Out of side you !

เรื่องนี้สนุกมากจริงๆ เอาซะฟินไปดาวอังคาร #ไกลไปไหม? 55+

แต่งได้น่ารักมาก หวานแหววๆ คิคิ #เริ่มเพ้อตามฟิคแล้ว

อยากให้แต่งแนวนี้ออกมาอีกเยอะๆนะคะ แนวแบบพี่ซินซื่อๆ เจอพี่นัทแบบนี้อ่าค่ะ

>,< !! คำที่อยากจะบอกไรท์เตอร์ก็คือ

"เป็นกำลังใจให้ค่ะ สู้ๆ อยากให้มีออกมาเรื่อยๆ ในฟิคแนวนี้ "

ปล. ถ้าไม่เป็นการรบกวน ขอฉาก NC หน่อยน้าา nam_2542_27@hotmail T^T

สารภาพก่อนว่ามาอ่าน #2 ก่อนภาคแรก ฮรื่ออ 55555 แต่มันก็ได้อารมณ์เหมือนกันนะ บอกตรงๆเลยว่าชอบตัวละครแนวนี้เลย คือรู้สึกมันมีครบรสอ่ะ มันทั้งกวนตีน หยาบคายบ้าง(ซึ่งมันเป็นเรื่องปกติ)แต่ที่ถ่ายทอดออกมาคือมันทำให้ตัวละครน่าสนใจอ่ะ มันทำให้เห็นภาพตัวละครชัดเจนมาก ซึ่งเราก็ไม่ค่อยเจอลักษณะตัวละครแบบนี้เท่าไหร่เลย บอกเลยว่าหลงรักฟิคที่ไรท์แต่งมาก เป็นเรื่องแรกด้วยที่เราอ่านคู่เต๋าคชา 555 มันทำให้ติดใจมากอ่ะ ถ้าเป็นไปได้อยากให้ไรท์เขียนต่อไปเรื่อยๆๆๆๆแบบอินฟินิตี้เลย 55555 เราจะรออ่านต่อไปเรื่อยๆนะ สู้ๆค่าาาาาา :3

สวัสดีไรท์เตอร์ก่อนเลยเนาะ ขอโทษที่ไม่ได้เม้นท์ให้ทุกตอนเลยนะ เรากลัวจะขัดก็เลยอ่านต่อๆกันเลยทีเดียวแล้วมาเขียนคำนิยมให้เลยยาวๆ สารภาพว่าตอนแรกๆอ่านไปได้ไม่กี่ตอนเกือบจะเลิกอ่านเพราะความดื้อมากของดื้อนี่แหล่ะ ทำเอาซะหงุดหงิด อยากจะจับมาฟาดก้นแรงๆหลายๆที (แต่ก็ทำได้แค่คิดอ่ะเนาะ เดี๋ยวโดนสงครามเก็บ555555) เราถือว่าเรื่องนี้สนุกแล้วก็โอเคเลยนะ เริ่มต้นก็ว่าแปลกแล้วที่ดื้อเป็นผช.น่ารักๆแต่เก่งเรื่องการต่อสู้ แถมยังแก่นยังดื้อมากอีกต่างหาก มาเจอสงครามนี่แอบมีความละมุนในใจลึกๆนะ แม้ข้างนอกจะดูเย็นชาแค่ไหนก็ตาม ต้องขอบคุณตฤณที่ไม่ทำอะไรดื้อไปมากกว่า'นั้น' ถ้าให้พูดถึงตัวละคร เราก็คงต้องบอกว่าชอบตัวเอกของเรื่องทั้งสองตัวนั่นแหล่ะ ชอบความรักที่ค่อยๆก่อเกิดให้เห็นอ่ะ เหมือนเป็นความผูกพัน เคยชิน จนขาดไปก็โหวงๆ เราชอบลักษณะตัวละครสงครามตรงที่รักดื้อมาก และก็ทำทุกอย่างไปด้วยเหตุผลและรอบคอบ มีความคิดอ่ะ มันไม่ใช่แค่มาเฟียทั่วไปที่แบบ เอาอำนาจมาฆ่าคนนั้นคนนี้เพื่อคนรัก แต่สงครามคือยอมรับฟังดื้อแล้วก็โอนอ่อนมากๆเมื่อมีความรัก คือเราว่านี่แหล่ะคือความเป็นมาเฟียอีกรูปแบบนึงที่ทำให้คนหลงรักได้เลย (เราก็คนนึงแหล่ะ5555 /ดื้ออย่าฝังเข็มเราเลย ขอร้อง555555) แล้วถ้าให้พูดถึงดื้อบ้าง ก็คงต้องยอมใจดื้อตอนบุกเดี่ยวไปตอนสงครามนอนป่วยเป็นสัปดาห์นั่นแหล่ะ ยอมใจเด็กอายุสิบหกสิบเจ้ดมาก เราชอบคามเก่งกล้าของดื้อ แม้จะชอบเขินและแอบปากแข็งหน่อยๆก็เถอะ อิอิ ส่วนตัวละครอื่นๆเราถือว่าโอเคเลยแหละ รักพี่แสบมาก รักที่พี่แกดูแลน้องทุกคนมาได้นี่แหล่ะ พอถึงตอนดื้อจะออกไปอยู่กับสงครามนี่ก็แอบตื้นตันเหมือนกัน ว่าแบบพี่แสบแกคงจะรู้สึกดีที่มีคนมาดูแลน้องชายตัวเองได้

สนุกมากจริงๆเรื่องนี้ มีครบทุกรส ยกเว้นเรื่องมาม่า ก็ดีแล้วอ่ะที่ไม่มีมาม่า ชอบบบ

เรื่องนี้หวานได้โล่ห์เลย น้ำตาลเรียกพี่จริงจริง อ่านไปก็เขินไป 555+

อะไรจะน่ารักได้ขนาดนั้น..>////<

ขอบคุณไรท์เตอร์นะที่แต่งเรื่องนี้มาให้อ่าน..อ่านไปก็ฟินไป..

ชอบที่พี่พี่เค้ากัดกันเนี่ยแหละ 5555+ สะใจ #โดนสาป

สั้นสั้น ง่ายง่าย "ขอบคุณไรท์มากมากค่ัะ..แต่งแบบนี้ออกมาเยอะๆนะ"

จบประเด็นว่า ชอบมากเรื่องนี้ >,,

ฟิคเรื่องนี้น่ารักมากมาก~
แม้ว่าพี่นัทจะยังลืมความเจ็บปวดที่เบสเคยทำไว้ให้ไม่ได้
แต่ความรักต่อจากนี้ที่พี่ซินและพี่นัทมีให้กัน
มันจะช่วยลบเลือนความเจ็บปวดเหล่านั้นไปจนหมด... >////<

ขอบคุณไรท์ที่น่ารัก ที่แต่งฟิคน่ารัก หวาน ซึ้งแบบนี้มาให้อ่านนะคะ

จะคอยเป็นกำลังใจให้ .. เก่งมากๆเลยค่ะ ที่แต่งออกมาได้ดีขนาดนี้
แม้ว่าจะเป็นผลงานชิ้นแรก.. #แอบกลับมามองตัวเอง 5555

จะคอยติดตามเรื่องใหม่ๆต่อไปนะคะ.. ^^

ปล.การทำหน้าหลักของฟิคก็ทำให้น่าสนใจเพิ่มขึ้นนะคะ
แล้วก็ชื่อฟิคน่าจะมีคำว่า singular สักหน่อย
เผื่อคนที่เขาชอบฟิคแบบนี้จะได้เข้ามาอ่านถูก
เรื่องคำ..หรืออย่างอื่นก็โอเคแล้วค่ะ

แต่งต่อไปนะ เรารออ่านฟิคของคุณอยู่.. :)

#Water_cool

สวัสดีค่า -/\- ขอกราบสวัสดีไรท์งามๆ
เพิ่งมีโอกาสได้เข้ามาอ่านฟิคเรื่องนี้ (PlayBoy) หลังจากมันอัพมาแล้วประมาณ 2 ปี
ที่มาอ่านได้เพราะมีคนแนะนำมา ว่าฟิคนี้เป็นฟิค Singular ในตำนานอีกหนึ่งเรื่องเลย
แล้วก็กดเฟบไว้ได้สักพัก กว่าจะมีเวลามานั่งอ่านเนื้อเรื่องทั้งหมด

ขอบอกว่าฟิคเรื่องนี้สนุกมากๆเลยค่ะ มีทุกอารมณ์เลยจริงๆ
คุณพี่นัทก็เกรียนได้โล่ห์ แถมขี้หึงขี้หงุดหงิดซะไม่มีเลย 555 พี่ซินก็มานิ่งๆเงียบๆตามสไตล์เลย ไม่แสดงความรู้สึก ไม่บ่งบอกอะไร ตอนแรกที่เห็นว่าเข้ามาอยู่ด้วยกัน เจอกันแทบไม่คุยกันนี่ก็คิดอยู่เหมือนกันว่าเวลารักกันขึ้นมา หรือเวลาจะหวานกันนี่มันจะออกมาเป็นยังไง แต่พอได้อ่านแล้วก็ไม่ผิดหวังเลยค่ะ หวานในแบบของพี่นัทพี่ซินเลย อารมณ์ประมาณมองตาต้องเข้าใจ(มั้ย) 555 ชอบมากเวลาที่พี่ซินไม่แสดงออกด้วยคำพูด แต่ตอบด้วยการจูบนี่ล่ะ (คนอะไรจะขี้เขินขนาดนั้น) แอบมีน้ำตาตอนที่พี่นัทรู้ว่าพี่ซินโกหกเรื่องพี่ตู่มาหาที่ห้อง บอกเลยว่าอ่านตรงนี้แล้วเจ็บมาก อธิบายความคิดของพี่นัทได้ดีมากค่ะบอกเลย แล้วยิ่งเจ็บมากขึ้นเมื่อพี่นัทหนีมาทะเล นะ.... ถ้าเป็นรีดฯ รีดฯก็เจ็บเหมือนกันน่ะแหล่ะ เพราะความรักที่มีให้เค้ามันยังอยู่บนความลังเล ก็คงไม่มีใครกล้ากลับไปยืนอยู่ในจุดๆนั้นให้ตัวเองทุกข์ใจและไม่มีความสุขหรอก จริงมั้ย? แต่มันคือดีมากที่พี่ซินยังอุตส่าห์ตามมา ตอนที่เค้าได้เจอันครั้งแรกแอบมีจุกเหมือนกันนะ.. ที่ต้องทำเฉยชาใส่กัน แต่ก้สงสารพี่ซินที่โดนพี่นัทปฏิเสธความรู้สึกไป แต่ตรงนี้เราเข้าใจนะ เพราะเพี่นัทคงกลัว....ถ้าเป็นเราเราก็กลัวไม่ต่างกับพี่นัทเลย ดีที่พี่นัทคิดได้ ตามไปหาพี่ซินที่รีสอร์ท กลับไปดูแล มันคงทำให้พี่นัทได้รู้อะไรมาบ้างแหละ ดีใจที่สุดท้ายก็ได้กลับมารักกัน ดีใจที่สุดท้ายก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน

Ps.ชอบกฏใหม่จัง 55555 น่ารักมากๆ ><

Ps.2 ขออภัยหากไมไ่ด้เม้นท์นะคะ ขอโทษจริงๆ

Ps.3 ขอบคุณไรท์สำหรับฟิคน่ารักๆแบบนี้นะคะ ขอบคุณที่สร้างจินตาการดีดี เรื่องราวดีดีแบบนี้ให้อ่าน ขอบคุณมากๆค่ะ

สวัสดีค่ะไรท์ :) ขอโทษที่ไม่ได้คอมเมนท์ให้ทุกตอนนะ ไม่อยากอ่านติดๆขัดๆก็เลยอ่านรวดเดียวจบเลย เราชอบเรื่องนี้นะ มันดูแปลกกว่าเรื่องที่เคยอ่านดี นิลกาลก็มีความสามารถพิเศษ พี่เทาก็ดูลึกลับน่าค้นหาเหมือนกัน ชอบที่ไรท์สามารถสร้างตัวละครออกมาได้น่าสนใจดีอ่ะ จริงๆก็อยากรู้แรงบันดาลใจเหมือนกันว่าไรท์ได้มาจากอะไร อิอิ ถ้าให้พูดถึงตัวละครเราก็ว่ามันดูน่าสนใจหมดทุกตัวนะ อย่างหนึ่งอ่ะ คือตอนแรกที่เปิดตัวออกมาก็เข้าใจเหมือนกันว่านางคงรักนิลในแบบที่มากกว่าเพื่อนหรือเป็นอะไรกับนิลมากกว่าเพื่อน นี่คิดถึงขั้นนึกว่าเลยเถิดกันไปแล้วด้วยซ้ำ แต่พอมารู้ทีหลังว่าเออ จริงๆหนึ่งก็ไม่ได้เลวร้ายอะไรเลย ตอนแรกก็พยามเข้าใจความรู้สึกของหนึ่งอยู่นะ ที่ว่ารักนิลมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ได้อยากครอบครอง เราเข้าใจที่ไรท์พยามสื่อ แต่อารมณ์เราไม่เคยสัมผัสกับความรู้สึกนั้นมั้งเลยยังไม่ค่อยเข้าถึงมันเท่าไหร่ นอกจากนิล เทา หนึ่ง ที่เด่นๆตัวละครอื่นก็น่าสนใจเหมือนกันนะ เราชอบคู่แฝดมาก เรา #ทีมรามเภก นะ 555555 เรารู้สึกแฮปปี้ทุกครั้งที่ได้อ่านคู่นี้อ่ะ มันเหมือนเป็นการแทรกให้เนื้อเรื่องมันไม่โต่งไปในด้านใดด้านนึงมากเกินไป ตอนแรกงงนะที่แบบพี่น้องได้กันเองเหวย5555 แต่อ่านๆไปมันก็น่ารักดี ถ้าให้พูดถึงอีกสองคนก็คือ ตู้กับมิค ตอนแรกเราทีมตู้เลยนะ ช่วงที่แซวๆเทาเรื่องนิล แต่พอมาร่วมมือกับมิคเรื่องหนึ่งนี่เราเซย์โนวว55 (ถ้าถามว่าเพราะอะไรก็คือเราไม่ใช่สาย 3P แฮร่) แต่เราก็อ่านนะ ไม่ใช่ไม่อ่าน กลัวไม่รู้เรื่อง55555 มันก็ถือว่าโอเคเลยแหล่ะ แอบสงสารหนึ่งที่เหมือนจะหนักใจในทีแรกด้วยซ้ำ แต่ก็'ผ่าน'มาด้วยดีเนาะ 555 แล้วขอพูดถึงเนื้อเรื่องบ้างเนาะ นี่ก็เวิ่นเรื่องตัวละครไปเยอะ เนื้อเรื่องเราว่าโอเคนะ มีความแปลกดี ขอบคุณที่ไรท์ไม่ดราม่าหนักแต่หน่วง5555 ใครว่าไม่ร้องไห้ น้ำตาซึมนะเออ เราโอเคมากที่ไรท์ไม่เอาความพื้นๆของการเกิดปัญหามาทำเป็นจุดแตก เรียกว่าไรดีอ่ะ พวกจุดพลิกเรื่องหรือะไรงี้ หรือไม่ก็แบบทำให้มันไม่ดูพื้นๆและน่าสนใจได้ดีอ่ะ (ช่วงเรื่องของคู่หมั้นกับเรื่องที่นิลไปช่วยสืบฯ) นอกเหนือจากนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วนะ NC ลึกซึ้งดีเหมือนกัน (ถึงแม้จะไม่ได้อ่านหมดทุกตอนก็เถอะ จริงๆเราชอบอ่าน NC นะ อยากรู้ความแตกต่างของแต่ละเรื่อง แต่เรื่องนี้แปลกนะ เราอ่าน NC ไม่ครบทุกตอนแต่ทำให้น่าติดตามมากๆเหมือนกัน) สุดท้ายนี้ก็ขอบคุณเนอะ สำหรับนิยายสนุกๆเรื่องนี้ ถ้ามีโอกาสก็กลับมาเขียนอีกนะเราจะรออ่าน :) ------ WaterCooll

เรา เพิ่ง มา ตาม อ่าน แล้ว จบ ภาย ใน วัน เดียว !!

เรื่องนี้เราก็ต้องขอโทษเหมือนกันที่ไม่ได้เม้นท์ให้เลยสักตอน รู้สึกผิดจริงๆ แต่ตอนอ่านใครๆก็อยากลองเวย์อ่า....เนาะ แฮร่~ อยากจะบอกว่าเรื่องนี้สนุกนะ เราโคตรชอบคาแร็คเตอร์ของไอกับลันเลย ไม่รู้เพราะเป็นพวกลัทธิหลงรักพี่ว๊ากรึเปล่า 5555 ชอบการหึง การหวง ชอบการที่นายเอกถูกดูแล ชอบอะไรแบบนี้อ่ะ คือตามอ่านของไรท์มาสองสามเรื่องไม่ผิดหวังจริงๆ ขอบคุณที่สามารถสร้างตัวละครเหล่านั้นออกมาได้ดี สร้างความรู้สึกออกมาให้ได้สมจริง (แกอินไปคนเดียวรึเปล่า55555) เราไม่รู้จะเขียนอะไรเป็นคำนิยมแล้ว แต่อยากบอกว่าเรื่องนี้ดีจริงๆนะ ขอบคุณที่เเต่งขึ้นมาแล้วเพิ่มเติมรอยยิ้มให้กับหลายๆคนค่ะไรท์ :)

เรื่องนี้สนุกมากมาก ~
#สนุกเพราะหมั่นไส้พี่งอก #ได้ดูพี่งอกโดนแกล้ง #ได้ดูแผนการร้ายกาจ
ไรท์เขียนได้อินดีจัง ชอบมากมาก ^^
ติดตามมาแต่เริ่มจนจบ ดีนะที่ตอนจบไม่ดราม่า
แต่ถูกหลอกให้ร้องไห้ไปแล้วน่ะสิ (นอยด์ไรท์เบาเบา) 55+
ขอให้ไรท์เขียนเรื่องสนุกสนุกแบบนี้ออกมาอีกนะ
น้องรีดเดอร์คนนี้จะคอยเป็นกำลังใจให้เสมอ~ตลอดเวลา
จะคอยสนับสนุน จะคอยติดตาม ^^ ขอบคุณฟิคเรื่อง"สายไปไหมกับคำว่ารัก"