Love like TEQUIL★ [TEMPG*] [Yaoi]

ลำดับตอนที่ #1 : TEQUIL★ 1st Shot : Just one more glass.

TEQUIL★ 1^st Shot  


                แสงไฟสลัวกับเสียงเพลงที่ดังจนเเกือบจะน่ารำคาญของผับทำให้ชายหนุ่มเริ่มหงุดหงิด ดวงตาเรียวสวยสีน้ำตาลเข้มทอดมองไปยังโต๊ะต่างๆ มือเรียวคลึงแก้วเหล้าที่สั่งมาได้ครู่ใหญ่จนน้ำแข็งในนั้นละลายไปหมดแล้ว

น่าเบื่อ...

ความคิดที่แว่บขึ้นมาในสมองกลับเป็นคำนั้น ทั้งที่ผ่านมา ตัวเค้าเองเคยคิดว่า เหล้า บุหรี่ นารีและอำนาจ ช่างเป็นอะไรที่หวานหอมน่าตื่นเต้นเสมอเวลาสัมผัส แต่ความรู้สึกสนุกเหล่านั้นกลับจางหายไปจากชีวิตที่แสนจะน่าอิจฉาของเค้าอย่างรวดเร็ว…  ก็แล้วมันเพราะอะไร?

ชายหนุ่มหลับตาลงช้าๆ ใบหน้าติดจะสวยสงบนิ่งต่างจากบรรยากาศอึกกะทึกครึกโครมรอบกาย ถอนหายใจแผ่วเบาก่อนจะยกแก้วที่มีของเหลวสีเหลืองอำพันขึ้นจรดริมฝีปาก รสชาติขมติดปลายลิ้นเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความหวานอ่อนๆ นั่นจึงเป็นเรื่องยากสำหรับเค้าที่จะไม่มีแก้วต่อๆไปตามมา

อะไรก็ตามที่มันจะทำให้เค้าเลิกเบื่อได้ตอนนี้ ไม่ว่าจะอะไรก็ตาม ขอแค่ทำให้เค้าหายเบื่อได้ ขอเพียงแค่นั้น เพียงแค่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะได้มันมาหรือแลกกับอะไร ตอนนี้เค้าพร้อมแล้วที่จะแลกกับมัน…

.

.

.

                ท่ามกลางความคิดที่ล่องลอย พลันเสียงเพลงในร้านก็สงบลงเสียดื้อๆ ชายหนุ่มเลิกคิ้วขึ้นน้อยๆก่อนจะเปิดนัยน์ตาเรียวสวยสีดำสนิทคู่นั้นกลาดมองหาสาเหตุ แล้วสายตาของเค้าก็ไปสะดุดเข้ากับร่างสูงโปร่งของใครอีกคน ผมสีดำสนิทราวกับท้องฟ้าในคืนไร้ดาวกับใบหน้าหล่อเหลาเย็นชาทำให้คนๆนั้นดูดึงดูดอย่างน่าประหลาด

                เค้ารู้สึกคุ้นหน้าหมอนั่น นึกอยู่สักพักก่อนจะนึกออก อ้อ…ชเว ซึงฮยอน ลูกชายคนรองของตระกูลชเวนี่เอง กล้าจังเลยน้าที่มาผับคู่แข่งคนเดียวแบบนี้  ริมฝีปากบางเหยียดยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนที่มือเรียวสวยจะยกขึ้นเพื่อเรียกบริกร

“ ครับ…คุณจียง ” เสียงบริกรหนุ่มกล่าวพลางโค้งรอคำสั่ง

“ เอาเตกิล่ากับเจ้านี่ไปให้คนๆนั้นที ”


เสียงหวานนุ่มหูกล่าวก่อนจะโยนกระดาษบางอย่างลงบนโต๊ะ บริกรหนุ่มรับมันก่อนจะโค้งคำนับแล้วเดินจากไป

                ดวงตาเรียวสวยจับจ้องอีกฝ่ายไม่วางตา ตั้งแต่เค้าคนนั้นเดินเข้ามาในร้าน จนกระทั่งหมอนั่นเลือกนั่งโต๊ะที่ห่างจากเค้าไปไม่มากนัก รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ฉายพราวอยู่ทั่วใบหน้า

.

.

.

                ชเว ซึงฮยอนนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่งห่างจากประตูไม่มากนัก ใบหน้าเฉยชาหล่อเหลานิ่งสนิทราวกับไร้อารมณ์ ตาคมจับจ้องอยู่ที่ประตูทางเข้าเพื่อรอใครคนหนึ่งที่นัดตัวเองมา

…Damn! ทำไมต้องผับนี้ด้วยวะ

                นึกสบถด่าคนนัดในใจ ผับมีเป็นร้อยในโซล นึกจะแกล้งเค้าหรือไงถึงนัดมาผับคู่แข่งแบบนี้ คนนัดกะให้เค้าถูกกระทืบตายก่อนที่จะได้คุยกันหรือไง? ชายหนุ่มนึกหงุดหงิดอยู่ในใจ

“เฮ้… ซึงฮยอน ”

                เสียงคุ้นหูที่ดังขึ้นเรียกชายหนุ่มให้หันไปมอง เจ้าของเสียงเป็นชายหนุ่มอีกคนที่เค้ารู้จักดี ชเว ดองอุก หรือที่คนในวงการเรียกกันว่าเซเว่นอันเป็นพี่ชายของเค้าเอง ชายหนุ่มผู้มาใหม่ปรากฏตัวด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยร้อยยิ้มต่างกับอีกคนที่มาถึงก่อน

“ พี่มาช้า… ” น้ำเสียงไร้อารมณ์กล่าวอย่างไม่มีความหมายอะไรนัก

“ ช้าไม่ถึงห้านาทีเลยน่า แล้วนี่สั่งอะไรรึยัง? ” ดองอุกถามด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะยกมือเรียกบริกรโดยไม่ต้องรอคำตอบของอีกคน

“ ทำไมต้องที่นี่? ” ชายหนุ่มที่ดูจะยังไม่หายข้องใจกับสถานที่นัดถามขึ้น ก่อนจะเอนหลังพิงพนักโซฟาสีดำตัวหรู

“ บรรยากาศดีออกสาวสวยด้วย อีกอย่าง…ฉันก็อยากให้นายมีเรื่องตื่นเต้นบ้างไง ” คนมาช้ายังคงตอบด้วยรอยยิ้มเหมือนเดิม ซึงฮยอนเข้าใจความหมายประโยคที่พี่ชายเค้าพูดดี

นั่นสินะ…คงไม่มีอะไรน่าตื่นเต้นกว่าการเข้ามาอยู่ในถิ่นของมาเฟียคู่แข่งหรอก จะโดนกระทืบเมื่อไหร่ก็ได้…คนที่คิดว่าเรื่องแบบนี้เป็นเรื่องน่าตื่นเต้นได้ เหมาะจะเป็นคนที่หนีออกมาจากบ้านอย่างคนตรงหน้าเค้าเสียจริงๆ

“ แล้วพี่ไม่คิดจะกลับบ้านหรือไง? ”

                ยังไม่ทันที่จะได้รับอะไรที่เป็นคำตอบจากพี่ชาย แก้วช็อทใสใบเล็กบรรจุของเหลวใสก็ถูกวางลงตรงหน้าชายหนุ่มพร้อมกับจานที่มีเหลือกับมะนาว ซึงฮยอนเลิกคิ้วน้อยๆก่อนจะหันหน้าไปมองคนที่วางมันลงบนโต๊ะ

“ ฉันไม่ได้สั่ง… ”

“ ครับ… มีคนฝากมาให้คุณพร้อมนี่ครับ ” บริกรหนุ่มกล่าวพลางวางบางสิ่งลงบนโต๊ะก่อนจะโค้งคำนับแล้วเดินออกไป

    ซึงฮยอนมองของที่ถูกวางอยู่บนโต๊ะด้วยสายตาที่มองไม่ออกว่าคิดอะไร กระดาษสีขาวที่มองแว่บเดียวก็รู้ว่าเป็นนามบัตร มือเรียวของชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาอ่านช้าๆ ก่อนรอยยิ้มเรียวร้ายจะผลุดขึ้นที่ริมฝีปาก…

            มันก็แค่นามบัตรธรรมดาๆใบหนึ่งที่ดูผ่านๆไม่มีอะไรน่าสนใจ นอกเสียจากจะลองอ่านมันดู ชื่อเจ้าของนามบัตรที่ว่าน่าสนใจแล้ว หากแต่กลับมีอย่างอื่นที่น่าสนใจยิ่งกว่า ซึงฮยอนกวาดสายตาอ่านตัวอักษรที่เขียนด้วยลายมือหวัดๆไว้หลังนามบัตรพออ่านออกว่า….

.

.

.

3405  Kwon Hotel



Talk Talk  Talk :  กรี๊ดกร๊าดๆ ฮ่าๆ บ้าไปแว้ว มาตอนแรกจีก็ชวนเทมป์เข้าโรงแรมเลย -0- ไรเตอร์ก็แอบเขินนิดๆเหมือนกัน(แกเขินเพื่อ?) เขินอะไรไม่รู้แหละ >o< ตอนหน้าก็จะได้รู้กันว่าเทมป์จะตามจีเข้าโรงแรมไหม ฮ่าๆ ๆ อาจจะมีNCพอหอมปากหอมคอตอนหน้าค่ะ ^_______^

beyo ng