเราะกับพวกเพื่อนๆในกลุ่ม ซึ่งเป็นธรรมดาของวันศุกร์ที่กลุ่มพวกผมจะรวมหัวกันมากินเหล้าทุกอาทิตย์ณ.ร้านใดร้านหนึ่งของถนนซึ่งรวมแหล่งบันเทิงแจ่มๆของเชียงใหม่มากมายที่มีชื่อว่า ถนนนิมมานเหมินทร์ แต่วันนี้เป็นวันที่ผมคิดว่าเหล้าแม่งไม่อร่อยที่สุดเท่าที่เคยกินมา เพราะอะไรหน่ะเหรอครับ?
ก็ไม่รู้ไอ้พวกพี่ปกครองหน้าโหด โฉด เชี๊ย มันไปสืบมาจากไหนว่าวันนี้พวกผมอยู่ร้านนี้ แถมยังเสือกมาขอร่วมวงด้วย(ถึงพวกพี่ๆมันจะบอกว่าวันนี้เลี้ยงก็เถอะ) แต่ผมโคตรไม่สบอารมณ์เลย -_-
แล้วผมอดไม่ได้ที่จะเหล่มองไปยังหัวโต๊ะอีกฝั่งอย่างเป็นห่วง...
ก็จะห่วงอะไรเสียอีกหล่ะครับ ก็ห่วงไอ้อิทเพื่อนสนิทตัวดีของผมหน่ะสิ ไม่รู้มันไปเกรียนอีท่าไหนเข้าถึงโดนพี่ปกครองยกแก๊งกดดันให้พวกผมโทรลากมันออกมาดึกดื่นๆแบบนี้ แถมยังขู่ว่าถ้ามันไม่ออกมาตอนนี้วันจันทร์ได้เจอห้องมืดแน่ >< ผมกับเกรียนกันต์ที่สภาพเมายิ่งกว่าหมาข้างถนนเลยต้องถ่อสังขารออกไปรับมันมาจนได้ =..= เท่าที่ผมดูตอนนี้อิทมันยกแก้วไปไม่ต่ำกว่าห้าแก้วแล้วทั้งๆที่มันมานั่งได้ไม่ถึงสิบนาทีด้วยซ้ำ พี่ๆเค้าคงกะเล่นมันหนักแน่ๆ - -*
.
.
.
.
แต่ผมก็ไม่ค่อยจะเป็นห่วงอิทมันเท่าไหร่หรอกครับ อิทมันคอแข็ง ไอ้เรื่องมันจะเมาอ่ะยากส์ แต่ไอ้ตัวที่น่าห่วงจริงๆก็คือ…
“ ไอ้เหี้ยปริ้นท์ ไหนใครว่ากูเมา! บอกมาดิ๊ กูจะเตะปากแม่ง~ ... ”
เสียงไอ้เกรียนข้างๆผมโวยวายขึ้นก่อนที่มันจะเอาหน้ามาพาดตรงบ่าผม มือมันก็ยื้อแย่งแก้วเหล้ากับไอ้คิวที่มีความพยายามอย่างมากที่จะห้ามไม่ให้ไอ้รุงรังนี่ดื่มต่อ ผมได้ยินเสียงไอ้กันต์จิ๊ปากอย่างไม่พอใจเมื่อไอ้คิวเอาแก้วเหล้ามันไปซ่อน สภาพมันตอนนี้ไม่ต่างจากขี้เมาในการ์ตูนเลยสักนิด จะต่างนิดหน่อยก็ตรงที่…
ไอ้เหี้ยนี่รุงรังมากกว่าขี้เมาในการ์ตูนประมาณสามพันล้านเท่า!! =o=
อ้อ… งงกันมั้ยครับ? ผมคือใคร?? ผมปริ้นท์สุดหล่อเองคร้าบ ^________^ ที่ผมต้องโผล่หัวออกมาเล่าในตอนพิเศษแบบนี้ก็เพราะว่าอิทมันเมาครับ คงจำอะไรไม่ค่อยได้ แต่ผมนี่สติยังอยู่ครบครับไม่ต้องห่วงเรื่องข้อมูลผิดพลาด หึหึ
“ ปริ้นท์ ไอ้แสดคิวเอาแก้วเหล้ากูไปอ่า มึงเผาบ้านแม่งเลยดิ๊… ”
=..= มาอีกแล้วครับ ไอ้รุงรังตัวเดิม… ไอ้เกรียนกันต์มันบ่นง๊องแง๊งไปตามเรื่องของมันอยู่ไม่ขาด มือมันก็กอดรัดเข้าที่คอผมข้างนึง อีกข้างนึงของมันก็คว้าแก้วผมไปยกดื่มหน้าตาเฉย
“ กากหว่ะเชี่ยปริ้นท์ แดกน้ำเปล่าทำคว_ไรวะ เฮ้ย! เอาเหล้ามา กูรินให้มันเอ๊ง… ” - -*
พอมันยกจรดริมฝีปากเสร็จก็เริ่มบ่นต่อทันที ใครว่ากูแดกน้ำเปล่าไอ้เหี้ยกันต์ กูแค่แดกเหล้าความเข้มข้น0.000001 Molar หนึ่งแก้วจิบตลอดทั้งคืนต่างหาก =[]= เกรียนแล้วยังไม่รู้เรื่องอีกมึง!
ผมที่ไม่ค่อยอยากต่อล้อต่อเถียงกับไอ้ตัวที่กอดรัดฟัดผมอยู่นี่เท่าไหร่เลยได้แต่นั่งฟังมันบ่นเงียบๆ ในใจก็อยากให้ไอ้อิทลุกจะแย่อยู่แล้ว จะได้กลับกันสักที และแล้ว…
.
.
.
.
แล้วไอ้อิทมันก็ลุกตามที่ผมหวังจริงๆครับ แต่…
“หยก!!! ”
ไอ้อิทมันลุกขึ้นแล้วตะโกนห่าอะไรมันผมก็ฟังไม่ค่อยจะรู้เรื่อง แต่ว่ามันตะโกนดังมากจนคนทั้งร้านหันมามอง ผมหันขวับตามเสียงของมันทันที แล้วภาพที่เห็นก็ทำเอาผมแทบช็อค…
.
.
.
.
.
ก็จะอะไรเสียอีกหล่ะครับ ก็ไอ้อิทมันกำลังกอดพี่แบงค์ ประธานปอปกไว้แน่นเลยครับ!! O_o~
ผมเห็นทุกคนที่นั่งอยู่ทำหน้าช็อค พอๆกับที่พี่แบงค์แกก็คงช็อคพอกัน เห็นพี่แกนิ่งไปพร้อมทั้งทำหน้าเหวอๆ ยังครับยังไม่พอ ผมคิดว่าไอ้อิทมันคงเมาแล้วแน่ๆ เห็นมันยืนพร่ำเพ้ออะไรของมันไปเรื่อยแต่มือมันก็ยังกอดพี่แบงค์แกไม่ปล่อย ผมเห็นพี่เค้าพยายามที่จะดันมันออกเท่าไหร่ก็ไม่หลุด อารมณ์นี้มันเกาะแน่นยิ่งกว่าตุ๊กแกเสียอีก -0-
.
.
.
.
ผมสิ่งที่ผมกับทุกคนไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นจนได้ เมื่ออยู่ๆไอ้อิทมันก็ปล่อยมือจากตัวพี่แบงค์แล้วคว้ามือพี่แกยกขึ้นมาจูบเอาเสียดื้อๆ
อ๊ากก ก ก ก ก ก !! ทำอะไรของมึ๊งไอ้เชี๊ยอิ๊ท –[]–
ณ.จุดจุดนี้ ผมที่คิดว่าสถานการณ์ไม่ดีแล้วแน่ๆ ก็ได้สะบัดไอ้เกรียนที่กำลังกอดรัดผมอยู่ออก ก่อนจะลุกพรวดตรงเข้าไปหาไอ้อิทที่กำลังทำหวานเยิ้มกับพี่ปอปกนั่นทันที แต่อยากจะบอกว่า…
.
.
.
.
ผมมาสายไปเสียแล้วครับ T_________T
ตอนที่ผมไปถึงตัวไอ้อิทคือตอนที่มันประกบปากกับพี่ปอปกไปเสียแล้ว T^T
“ ไอ้เหี้ยอิท มึงหลอนอะไรวะ!!........ ”
ผมจำได้ว่าตัวเองตะโกนประโยคนั่นขึ้นสุดเสียงก่อนที่จะปาดเข้าไปกระชากที่คอเสื้อเพื่อนสนิทสุดแรง ผมกับอิทที่ดูท่าทางสติมันจะไม่เหลืออยู่แล้วเซลงไปกองกับพื้นด้วยกัน ไอ้ขี้เหล้านั่นพร่ำเพ้อคำว่า ‘ น้องหยก ‘ ซะไม่ขาดปาก ผมใช้มือตบที่หน้ามันเบาๆเพื่อเรียกสติ ไอ้อิทลืมตาขึ้นมามองผมนิดๆ
“ น้องหยก?.... ”
มันพึมพำอีกแค่นั้นก่อนที่จะคร่อก!ไป =[]= ผมหันกลับไปมองพี่แบงค์ที่นั่งเหมือนคนกำลังช็อคอยู่ที่เก้าอี้ไม่ห่างออกไปนัก พี่แกยกเหล้าขึ้นจิบถี่ๆพร้อมกับมือที่เหมือนจะสั่นนิดๆ =[]=!!
“ ขอตัวนะครับพี่… ”
ผมพูดแค่นั้นก่อนจะยกมือไหว้รอบทิศเหมือนนักมวย ผมยกแขนไอ้อิทที่นอนแอ้งแม้งอยู่ที่พื้นนั่นขึ้นพาดบา ก่อนจะพยุงร่างไร้สติของมันเดินออกนอกร้าน ท่ามกลางสายตาหลายคู่ที่มองมาอย่างสนใจใคร่รู้ ผมหันไปมองไอ้กันต์ที่ฟุบกับโต๊ะไปแล้วด้วยความเป็นห่วงไม่แพ้กัน
ทำไมเพื่อนกูต้องมีแต่พวกขี้เมาด้วยวะ =[]=!!
“ คิวกูฝากกันต์แปป เดี๋ยวจะเข้ามารับศพมัน ”
ผมตะโกนบอกไอ้คิวที่กำลังเปลี่ยนไปเป็นคนทำหน้าที่ชงเหล้าให้พี่แทนไอ้อิทอยู่ มันพยักหน้าตอบกลับมานิดๆ
.
.
.
.
.
ผมแบกไอ้อิทที่อยู่ในสภาพวิญญาณน่าจะออกร่างไปแล้วมาที่หน้าร้าน หันลีหันขวางอยู่สักพักแบบไม่รู้ว่าจะทำยังไงต่อไป รู้อย่างเดียวคือต้องพามันออกจากร้านก่อนที่พี่ปอปกแกจะนึกได้ว่าต้องกระทืบมัน =0=
“ อ้าวปริ้นท์! มาร้านนี้เหมือนกันหรอวะ… แล้วนั่นอิทเป็นอะไรวะ ”
แล้วเสียงทุ้มๆที่ผมคุ้นเคยก็ดังขึ้น ผมหันไปมองต้นเสียงที่กำลังเดินเข้ามาหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม มันคือไอ้ปิงครับ เพื่อนสนิทต่างคณะของผมเอง ผมพยักหน้าตอบมันนิดๆ
แต่ก่อนที่ผมกับปิงจะได้พูดอะไรกันนั้น เสียงโวยวายก็ดังออกมาจากในร้านที่ผมพึ่งออกมาเมื่อครู่ เสียงที่ผมสังหรณ์ใจว่าต้องเป็นไอ้กันต์แน่นอน ผมยืนกระวนกระวายอยู่สักพัก ไอ้อิทก็ทิ้งไม่ได้ ไอ้กันต์ก็ต้องเข้าไปเก็บ…
จะมีใครซวยเท่าผมอีกไหมครับเนี่ย? T^T
“ มันเมาๆ ปิงฝากอิทด้วยดิ่ กูเอาไอ้เกรียนกันต์ไปเก็บก่อน แม่งเมาแล้วรุงรัง ”
แล้วผมก็นึกออกว่าควรทำยังไง จำได้ว่าตัวเองพูดประโยคที่เหมือนการฆ่าตัวตายนั่นกับไอ้เพื่อนสนิทต่างคณะของตัวเอง ปิงพยักหน้าหงึกๆแบบงงๆก่อนจะหิ้วปีกไอ้อิทที่โดนพี่ปอปกมอมเหล้าไปนั่งแถวลานจอดรถข้างร้าน
.
.
.
.
ผมรีบวิ่งกลับเข้าไปที่โต๊ะให้เร็วที่สุดเท่าที่ขาผมจะทำได้ ภาพที่ผมเห็นตอนนี้ก็คือไอ้กันต์ที่กำลังกระชากคอเสื้อใครก็ไม่รู้ =[]=!! ผมเห็นเพื่อนๆกับรุ่นพี่กำลังพยายามยื้อยุดฉุดกระชากมันอยู่เป็นการใหญ่ แต่ดูแล้วคงไม่ได้ผล เพราะผมยังเห็นไอ้ควายไบสันนั่นยังยืนกระชากคอเสื้อชาวบ้านเค้าเฉยอยู่เลย
“ กันต์ๆ ปะๆ กูพากลับไปนอน ”
ผมวิ่งเข้าไปกระชากมือมันออกจากคอเสื้อพี่คนนั้นก่อนจะกล่าวขอโทษเค้าไปยกใหญ่ กันต์มันมองผมนิ่งๆก่อนจะยอมปล่อยมือแต่โดยดี ผมคว้าหมับเข้าที่แขนของไอ้เกรียนตรงหน้าก่อนจะออกแรงลากมันออกมานอกร้าน ผมยืนรอไอ้กันต์ที่ทำท่าจะอ้วกอยู่ตรงพุ่มไม้ข้างร้านสักครู่หนึ่ง ก่อนที่มันจะสะบัดหน้ามึนๆแล้วยื่นกุญแจรถมาให้ผม
“ ขับให้หน่อย… ”
มันพูดแค่นั้นก่อนจะพาดแขนลงที่บ่าผมแล้วลากผมไปที่รถของมันทันที มึงจำรถได้ด้วยหรอวะ? +_+ แล้วผมก็ลากไอ้กันต์ไปที่รถของมัน ความรู้สึกของผมตอนนี้ไม่ต่างอะไรกับการแบกควายอยู่ทั้งตัว =[]=
.
.
.
.
ผมเลี้ยวรถเข้ามาที่ถนนหลังมอ. ซึ่งก็ไม่ได้ไกลจากร้านที่ไปดื่มมากนัก ยาริสสีดำของไอ้กันต์วิ่งฉิวไม่มีปัญหาอะไร ผมขับพาไอ้คนที่ดูเหมือนจะวิญญาณออกจากร่างไปแล้วนั่นเลี้ยวเข้าซอยตรงร้านอ้อยนมสด ก่อนที่จะจอดที่หอของไอ้กันต์ที่ไม่ไกลออกไปสักเท่าไรนัก…
ผมจอดรถตรงที่ประจำของมันก่อนที่จะเดินไปเปิดประตูอีกฝากแล้วเขย่าปลุกมันเบาๆ มันลืมตาขึ้นก่อนจะคว้าหมับเข้าที่ต้นคอของผม ผมแอบใจหายเล็กๆก่อนที่จะพยุงมันลุกขึ้นจากเบาะข้างคนขับ…
.
.
.
.
ดีนิดนึงครับที่หอมันมีลิฟท์ ไม่งั้นผมก็ไม่มีรู้จะเอาปัญญาที่ไหนมาพาร่างใหญ่ๆขนาดน้องๆควายไบสันของมันขึ้นชั้นสี่ =..= ผมล้วงกุญแจห้องที่แขวนพ่วงอยู่กับกุญแจรถของมัน ไขห้องหมายเลข 3405อันเป็นห้องของกันต์ ผมกวาดสายตามองสภาพห้องก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ กางเกงยีนส์ถูกพาดไว้บนโทรทัศน์ รองเท้าที่วางอยู่บนโต๊ะหนังสือกับกางเกงในที่แขวนไว้เหมือนเอาตากพัดลม บอกได้คำเดียวว่า ‘ ซกมกสัดๆ ‘ -0-
ผมก้าวเข้าไปในห้องก่อนจะพาร่างใหญ่ๆนั่นเตรียมเหวี่ยงลงบนที่นอน …
.
.
.
แต่แทนที่จะเป็นร่างของไอ้กันต์ที่ถูกเหวี่ยงลงไปนอนแผ่อยู่บนที่นอน กลับเป็นร่างของผมแทนที่ถูกเหวี่ยงลงไปนอนอยู่บนนั้น ><*
“ เฮ้ยๆ!! ”
ผมร้องเสียงหลงอย่างตกใจก่อนทำท่าจะลุกขึ้น แต่ยังไม่ทันที่ผมจะได้ลุกขึ้นแต่อย่างใด ไฟที่ผมพี่งเปิดเมื่อกี๊ก็ปิดลงมาพร้อมๆกับแรงกดที่ทับที่ร่างกายของผม…
.
.
.
รู้สึกตัวอีกที ข้อมือของผมก็ถูกมือใหญ่ๆนั่นกดอยู่เสียแล้ว
กันต์ที่คร่อมอยู่บนร่างของผมนิ่งไปสักพัก พอๆกับผมที่พูดไม่ออก มันกดหน้าผากลงที่หน้าอกข้างซ้ายของผมที่ตอนนี้คงจะเต้นตุบๆไม่เป็นจังหวะ ผมที่ทำได้แต่มองมันนิ่งๆผ่านความมืดแบบไม่มีปากมีเสียงใดๆ
“ มึงอ่ะปริ้นท์ อะไรก็อิท อะไรก็อิท ไม่เคยสนใจกูเลย น้อยใจหว่ะ ”
น้ำเสียงที่ฟังดูแล้วเหมือนคนไม่เมาสักเท่าไหร่ของมันพูดขึ้นทำลายความเงียบ ผมนิ่งคิดไปนิดนึงก่อนจะตอบกลับไป
“ กูสนใจหมดแหละ ก็เพื่อนกันหมดนี่หว่า… ”
“ มึงถามกูรึยัง ว่ากูอยากเป็นเพื่อนกับมึงรึเปล่า? ”
มันพูดสวนผมขึ้นมาทันควันก่อนจะเงยหน้าขึ้นมาจ้องผมเขม็ง อ้าว…ไอ้เวนนี่ มึงไม่อยากเป็นเพื่อนกับกูหรอT^T
“ งั้นมึงจะเอายังไงวะ? ”
.
.
.
.
.
สิ้นคำถามผมแค่นั้นแหละครับ ผมรู้สึกถึงริมฝีปากอุ่นๆที่ประกบลงมาที่ปากของตัวเอง ก่อนที่จะรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่เปียกๆร้อนๆสอดเข้ามาในปาก รสเหล้าเข้มๆติดปลายลิ้นของอีกฝ่ายทำให้สติผมกระเจิดกระเจิง ผมที่ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าตัวเองทำไมไม่ขัดขืน ไม่มีแม้แต่คิดจะดิ้นสักแอะ T..T
.
.
.
อีกฝ่ายถอนริมฝีปากออกไป ก่อนที่ผมจะรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆที่ต้นคอตามมาแทบจะทันที รู้สึกถึงริมฝีปากกับจมูกโด่งๆของอีกฝ่ายที่จูบไล้ที่ต้นคอ สัมผัสกดทับที่ข้อมือสองข้างของผมหายไป แต่กลับต้องมารับรู้ในเวลาถัดมาว่ามันถูกใช้ล้วงเข้าไปในเสื้อของผมแทน แม่งเอ้ย… ><*
.
.
.
.
ริมฝีปากนุ่มๆของไอ้กันต์เลื่อนมาประกบที่ริมฝีปากของผมอีกครั้ง ผมจำได้ว่าตัวเองจูบตอบมันไปแบบมึนๆ เสื้อของผมถูกมือของไอ้บ้านั่นเลิกขึ้นช้าๆก่อนที่จะถูกกระชากออกผ่านทางศีรษะในที่สุด กันต์เว้นจังหวะจูบไปครู่หนึ่งทำให้ผมต้องปรือตาขึ้นมองอย่างสงสัย
.
.
.
.
มันกำลังเลิกเสื้อตัวเองถอดออกช้าๆ ซึ่งนั่นทำให้ผมเริ่มได้สติ O________o~
ผมใช้แขนสองข้างยันตัวเองที่อยู่ในสภาพเปลือยท่อนบนขึ้น นัยน์ตาผมเบิกโพลงจับจ้องไปที่ไอ้บ้านั่นที่ถอดเสื้อเสร็จแล้ว ไอ้กันต์เอียงคอมองดูผมนิดๆอย่างสงสัย
“ เฮ้ยๆ มึงเอาจริงหรอวะ… ”
“ เออ… ”
=[]= !!!
มันพูดก่อนจะผลักอกผมเบาๆให้นอนลงที่เดิม มันกดจูบลงมาที่ริมฝีปากของผมอีกครั้งพร้อมกับมือใหญ่ๆของมันที่ลูบสะเปะสะปะไปทั่ว…
.
.
.
.
.
.
“ เฮ้ยๆ แล้วมึง… มึง… มึงทำเป็นหรอวะ? >///<* ”
โคตรกระดากปากตัวเองเลยครับ T^T แต่ผมเห็นมันชะงักไปนิดหนึ่งก่อนจะก้มมาหัวเราะเบาๆข้างหูผม ลมหายใจร้อนๆที่มีกลิ่นแอลกอฮอล์เจือปนกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูว่า…
.
.
.
.
.
.
“ มึงลองเองดิ่… แล้วจะรู้ ว่าเป็นไม่เป็น ”
=[]=!!! บอกได้คำเดียวครับว่า เชี่ย!!…
.
.
.
.
.
.
ฉิบหายแล้วหล่ะครับ T________T ผมแม่งกำลังจะนอนกับเพื่อนสนิทของตัวเอง !!
.
.
.
.
.
.
สุดท้ายและท้ายสุด ผมลืมไปแล้วว่าผม ฝากอิทไว้กับปิง =[]=!!
Talk Talk Talk : กร๊ากกกกกกกก!! พี่ปริ้นท์สมยอมซะงั้น แต่งไปก็ฮาพี่ปริ้นท์ไป ยอมง่ายดีแท้ ฮ่าๆ ๆ ๆ เฉลยหมดแล้วนะคะว่าเฮียอิทจูบใครไป แล้วก็ใครหิ้วเฮียอิทกลับไปจูบเล่น(?) ฮ่าๆ ๆ แต่เฮียอิทนี่ร้ายใช่ย่อยนะคะ จูบกับอีกคนแต่ไปนอน(?)กับอีกคน ฮ่าๆ ๆ (หล่อนแต่งเองนะ บ่นอะไรมิทราบ - -*)
PS. หวังว่าจะสนุกกันกับตอนพิเศษนะคะ >____________________<
beyo ng
ความคิดเห็น