ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic naruto] <3 Our Baby <3 รักนี้คือของเรา[จบ]

    ลำดับตอนที่ #11 : -1เดือนผ่านไป(โคโนฮะ)-

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 3.67K
      88
      22 มิ.ย. 57






    เอาอีกตอนละกัน ถ้าอยากได้ วันนี้ผมลงถี่ๆเลยเเล้วกัน555
    -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

    [ Sasuke talk ]



          "นารูโตะอยู่ที่ไหน!?"



           "ฉันบอกเธอไปแล้วไงว่าฉันส่งนารูโตะไปทำภารกิจนอกหมู่บ้าน"


           "ไม่จริง งั้นทำไมตอนที่ผมไปห้องนารูโตะถึงโล่งเหมือนไม่มีคนเคยอยู่เลยหละ"


           "ก้ภารกิจนี้มันต้องใช้เวลานานนี้ เลยต้องเก็บของไปด้วย"


          "ผมไม่เชื่อ!! บอกมานะนารูโตะอยู่ที่ไหน!"ผมพุ่งไปกระชากคอเสื้อของโฮคาเงะเเห่งโคโนฮะทันที


           "ซาสึเกะคุงใจเย็นๆก่อน!!"ซากุระเลยรีบเข้ามาดึงเเขนผมให้ปล่อยมือจากคอเสื้อของซึนาเดะ


           "จะให้เย็นได้ยังไงซากุระ เธอไม่สงสัยรึไงว่านารูโตะหายไปไหนเป็นเดือนเเบบนี้"


           "ท่านซึนาเดะเขาก้บอกแล้วไงว่าส่งนารูโตะไปทำภารกิจนอกหมู่บ้านหนะ!"


           "ฉันไม่เชื่อ! ภารกิจที่ให้ไปทำนอกหมู่บ้านนานๆเเบบนี้มีเเต่ภารกิจระดับSเท่านั้น ซึ่งนารูโตะไม่มีทางที่จะได้หรอก!"


           "ไม่ว่าเธอจะเชื่อหรือไม่ ฉันก้บอกเธอได้เเค่นี้ ออกไปได้เเล้ว ฉันจะทำงาน!!"


           ซากุระจึงรีบดึงผมออกมาจากห้องทำงานของโฮคาเงะทันที 


           "ชิ!!"


           หลังจากออกมาจากที่ทำงานของโฮคาเงะ ผมก้เเยกกับซากุระเเล้วเดินกลับบ้านอย่างอารมณ์เสียทันที ฝนก้ทำท่าเริ่มจะตกเเล้วเลยทำให้ผมเร่งฝีเท้ากว่าเดิม


           ซ่าาาา


           อ่า ตกจนได้สิน้า ดีนะที่มาถึงบ้านซะก่อน ผมนั่งถอดรองเท้าอยู่ที่ประตูก่อนที่จะเดินเข้ามาในบ้าน ผมนั่งลงบนเก้าอี้หวายโยก(คุ้นๆไหมเอ่ย?^^)ที่ตั้งอยู่ที่ชายบ้าน ผมมองไปข้างนอกท้องฟ้าเป็นสีเทาครึ่มๆและมีฝนตกไม่หยุด คงอีกนานเเน่ๆเลย


           นี้ก้เดือนเข้าไปแล้วที่ผมไม่เห็นหน้านารูโตะ นับตั้งเเต่ที่ผมพานารูโตะไปส่งที่โรงพยาบาล ท่านซึนาเดะก้ไล่ให้พวกผมกลับไปให้พักผ่อนที่บ้าน ผมไม่รู้เลยว่าวันนั้นเป็นวันที่ผมจะได้นารูโตะเป็นครั้งสุดท้าย(โตะยังไม่ตายจ๊ะเกะ--;)


           พอวันต่อมาผมไปหานารูโตะที่โรงพยาบาล เเต่พยาบาลบอกว่า นารูโตะออกจากโรงพยาบาลไปแล้ว ผมรีบวิ่งไปที่ห้องพักของนารูโตะทันทีเเต่มันล็อค สำหรับผมมันไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะสะเดาะกลอนประตู พอผมเปิดประตูเข้าไปผมถึงกับตะลึงทันที หาย!! ทุกอย่างที่อยู่ในนี้หายไปหมดเเล้ว โจรขึ้นงั้นหรอ? ไม่น่าจะใช่ หรือว่านารูโตะจะย้ายไปอยู่ที่อื่น ผมวิ่งออกไปจากไปหาโฮคาเงะทันที เพื่อถามเรื่องนี้ เเต่ก้ได้คำตอบเหมือนเมื่อตะกี้นั้นเเหละ-- ผมเลยเปลี่ยนเป็นไปถามพวกเพื่อนๆของนารูโตะเเทน เเต่ก้มีเเต่คนบอกว่าไม่เห็นหรือไม่รู้กันทั้งนั้น


           ตอนนั้นผมมึนตืบมาก รู้สึกใจหายที่นารูโตะหายไปโดยไม่บอกกล่าว(ถ้าบอกจะเรียกว่าหายหรอลูก==;) ผลจากที่ผมวิ่งหานารูโตะทั้งวันเลยกลับบ้านมาด้วยความเหนื่อยอ่อน ใบหน้าของนารูโตะยังอยู่ในใจจนกระทั่งผมหลับ


           วันต่อมาผมเลยลองไปหานารูโตะในที่ต่างๆที่คิดว่านารูโตะจะไป ชายป่า,เเม่น้ำ,ภูเขาบริเวณรอบหมู่บ้านผมก้หา เเต่ก้ไม่พบวี่เเววนารูโตะเลย ไม่ว่าจะไปถามโฮคาเงะสักกี่ครั้ง คำตอบก้ยังเหมือนเดิม เเต่ผมก้ไปถามทุกวันอยู่ดี มันกลายเป็นกิจวัตรของผมไปแล้ว เเต่บางครั้งก้ไม่สามารถไปหาได้เพราะผมมีภารกิจ ผมเลยเลือกที่จะทำภารกิจก่อนที่จะไปตามหานารูโตะในตอนกลางคืนเเทน เเต่ก้คว้านำ้เหลวทุกวัน จนผมเริ่มจะถอดใจไปซะแล้วสิ


           'เยยยยย้ ยินดีด้วยนะนารูโตะ'


           'มีความสุขกันนานๆหละ^^'


           'มาฉลองให้คู่ข้าวใหม่ปลามันกันดีกว่า ฮิ้วววววว><'



           เฮือก!!!


           ผมสะดุ้งเฮือกตื่นขึ้นมาทันที นี้ผมหลับไปตั้งเเต่เมื่อไหรเนี่ย อ่าาา คงเป็นเพราะผมไม่ได้นอนอย่างเพียงพอมาเป็นเดือนๆเเล้วสินะ ฝนเองก้หยุดตกไปเเล้วด้วย ผมนอนไปนานเท่าไหรเนี่ย ว่าเเต่...เมื่กี้มันฝันบ้าอะไรกันเนี่ย!!


           ผมฝันว่าตัวเองกำลังนั่งอยู่ในงานเเต่งของใครสักคน เเละเมื่อผมมองขึ้นไปยังเวทีผมก้เห็นนารูโตะในชุดเจ้าสาวว!!! ไม่ใช่เเค่นั้น เเต่ยืนคู่อยู่กับเจ้าแพนด้าขอบตาดำในชุดเจ้าบ่าวสีขาวหนะสิ!! ทั้งสองยิ้มมาให้ผมก่อนที่จะส่งยิ้มให้คนทั้งงาน มีเเค่ไอ้เเพนด้าเท่านั้นที่ส่งยิ้มเยาะเย้ยมาให้ผม หน่อยยยยแก๊!!!


           ผมนั่งขยี้หัวอย่างอารมณ์เสียทันที 



           ปัง


           ใครฟะ!! มันผู้นั้นคิดผิดอย่างเเรงที่มาเคาะประตูบ้านผมในตอนนี้!! ผมรีบเดินกระเเทกเท้าปึงปังไปเปิดประตูบ้านตัวเองทันที 


           ครืดดดด


           "มีไร!!!" ผมไม่สนใจว่าจะเปิดใคร ตอนนี้ผมกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่!!


           "เฮ้ยๆ ใจเย็นๆ"ผมเงยหน้าขึ้นมองผู้มาเยือนทันที(ตอนเเรกก้มหน้าอยู้อะครับ)


           "ชิกามารุ?"


           "ไง ว่าเเต่อารมณ์เสียอะไรหละเนี่ย"


          "ปล่าว!"


           "บอกว่าปล่าวเเต่พูดใส่เสียงซะงั้นอะ--; เอาเหอะๆ ฉันนเค่จะมาชวนนาย"


           "ชวน?"


           "ช่าย คือฉันจะกลับไปหาเทมาริกับชิคุที่ซึนะนะหนะ เเล้วท่านซึนาเดะก้บอกให้ฉันชวนนายไปด้วย"


           "ชวนฉันไปด้วย? ฉันจะไปซึนะทำไม?"


           "ฉันจะไปรู้รึ ตกลงจะไปปะละ ถ้าจะไปก้รีบๆ ฉันอยากไปหาลูกเมียไวๆ"


           "--;"


           ไม่รู้เพราะอะไร เเต่ผมรู้สึกว่า ผมต้องไป ไม่งั้นความฝันเมื่อกี้ของผมมันจะกลายเป็นจริงเเน่ๆ


            "ไปสิ"


           "งั้นก้ออกเดินทาง"ชิกามารุกระโดดนำผมเลยกระโดดตามไป เมื่อกี่ผมเห็นนะ มันทำหน้าแบบตกใจมากอะ0o0 ทำมะ? ผมไปซึนะมันเเปลกรึไงเล่า ตัวเองเป็นคนชวนเเท้ๆ--


           ---------------------------------------


           ตอนนี้พวกผมอยู่ที่หน้าบ้านของเทมาริมั้งผมว่า เเต่ก่อนที่ชิกามารุจะเปิดประตู ผมก้ได้ยินประโยคนึงที่ทำให้ผมเกือบหยุดหายใจ


           "แต่งงานกับฉันนะ"นั้นมันเสียงเจ้าแพนด้านี่!! ทำไมผมถึงสังหรณ์ไม่ดีจังเลยนะ


           "อะไรนะ!?"


           นั้นมันเสียงนารูโตะนี้!! ทำไมนารูโตะมาอยู่ที่นี่?! ผมรีบผลักชิกามารุออกจากประตูก่อนที่จะถีบประตูเปิดอย่างเเรงทันที


           ปัง!!!


           "คงจะไม่ได้หวะ นารูโตะน่ะของฉัน!!!"


           "ฮะ!?" นารูโตะมีสีหน้าตกใจที่เจอผม


           นารูโตะฉันจะไม่ปล่อยให้นายหายไปอีกแล้ว!!!



    [ End sasuke talk ]




    ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    หว่าวววววว ซาสึเกะมาเเล้ว พ่อของลูกมาแล้ว โตะจะทำยังไงหละเนี่ยยยยย เม้น&vote กันด้วยนะคร้าบบบบบบบบบ
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×