ความรู้รอบตัวสำหรับทุกคน

ลำดับตอนที่ #9 : การยึดถือตัวตน

การยึดถือตัวตน

การยึดถือตัวตน หรือการมีอีโก้ (Ego) เป็นอุปสรรคทำให้ใจไม่สงบ ไม่มีความสุขอย่างแท้จริง

คำว่า "ตัวตน" ที่ว่าคือ ภาพลวงตาที่สังคม ผู้อื่น และตัวเรา สร้างขึ้น คิด และเชื่อ ว่ามันเป็นเช่นนั้น คิดไปว่ามันมีความแตกต่าง
ตัวตน ได้แก่ ตำแหน่ง เกียรติ สิทธิพิเศษ สีผิว ชนชั้น ความรวยจน ความเจริญความด้อยพัฒนา เป็นต้น 

ความภาคภูมิใจในตัวเอง ในอาชีพ และสิ่งใด ๆ ของตน  มักจะเป็นจุดเริ่มต้นของการยึดถือตัวตน  เมื่อเริ่มภาคภูมิใจ
ก็ควรกำจัดความภาคภูมิใจมันออกไป อาชีพบางอาชีพหรือบทบาทบางอย่างมีส่วนสนับสนุนให้ผู้นั้นถือตัวตนได้ เช่น อาชีพครู นักบิน
แอร์โฮสเตส หมอ และการเป็นหัวหน้า เป็นต้น เพราะผู้คนเขาให้เกียรติ เขาให้ตัวตน อยู่ประจำกับตัวตนอาจจะเคยชิน เพลิน ติดเกียรติ
จนถึงกับยึดติด  และถ้ามีเชื้อความโกรธอาฆาตอยู่ในใจ จะยิ่งมีโอกาสทำอันตรายชาวบ้านได้ด้วย  เป็นเพราะยึดติดแท้เทียว
ถ้าไม่ยึดติดก็ไม่มีอะไรแล้ว

ตัวตนเป็นสิ่งที่ฝังรากลึก การที่คนเรายังยึดถือตัวตนก็ไม่ใช่สิ่งผิดอะไร เป็นเรื่องธรรมดา

สิ่งต่อไปนี้บอกได้ว่าเรายังยึดถือตัวตนอยู่ ได้แก่
- ไม่ชอบให้ใครสั่งหรือกำหนดให้ทำตาม
- ไม่ชอบให้ใครสอน
- รู้สึกในทางลบ เมื่อถูกปฏิเสธ ไม่ให้ความสำคัญ ถูกสบประมาท ถูกตำหนิ หรือได้รับการขอร้องที่กระทบคุณค่าหรือเนื่องมาจากการปฏิบัติของตน
- โกรธ

ตัวตนเหล่านี้จะมีการเปลี่ยนแปลง มีการจบ เมื่อเห็นว่ามันจบ ไม่ถาวร ก็จะยอมรับว่ามันคือภาพลวงตา ยึดมันมีแต่จะเป็นการ
สร้างจุดอ่อนให้ตัวเองพร้อมที่จะทุกข์ใจได้ทุกขณะ เมื่อผู้อื่นเขาไม่ตอบสนองไม่ดูแลเราให้สมกับภาพลวงตานี้

การยึดถือตัวตนอาจจะเบาบางลง และจะแสดงออกมาในทันทีทันใด เมื่อมีเหตุการณ์บางอย่างมากระทบ การรู้เห็นด้วยตนเองเมื่อมีการเกิด
ขึ้นของการยึดถือตัวตน จะเป็นจุดเริ่มต้นที่จะสามารถกำจัดมันออกไปได้ 

ถ้าไม่มีอุปสรรคอื่นร่วมด้วย  การไม่ยึดถือตัวตนจะทำให้ใจสงบ เบาสบาย เป็นอิสระ และมีความสุขอย่างแท้จริง

นอกจากนั้น ยังทำให้สามารถใช้ความว่างเบาสบายนั้นมาคิดพัฒนาการงานให้ก้าวหน้าดียิ่งขึ้น

การยึดถือตัวตน ก็สามารถเป็นตัวผลักดันให้คิดพัฒนาการงานได้เช่นกัน แม้ว่าจะไม่มีความสุขอย่างแท้จริง

แต่ถึงกระนั้น การวางตัวให้ดี ให้เหมาะสม กับตัวตนที่ได้รับจัดสรรให้  หรือเพื่อเป็นการไม่ทำตัวให้ถูกเบียดเบียนเสียเปล่า ๆ
ก็เป็นสิ่งที่ควรทำสำหรับการอยู่ในสังคม

อย่างไรก็ตาม ในสังคมเขายังมีการถือตัวตน เราจะไปทำห่ามไม่เคารพในตัวตนของผู้อื่นคงไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจะเป็นการเบียดเบียนเขา
ทุกคนต่างก็มีคุณค่าในตนเอง อย่างน้อยก็คุณค่าแห่งความเป็นคน เราจึงควรเคารพคุณค่าของกันและกัน  และอีกอย่างที่สำคัญ
คุณธรรมของแต่ละบุคคลที่มีความเหนือกว่ากันและกัน เราไม่ควรตีเสมอหรือดูแคลนผู้อื่น อันนี้จะเป็นความผิด
ยิ่งเขามีคุณธรรมมาก ความผิดก็ยิ่งร้ายแรง