ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    song ทำนองรัก...ชั่วนิรันดร์

    ลำดับตอนที่ #4 : chapter 4

    • อัปเดตล่าสุด 25 พ.ค. 57


    Song ทำนองรัก...ชั่วนิรันดร์

    "งั้นฉันรับนายเข้าทำงาน"
    "ครับ"
    หลังจากที่ร่างสูงได้ตอบตกลงที่จะรับอีกฝ่ายที่ไม่ปริปากพูดแต่อย่างใดเสร็จเป็นที่เรียนร้อย ในเย็นวันนั้นร่างสูงได้พาซองมินไปยังคฤหาสน์ของตัวเอง รถเบนซ์สีทองรุ่นลิมิเต็ด อิดิชั่น ขับวนรอบน้ำพุใจกลางพื้นที่บ้านที่พุ่งสู่ท้องฟ้าอย่างสวยงามพร้อมกับมีรูปปั้นโลมากระโดดทำท่าว่าว่ายน้ำในน้ำพุสูงเป็นขั้นๆทำให้น้ำพุดูอลังการงานสร้างก่อนที่จะขับเคลื่อนมาจอดที่หน้าประตูที่สลักด้วยไม้บานใหญ่พร้อมกับลูกน้องภายใต้ชุดฟอร์มสีดำขนาบประตูทั้งสองข้าง ลูงน้องบางกลุ่มเดินมาเปิดประตูให้กับร่างสูงโปร่งที่นั่งอยู่ข้างหลังกับซองมินที่นั่งอยู่ข้างหน้า เมื่อทั้งสองได้ลงจากรถสวยหรูมือหนาจับแขนนิ่มให้เดินตามตัวเองไปยังที่มีป้ายว่า 'บุคคลไม่เกี่ยวข้องห้ามเข้า' พร้อมกับดันตัวของร่างอวบให้เข้าไปข้างในซึ่งซองมินเองก็ยังคงสงสัยกับท่าทางของอีกฝ่าย ร่างสูงค่อยก้าวเข้ามาใกล้ซองมินอย่างช้าๆเร่งให้บรรยากาศดูตรึงเครียดแต่มันก็ไม่ได้ผลสำหรับซองมินที่ยังคงยืนนิ่งไร้ความรู้สึกจนร่างสูงมายืนแนบชิดตรงหน้า ด้วยความที่อีกฝ่ายสูงกว่าใบหน้าก็ก้มต่ำลงมามองใบหน้าหวานที่ช้อนมองเขาด้วยสายตาที่เรียบๆเช่นกัน มือหนาค่อยๆเอื้อมไปแตะแขนนิ่มทั้งสองข้างก่อนที่จะจับได้อย่างเต็มมือ มือหนาค่อยๆลูกคลำอย่างแผ่วเบาขึ้นมาเรื่อยๆผ่านแขนอวบนิ่มสีขาวเนียนจนมาถึงคางสวยของอีกฝ่าย ใบหนาหล่อก้มต่ำลงมาอีกจนใบหน้าหล่อจะแนบชิดกับอีกฝ่ายอยู่แล้วแต่อีกฝ่ายก็ไม่ได้มีปฏิกิริยาต่อการกระทำของร่างสูงแม้แต่น้อย เรียกให้ร่างสูงฉีกยิ้มกว้างอย่างรวดเร็วก่อนจะจับคางสวยเบาๆให้เชิดมองใบหน้าของตนอย่างเต็มตาก่อนที่จะประทับปากหยักได้รูปอย่างดุดันเหมือนเค่นหาความหวานจากริมฝีปากอิ่มสวย ตากลมหลับตาปี๋มือนิ่มพยายามดันแผงอกแกร่งให้ถอนจูบที่มีแต่ความประชดประชัน ปากหยักค่อยถอนจูบตาคมมองไปยังคนหน้าหวานที่เอามือนิ่มป้องปากใบหน้าแดงก่ำด้วยความเขินอาย
    "ที่นี่นายจะพูดกับฉันได้หรือยังว่านายเป็นใคร มาจากไหนหึ๊?"ร่างสูงทวนคำถามที่ถามตั้งแต่เช้าให้กับอีกฝ่ายอีกครั้ง
    "......." เมื่อร่างสูงให้ทีท่าของอีกฝ่ายที่เหมือนเดิม มือหนาจับมือนิ่มให้แยกออกจากกันเผยให้เห็นริมฝีปากอิ่มสวยที่เม้มปากจนไม่เห็นริมฝีปากสีแดงอมชมพูสวยแต่ทว่าอีกฝ่ายไม่แคร์รีบประทับริมฝีปากหยักเข้าไปที่ปากอิ่มสวยอย่างดุดันอีกครั้งมือนิ่มพยายามดันแผงอกแกร่งแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่ออีกฝ่ายมีกำลังเยอะกว่า
    "อื้อออ"เสียงที่ดังในลำคอของคนหน้าหวานทำให้อีกฝ่ายหยุดการกระทำนั้นลงใบหน้าหล่อค่อยๆเถิบออกห่างอีกฝ่ายพอสมควรก่อนจะยักคิ้วอย่างผู้ชนะ
    "...."แต่อีกฝ่ายก็กลับนิ่งเฉยเช่นเดิม ใบหน้าหล่อฉีกยิ้มกว้างอย่างมีเลศนัยก่อนที่จะเอื้อมปากหยักเข้าไปประทับอีกครั้ง
    "พอ!!!!..ผมยอมแล้ว!!!!"มือนิ่มดันออกมาปิดปากของอีกฝ่ายไว้ได้ทัน ตากลมหลับตาปี๋พร้อมกับตะโกนออกไปอย่างลืมตัว มือหนาเอื้อมไปปลดมือสวยออกจากหน้าของตัวเอง มือหนายื่นมาข้างหน้าพร้อมกับส่งยิ้มกว้างอย่างเป็นมิตรให้อีกฝ่าย

     

    "ฉัน โจว คยูฮยอน ยินดีที่ได้รู้จัก^_________^"
    ...........................................................................


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×