คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : ★BlackMail ฉบับที่ 10 : Plan Step Ten -_+ [100%] + Mr.It Image
BlackMail ★
Chapter X : Plan Step Ten -_+
ผมก้าวขาลงจากรถก่อนจะถอนหายใจอย่างเชื่องช้า รู้สึกได้เลยว่าตอนนี้ตัวเองคงทำหน้าซังกะตายเหมือนคนโดนธนาคารสั่งยึดทรัพย์อยู่แน่ๆ-_- ยิ่งได้ยืนเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่ของตัวเองยิ่งทำให้ผมอยากจะหมุนตัวกลับขึ้นรถแล้วซิ่งออกไปนอกโลกให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย=_= แม่ง! ใครมันเป็นคนพูดว่ามีพี่รหัสแล้วดีวะ?
กูขอยืนยันด้วยเกียรติของผู้ชายหน้าตาดี(มาก)คนนึงเลยว่า แม่งมีพี่รหัสแล้วรุงรังกว่ามีเมียสามคนอีก!! =_=
“ อิท มึงอยากเข้าไปรึเปล่าวะ? ให้กูคุยกับพี่มิวให้มั้ยอ่ะ? ”
ผมได้ยินเสียงไอ้ปริ้นท์ที่พึ่งเปิดประตูลงจากรถของผมถามมาแบบเป็นห่วง ผมรีบสะบัดหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อของไอ้เพื่อนสนิทนิดหนึ่งอย่างมีความหวัง นี่ผมลืมไปได้ยังไงว่าไอ้คนตรงหน้ามันเป็นน้องสุดเลิฟของพี่รหัสตัวเอง เลิฟขนาดน้องรหัสอย่างผมมีสภาพยิ่งกว่าลูกเมียน้อย -_- งั้นดีหล่ะ ไอ้ปริ้นท์มึงรีบไปเคลียร์ให้กูเลย กูจะได้กลับไปคลิปงานFHM outdoor party ที่กูโหลดทิ้งไว้ -_-
“ ไม่ต้องเลยมึง!! อยากคุยกับไอ้พี่มิวนั่นมากอ่าดิ่… ”
แต่ขณะที่ผมจะอ้าปากขอให้ปริ้นท์ช่วยอยู่แล้วนั้น เสียงของไอ้มารบางตัวกลับดังแทรกขึ้นมาตามมาด้วยเสียงประตูรถที่กระแทกปิดดังปังจนใจผมแทบสลาย ไอ้เหี้ยกันต์!! แม่งรถกู!! ไอ้กันต์ที่ท่าทางอารมณ์เสียมากเดินกดอกมายืนข้างๆโดยไม่มีท่าทีสำนึกผิดเรื่องประตูรถของผมเลย ไอ้ปลวกเอ้ยเดี๋ยวกูเอาDDTฉีดแม่ง!! -_-
“ ได้เบอร์น้องรหัสไอ้ปิงแล้วก็เอาไปโทรดิ่ เสล่อตามพวกกูมาทำไมวะ? ”
ไอ้ปริ้นท์กระแทกเสียงตอบกลับไปอย่างทันควัน มันดูอารมณ์เสียผิดไปจากทุกทีจนผมอดที่จะตกใจไม่ได้ ปรกติคนเรื่อยๆมึนๆแบบมันเคยโกรธใครที่ไหน แต่นี่ แบบไอ้นี่ดูโกรธมาก โกรธเหมือน….
แม่งโกรธเหมือนคนจับได้ว่าผัวไปมีเมียน้อยเลยหว่ะ =_=
“ เฮ้ยไม่ใช่แบบนั้นนะ คือแบบ น้องเค้า…T_T ”
ผมหันไปมองหน้าไอ้กันต์ที่เหวอไปนิดนึงก่อนที่ริมฝีปากของไอ้เกรียนนั่นจะรีบละล่ำละลักปฏิเสธเหมือนสามีพึ่งแต่งงานใหม่แอบไปม่อหญิงแล้วเมียจับได้ -_- ไอ้กันต์ที่ดูไปไม่ถูก ยิ่งทำให้ผมอดที่จะสนใจการโต้เถียงของไอ้สองคนนี้ไม่ได้ ยิ่งดูมันสองตัว ยิ่งเหมือนกำลังอยู่ในเหตุการณ์สามีภรรยากำลังตีกันแล้วจะฟ้องหย่าโดยมีกูเป็นคนข้างบ้านที่เข้ามาสังเกตการณ์ กูว่ามึงสองคนชักจะแปลกๆละเพื่อน มึงดูจะง๊องแง๊งกันเป็นพิเศษนะวันนี้ -_-
ไอ้กันต์ที่ดูไปไม่ถูก ผิดกับทุกทีที่มันมักจะมั่นใจในตัวเองและเถียงในทุกเรื่อง มันหันมามองผมอย่างขอความช่วยเหลือพร้อมกับศอกที่กระทุ้งสะกิดเบาๆที่สีข้างของผมราวกับส่งสัญญาณ SOSขอตัวช่วย ผมหันไปมองหน้าซีดๆของมันก่อนจะส่ายหน้าแล้วเดินไปยืนห่างๆเหมือนคนไม่รู้จักกัน อย่าหวังว่ากูจะช่วยนะไอ้สัด!! โทษฐานมึงปิดประตูรถกูแรงมาก!! -_-
.
.
.
.
.
“ น้องปริ้นท์!! ^^ ”
แล้วน้ำเสียงเริงร่าเรียกชื่อไอ้เพื่อนสนิทผมดังลั่นมาแต่ไกลทำเอาสามคนหันไปมองพร้อมกัน ทันทีที่หันไปก็พบกับร่างสูงโปร่งกับใบหน้าหล่อๆของพี่รหัสประธานเชียร์ของผมที่กำลังยิ้มแป้นเดินตรงดิ่งเข้ามาหาเรา แต่ความจริงผมคิดว่า เฮียมิวแกคงจะเดินเข้ามาหาปริ้นท์มันคนเดียวเสียมากกว่า -_- ก็มีอย่างที่ไหน อยู่กันตั้งสามคนแต่เรียกชื่อคนเดียว น้องรหัสอย่างผมโคตรซึ้งเลยเฮีย TT
“ อ้าวไอ้อิท… ”
หลังจากผมคิดว่าเฮียแกคงมองหน้าไอ้ปริ้นท์มันซะอิ่มอกอิ่มใจแล้ว เสียงทุ้มๆเหมือนพึ่งมองเห็นหัวผมก็ทักขึ้นด้วยท่าทางประหลาดใจ รู้สึกเป็นเกียรติมากที่ประธานปอเชียร์พึ่งเห็นหัวน้องรหัสตัวเองหลังจากทำตัวเหมือนชู้รักที่เข้ามาแทรกระหว่างการทะเลาะกันของผัวเมีย โดยที่ผมยังเป็นคนข้างบ้านเหมือนเดิม -_-
“ สวัสดีครับเฮียมิว… ”
“ ไอ้อิท มึงไม่ต้องพูด มึงพาน้องปริ้นท์มาสาย รีบไสหัวเข้าไปข้างในเลยไป ”
และเป็นครั้งที่สองของวันที่การอ้าปากพูดของผมโดนตัดบทเอาเสียดื้อๆ TT ผมพยักหน้ารับคำสั่งของพี่รหัสหล่อโหดของตัวเองก่อนที่จะรู้สึกได้ว่าสังคมนี้มันช่างสองมาตรฐานเหลือเกิน ผมซึ้งใจมากที่พี่รหัสของตัวเองเรียกเพื่อนน้องรหัสว่า ’น้องปริ้นท์ ’และขอแสดงความซาบซึ้งใจสัดๆที่เฮียแกเรียกน้องรหัสตัวเองว่า ‘ ไอ้อิท ’ TT โคตรลูกเมียน้อยเลยกู แม่งเป็นลูกเมียน้อยไม่พอดันเป็นคนข้างบ้านอีก สถานะจะน่าสมเพชไปไหนวะ? TT
“ ส่วนมึง ไอ้เด็กปลวก ใครเชิญมึงมาวะ? ”
แล้วคนสุดท้ายที่โดนมองข้ามหัวที่สุดอย่างไอ้กันต์ก็โดนทักขึ้นมาจนได้ แต่ถ้ามองในมุมมองเกรียนๆของผมตอนนี้ ผมเห็นแค่ชู้รักของคุณภรรยาที่ตรงเข้าหาเรื่องคุณสามีตัวจริงทันทีที่โผล่หัวมา ไอ้คุณสามีทำหน้าไม่พอใจนิดๆก่อนจะแกล้งยิ้มกวนประสาทกลับไปให้คุณชู้ที่กอดอกมองมันตั้งแต่หัวจรดเท้าด้วยท่าทางหาเรื่องสุดๆ
“ ความจริงผมก็ไม่อยากมาหรอกครับพี่ อิทมันขอร้องให้มา เลยไม่อยากขัดคำขอเพื่อน ”
=[]=!!!
ทันทีที่ไอ้กันต์พูดจบ เฮียมิวแกก็สะบัดหน้ามามองผมดังชิ้ง!! อะฮั้ง(?)มากอ่ะไอ้เชี่ยกันต์ กูไปชวนมึงมาตอนหนายยยยยย?? โยนความผิดให้กูซะงั้นTT ผมรีบหันไปส่ายหน้าปฏิเสธข้อกล่าวหาทันทีก่อนที่พี่ปอเชียร์รูปหล่อนั่นจะถีบผมสักโครม ไม่ก็เหวี่ยงหมัดใส่หน้าผมสักป๊าบเพราะดันไปทำอะไรขัดใจเฮียแกเข้า T^T เห็นบ่นๆว่าไม่ชอบหน้าไอ้กันต์ แต่ผมก็ไม่คิดว่าพี่แกจะไม่ชอบมันได้ขนาดนี้ =[]=!!
ฮือ… ผัวเมียและชู้ตีกัน ทำไมคนข้างบ้านอย่างกูต้องโดนลากเข้ามาเกี่ยวด้วยวะเนี่ย!!
ขณะที่ริมฝีปากบางของเฮียมิวที่ดูท่าจะไม่พอใจกับการที่เห็นไอ้กันต์ที่นี่กำลังจะเปิดฉากต่อล้อต่อเถียงกับไอ้เพื่อนสนิทอีกคนของผม หากแต่เสียงระฆังหมดยกจากริงโทนเพลงหยุดของไอโฟนก็แหกปากดังขึ้นขัดจังหวะซะก่อน ใบหน้าหล่อนั่นงอเง้าก่อนจะคว้ามือถือมารับอย่างอารมณ์เสีย
“ ครับ มันมาแล้วครับพี่บาส ครับๆ จะเข้าไปกันเดี๋ยวนี้แหละครับพี่… ”
เท่าที่ฟังก็พอจับใจความได้ว่าพี่รหัสปีสี่ของผมโทรออกมาตามแล้ว ได้ยินพี่รหัสปีสามรูปหล่อของผมพูดอีกสองสามประโยคก่อนที่จะกดวางสายไป ใบหน้าหล่อบูดบึ้งนั่นหันมาพยักหน้าให้สัญญาณกับพวกผมนิดหนึ่งก่อนจะตวัดหางตาไปมองไอ้กันต์อย่างหาเรื่องที่อยู่ๆแม่งก็เดินไปโอบบ่าไอ้ปริ้นท์ซะงั้น แล้วขาเรียวนั่นก็กระทืบเท้าเดินนำเข้าร้านไป…
จากที่คนข้างบ้านอย่างผมได้ทำการสังเกตการณ์ แม่งยกนี้ คุณชู้แพ้ยับเยินเลยหว่ะ -0-
.
Now Loading………50%
แล้วผมก็ไม่อาจจำได้ว่าตนเองถอนหายใจเป็นครั้งที่เท่าไรของวัน อย่างเดียวที่ผมรู้คือแก้วแอลกอฮอล์สีเหลืองอำพันที่ถูกยื่นมาจ่อหน้าโดยมือของพี่รหัสปีสี่ของตัวเอง กลิ่นเหล้าที่คละคลุ้งออกมาจากตัวประธานฝ่ายปอปกปีสี่ของคณะทำให้ผมต้องถอนหายใจด้วยความเซ็ง =[]= ก็งานเลี้ยงสายรหัสมันพึ่งเริ่มอย่างเป็นทางการเมื่อสิบนาทีก่อน แต่จะบอกว่าตอนนี้พี่รหัสปีสี่ของผมเมาซะแล้ว =_= ให้มันได้อย่างนี้สิวะพี่กู!!
“ ยกดิ่วะอิท ยกๆ เฮ้ย!! กูบอกให้ยกไงวะ!! ”
=[]=!!!
เสียงเมาแอ๋ฟังไม่ได้ศัพท์นั่นว่าเสียงดังก่อนที่มือข้างที่ถือแก้วจะยกแก้วตัวเองชนเข้ากับแก้วของผมจนเหล้าในนั้นหกกระจายเต็มโต๊ะ T[]T น้องแสงโสมลูกพ่อ หกซะงั้นลูก T_T ผมแทบจะอ้าปากค้างมองตามเหล้าของตัวเองที่ลงไปนอนแอ้งแม้งอยู่บนโต๊ะ ถึงวันนี้ไม่อยากกิน แต่โบราณเค้าว่าไว้ว่า พี่รหัสตายไม่เสียดายเท่าเหล้าหก!! -_-
ผมยกแก้วเหล้าขึ้นซดฮวบไปหมดแก้วอย่างเสียมิได้เพราะนั่นมันเป็นคำสั่งประกาศิตของพี่ปีแก่ ผมวางแก้วเปล่าลงตรงหน้าพร้อมกับเสียงโวยวายพอใจของเฮียบาสพี่รหัสผม ทั้งร้านดูเอะอะมากกว่าทุกทีเพราะงานเลี้ยงที่ใหญ่ราวกับงานเลี้ยงเมเจอร์ -_- ไอ้เราก็นึกว่าจะเลี้ยงแต่สายผมสายเดียว ที่ไหนได้ นัดเลี้ยงรวมกันซะหลายรหัสซะงั้น
ผมกวาดตามองไปทั่วงานเรื่อยเปื่อยจนไปสะดุดเข้ากับหัวโต๊ะอีกด้านที่ไม่ห่างออกไปนัก ที่นั่งสามที่นั่งใกล้ๆกันดูบรรยากาศไม่เป็นใจชอบกล แม่งยังกะฝนจะตก หรือไม่ก็แม่งยังกะซุสกับโพไซดอนกำลังแย่งกันแทงบอล(?) -_- ผมนั่งจ้องไอ้ปริ้นท์ที่นั่งคั่นระหว่างเฮียมิวกับไอ้กันต์ซึ่งนั่งกอดอกทำหน้าบูดด้วยกันทั้งคู่แล้วอยากจะขำออกมาดังๆ
แม่ง ชู้กับสามีตามกฎหมายยังต่อยแย่งมึงกันไม่เสร็จอีกหรอวะปริ้นท์?? =_=
ผมนั่งกลั้นหัวเราะสะใจจนตัวโยนซึ่งมันเป็นเวลาพอดีที่ไอ้ปริ้นท์มันหันมาทำหน้าขอตัวช่วย ผมยักไหล่ไม่รู้ไม่ชี้ให้มันก่อนจะขมุบขมิบปากเป็นคำว่าสมน้ำหน้าใส่มันเต็มที่ ปริ้นท์ทำหน้าจะร้องไห้ก่อนจะยกนิ้วกลางส่งมาให้ผมเป็นการตอบแทน แหมเพื่อนกูฮอต อยากจะเปิดเพลงวอนเดอร์เกิร์ลให้แม่งเต้นจริงๆ
แอม โซ โซ โซ ฮอต ฮอต >///<
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แต่ก็เหมือนพระเจ้าลงโทษที่ผมดันไปหัวเราะสมน้ำหน้าไอ้ปริ้นท์มัน เมื่อเสียงพี่รหัสปีสี่ของผมโวยวายดังขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้มันดังมาก ดังจนแทบจะเรียกทุกคนให้หันไปมอง แล้วผมก็แทบจะยกขวดเหล้าในมือฟาดหัวตัวเองตาย เมื่อภาพที่ผมหันไปเห็นคือภาพร่างสูงโปร่งกับใบหน้าหล่อโหดของคนที่ผมพึ่งไปกินข้าวมาด้วยกันเมื่อตอนกลางวัน T^T
“ เหี้ย…. ”
ผมพึมพำเบาๆก่อนจะค่อยๆเลื้อยตัวลงจากเก้าอี้ที่ตัวเองนั่งอยู่ ใบหน้าหล่อของพี่ปอปกปีสามลอยเด่นมาแต่ไกลในขณะที่ขายาวนั่นก้าวตรงเข้ามาหาเฮียบาสพี่รหัสปีสี่ของผม ตาคมนั่นเหล่มองมาที่ผมแวบหนึ่งก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากมาให้เชิงข่มขู่ T^T แม่ง ถ้าจะยิ้มอย่างนั้น วิ่งเอาขวดมาฟาดหัวกูเลยเหอะ!! ฮือ…..
“ เฮ้ยแบงค์ ไหนตอนแรกมึงบอกพี่ว่ามึงจะไม่มาไงวะ ไปไงมาไงมึงถึงมางานกู ”
พี่รหัสผมเอ่ยเสียงดังทักคนมาใหม่ก่อนจะสั่งให้เพื่อนพี่แกหาเก้าอี้มาให้พี่แบงค์นั่ง เจ้าของใบหน้าหล่อนั่นยิ้มขอบคุณก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ไม่ห่างจากผมมากนัก ตาคมคู่นั้นเหลือบมองมาที่ผมเป็นครั้งที่สองจนต้องเสียวสันหลังวาบ แม่ง กูลืมไปได้ยังไงวะว่าเฮียบาสกับพี่แบงค์เค้าเป็นประธานปกครองเหมือนกัน งานนี้เจอพี่แกด้วยเลยแทบจะไม่ใช่เรื่องแปลกเลย แต่ยังไงก็ช่าง แม่งจะตามจองล้างจองผลาญกูมากไปไหม?? T^T
“ ประธานปกครองของชั้นปีที่สี่อุตสาห์โทรชวนผมด้วยตัวเอง ผมจะไม่มาได้ยังไงหล่ะครับ ”
เสียงทุ้มนั่นเอ่ยนิ่งๆพร้อมกับรอยยิ้มนอบน้อมที่ส่งมาให้พี่รหัสปีสี่ของผม ผมเห็นเฮียบาสแกตัวเราะเสียงดังอย่างพอใจกับคำตอบฉลาดๆของคนตรงหน้า หากแต่เหตุการณ์ทุกอย่างที่ดูจะไปได้อย่างราบรื่นดี ถ้าหากไม่มี…
“ พี่บาส!! งั้นมิวกลับละนะ!! ”
เสียงกระทืบเท้าไม่พอใจเดินเข้ามาพร้อมกับเสียงทุ้มที่เอ่ยประชดดังขึ้นจากด้านหลังจนผมต้องหันไปมอง ภาพที่เห็นคือใบหน้าหล่อของพี่มิวที่บึ้งสนิทยิ่งกว่าตอนนั่งอยู่กับไอ้ปริ้นท์เมื่อกี๊ คิ้วเรียวที่ขมวดมุ่นมาพร้อมกับดวงตากลมๆที่ขวางสนิทอย่างไร้คนที่จะเข้าหน้าติด ใบหน้าของพี่รหัสปีสามของผมตอนนี้มันบ่งบอกความไม่พอใจเสียยิ่งกว่าคำพูดที่กล่าวออกมาเสียอีก
“ จะรีบไปไหนวะมิว นั่งก่อนดิ่ ”
“ ไม่!! ถ้างานไหนมีไอ้เหี้ยนี่ งานนั้นต้องไม่มีผม!! ”
เสียงทุ้มเอาแต่ใจนั่นกระแทกคำตอบส่งมาอีกครั้งแถมยังยกมือขึ้นชี้หน้าพี่แบงค์อย่างระบุตัวเด่นชัดอีก พี่รหัสปอปกปีสี่ของผมยกมือขึ้นกุมขมับก่อนที่จะลุกขึ้นไปโอบบ่าคนจะกลับนั่นอย่างเอาอกเอาใจ
“ เอาน่าๆ ใจเย็นๆนะมึง ถือว่ากูขอร้อง นั่งกินกันไปขำๆ นะๆ ”
เฮียมิวมิวประเหลาะเสียงนุ่มก่อนจะค่อยๆตะล่อมพาพี่รหัสปีสามของผมที่ทำท่าว่าจะโวยวายอย่างเดียวนั่งลงจนได้ ผมมองตามเหตุการณ์ตรงหน้าแบบมึนๆก่อนจะได้รับสัญญาจากสายตาของเฮียบาสที่ส่งมาให้เชิงเป็นประโยคสุดโหดว่า…
‘ อิท!! จัดการมอมมัน อย่าให้มันบังอาจเดินออกไปจากงานกูได้!! ’
=[]=!!!
ทันทีที่ได้รับสัญญาณ ผมก็รีบกุลีกุจอชงเหล้าเข้มสัสๆส่งไปให้พี่มิวในทันที แม่ง ความจริงก็ไม่อยากทำหรอกนะพี่ ถึงพี่จะเคยทำให้ผมเป็นลูกเมียน้อยและยังให้ผมเป็นคนข้างบ้านตอนที่พี่แย่งไอ้ปริ้นท์กัน แต่ที่ผมทำเนี่ยเพราะต้องกลั้นใจทำตามคำสั่งของพี่ปีสูงนะพี่มิว ไม่ได้มีเจตนาหรือความแค้นส่วนตัวเลย(หรอ??) >_<
“ เอาๆ มิว แบงค์ ไหนพวกมึงชนกันให้กูสบายใจหน่อยซิ ”
แล้วจอมวางแผนแกล้งคนตัวพ่ออย่างเฮียบาสก็จัดแจงไซโคให้คนที่นั่งหน้าบูดกับคนที่นั่งทำหน้านิ่งเป็นปรกติได้มีปฎิสัมพันธ์กันบ้างเล็กน้อย จากตอนแรกที่เฮียมิวสะบัดหน้าหนีอย่างไม่พอใจแต่แล้วพี่รหัสปีสามของผมก็ต้องรีบหันมาคว้าแก้วเหล้าขึ้นมาชนอย่างรวดเร็วเมื่อเจอตัวไซโคตัวพ่ออย่างประธานปกครองปีสี่หยามด้วยคำนี้เข้าไป
“ มึงจะไม่ชนใช่มั้ย? งั้นกูจะได้รู้ไว้ว่าพวกปอเชียร์อย่างมึงมันกากกว่าพวกปอปกอย่างพวกกู!! ”
เคร้ง!!
เสียงแก้วกระทบกันดังสนั่นจากแก้วของคนเอาแต่ใจที่ยอมไม่ได้ที่จะถูกหยามกับแก้วของอีกคนที่ยิ้มเย็นๆราวกับว่านี่มันเป็นการดวลกันระหว่างคนที่ยืนอยู่บนคานอำนาจสูงสุดของคณะของชั้นปีที่สาม ผมหันไปสบตาก่อนจะยกนิ้วโป้งชมเชยความเจ้าเล่ห์และฉลาดอย่างร้ายกาจของพี่ปอปกปีสี่ของตัวเอง
“ เออ ก็แค่นั้น…. แค่นี้ต้องให้ด่า ”
เฮียบาสยังคงเนียนทำท่าไม่พอใจต่อไปก่อนจะลอบขยิบตาสั่งให้ผมชงเหล้ามอมเฮียมิวอีกครั้ง ผมก็รีบทำตามด้วยความยินดีอย่างเสียมิได้… แหม ก็นานๆจะได้แกล้งพี่รหัสจอมวีนของตัวเองทั้งที งานนี้อิทเมเจอร์เอ็นวายขอจัดหนัก!! หุหุ
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เคร้ง
เสียงแก้วกระทบกันระหว่างพี่ปอปกกับพี่ปอเชียร์ปีสามดังขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่ผมก็ไมได้นับ แต่ผมจำได้ว่าตัวเองแทบจะไม่ได้จิบเหล้าเลย ทำได้แค่ชงและชงให้แก้วที่ว่างเปล่าถี่ยิบของพี่รหัสปีสามกับประธานปอปกที่ทำท่าไว้เชิงดวลเหล้าไม่ยอมแพ้กันไม่เลิก ใบหน้าหล่อคุณหนูเอาแต่ใจของเฮียมิวตอนนี้แดงก่ำเนื่องด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ ต่างจากใบหน้าหล่อเข้มขาวใสของอีกคนที่ดูจะยกแล้วชิลมากราวกับคอทำด้วยทองแดงก็มิปาน
“ เออ ยกอีกๆ เป็นน้องรหัสกูมันต้องใจถึง เออ ชนเลยๆ ”
เสียงพี่ปีสี่คนเดียวของโต๊ะก็ยังคงไซโคไม่เลิก โดยที่เฮียแกแทบจะไม่สนใจเลยว่าน้องรหัสตัวเองจะดื่มไหวหรือน้องรหัสอีกคนจะชงเหล้าไหวไหม T^T ผมยื่นแก้วให้เฮียมิวไปอีกครั้งพร้อมๆกับที่พี่แกก็ยกขึ้นชนกับคนตรงหน้าทันที ใบหน้าหล่อนั่นนิ่งขรึมไปเป็นคนละคนกับคนขี้โมโหคนเดิม และเพราะอาการขรึมนั่นเองทำให้พี่ปีสี่ของผมเริ่มจะคิดได้และชักจะกังวลขึ้นมาทันใด
“ อิท มึงจำเรื่องที่ไปกินบ้านกูครั้งก่อนได้ป่ะ?? ”
ใบหน้าหล่อนั่นเอียงเข้ามากระซิบข้างหุผมราวกับไม่อยากให้ใครได้ยินประโยคสนทนาของเรา ผมนิ่งคิดไปนิดหนึ่งถึงเรื่องที่เฮียแกถาม งานเลี้ยงวันเกิดเมื่อบ้านเฮียบาสครั้งก่อนงั้นหรอ??
“ ครับ จำได้ครับเฮีย ”
“ เออ นั่นแหละ แล้วมึงจำได้ป่ะที่ครั้งนั้นมิวมัน…. ”
“ อิท กูจะเข้าห้องน้ำ!! ”
แล้วประโยคกระซิบกระซาบที่กำลังจะเข้าประเด็นสำคัญอยู่แล้วนั้นก็ถูกแทรกด้วยเสียงแปล่งแหบต่ำของคนที่พึ่งชนแก้วไปเมื่อครู่ มือเรียวขาวของเฮียมิวคว้าเข้าที่คอเสื้อของผมก่อนจะออกแรงกระชากให้ตามออกไปอย่างเสียมิได้ ผมหันไปพยักหน้างึกๆให้เฮียบาสเชิงบอกว่าเดี๋ยวกลับมาคุยต่อแล้วเดินลากอีกคนไปที่ห้องน้ำทันที
ผมเดินไปส่งเฮียแกที่หน้าห้องน้ำก่อนจะปล่อยให้ร่างโปร่งที่โคตรจะหน้าตาดีนั่นเดินเข้าไปด้านในคนเดียว ขณะที่ผมยืนรอพี่ปอเชียร์ของคณะอยู่หน้าห้องน้ำ แสงแฟลชที่ไม่ทราบว่ามาจากที่ใดก็วาบเข้าตาจนต้องหันไปมองก็เห็นน้องปีหนึ่งที่ไม่ทราบว่าเป็นน้องของสายรหัสไหนเหมือนกำลังจะเก็บภาพในงานอยู่ แต่ขอโทษเถอะ กูแม่งยืนอยู่หน้าห้องน้ำมึงจะถ่ายหาป้ามึงหรือไง -_-
“ ไหน เอาบีบีมึงมาให้กูยืมถ่ายมั่งดิ๊ ”
ด้วยความหมั่นไส้ผมเลยกระชากบีบีโบลด์สีดำเครื่องนั้นออกมาจากมือมันแล้วกดถ่ายเล่นบ้าง ผมเห็นไอ้เด็กหัวเกรียนนั่นทำหน้างงๆก่อนจะมองตามเหมือนอยากได้คืนเต็มทีแล้ว หึ กูไม่ให้มึงง่ายๆหรอก เดี๋ยวกูแม่งจะกดชัตเตอร์รัวๆจนเมมโมรี่เต็มเลยไอ้สัส โทษฐานที่บังอาจมาเก็บภาพหน้าหล่อๆของกูโดยไม่ได้รับอนุญาต -_-
“ ไง น้องอิทเมเจอร์เอ็นวาย แกล้งเด็กหรอเราอ่ะ? ”
เสียงทุ้มที่มาอย่างไม่ให้ซุ่มให้เสียงด้านหลังทำเอาผมสะดุ้งเฮือก แต่นั่นก็ไม่เท่ากับใบหน้าหล่อโหดที่ยื่นเข้ามาใกล้ก่อนจะเดินผ่านหน้าเข้าห้องน้ำไปในระยะประชิด แม่ง ตกใจเชี่ยๆ แต่เอาเหอะ กูรีบไปให้ไกลจากแถวนี้ดีกว่า ก่อนจะโดนไอ้หล่อลากสุดโหดนั่นแกล้งอีก T^T
“ อ่ะ กูไม่แกล้งมึงละ เอาคืนไปเลย แล้วอย่าซ่าฟ้องพี่รหัสมึงนะ เดี๋ยวไม่งั้นกูจะตามไปซัดปากมึง! ”
ผมยื่นบีบีคืนไอ้เด็กนั่นไปก่อนจะขู่สำทับไปด้วยเผื่อแม่งไปฟ้องพี่รหัสขึ้นมาแล้วผมจะซวยเอาได้ -_- พอมันเอื้อมมือมารับไปอย่างหวงๆ ผมก็ได้ฤกษ์รีบหนีให้ห่างพี่ปกครองปีสามนั่นทันที เพราะถ้าอยู่แถวนี้นานอาจจะซวยกลายเป็นผมเองเสียมากกว่าที่โดนแกล้ง
และขณะที่ผมกำลังจะเข้าไปตามพี่รหัสของตัวเองที่เข้าห้องน้ำไปนานเกินกว่าปรกติอยู่แล้วนั้น ทันทีที่เปิดประตูเข้าไป ภาพที่ไม่คิดคิดว่าทั้งชีวิตตัวเองจะมีโอกาสได้เห็นก็กระจ่างขึ้นแทบจะพร้อมๆกับแสงแฟลชที่กดถ่ายรูปออกไปอย่างไม่ทันตั้งใจของได้เด็กเกรียนคนเมื่อครู่
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าคือมือเรียวของพี่รหัสรูปหล่อของผมที่กระชากเข้าที่คอเสื้อของพี่ปอปก แต่นั่นก็ไม่น่าตกใจเท่าริมฝีปากบางที่ประกบเข้ากับริมฝีปากได้รูปของอีกฝ่าย ผมได้ยินเสียงริมฝีปากที่บดเบียดกันดังแผ่วๆออกมาท่ามกลางความเงียบงันชั่วขณะของวินาทีช็อกโลกตรงหน้า =[]=!!!
ผมมองตามริมฝีปากที่ประกบกันเนิ่นนานราวกับไม่ขัดเขิน และมองตามพี่ปอปกที่ดูจะนิ่งไปเพราะความช็อกตกใจนั่น และอย่างสุดท้ายที่ผมทำคือกระชากคอเสื้อไอ้เด็กเกรียนที่เสือกถ่ายรูปสองคนนี้ไว้ได้ก่อนที่มันจะวิ่งหนีไป และท้ายที่สุดจริงๆก็คือ สิ่งเดียวที่ผมนึกถึงกลับเป็นประโยคที่เฮียบาสแกพูดไว้ไม่จบนั่น….
“ เออ นั่นแหละ แล้วมึงจำได้ป่ะ ที่ครั้งนั้นมิวมัน…. ”
“ มิวมันเมาแล้วชอบไล่จูบมั่ว!!! ”
=[]=!!
Talk Talk Talk : เอาแบล็กเมลล์มาลงแล้วจ้า แต่งแบบง่วง ๆ พรุ่งนี้ขึ้นดอยแต่เช้าอีก ตายกูตาย T^T ฮ่าๆ พี่แบงค์โดนจูบอีกแล้ว ฮามาก ผู้ชายคนนี้กำไรเห็นๆ โดนจูบบ่อยจริงๆ ครั้งที่แล้วเฮียอิทหลอนจูบ ครั้งนี้พี่มิวบ้าจูบ อร๊ายยยยย เดี๋ยวตอนหน้าคู่กันต์ปริ้นท์โผล่จ้า อิอิ
Ps. พี่ปอปกกับพี่ปอเชียร์มีทุกชั้นปีนะคะ ตั้งแต่สอง สามสี่ ตำแหน่งละหนึ่งคน รวมเป็นหกน่อ ^^
Ps. เอาอิมเมจเฮียอิทมาเซ่นค่ะ อย่าโกรธกันเลยนะ บอกนิดนึงละกัน ผู้ชายคนนี้มีตัวตนนะคะเฮียอิทเนี่ย และอิมเมจนี่ก็ใกล้เคียงตัวจริงผู้ชายคนนี้มากที่สุดเท่าที่จีจะหาได้แล้ว คล้ายกันเว่อๆ เห็นครั้งแรกจีแทบตะโกนว่า
“ Mr. It !! ”
beyo ng
ความคิดเห็น