คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : chapter1
Song ทำนองรัก...ชั่วนิรันดร์
บนโลกใบนี้ทุกสิ่งย่อมเกิดจากการแข่งขันเพื่อแย่งชิงสิ่งที่ต้องการ คนส่วนมากนั้นแข่งขันเพื่อเงินและอำนาจ...แต่สำหรับบางคนดิ้นรนเพื่อความอยู่รอดและอิสรภาพให้กลับคืนมาอีกครั้ง หนุ่มน้อย ลี ซองมิน ผู้ที่มีใบหน้าหวานแต่มักไม่แสดงออกให้ใครเห็น เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกองค์กรณ์รับจ้างค้ามนุษย์ ส่วนมากงานที่ได้เงินดีสุด ก็คือ รับจ้างทำให้คน...หายไป โดยใช้ธุรกิจบริษัท gold diamond บังกลิ่นคาวเลือด บอสใหญ่คือผู้ที่มีหน้ากากปิดบังช่วงปากคงให้เหลือให้เห็นเพียงใบหน้าใต้เงามืด...ซองมินจะเรียกว่าคนนอกก็ไม่ใช่ จะเรียกคนในก็ไม่เชิงเพราะเขาทำงานเป็นมือเป็นเท้าโดยการทำงานสร้างภาพให้กับgold diamondและองค์กรณ์แลกกับชีวิตน้องชาย ทั้งชีวิตของซองมินอุทิศให้กับความฝันที่เขากับน้องชาย ‘ซองจิน’ให้กลับคืนมาเหมือนเดิม ซองมินทำงานให้กับองค์กรณ์นี้มาประมาณ 2 ปี โดยที่เขาไม่ได้ออกไปเจอโลกกว้าง เลยสักครั้งเดียว ชีวิตของเขาก็เหมือนตกนรกทั้งเป็นสมชื่อที่ว่า ‘ซัฟเฟอร์’
“ซัฟเฟอร์!!!!” บอสใหญ่ที่นั่งบนเก้าอี้ขนนกสีแดงใต้เงาที่มืดมิดเผยเพียงแค่ขาสองข้างที่ไขว้ให้เห็น เสียงข้อมือเขย่าแก้วไวน์เบาๆเรียกให้อีกฝ่ายที่ถูกเรียกชื่อหันมามองด้วยสีหน้าที่เย็นชา แม้ตรงหน้าจะเป็นตัวอะไร หรือใคร ใบหน้าของเขาก็เหมือนเดิม...เย็นชาไร้ความรู้สึกเหมือนเดิม
“ว่าไงครับ...บอส”อีกฝ่ายขานรับก่อนที่จะนั่งลงบนเก้าอี้ธรรมดาที่ตั้งอยู่ฝั่งตรงข้ามผู้ที่ใหญ่กว่า
“ฉันมีงานให้นายทำ...ถือเป็นงานแรกและก็เป็นงานสุดท้ายของแก”
“งาน...สุดท้าย...งานที่ว่านั่นคืออะไรหรอครับ”อีกฝ่ายถึงกับทวนคำอย่างรวดเร็วด้วยความที่อยากได้สิ่งที่เรียกว่าอิสรภาพกลับคืนมาพร้อมกับน้องชายของเขา
“แกได้ยินไม่ผิดหรอก...งานที่ว่าคือมีคนจ้างมาว่าจะให้เก็บชายคนนี้น่ะถ้าแกทำได้อิสรภาพที่แกอยากได้จนตัวสั่นน่ะมันก็ไม่ยากหรอกนะ...แต่ถ้าทำไม่ได้ก็อย่าหวังว่าพวกแกสองพี่น้องจะมีชีวิตรอดกลับมาให้ฉันเห็นหน้าอีก!!!”
“ครับ...บอสว่าแต่คนที่ว่า คือใครกัน"รูปภาพชายคนหนึ่งภายใต้ชุดสูทสีดำที่ถูกวงกลมด้วยปากกาสีแดงให้เห็นชัดเจนเพื่อแยกออกจากครอบครัวเขาที่อยู่ในรูปด้วยถูกยื่นมาในมือของอีกฝ่ายก่อนที่บอสใหญ่จะเดินออกจากห้องทิ้งให้อีกฝ่ายนั่งอยู่คนเดียวกับรูปภาพเป้าหมายเพียงหนึ่งใบ
"โจว คยูฮยอน...งั้นเหรอ???"
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .
ความคิดเห็น