คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ★ Chapter (1) : เกิดอะไรขึ่น!!
[นานึล]
18.00น
โรงพยาบาลโซล
แอ๊ด~
ฉันผลักประตูเข้าไปอย่างเบาที่สุดเพื่อไม่ให้คนป่วยที่กำลังนอนหลับตื่น
"หืม นานึลเหรอ?"
อ้าว ตื่นซะแล้ว นี่ฉันเปิดประตูเสียงดังไปรึเปล่าเนี่ยT^T
"อืมT Tฉันรบกวนนายรึเปล่า?"
ฉันถามพลางเดินเข้ามาอย่างสำนึกผิด
"ไม่หรอก โอ้ย!"
"เฮ้ เป็นไรมากเปล่า?"
ฉันรีบวิ่งปรี่เข้ามาดูอาการของเพื่อนชายคนสนิทที่ตอนนี้กำลังกุมปากตัวเองพร้อมดีดดิ้นอย่างโคตรเวอร์= =
"ม..ไม่ โอ้ย!"
"ไหนๆขอดูแผลหน่อย!!"
ฉันแกะมือของเขาออก และก็พบว่า...
โอ้ แม่เจ้า!
นี่มันแผลโดนต่อยหรือว่าโดนหมาฟัดมาเนี่ย=[ ]= ทำไมแผลมันใหญ่และก็เลือดซิบเยอะอย่างนี้! คนที่ต่อยต้องมัดหนักไม่ก็โคตรแรงเยอะมากๆอ่ะ
"นี่แกไปมีเรื่องกับใครมา ซองชิล!!"
"ก็แค่...."
"แค่..."
"แค่อะไรล่ะ!!!"
ฉันโพลงออกไปพร้อมเขย่าตัวเขาเพื่อบีบเค้นคำตอบ
"ก็พวกแบดบอยแค่นั้นเอง!!!>~<"
เขาพูดพร้อมกับหลับตาปี๋ด้วยความกลัว
"ว..ว่าไงน่ะ!! ก็แค่พวกแบดบอยเท่านั้นเหรอ!? นี้แกรอดมาได้นี้ก็บุญแหละ เพราะพวกเขาน่ะเก่งกว่าแกหลายเท่าน่ะรู้ไหม!!!"
"เดี้ยวๆ เธอเข้าข้างมันมากกว่าฉันที่เป็นเพื่อนเธออย่างงั้นเหรอ?0-0"
"ใช่!! โอปป้าไม่ผิดซะหน่อยเพราะยังไงเขาก็ขึ้นชื่อว่า แบดบอย!!!!"
ฉันตั้งใจเน้นคำสุดท้ายให้คำตอบที่ฉันคิดดูชัดเจนยิ่งขึ้น
เชอะ! ยังไงในสายตาฉันโอปป้าก็ไม่ผิด-^-
"หน่อย!!! ไอ้เพื่อนตัวดี"
"ย้ากกกก"
เขาพยายามจะจับฉันและฉันก็กำลังหนีเขาไปรอบห้อง
แอ็ด~
ประตูก็เปิดออกพร้อมกับร่างของหญิงวัยกลางคนกับร่างของชายวัยกลางคนกำลังเดินเข้ามาในห้อง จึงทำให้ทุกอย่างหยุดและกลับเป็นปกติ เขาก็นอนตะแคงหันไปทางอื่น ส่วนฉันก็กำลังจะเดินออกจากห้อง
"กลับบ้านแล้ว อย่าลืมล็อกประตูให้ดีๆล่ะ"
เขาพูดเบาๆเหมือนจะให้แค่ฉันได้ยิน
"อืม^^"
ฉันยิ้มบางๆตอบกลับไปแต่ให้เดาว่าเขาคงไม่เห็น
แต่จะว่าไปมีมุมน่ารักเหมือนกันน่ะเนี้ยเพื่อนเรา♥
19.30น
บ้านนานึล
เฮ้อ~ วันนี้เหนื่อยชะมัด ไหนจะต้องรีบปั่นงาน และไหนจะต้องไปเยี่ยมซองชิลอีก วันนี้ก็เลยต้องหมดเปล่าไปอีกวัน อดไปส่องแบดบอยเลย-3-
ฉันบ่นในใจพลางทิ้งตัวบนที่นอนและกลิ้งไปกลิ้งมา(?)
จะว่าไปก็อดเป็นห่วงซองชิลไม่ได้เลยแหะ พวกโอปป้าจะเอาเรื่องหรือเปล่าไม่รู้
โอ้ย เครียดๆๆ!
*--ติ้ง--*
เสียงเมสเสจที่ปิดตายไปนานก็ดังขึ้น(พอดีไม่ค่อยมีคนส่งมาอะน่ะ- -')
เอ ใครส่งมากัน ณ เพลานี้?[นี้แกอยู่ยุคไหนเนี้ย==//ไรท์]
เปิดดูหน่อยก็ไม่เสียหาย ยกเว้นจะเป็นพวกโรคจิตส่งคลิปโป๊มาให้อ่ะน่ะ= =
*--ติ้ง--*
แหมๆ รู้แล้วๆกำลังจะเอาฝ่าพระบาทเหยียบพื้นแล้ววิ่งสปีดไปดูอยู่ เข้าใจคนสวย(?)บ้างเซ่!!
พลืด~
เสียงหน้าจอปดล็อกพร้อมกับเสียงเมสเสจที่ดังขึ้นมาพอดี
*--ติ้ง--*
ส่งมาได้ส่งมาดี รู้ไหมเนี้ยว่าคนเขารำคาญญ เบิ้ล ญ ให้ล้านตัวเลยอ่ะ=*=
เอิ่ม........
ข้อความส่งมา..
[ 20 แมสเสจที่คุณยังไม่ได้อ่าน ]
บร้ะ!! นี่แกเป็นคนหรือเอ็กเซอร่าเรดเนี้ย!?[ไรท์กำลังบ้าเบ็นเท็น-..-//ไรท์]
แล้วแต่ล่ะข้อความก็แบบว่า...เฮ้ย!!!
คลิก!
อ้ะ! เฮ้ย!!
ซองชิลส่งมาเหรอ?!
จำได้ว่าเขานอนแอ้งแม้งอยู่ที่โรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ? แต่ยังไงก็ต้องเปิดอ่านก่อนล่ะกันเผื่อเขาต้องการความช่วยเหลือ
*--นานึล--*
*--นานึล--*
*--นานึล--*
เขาส่งแมสเสจมาอย่างนี้จนปาเข้าไปยี่สิบข้อความ
*--มีอะไรรึเปล่า--*
ฉันรีบพิมพ์ตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว
*--ทำอะไรอยู่?--*
หือ? ถามไรแปลกๆไอ้เพื่อนคนนี้
*--นั่งดูหน้าเพจแบดบอยอยู่><--*
แต่ก็ยังคงตอบไปน่ะค่ะ-..- แน่นอนๆงานอดิเรกของนานึลคงมีไม่กี่อย่างคือ
หนึ่ง..เป็นแอดมินของเพจแบดบอยที่ดี
สอง..ส่องแบดบอยตามที่ต่างๆ
เรียกง่ายๆว่า"แฟนคลับ"ไม่สิ! ต้องเรียกว่า"ซาแซง"มากกว่าถึงจะถูก
*--เหรอ--*
แค่'เหรอ'เองเหรอ? มันเป็นภารกิจระดับชาติเลยน่ะ(ชาติหน้าอ่ะเปล่า)
*--แค่เหรอ?--*
*--อืม ดีใจ--*
ดีใจ? ดีใจอะไร? นานึลงงค่ะ แกไม่ได้เป็นวีโอปป้าสักหน่อย จะดีใจเพื่อ!?
*--ดีใจ? ดีใจทำไมอ่ะซองชิล--*
*--อ่อ ดีใจที่รุ่นพี่เขามีคนชอบไง--*
อ้อ! ยังงี้นี้เอง อืมๆ(_ _)(- -)
*--งั้นแค่นี้ก่อนน่ะ ฉันจะดูแฟนเพจที่น่ารักของฉันต่อ><--*
พรึ่บ~
ฉันวางโทรศัพท์ลงข้างๆหน้าจอคอมก่อนจะเลื่อนเก้าอี้มานั่งแล้วเปิดเครื่องเพื่อเช็คข้อมูลข่าวสารเกี่ยวกับแบดบอยทุกสารทิศจากเพจที่เป็นพันธมิตรกับเพจของเรา ย้ำ! พันธมิตรเท่านั้นน่ะจ้ะ เพจอื่นที่ไม่ใช่อย่าได้หวังว่าจะลวงเอาข้อมูลแบดบอยจากพวกเราซะหรอก โฮะๆ เจ๋งป่ะล่ะ เพราะในเครือสาวกเพจทั้งหมดมีระบบป้องกันคนภายนอกทั้งหมดทุกเพจเลยและเพจของฉันก็เป็นเพจที่ใหญ่ที่สุดและรวมแหล่งรูปภาพ ข้อมูล ข่าวสารในชีวิตประจำวันของเหล่าแบดบอยมากที่สุดเช่นกัน
เหมือนจะขายของ แต่ความจริงมันก็เป็นอย่างนี้จริงๆอ่ะน่ะ
คลิกๆๆ
เจอข่าวที่น่าสนใจแล้วววว♥
[ ตัวจริงถูกเปิดเผย สาวที่รักของแบดบอย ]
ห๋าาา ตัวจริงเหรอ? เฮ้ย เป็นไปไม่ได้!!!!!
นานึลไม่ยอมค่ะ!! ใครกัน!!!!
คลิกๆๆๆ
[ หนุ่มหล่อแบดบอยได้ให้สัมภาษณ์ว่า พวกเขาทั้งเจ็ดคนมีคนที่แอบชอบอยู่แล้วและพร้อมจะเปิดตัวภายในไม่ช้าต่อจากนี้ ทำเอาซาแซงหลายคนถึงกับอกหักดังเปาะ! ]
นานึลคนนี้ไงที่อกหักดังเปาะแปะเลย T^T ไม่อยากอ่านต่อแล้วอ่ะ
[ พิธีกร : ช่วยพูดอะไรเกี่ยวกับเธอหน่อยค่ะ
จองกุก : ผมชอบเธอมาตั้งสองปีแล้วครับ พยายามตามตื้อเธอทุกวิธีเลย
นัมจู : เขาว่าผมดูแก่ไปครับ TOT
เจโฮป : ผมชอบเธอมากเลยครับ เลยพยายามทำให้เธอมีความสุขด้วยเงินที่ผมมีทั้งหมด
ซูก้า : ทำไมเธอจะไม่เลือกผมล่ะ ผมออกจะดูดีซะขนาดนี้:)
จีมิน : ผมหล่อและเต้นเก่งซะอย่าง ถ้าผมจะจีบเธอคงไม่ยากสำหรับผมหรอก
จิน : ผมจะใช้ความดีของผมมัดใจเธอครับ ^^
วี : ผมยังไม่อยากพูดตอนนี้น่ะครับ... ]
ก๊อกๆๆ
อุ้ย! สะดุ้งตกกระได ใครมาเคาะประตูตอนนี้เนี้ย!? นานึลอารมณ์ไม่ดีอยู่น่ะรู้ไหม?-^-
แอ๊ด~
"ทำอะไรอยู่"
พี่ชายตัวดีถามเสียงเข้มพร้อมกับพยายามชะเง่อมองไปที่จอคอมที่เปิดอล่างชางขึ้นหน้าจอเป็นข่าวแบดบอยเต็มหน้า
"ก็แค่เช็คข่าวพวกเขาเฉยๆ"
"เหรอ แน่ใจว่าแค่เช็คข่าว"
เขาพยายามดันตัวฉันให้ออกห่างจากประตูเพื่อที่จะเข้าไปในห้อง คิดเรอะว่าจะเข้าไปได้! ข้ามศพนานึลไปก่อนเถอะ! ย้ากกกก
"เฮ้ จะทำอะไรน่ะนานึล นี่แกจะฆ่าพี่ของแกเองเหรอ?!"
ยังไม่ทันที่พี่จะเดินเข้ามาในห้อง ในจังหวะนั้นเองฉันก็รีบคว้าไม้เบสบอลขึ้นมาขู่ประมาณว่า ถ้าแกแตะต้องพวกโอปป้าล่ะก็ไม่เหลือซากไว้ให้รุ่นหลังระลึกแน่!
"แน่จริง! ก็เข้ามาสิ พี่นัมโช!"
"ฉันไม่ทำร้ายผู้หญิงหรอกน่ะโดยเฉพาะน้องสาวอย่างเธอ"
"งั้นก็เดินออกไปได้แล้ว! นี่มันห้องของหนูน่ะพี่นัมโช-^-"
"เรื่องของเธอ อย่าให้พี่ต้องจัดการเรื่องนี้เอง:)"
"อะไร! จะทำอะไร?"
"ไม่รู้สิ:)))"
เขาพูดพร้อมกับเดินออกไปนอกห้องอย่างลอยหน้าลอยตา ทิ้งคำถามให้กับน้องสาวผู้น่ารัก(?)ได้คิด
ฉันลูบหน้าตัวเองอย่างเคร่งเครียดก่อนจะเดินกลับมานั่งที่หน้าจอคอมดังเดิม
เฮ้อ~ จะไม่ทะเลาะกันสักวันจะได้ไหมเนี้ย
แต่ช่างเถอะ! โอปป้าสำคัญกว่าน่ะ นานึล กลับมาเรื่องเดิมก่อน
ทำไมวีโอปป้าถึงไม่ยอมพูดเกี่ยวกับผู้หญิงคนนั้นอ่ะ?
โอ้ย!! คิดแล้วก็สงสัย สงสัยๆ สงสัยที่สู้ดดดดดดด
ไม่ได้ๆ เรื่องนี้นานึลต้องสืบค่ะ!
แล้ว........
จะสืบยังไงอ่าาาาาTOT
คิดสิ คิดสิ คิดสิยัยนานึล โอ้ยๆ คิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออกอ่าาาา
ปิ้ง!!
ใช่ๆ เพจเพื่อนบ้าน เพจเพื่อนบ้านต้องมีข่าวเกี่ยวกับวีโอปป้าแน่ๆ
คลิกๆๆ
เพจแรก...ไม่มี
เพจสอง...ไม่มีอีก
เพจสาม...ไม่มีเลย
เพจสี่...อันนี้ก็ไม่มี
คลิกๆๆ
ฉันหาอยู่กว่ายี่สิบเพจกว่าๆ ปรากฏว่าไม่มีเลยสักเพจที่โพสต์เกี่ยวกับข่าววีโอปป้าT^T
คิดแล้วก็เครียดค่ะTT - TT อยากน้ำตาไหลใหัท่วมโลกกกกก
ปิ้ง!!!
ลองปรึกษาซองชิลดีกว่า เผื่อหมอนั่นจะมีความคิดที่ดีกว่าฉัน
ติ้ดๆๆ
{ ตุ๊ด....ตุ๊ด...}
ไม่เอาตุ๊ดดดด จาเอาซองชิลลลลล
{ตุ๊ด.....}
รับสิๆ ได้โปรดรับเถอะ ฉันต้องการที่ปรึกษาาาา Y^Y
{ ฮัลโหล }
เย้ๆ รับแล้ววว แต่...เอ่อ...ทำไมซองชิลเสียงแมนขึ้นว่ะ
{ เอ่อ ซองชิลป่ะค่ะ }
{ อืม }
ใช่ด้วย! 0-0 สงสัยไม่สบายล่ะมั้ง เสียงเลยเปลี่ยน
{ ซองชิลลลลล }
{ ว่าไง? }
{ ฉันต้องการที่ปรึกษาอ่าาา }
ฉันลากเสียงเพื่อให้ดูออดอ้อนนิดๆ นี่ล่ะ เทคนิคนานึล- -b
{ เรื่อง? }
{ วีโอปป้า!! }
{ ... }
เขาเงียบอ่ะ งอนรึเปล่าเนี้ย? ฉันทำไรผิดเหรออออ
{ เงียบทำไมอ่าาาT^T }
{ เปล่า }
{ ให้ฉันปรึกษาได้ยัง? }
{ อืม มีเรื่องอะไรว่ามา }
{ ก็เรื่องวีโอปป้าที่เขาไม่ยอมบอกเรื่องผู้หญิงที่เขาชอบนั่นแหละ }
{ แล้ว? }
{ ฉันต้องทำยังไงดีอ่าาา }
{ อืม... }
เขาเงียบไปสักพักเหมือนประมาณว่ากำลังคิดวิธีอยู่ประมาณนั้น
{ ได้วิธียังอ่ะ? }
ฉันถามเขาเป็นเชิงอยากรู้
{ มีวิธีเดียว... }
{ อะไรอ่ะ? แค่วิธีเดียวเองเหรอ? }
{ อืม }
{ อ่าๆ อะไรอ่ะๆ }
{ ต้องสืบกับตัวเขาเอง }
{ ห้ะ!! ต้องสืบกับตัววีโอปป้าเองเหรอ ฉันไม่กล้าขนาดนั้นหรอก มันน่าเขินจะตายไป >////< }
ก็มันจริงนี่ แค่เขาหันมามองฉันแค่แวบเดียว ฉันก็เขินหน้าแดงถึงหูแล้วอ่าาา แล้วยิ่งต้องเข้าไปถามตรงๆแบบนั้น ฉันคงไม่เป็นลมคาอ้อมอกวีโอปป้าเลยเหรอ?><
{ ไม่อยากรู้? }
{ อยากสิ แต่ขอเวลาคิดหน่อย }
{ ชักชัา เดี้ยวก็ไม่ทัน }
{ โถ่ ซองชิลอ่าาา แค่นี้ก่อนน่ะ เดี้ยวรบกวนเวลานอนของคนป่วย^^ }
{ อืมๆ บาย }
ติ้ด~
เฮ้อ~ ต้องไปสืบจริงๆเหรอเนี้ย ความกล้ามันหดหายไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ฉันยอมรับว่าฉันแอบชอบและปลื้มเขาเอามากๆ แต่ฉันก็แค่ซาแซงคนหนึ่งเท่านั้นเอง เขาคงไม่มีเวลามาตอบคำถามเราขนาดนั้นหรอก...
แต่ถ้าไม่ทำ เราก็ไม่รู้อยู่ดี ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร
เอาว่ะ! เป็นไงเป็นกัน!!! นานึลสู้!!!!
วีโอปป้า!
รอฉันก่อนน่ะค่ะ
ตัวละครที่มาเพิ่ม+
1) จาง ซองชิล
เพื่อนชายคนสนิทของนานึล
2) คิม นัมโช
พี่ชายสุดฮอต ป็อป เรียนเก่งของนานึล
**ไรท์มาอัพให้จนจบตอนแล้วน่ะเด้อ
ขอเม้นให้ไรท์ด้วยน่ะ ถ้าเม้นเยอะไรท์จะมาอัพตอนต่อไปให้
นิยายจะต้องเดินด้วยเม้นอ่ะน่ะ
เรื่องBlackForest
ความคิดเห็น