คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : part 1
Part 1
your part
".(ชื่อคุณ). ไปกินข้าวกัน ฉันหิวจะตายละนะ ! "
เสียงไวโอเล็ตเพื่อนรักนักเรียนแลกเปลี่ยนจากอังกฤษตอนมัธยมสามของฉันที่เป็นลูกครึ่ง อังกฤษ - อังกฤษ (-.-) ตะโกนเรียกฉันออกจากห้องน้ำ..
"เออรู้และหน่า" ฉันเดินออกไปพร้อมสีหน้าบึ้งตึง.. อายุ 18 ของฉันกับผมสีแดงเสื้อแขนกุดสีดำรูปวง skrillex กระโปรงสีแดงสั้นพลิ้วๆ เข้ากับสีผมของฉัน c]tโรงเท้าผ้าใบvansสีดำ/แดง กี่ปีและแล้วหนอ..? ที่ฉันรู้จักone directionและฉันก็อิกนอร์พวกเขาไปเรียบร้อย เพราะอะไรหนะเหรอ.. คำดูถูกของสมองอันชาญฉลาดแต่กลวงของฉันไงล่ะ ! ที่มันบอกว่า 'ยังไงเราก็เป็นได้แค่แฟนคลับ ไอที่บ้าเนี่ยก็แค่ความฝัน' แต่ใครจะรู้ล่ะ.. ความฝันถ้ามัวแต่ฝันมันก็ไม่เป็นจริงสิ (เริ่มทำฝันของเราให้เป็นจริงกัน><)
"เห้ยแก ! >< เห็นไหมที่one directionจะมาไทยอาทิตย์หน้าอ่ะ ฉันต้องไปปูเสื่อนอนรอซื้อบัตรไหมเนี่ย กี้สสส" เสียงเด็กหญิงท่าทางดี้ด้าส่งเสียงมาแต่ไกลทำให้ฉันสะดุดเพียงได้ยินคำว่าone direction จะดังอะไรขนาดนั้น -___-*
"เร็วๆสิ้ -.,- ฉันรอจนเป็นเสี่ยวละนะ" ไวโอเล็ตเรียกเตือนสติฉัน ฉันไม่พูดอะไรก่อนจะรีบวิ่งไปหาไวโอเล็ตจนเกือบสะดุดยอดหญ้า(?)
..ระหว่างมื้อเที่ยงของฉันและไวโอเล็ต..
"เอ้อ! นี่แกแล้วไอคอนเสิร์ตวันไดฯ(?)อ่ะจะไปป้าว? ฉันจะได้ซื้อตั๋วเผื่อ อิอิ >< " นางถามฉันด้วยปากที่ยังเคี้ยวตุ้ยๆอยู่เต็มปาก..เพราะความหิวว
"ไม่ไปย้ะ! ถ้าฉันไปนะให้ถีบน่าเลยเอ้า (ปล.ไรต์เอามาจากแอนโพลิติก) ฉันไม่ใช่ ดรชน. แล้วนะ (มั้ง) !"
"หรอวะแม่คู๊ณ !!! ถ้าไม่ใช่แล้วฉันขอโปสเตอร์1dของแกทั้งหมดเลยนะ และฉันว่าฉันได้ถีบหน้าแกแน่" ได้ทีเอาใหญ่เลยนะยัยไว..
"ฉันซื้อมาแพงย่ะให้ไม่ได้! "
"ซึนเดเระ-_-" ไวโอเล็ตด่าฉันแบบนี้ทุกครั้งที่คุยเรื่อง1D และฉันก็อดไม่ได้ที่จะบ่นหล่อนไปเป็นวา.......
"บาลๆๆๆๆๆๆช็อดดๆๆๆๆๆบลาๆๆๆ”
-----------------------------
ตอนแรก...เรื่องแรก...สั้นไปหน่อยน้าาาาา
ไรต์เพิ่งฝึกหัดแต่งฟิค ยังไงช่วยกันคอมเม้นด้วยล่ะจุ้บุ :)
ความคิดเห็น