ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : [sf] ทำให้เธอ | 2Jae | [1/2]
คำดีดีที่เธอพูดบอกกับฉัน
ได้ตอกและย้ำทุกการกระทำ ทำให้ตัวฉันนั้นคิดไปไกล
ได้ใกล้ชิด ได้พูดคุย ได้ผูกโยงใยความสัมพันธ์
"บี มึงไม่สบายปะวะ หน้ามึงไม่ค่อยโอเลย" มือเล็กๆของคนตรงหน้าผมยื่นมาสัมผัสหน้าผากผม ในความฟินมันก็ฟินนะ ในความหน่วงมันก็หน่วงอะ ถ้าเขาห่วงผมคนเดียวมันคงไม่หน่วงเท่าไหร่ แต่นี่เล่นห่วงทุกคนตั้งแต่หมาหน้ามหา'ลัยยันอธิการบดี ผมก็ทำได้แค่ตอบในสิ่งที่เขาถาม ไม่มีสิทธิ์บอกให้เขาทำให้ผมแค่คนเดียว...
"อะไรกันครับคู่นี้ แต่เช้าเลย" ไอแจ็คที่เดินเข้ามาถึงก็แซวเลย มันเป็นคนนึงแหละที่รู้ว่าผมชอบเขา เอาจริงๆก็รู้กันหมดทั้งกลุ่มนะ ยกเว้นเขาน่ะ
กลุ่มของผมมีทั้งหมด7คนครับ หนึ่งคือผมเอง หล่อมาดแมนแฮนด์ซั่มที่สุดในกลุ่ม คนที่สองคือไอมาร์ค จริงๆแก่กว่าพวกผมหนึ่งปีแต่ซิ่วมาเพราะคณะเก่าไม่ใช่สไตล์ สามแบมแบม คนนี้แฟนไอมาร์คตอนแรกไม่ได้อยู่กับพวกผม อยู่ตัวคนเดียว แบบว่าไม่ค่อยพูดอะ แล้วคือแบบไอมาร์คก็ไม่พูด แบมมันก็ไม่ค่อยพูดมันไปจีบกันทางไหนครับ ผมสงสัยข้อนี้มาก สงสัยโทรจิตกันมั้ง สี่แจ็คสัน มันเป็นคนที่ไม่น่าไว้ใจมากที่สุดในกลุ่ม กับการที่มันรู้ผมกลัวมันจะรั่วไหลมาก แต่ตอนนี้ก็เก็บอยู่มาสองปีแล้วนะ คนที่ห้ายูคยอม รุ่นน้องหนึ่งปี แต่มันฉลาดแบบโง่ๆได้เลื่อนขั้นมาเรียนปีเดียวกับพวกผม สถานะปัจจุบันคือไอเนิร์ดขี้ข้าของกลุ่ม (น่าสงสารเนอะว่าไหม) คนที่หกจินยอง คนนี้ไม่มีไรมาก แฟนเก่าผมเอง แต่เลิกกันตั้งแต่ม.3 จะเอาถ่านที่ไหนมาคุ คนสุดท้ายแต่เป็นที่หนึ่งในใจผมเสมอมา
.
.
.
.
ชเว ยองแจ
.
.
.
.
คนที่ทำให้ผมเพ้อ
คนที่ทำให้ผมยิ้ม
คนที่ทำให้ผมมีความหวัง
คนที่ทำให้ผมอยากทำอะไรสักอย่างเพื่อเขา
คนที่ไม่เคยขอหรือเรียกร้องอะไรจากใคร
.
.
.
.
คนที่ทำให้ผมทั้งรัก หลง และเจ็บในเวลาเดียวกัน
ผมย้ำเป็นครั้งที่ล้านว่าเขาไม่ใช่คนใจร้าย แต่ที่ผมเจ็บมันเป็นเพราะผมอะ ขี้มโนไง หลงอยู่ในมโนแลนด์แดนมหัศจรรย์ เคยมีครั้งนึง เขาไปเที่ยวญี่ปุ่นมา ซื้อช็อกโกแลนมาฝาก แล้วแบบที่คนอื่นในกลุ่มมันได้คือช็อกโกแลตรูปร่างรูปทรงธรรมดาแต่ที่ผมได้คือหัวใจอะ ช็อกโกแลตรูปหัวใจ ตอนนั้นแบบใจเต้นแรงมาก กำลังฟินเลย เพื่อนในคณะก็เดินถือช็อกโกแลตทรงเดียวกับผมมาแล้วก็ถามผมว่า 'อ้าวได้เหมือนกันเลย' ผมก็นึก เฮ้ย ทำไมไอนี่ก็ได้วะ หันไปมองคนอื่นๆก็ได้เหมือนกัน สรุปใจความได้ว่า
'อ๋อ คือ...ที่ช็อปอะช็อกโกแลตอย่างดีแบบที่พวกจินยองได้มันเหลือแค่5อัน แล้วแบบมันไม่พอกลุ่มแล้วมึงมาช้าช่ะ คนอื่นๆเลือกไปหมดแล้ว ขอโทษน้าา แต่ของมึงก็พิเศษกว่าคนอื่นนะ กูให้มึงตั้งสองอัน คนอื่นได้อันเดียวเอง บีอย่างอนก็น้าาา ขอโทษจริงๆ'
ความมโนที่ผมตั้งไว้ตั้งมากมายพังลงในพริบตา เป็นไงล่ะ เจ็บไง
แต่ผมก็บอกไปแล้วว่าผมทั้งรักทั้งหลงเขา เขามีหลายด้าน เหมือนเด็ก8มิติ บางทีนั่งๆอยู่ก็หัวเราะขึ้นมา อารมณ์แบบเหม่อๆแล้วก็หัวเราะขึ้นมาอะ น่ากลัวเนอะ แต่ก็น่ารักอยู่ดีว่ะ :)
"มึง บี! เหม่อไรอีกเนี่ย คนอื่นถามแล้วไม่ได้คำตอบมันหงุดหงิดนะ" เจ้าตัวพูดแล้วแกล้งพองลมคล้ายปลาปักเป้า
"ขอโทษครับ ขอโทษ ผมจะไม่เหม่อแล้วจะตั้งใจฟังคุณยองแจครับ" มันหันมาตีผมป้าบนึง ก่อนจะหันกลับมาพูดบางอย่างที่ทำให้ผมหัวใจเต้นรัว
"วันอาทิตย์นี้ว่างปะ ไปดูหนังกัน...สองคน หมายถึงแบบแค่มึงกับกู"
ไอเหี้ยยย กูฝันปะวะ ดูหนังกับยองแจสองคน แบบปกติเวลาเขาชวนก็จะชวนทั้งกลุ่มไรงี้ แล้วนี่เป็นครั้งแรกอะ ครั้งแรกแบบครั้งแรกจริงๆ ผมมั่นใจว่าตอนนี้ผมต้องยิ้มจนปากจะถึงรูหูแล้วแน่ๆ เสียลุคคนชิคว่ะแม่ง แต่ไม่เป็นไร ถ้าต้องยิ้มเพราะอย่างนี้ผมยอมเสียลุคบ่อยๆก็ได้
"ยิ้มไรงั้นวะ ทุเรศ จะไปไหม ถ้าไม่ไปกูไปชวนจินยองก็ดะ..."
"ไปๆ ไปดิวะ โห่! ตอบช้านิดเดียวรีบหรอครับชเว ยองแจ กลัวไม่ได้ไปกับพี่ก็บอก พี่เข้าใจว่าพี่ดูดี แต่แบบไม่ต้องอยากไปกับพี่ขนาดนั้นก็ได้" พูดจบก็เสยผมตัวเองไปที อย่างว่าคนมันหล่อ ทำไรก็หล่อ
"พี่แจบอมครับ...หยุดหลงตัวเองได้ละ ประสาทนะมึงอะ ตกลงอาทิตย์นี้เจอกันที่เดิมตอนเที่ยงนะ"
"อะไรกันครับ สองคนนี้ชวนกันไปเดตไม่บอกพวกเราหรอ" และหายนะก็เกิดเมื่อไอแจ็คหันมา ไอเหี้ยหุบปากกกกกกกกก
"มึงอยากไปด้วยปะละ" โอ้ย นี่ก็ชวนทำไม ไอแจ็คหันมาดูผมก่อนจะแสยะยิ้มใส่ผมที่พยายามโบกไม้โบกมือให้มันตอบไม่ ตาผมนี่ก็ขยิบจนขนตาบนล่างมันจะพันกันอยู่ละ อย่ามาทำลายเดตกู กูข๊ออออ
"เอาดิ หนังช่วงนี้น่าดู" มันแสยะยิ้มหนักเมื่อยองแจพยักหน้า ห่า มึงคนเดียวทำนิยายแอบรักเพื่อนสุดหน่วงของกูเกือบจะกลายเป็นคอมเมดี้ จะเศร้ากูก็เศร้าไม่สุด โกรธมากกว่า โกรธมึงเนี่ยไอแจ็คสัน!!
ในที่สุดวันอาิทตย์ก็มาถึง ใจหนึ่งก็อยากมามากๆ แต่อีกใจหนึ่งก็ไม่อยากมาเพราะอะไรก็รู้ๆกันอยู่ นานๆทีจะหาโอกาสอยู่กับเขาสองคนได้ มีมารมาผจญทุกที
"หน้าบูดอีกละ ยิ้มหน่อยสิครับ เดี๋ยวสาวๆไม่มองนะ" ไม่อยากให้สาวมอง อยากให้มึงมอง
"อะไร จ้องกูไมไม่พูดอะ ช่วงนี้มึงเป็นไรวะถามจริงๆ" มันถามขึ้นหลังจากที่ผมไม่พูดอะไร ไม่ยิ้ม แต่เอาแต่จ้องมัน เรากำลังรอไอแจ็คครับ เป็นมารแล้วยังมาช้าอีกนะมึง
"เปล่าอะ โทรหาไอแจ็คหน่อยดิ ถึงไหนแล้วเนี่ย" ผมแกล้งทำเป็นขยี้หัวเขาแล้วเปลี่ยนเรื่องไปที่ไอแจ็คแทน มันก็ยกโทรศัพท์ขึ้นมากดแปปๆก็ส่งมาให้ผม ทำปากขมุบขมิบจับใจความได้ว่าไอแจ็คจะคุยด้วย
"ถึงไหนละสัส คนอื่นเค้ารออะมึงรู้บ้างปะ" ผมทำเสียงเครียดๆลงไป อันที่จริงก็ไม่ได้โกรธขนาดนั้นยังมีเวลาอยู่กับยองแจอีกหลายปี มาตอนไหนก็ได้หรอก
[อะไรหรอตัวเอง ตัวเองโมโหเค้าหรอที่ไปเป็นก้างอะ กูไม่ไปละ ไม่อยากไปเป็นก้าง แกล้งเล่นๆไปงั้นแหละ เที่ยวให้สนุกนะคะตะเอง ปล้ำได้ปล้ำ สู้ๆมึง ]
และมันก็วางสายไป...
ผมยิ้มกว้างขึ้นมาทันที รู้อยู่แล้วแหละว่ามันคงไม่มา มันคงจะสงสาร(หรือสมเพช)ผมอยู่บ้างซาบซึ้งว่ะ มันนี่เป็นเทวดาของผมจริงๆ (ใครเคยว่ามันเป็นตัวมารวะ)
"แจ็คมันท้องเสียว่ะ คงมาไม่ได้แล้ว เราไปหาไรกินก่อนปะ ค่อยขึ้นมาดูรอบหนัง" ผมพูด เขาพยักหน้า เราก็เดินลงมาหาของกินกัน เราพูดคุยกันไปได้สักพักก็พากันไปดูหนัง พอออกมาเจ้าตัวก็จ้อไม่หยุด บอกว่าอยากเลี้ยงกระต่ายบ้างแหละ อยากเลี้ยงสล็อตบ้างแหละ คงเดากันได้นะครับว่าเราดูเรื่องอะไร ก็เหมาะกับเขาดีครับ ผมชอบเห็นเวลาเขายิ้มทั้งตาทั้งปาก น่ารักที่สุดแล้ว
"ยองแจ นั่นยองแจรึเปล่า" เสียงทุ้มดังเข้ามาในโสตประสาท ผมหันไปพร้อมกับเขาก็เจอพี่รหัสของเขายืนยิ้มอยู่ ผมไม่ชอบพี่รหัสของยองแจเลย เพราะยองแจไปไหนมาไหนสองต่อสแงกับหมอนี่มากที่สุดอะดิ เดี๋ยวก็ทำเป็นให้ช่วยอันนั้น เดี๋ยวก็ทำเป็นให้ช่วยอันนี้ โหย ทำเองไม่เป็นหรอวะ ยองแจอายุน้อยกว่ามึงนะเว่ย ร่างกายก็บอบบางกว่าด้วย
"อ้าวว พี่คริส มาทำอะไรที่นี่ครับ" คนข้างๆผมถามพร้อมแจกความสดใสให้กับทุกคนบริเวณรอบๆตัวเรา เอ้ายิ้มเข้าไปกับอีแค่พี่รหัส เฮอะ
"พี่มาเลือกของขวัญวันเกิดให้คุณแม่น่ะครับ แต่ไม่รู้จะเลือกอะไรดี ยองแจช่วยพี่หน่อยได้ไหม" ยองแจหันมาหาผมเหมือนขอความเห็น แน่นอนผมก็ไม่ให้สิครับ ส่ายหัวสิครับรออะไร
"มันดึกแล้วนะพี่ ทุ่มสองทุ่มแล้ว ยองแจควรรีบกลับไปอ่านหนังสือ อีกอย่างกล้บดึกมันอันตรายนะพี่ พวกผมไปละ เดี๋ยวผมจะไปส่งยองแจที่หอ" ผมเหตุผลง่าวๆที่พอจะนึกออกขึ้นมาหลอกล่อ ผมจับแขนของเขาก่อนจะดึงให้ตามผมออกมาแต่อยู่ๆเขาก็หยุด ผมหันไปมองตามก็เห็นมีมือของคนที่คุณก็รู้ว่าใครจับแขนของเขาอีกข้างอยู่ ให้มันได้อย่างนี้สิ
"ถ้ามันดึกเดี๋ยวพี่ไปส่งยองแจเอง เราจะไปช่วยเลือกก็ได้นะแจบอม" เขาพูดยิ้มๆ เหอะ ดูก็รู้ว่าตอแหล อีพี่คริสเนี่ยชอบยองแจแค่ไหนทำไมผมจะไม่รู้ ผมรักมันมาสองปี ผมรู้ตัวเองตลอดว่าใช้สายตาแบบไหนมองเขา กับอีแค่มีสายตาที่เหมือนกับผมมองเขาอยู่ทำไมผมจะไม่รู้ ก็ได้แต่ภาวนาให้สายตาคู่นั้นทำอะไรยองแจของผมไม่ได้...
"เออก็ดีนะบี พอเลือกเสร็จก็จะให้ได้พี่คริสไปส่งมึงด้วย มึงดูเพลียๆไงไม่รู้" เขาตอบอย่างนั้น เดี๋ยวก่อน อย่าเพิ่งดีใจแทนผมว่าเขาเป็นห่วงผมม้ากมาก มันก็แค่ห่วงแบบที่เพื่อนคนนึงมันจะห่วงได้แค่นั้นแหละ เกลียดตัวเองว่ะที่ไม่ทำอะไรสักที
"มึงจะไปช่วยพี่เขาลือกของ?" มันพยักหน้า แอบเหลือบไปเห็นพี่มันทำท่าเยสอยู่ด้านหลัง เฮ้อ
"งั้นกูกลับหาเลยดีกว่าว่ะ ไม่อยากรบกวน รีบๆกลับนะมึง ถึงแล้วโทรหากูด้วย ไปนะครับพี่ สวัสดีครับ"
Im Jaebum
Just now
แค่เพื่อนจะไปสู้อะไรได้วะ แสดงออกก็ไม่ได้
กับอีกคนเค้าแสดงออกเต็มที่
กูจะสู้เค้าไหวปะวะ
อย่าใจดีกับเขามากไปนะเว่ย
อย่าใจดีกับใครอีกเลย
กูขอ...
like | comment | shere
96 people like this.
Choi YoungJae
กล้าๆหน่อยดิวะ ไม่แสดงออกเขาจะรู้ได้ไง สู้ๆนะมึง
ปล.ถึงบ้านแล้วนะ
Just now | like | reply
---------
❥ Statis
ตั้งใจจะให้หน่วงแบบแอบรักเพื่อนหน่อย แต่ดันไม่หน่วงอะ5555555555 มันคงหน่วงได้เท่านี้จริงๆ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น