เบส บูรณ์พิภพ เนติธร เป็นมนุษย์เงินเดือนจนๆ คนหนึ่ง ไวน์น่ะหรอ ไอ้เบสคนนี้เคยดื่มแต่น้ำองุ่นตามร้านค้าเท่านั้นแหละ
สเต๊กน่ะหรอ ไอ้เบสคนนี้เคยแดกแต่หมูปิ้งข้างทางเท่านั้นแหละ
นาฬิกาเรือนละล้านน่ะหรอ ไอ้เบสคนนี้เคยใส่แค่เรือนละร้อยเท่านั้นแหละ
ชีวิตผมช่างน่าสงสาร
ผมโดนเมียท่านประธานเป็นคนไล่ผมออก ด้วยเหตุผลที่ว่า
ผมไปอ่อยท่านประธาน
ผมเค้นหัวเราะกับการที่โดนไล่ออกด้วยเหตุผลเหี้ยๆ เมียท่านประธานจะรู้มั้ยว่าผัวตัวเองนั่นแหละที่ทำตัวเป็นตาแก่โรคจิตคอยตามรังควานผมเอง
อีกอย่างนะผมแมนทั้งแท่งเว้ย!!
ในเมื่อโดนแจกซองขาวแบบนี้ผมก็ทำอะไรไม่ได้นอกซะจากยอมถอยแต่โดยดี
ทำไงได้ก็ผมมันจนนี่
แต่เมียท่านประธานครับ ถ้ามึงจะไล่ออกมึงช่วยจ่ายเงินเดือนกูหน่อยได้มั้ยครับ กูไม่มีแดกแล้ว
หลังจากไปดื่มเหล้าย้อมใจ ขากลับด้วยที่เคารพกฎจราจรที่ว่าเมาไม่ขับจึงเลือกที่จะจูงรถกลับแทน เดินได้สักพักก็ไปต่อไม่ไหวจึงแวะพักศาลาข้างทาง ตื่นขึ้นมาอีกทีก็พบว่าตัวเองตัวเล็กลง
เชี่ยย!!
มันเกิดอะไรขึ้นกับผม!
บอกตรงๆ ตั้งแต่เกิดมาจนอายุ 25 ปี ไม่เคยมีเรื่องมหัศจรรย์เท่านี้มาก่อน ตอนแรกก็นึกว่าดูโดเรม่อนมากเกินไปจนเกิดอาการเพี้ยน คิดว่าตัวเองโดนโดเรม่อนเอาไฟฉายย่อส่วนมาส่องตัวเองแน่ๆ แต่พอหยิกเนื้อตัวเองดูก็พบว่า เฮ้ย แม่ง มันคือเรื่องจริงว่ะ
ยังไม่หายอึ้งไอ้แดงลูกรักก็ดันถูกขโมยไปต่อหน้าต่อตา
ผมเดินกลับบ้านด้วยจิตใจห่อเหี่ยวเดินไปเดินมาก็เกือบจะถูกรถหรูชน อ้อลืมไป ชนไปก็ไม่ตายหรอกเพราะสูงยังไม่ถึงท้องรถเลย
ด้วยความขี้เกียจเดินจึงเกาะท้องรถเพื่อหวังว่าจะประหยัดเวลามากขึ้น แต่มันดันเลยอพาร์ทเม้นท์ผมนี่สิ
จะปืนไปเคาะประตูบอกก็ไม่ได้คงไม่ต่างอะไรกับจิ้งจกเกาะกระจกรถ
กระโดดลงก็กลัวตายเพราะความเร็วของรถเลยเลือกที่จะรักษาชีวิตน้อยๆ ของตัวเองไว้และนั่นมันก็ทำให้ผมได้เข้าไปอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง
และได้พบกับ เมฆ เมธัส วิรากร
แหม พอมาเจอหนุ่มหล่อทั้งใหญ่ทั้งยาวและที่สำคัญโคตรรวย! มีหรือที่ไอ้เบสผู้ตกงานคนนี้จะทนไหว
แน่นอนมันไม่ไหวอยู่แล้ว!
ไม่กงไม่กลับมันแล้วบ้าน ผมจะสละความมาดแมนของตัวเองเกาะผู้ชายคนนี้กิน! ฮ่าๆ
เมฆ & เบส
* เรื่องนี้ไม่ดราม่าเน้นความสดใสของน้องเบสนะคะ
* นายเอกท้องได้ใครรับไม่ได้กดออกค่ะ
*อาจจะมีคำพูดหยาบคายเพื่อเพิ่มสีสันของเรื่องคงไม่ว่านะคะ
ความคิดเห็น