คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #22 : -รูมเมท2+เริ่มการสืบสวน-
ผมกลับมาแย้วววววว หายไปข้ามปีเลยทีเดียว ผมขอโตดดดดดดดดดดดดดTT
-----------------------------------------------------------------------------
(พักกลางวันแล้วฮ้าบ)
“นี้! ไอ้ใบ้! เมื่อไหรนายจะปล่อยมือฉันสักทีฮะ จับอยู่นั้นล่ะ== จับทำแป๊ะไรฟะ? ฉันร้อน!”หลังจากครูผู้สอนคนสุดท้ายของคาบเช้าเดินออกไป คิบะก็ยันตัวลุกขึ้นจากเก้าอี้มายืนแหกปากใส่หูกาอาระทันที
ก็จะไม่ให้เขาแหกปากได้ยังไงละ ก็ไอ้ใบ้นี่มันเล่นจับมือเขาแน่นเลยตั้งแต่เมื่อเช้านี้ จบป่านนี้ยังไม่ปล่อยเลยคิดดู๊- - เขาทั้งหยิกทั้งตีทั้งจิกทั้งบิดตลอดคาบจนเขากลัวว่ามือของไอ้บ้านี่จะกลายเป็นทุเรียนกวนหรอกนะถึงได้หยุด แต่มันก็ยังไม่ปล่อยมือเขาอยู่ดีเนี่ย
“นี้~! ได้ยินม้ายยยย ฉันบอกให้ปล่อยยยย”คิบะเอามือข้างซ้ายของตัวเองที่เหลืออยู่มาป้องปากก่อนที่จะตะโกนใส่หูกาอาระ แต่เจ้าตัวก็ยังคงนิ่งตลอดศกเช่นเคย(โห~เป็นผมหาสำลีละนะ==)
“เดี๋ยวจิ้มอีก...”กาอาระหันมาหาคิบะช้าๆ ก่อนที่จะบีบมือที่จับคิบะเอาไว้เบาๆ
“หือ? แค่เนี่ย?”คิบะลดมือที่ป้องปากลงก่อนจะขมวดคิ้วแทน อะไรนะ!? ไอ้บ้านี่มันเล่นจับมือเขาตั้งแต่เช้าจนถึง ณ บัดนาว เพียงเพราะว่ากลัวเขาจิ้มหัวอีกอะนะ? โอ้พระเจ้า มันจะมีใครเป็นเหมือนหมอนี่อีกไหมเนี่ยบนโลกนี้==!
“เฮ้ออออ~อยากจะบ้าตายยย”คิบะพูดขึ้นมาเบาๆพร้อมกับเกาหัวตัวเองแกรกๆ
“ฉันไม่ทำแล้วนา ปล่อยฉันสักทีสิ”คิบะกลับมาใช้น้ำเสียงระดับปรกติกับกาอาระ ไม่รู้เพราะความซื่อ,บื้อหรือทึ่มของคนผมแดงตรงหน้าเขากันแน่ ทำให้เขาต้องรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นยักษ์หน้าโหดไปซะงั้น
ความคิดที่คิบะกำลังคิดกับตัวเองหยุดไปทันทีเมื่อสังเกตเห็นนิ้วก้อยข้างขวาของคนตรงหน้ายื่นมาหาเขา คิบะทำหน้าเอ๋อเล็กน้อย ก่อนที่จะเข้าใจสิ่งที่คนตรงหน้าต้องการและยื่นนิ้วก้อยข้างซ้ายของตัวเองไปเกี่ยวไว้ด้วยความลำบากเล็กน้อย(ถ้าไม่เข้าใจลองเกี่ยวก้อยตัวเองดูนะคับ^^ แบบนั้นแหละ)
หลังจากนั้นทั้งสองก็ปล่อยมือทั้งสองข้างออกจากกัน คิบะเอามือทั้งสองไปไขว้หลังทันที ส่วนกาอาระก็ลุกขึ้นเก็บของก่อนจะเดินออกจากห้องไปโดยมีคิบะมองตาม เมื่อซาสึเกะที่กำลังส่งสายตาให้นารูโตะที่หน้าแดงอยู่และชิกามารุที่กำลังปะทะฝีปากกับซาอิอยู่เห็นดังนั้นจึงเดินตามกาอาระออกไป
ซาอิและนารูโตะเดินมาหาคิบะทันที เมื่อเห็นว่าคิบะยังไม่ได้เก็บของเลย
“คิบะ เป็นไร? เก็บของดิ”นารูโตะแตะไหล่คิบะและเขย่าเล็กน้อยเพื่อเรียก
“อะ...อืมๆ”คิบะอ้ำอึ้งเล็กน้อยก่อนจะลงมือเก็บของตัวเอง แล้วทั้งสามจึงเดินออกจากห้องเรียนไป
“แล้วเนจิล่ะ?”คิบะกล่าวขึ้นเพื่อปิดบังอาการของตัวเอง ตอนนี้เขารู้สึกแปลกๆยังไงไม่รู้ตั้งแต่เห็นสายตาที่ไอ้หมอนั่นมองมาทางเขาตอนที่ปล่อยมือ มัน.....แปลก
“อ๋อ เนจิคุงล่วงหน้ามาจองโต๊ะประจำเราไงครับ”ซาอิตอบคิบะก่อนที่ทั้งสามจะเดินมาจนถึงโต๊ะประจำของพวกเขาที่มีเนจินั่งคุยกับกับเหล่าแฟนๆของพวกเขาอยู่ก่อนแล้ว(เขาไปนัดกันตอนไหนอันนี้ผมก็ไม่รู้นะคับ==)
“อะ! นารูโตะคุง”ฮินาตะลุกขึ้นมาก่อนจะหันมายิ้มให้และเดินมาหานารูโตะ
“ไปซื้อข้าวกันเถอะจ๊ะ^^”ฮินาตาพูดพร้อมเกี่ยวแขนนารูโตะ ก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปหาซื้อของกินให้เพียงพอกับความหิวที่สะสมมาตั้งแต่เมื่อเช้านี้ของตัวเอง
“ว่าแต่ฮินาตะ เธอต้องมานอนหอที่นี้ด้วยรึเปล่า?”นารูโตะถามฮินาตะทั้งที่ในปากยังมีเส้นราเม็งเคี้ยวตุ้ยๆอยู่(นายเอกของเราตะกละมาก- -)
“จ๊ะ? อ๋อ พวกเราก็ต้องอยู่หอเหมือนกันกับผู้ชายนั้นแหละจะ แต่ว่าจะแยกออกจากหอพักชายอย่างชิ้นเชิงเลยละ หอชายจะไปทางฝั่งขวาของโรงเรียน แต่หอพักหญิงจะไปทางซ้ายของโรงเรียน แทบจะไม่เห็นอาคารของอีกหอเลยละ”ฮินาตะอธิบายระเอียดยิบจนนารูโตะได้แต่พยักหน้าหงึกๆ
“ถ้างั้นพวกเธอก็ต้องมีรูมเมทอะสิ”คิบะพูดขึ้นบ้างก่อนจะหันไปทางแฟนหมวยของตัวเอง(ผมยอมรับเลยว่าผมแอบกลับไปดูแนะนำตัวละคร ผมลืมอ่าTT)
“ก็ใช่นะ ฉันนอนกับคารินอะ”สี่หนุ่มบนโต๊ะหันมองเท็นเท็นทันที
“แล้วเป็นไงบ้างอะ?”คิบะถามแฟนตัวเองด้วยความเป็นห่วง
“ก็ไม่เป็นไงนะ เธอก็โอเคดี”เท็นเท็นตอบหน้าเรียบ
“แล้วเธอละ? ฮินาตะ”นารูโตะถามแฟนตัวเองบ้าง
“ฉันอยู่กับคุณซากุระจ๊ะ.....ไม่ต้องห่วงนะ เธอนิสัยดี”ฮินาตะรีบพูดต่อทันทีหลังจากทั้งสี่หนุ่มเริ่มหันมองเธอแทน
“อิโนะ....คุณอยู่กับเทมาริซังใช่ไหมครับ?”ซาอิที่เริ่มคาดเดาได้เลยลองทายขึ้นมา
“หือ? นายรู้ได้ไงนะ”อิโนะทำหน้าตกใจเล็กน้อยก่อนจะหันมาถามซาอิ
“อา~พวกเรานอนกับเป็นคู่ๆเลยนะครับ”ซาอิยกมือขึ้นมาลูบท้ายทอยตัวเองก่อนยิ้มแหยะๆออกมา
“นอนเป็นคู่ๆงั้นหรอ?....หรือว่า!!”เท็นเท็นทำหน้านึกเล็กน้อย ก่อนจะทำตาโตแล้วชี้ไปทางซาอิ
“ช่ายครับ^^;”ซาอิตอบออกมา
“คิบะ นายนอนกับแฟนคารินหรอ?”เท็นเท็นหันไปหาคิบะแทนทันที
“เฮ้ยย!! อย่าใช้คำว่า’นอนกับ’สิยัยบ้า ใช้คำว่า’รูมเมท’ดิ”คิบะโวยออกทันที ก็คุณเธอเล่นใช้คำซะคลุมเคลือเชียว><
“นั้นแหละน่า”เท็นเท็นตอบอย่างไม่ใส่ใจ
“อืม...มันก็ใช่นะ”คิบะทำหน้านึกอยู่แปปนึงก่อนจะตอบ
“โอ้~”คิบะถึงกับผงะทันทีเมื่อแฟนสาวของเขามีท่าทางตื่นเต้นจนโอเว่อร์
“ส่วนนายก็กับชิกามารุคุงหรือ><”อิโนะตื่นเต้นแล้วถามแฟนตัวเองบ้าง
“ครับ--;”ได้ยินดังนั้นอิโนะก็ทำท่าทางชักดิ้นชักงอตื่นเต้นจนซาอิต้องกระเถิบหนีเลยทีเดียว
“และนารูโตะคุงกับซาสึเกะคุง ><”หลังจากฮินาตะพูดจบ สามสาวก็กรี๊ดแตกแบบเบาๆทันที แต่ก็ยังดังมากพอให้ผู้คนบริเวณโดยรอบหันมามองได้อย่างง่ายดาย
“ฮินาตะจัง ใจเย็นๆสิ เป็นอะไรกันอะ?==”นารูโตะยื่นมือมาลูบหลังฮินาตะเบาๆประมาณว่า ใจเย็นๆก่อน
“ก็เพราะพวกนายได้นอนกับสามอันดับหนุ่มที่ฮอตที่สุดจัดโดยสภานักเรียนฟุจิยะอะสิ><”เท็นเท็นกล่าวขึ้นมา
“ยัยบ้า!!>< บอกแล้วไงอย่าใช้คำว่า’นอนกับ’หนะฮะ!”คิบะโวย
“ช่างเถอะน่า><”เท็นเท็นก็ไม่สนอีกเช่นเคย
“นี้ๆ ว่าแต่ให้อันดับนั้นไม่มีพวกฉันบ้างออ?”เนจิที่ไร้บทไปนานพูดขึ้นมา
“อ๊ะ!.......”สามสาวร้องขึ้นมาพร้อมกันก่อนจะสตั้นค้างอยู่ในหาเคลิบเคลิ้มประมาณ10วิแล้วเริ่มมีหยดเหงื่อไหลตามใบหน้าแทน
“เอ่อ....กะ ก็เหมือนว่า...จะ..จะมีน้า^^;” อิโนะพูด
“ไม่มีสินะ--”เนจิพูดขึ้นมานิ่งๆก่อนจะยกแก้วน้ำผลไม้ปั่นของตัวเองขึ้นมาดูด
“......................”บนโต๊ะเกิดความเงียบขึ้นครอบคลุมก่อนที่จะมีเสียงโวยวายขึ้นมา(คงรู้นะฮะของใคร โวยบอกมากกก==)
“ทำไมอ่าา!!”คิบะเจ้าเก่านั้นเอง เย้~(เพื่อ?--)
“เอ่อ...อันนี้เราก็ไม่รู้อะจ๊ะ งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะจ้า”อิโนะกล้าวขึ้นก่อนจะลุกหนีโดยมีฮินาตะกับเท็นเท็นลุกตาม
“ชิ! ทำไมไม่มีพวกเราละ พวกเราออกจะหล่อและเท่ห์บาดใจ”คิบะพูดขึ้นมา
“นั้นสิ สาวๆโรงเรียนนั้นมีตาหามีแววไม่เลยจริง ไอ้สามคนนั้นมันหล่อตรงไหนกัน!!”นารูโตะโวยบ้าง
“จริงด้วยครับ== นิสัยก็แย่บรมเลยด้วย”ตามด้วยซาอิซึ่งเป็นฝ่ายสนับสนุน เนจิได้แต่ส่ายหน้าและพาทั้งสามคนไปเก็บจานเตรียมเข้าห้อง
(ด้านฝั่งเมะบ้างนะครับ)
“ฮัดเช้ย!!!!”ทั้งสามคนผสานเสียงจามกันโดยมิได้นัดหมาย - -
“เฮ้อ~สงสัยพวกเราคงโดนสามแสบนั้นนินทาซะละม้าง”ชิกามารุพู ดขึ้นมาอย่างรู้ทัน ส่วนซาสึเกะก็ได้แต่หัวเราะหึๆตาม
ตอนนี้ทั้งสามคนนี้กำลังนั่งอยู่บนดาดฟ้าของตึกเรียนของพวกเขานั้นเอง ด้วยฝีมือการสะเดาะกลอนของซาสึเกะ พวกเขาต้องการที่ที่สงบในการกินอาหารและต้องการหนีจากโรคจิตทั้งสองที่คอยตามพวกเขาด้วย(ไม่นับเทมาริจัง^^) ที่สำคัญพวกเขาต้องการที่จะปรึกษาวางแผนเรื่องคืนนี้อีกด้วย คืนนี้พวกเขาต้องการที่จะไปสำรวจสถานที่เกิดเหตุโดยที่ซาสึเกะได้ขอโอโรจิมารุแล้วเรียบร้อย ยามรักษาการต่างก็รับรู้แล้วเรียบร้อย
ติ้งหน่อง ตองต่อยย เท่งป๊ะ ตึ้งตึง~(มันกลับมาเเล้ว=0=)
“หึๆ ออดโรงเรียนนี้มันเหลือเกินจริงๆนะเนี่ย”ซาสึเกะพูดขึ้น
“อ่า นั้นสินะ”ชิกามารุยิ้มตาม
“ไปกันเถอะ”กาอาระเอ่ยก่อนที่ทั้งสามจะลุกขึ้นยืนแล้วเดินลงไปเข้าห้องเรียนโดยไม่ลืมที่จะล็อคประตูดาดฟ้าให้เหมือนเดิม
และแล้วการเรียนคาบบ่ายก็เริ่มขึ้น โดยระหว่างนั้นเหล่าเมะทั้งสามก็รู้สึกเหมือนว่าจะโดนหางตาของคนข้างๆทิ่มแทงอย่างไรแปลกๆ จนในที่สุดคาบเรียนสุดท้ายของวันนี้ก็หมดไป
‘ไปกันเถอะ’สามคนที่ตกลงแผนการกันเอาไว้ส่งสายตาให้กันแล้วรีบจ้ำเดินออกไปจากห้องทันที สร้างความสงสัยให้กับรูมเมทของพวกเขาเป็นอย่างมาก
“พวกนั้นจะรีบไปไหนกันอะ”นารูโตะถามขึ้นมา
“ไม่รู้สิ/ครับ”ซาอิและคิบะตอบขึ้นพร้อมกันก่อนที่ทั้งสามจะทำหน้างงๆให้กัน
ทางด้านอีกสามคนนั้นตอนนี้อยู่ในลิฟท์หอก็ตกลงเวลานัดเจอ(เดินกันเร็วจังเลย==)
“ตอนนี้ 15.50 เจอกัน 16.20 โอเค?”ซาสึเกะยกนาฬิกาตัวเองขึ้นมาดูก่อนนัดเวลาเสร็จสรรพ
“ได้”ทั้งสองตอบตกลง
การสืนสวนเริ่มขึ้นแล้ว.......
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
WR :ผมกลับมาแย้วคับคุณแม่^0^
RD :หายไปไหนมาไอ้ลูกเ_ร><*****
WR :ผมผิดไปแล้วฮ้าบบบTTYTT
RD :ไม่ต้องพูดมาก!! ตายซ้าาาา>0<//ตบด้วยรองเท้าแตะ(?)
WR :โอว โนววววววTT0TT
ความคิดเห็น