คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : part3
Part3
ตอนฉันอายุ 19 ตอนนี้ฉันอยู่ในกรุงลอนดอนมันเป็นความฝันของฉันอย่างนึง ฉันฝันว่าอยากใช้ชีวิตอยู่ในกรุงลอนดอน เอ่อ..ทำงานเป็นตากล้องและเปิดร้านเบเกอรี่เล็กที่ไหนสักแห่ง.. กับเพื่อนรักของฉัน ‘ไวโอเล็ต’ เธอเป็นสาวสวยเซ็กซี่ฉันรู้จักเธอตอนมอสามเธอเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนที่เปลี่ยนฉันทั้งชีวิต..
และในที่สุดฉันก็มีร้านเป็นของตัวเอง >//< มันเป็นสาขาที่2ของร้านป้าบาบาร่า ที่ท่านไว้ใจให้ฉันเปิด ฉันรักร้านนี้มากมันเป็นทั้งชีวิตของฉันเลยยย...
"ไว .. เดี่ยวฉันออกไปรับขนมปังที่ร้านป้าบาบาร่านะ ป่านนี้ยังไม่มาส่งเลย เฝ้าร้านด้วย" เสียงฉันสั่งยัยไวโอเล็ตที่มัวแต่นั่งเล่นโทรศัพท์ สิบเอ็ดโมงแล้วป้าบาบาร่าถึงไม่มาส่งของสักทีน้า.. ฉันจึงตัดสินใจไปรับเองเลยไงล่ะ ^^
ณ ร้านขนมปังบาบาร่า
ฉันขับรถ Volvo แสนธรมมดา มาถึงร้านขนมปังสิบเอ็ดโมงครึ่งกว่าๆ พร้อมกับหมวกไหมพรม ชุดเดรสสีดำลายดอกกุหลายสีแดงเล็กๆ รองเท้าpradaส้นตึกที่ฉันไม่ค่อยได้ใส่หรอกนะ จะใส่ก็ตอนที่มาหาป้าบาบาร่านี่แหละ ท่านเป็นคนซื้อคู่นี้ให้ฉัน .. ท่านรักฉันเหมือนลูกแท้ๆและฉันก็รักท่าน ท่านบอกว่าท่านมีหลานชายคนนึง เขาเป็นถึงนักร้องดังเลยนะ แต่ฉันก็ไม่ได้ใส่ใจอะไรนัก...
ฉันเข้ามาในตัวร้านก่อนจะแปลกใจที่เห็นชายร่างสูงโปร่งผมหยิกหยอง(?) และรูปร่างอันสมาร์ทแมน ของเขามันดึงดูดฉันมากเพียงแค่มองจากด้านหลัง ..
"เอ้า..(ชื่อคุณ).. ป้าขอโทษด้วยนะที่วันนี้ไม่ได้ไปส่งขนมให้หนะ พอดีหลานชายป้ามันพาเพื่อนมาหา นี่ๆ.."
ป้าบาบาร่าขอโทษขอโพยที่ไม่ได้ไปส่งขนมให้ฉัน เพราะติดหลานของท่านที่มาหา ก่อนจะสะกิดชายร่างสูง ทำให้ฉันรู้ได้เลยว่า เขาคนนั้นคือหลานป้าบาบาร่านี่เอง แต่ฉันรู้สึกว่าเคยเจอเขาที่ไหนกันนะ.......?
"ครับป้า..?" เพียงแค่เขาหันหลังมาดวงตาสีเขียวนั้นทำให้ฉันยิ่งคุ้นเข้าไปอิก...
“เอ้ะ”
"เอ้านี่..? เธอ...คือคนที่เราไปเจอในไทยที่สนามบิน..? หรอ?รึเปล่า..?" เสียงชายคนนึงสะกิดฉันมาจากด้านหลัง ผิวสีแทนของเขา.. ดวงตาสีน้ำทะเลของเขา...
"ห้ะห่ะหาาา!!! เอ่อ หรอ..พวกคุณ อ๋อ! วันไดเร็กชั่นนี่เอง" ฉันร้องเสียงหลงด้วยความแปลกใจ..ที่ได้เจอกับพวกเขาอิก
"แต่เธอเปลี่ยนสีผมนี่เมื่อก่อนผมเธอสีแดงคล้ายสตอเบอรรี่ เธอเปลี่ยนเป็นสีดำเหมือนดาร์กช็อกโกแล็ตเลย" ไนออลค้านขึ้นมา >3<
"อ่อใช่เมื่อก่อนสีแดง..."
"ฉันว่าผมดำก็ดูดีขึ้นนี่" เซนชมฉันและจับผมฉันเล่นๆ ก่อนจะกะพริบตาให้นึงที เห้ยย เขินแทบบ้า >//<
"ฮ่าๆๆๆ ขอบคุณนะ "
“โอ้ววว เธอเปลี่ยนไปมากเลยนะ(ชื่อคุณ)” ลูอิสบอกฉันพร้อมทำท่าตกอกตกใจ O()O
“หรอ..ฉันถือว่าเป็นคำชมนะ^^”
"จำได้ว่าเธอชื่อ....เอ่อ..เอิ่ม.." เลียมจะพูดชื่อของฉันแต่กลับจำไม่ได้
"..(ชื่อคุณ).." อยู่ๆแฮรี่ก็โพล่งพูดชื่อฉันขึ้นมา
"ขอบคุณที่ยังจำได้นะ" ฉันพูดใส่เขาแบบเชิดๆก่อนจะเดินไปหาป้าบาบาร่า
Harry's part
ผมเจอเธอแล้ว! สาวที่เมื่อก่อนเคยมีผมสีแดงตอนนี้กลับกลายเปลี่ยนเป็นสีดำซึ่งตัดกับผิวขาวผ่องของเธอมากๆ คิดว่าโชคชะตาคงจะไม่เล่นตลกทำให้ผมพรากจากเธออิกนะ ..
Writer
คุณเดินไปหาบาบาราาที่รับแขกอยู่..
"ป้าบาบาร่าคะ..คือหนูจะ.."
"อ๋อ..ไปคุยกับเพื่อนๆก่อนสิ หนูคงไม่รีบใช่ไหมป้ายังไม่ว่างเลย"
ทันทีที่ป้าบาบาร่าพูดจบและมือที่หยิบของวุ่นว๊ายวุ่นวายให้ลูกค้า คุณก็เดินน่าบึ้งไปนั่งที่ระเบียงหลังบ้าน ..
Your part
"เฮ้ ว่าไง (ชื่อคุณ) ทำไมไม่ไปนั่งข้างในละ" เซนมาลิกเดินมาหาฉันพร้อมแก้วน้ำเปล่าหนึ่งใบยื่นให้ฉัน
"มันอึดอัดหนะ ขอบคุณนะ"
"ฮ่าๆเหมือนกันเลยย" ปกติฉันจะรู้จักเขาในนามแบดบอย แต่ตอนนี้เขาดูน่ารักมากๆเลยล่ะ
เราคุยกันไปสักพักอย่างสนุกสนานแล้วอยู่ๆเซนก็พูดโพล่งขึ้นมา...
"เธอคิดยังไงกับความรัก" นี่มาลิก เราเพิ่งจะคุยกันก็ยิงคำถามแบบนี้ใส่ฉันเลยหรอ!
"เอ่อ..ฉันว่า ความรักก็คือตัณหาหรือความทะยานอยากนั่นแหละ ยิ่งรักมากก็ยิ่งทุกข์มาก ไม่สมปราถนาในรักก็เป็นทุกข์ เราคบใครสักคนนึงจึงรักเขาให้มากๆและเชื่อใจกันก็พอแล้ว"
"ฉันไม่คิดเลยนะว่า ผญ แบบเธฮจะมีความคิดแบบนี้ ฮ่าๆ"
"ฮ่าๆๆๆ แน่นอนอยู่แล้ว” ฉันคุยกับมาลิกสนุกมาก เขาเฟลนลี่มาก เขาน่ารักมาก
ฉันรู้สึกเหมือนมีสายตากำลังจ้องแผ่นหลังของฉัน...
"เอ้อนี่..เย็นนี้มีปาร์ตี้ที่บ้านพักฉัน นี่แผนที่ สองทุ่มตรงเจอกันนะ เราชวนแต่คนสนิททั้งนั้นมีเกมให้เล่นด้วยแหละ มานะๆๆๆ "
มาลิกทำหน้าอ้อนฉันจนฉันตอบปฏิเสธไม่ได้แล้วสิ ><
"อื้ม..โอเค้สองทุ่ม"
--------------------------------------------------
ขอบคุณคนอ่านมว้ากกกกกกก เม้นกันได้นะจะบอกห้ายย
ความคิดเห็น