คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Intro
"จุนมยอน..."
อยู่ๆชายร่างสูงตรงหน้าก็เริ่มจะย่อตัวคุกเข่าลงกับพื้น ผมใจเต้นรัวเฝ้ารอประโยคถัดมาที่เขาจะเอ่ยอย่างใจจดใจจ่อ
"แต่งงานกันนะ"
เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋าเสื้อโค้ท ก่อนจะเปิดกล่องกำมะหยี่สีแดงออกเผยให้เห็นแหวนสลักลายสีเงินและมีเพชรเม็ดเล็กฝังอยู่ตรงกลางวงแหวน
"ย้ายเข้าไปอยู่บ้านฉันเถอะ"
ผมแทบจะหยุดหายใจเมื่อเขาพูดประโยคนี้ต่อ ทำไงดีตอนนี้ผมทั้งดีใจมากจนความรู้สึกมันจุกอยู่ที่อกจนพูดไม่ออก น้ำตาใสๆเอ่อคลออยู่ที่ดวงตา ผมอึดอัดมากที่ผมพยายามสะกดมันไว้ไม่ให้ไหลออกมาจนตัวผมสั่นเทาไปหมดต่อหน้าคนที่ผมรัก ทั้งเขินและอายจนหน้าแดงกล่ำ ผมไม่รู้จะพูดอะไรดีตอนนี้สมองผมมันตื้อไปแล้ว
"พูดอะไรหน่อยสิจุนมยอน" คริสค่อยๆลุกขึ้นยืนเต็มความสูง หลังจากคุกเข่ารอคำตอบจากผมจนปวดขา
"บ้า...จะให้ฉันพูดอะไรอีกเล่า" ผมก้มหน้าไม่ยอมสบตากับเขา แถมยังกำมือทุบเข้ากับอกแกร่งของเขาเบาๆไปหนึ่งที
"ไม่อยากแต่งงานกับฉันหรอ?" คริสพูดด้วยน้ำเสียงนอยด์ๆ จนผมเริ่มกังวลว่าเขาจะน้อยใจผมจริงๆ
"อยากสิ! ได้แต่งงานกับคริสน่ะความฝันสูงสุดของเราเลยนะ" ผมจับมือคริสไว้แน่นก่อนจะสบตาเขาและพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาซะเสียงดัง
"จริงอ่ะ" คริสยิ้มกรุ้มกริ่ม อาการน้อยใจเมื่อกี้มันหายไปไหนหมดซะล่ะ? อ่า...ผมพลาดอีกแล้ว
"อ...อื้ม .////." ผมก้มหน้าหลบตาเขาอีกครั้งก่อนจะพยักหน้าน้อยๆแทนคำตอบ
"งั้นพรุ่งนี้..ย้ายเข้าไปอยู่บ้านฉันเลย คืนนี้ฉันจะค้างบ้านนายช่วยนายเก็บของนะ" คริสยิ้มก่อนจะดึงผมไปกอดแน่น นายนี่อันตรายจริงๆเลย...อยู่ใกล้แล้วหัวใจเต้นแรงตลอด ./////.
"ค่อยๆทยอยเอาไปก็ได้นี่นา เราไม่หนีคริสไปไหนหรอกนะ" ข้าวของก็ไม่ใข่น้อยๆจะขนไปวันเดียวหมดคงเหนื่อยน่าดู
"แต่ฉันรีบ อยากเปิดตัวนายจะแย่"
"คริสอ่ะ" ผมแอบยิ้มอย่างบ้าคลั่งก่อนจะกอดตอบเขา ผมไม่เคยรู้สึกมีความสุขเท่าวันนี้มาก่อนเลย
"ฉันรักนายมากนะจุนมยอน" คริสผละออกก่อนจะบรรจงใส่แหวนเงินให้ผมที่นิ้วนางข้างซ้าย
"เราก็รักคริสนะ" ผมมองแหวนที่นิ้วนางสลับกับใบหน้าหล่อคมของคนรักตรงหน้า ก่อนจะสวมกอดเขาด้วยความรักใคร่...รักมากที่สุด...รักเพียงคนเดียวตลอดไป...
และนั่น...ดูเหมือนจะเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราวความรักบริสุทธิ์ที่ทุกคนต่างใฝ่ฝันจะครอบครอง ผมดีใจมากที่คริสขอผมแต่งงานทั้งที่เราเป็นผู้ชายเหมือนกัน ผมรักคริสมากๆและพร้อมจะย้ายไปอยู่กับเขาทุกเมื่อ...ผมรอมาตลอดว่าเมื่อไหร่คริสจะมาขอเสียทีซึ่งวันนี้ความฝันของผมเป็นจริงแล้ว แต่ก็ไม่คิดเลยว่าการเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเขาจะทำให้ผมกลุ้มใจมากขนาดนี้ ไม่ใช่ว่าผมเข้ากับแม่เขาไม่ได้หรือพ่อเขาไม่ยอมรับผมเหมือนในละครหลังข่าวหรอกนะ การแต่งงานเข้าปอยู่ในครอบครัวอีกฝ่ายน่ะมันมีอะไรมากกว่านั้น...อะไรที่ผมคาดไม่ถึงมาก่อนว่าจะเกิดขึ้น อะไรที่ผมไม่อยากจะปิดบังแต่ผม...กลับบอกคริสไม่ได้...
ความคิดเห็น