ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : Introที่หวานหอม
At Pantasia Coffee and Cake
ร้านปานตาเซียถูกตั้งขึ้นมาตั้งแต่เจ้าของร้านได้พบรักจากหญิงงามนามว่า'พานตาซิอาร์'เขาจึงใช้ชื่อของเธอตั้งชื่อและเปิดร้านนี้ขึ้นมา ต่อมาพวกเขาได้มีบุตรชาย นามว่า'ซองมิน'ซึ่งมีความหมายทำนองว่าโดดเด่นทำให้ผู้เป็นพ่อตั้งความหวังว่าลูกคนนี้จะนำพาความสุขสู่ครอบครัว ในขณะเด็กน้อยซองมินกำลังเติบโตย่างเข้าสู่วัยเรียน ปานตาเซีย คอฟฟี่ แอนด์ เค้ก ฏ้กลายเป็นร้านชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศ หลายปีต่อมาซองมินและพ่อของเขาก็ต้องเสียแม่ของเขาไปเนื่องจากโรคร้าย
2 ปีถัดมา
"คุณพ่อครับ" เด็กน้อยร่างอวบที่เดินเข้ามาในห้องทำกาแฟตะโกนเรียกพ่อของเขา
"อ่าว เจ้าตัวแสบเรียกพ่อทำไมพ่อกำลังยุ่งอยู่"
"คุณพ่อทำอะไรเหรอครับ ดูสนุกจังให้ผมทำด้วยสิครับ"ผู้เป็นพ่อได้ยินดังนั้นก็อุ้มเด็กน้อยมานั่งบนเก้าอี้พร้อมกับยื่นผงสีดำน้ำตาลให้แก่ลูกของเขา
"มันคืออะไรเหรอครับ"
"ก็ผงกาแฟน่ะสิ..สิ่งนี้ทำให้ปานตาเซียมีชื่อเสียงโด่งดังล่ะ..รู้ไว้ซะ"
"จริงเหรอครับ..มันวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอครับ"เมื่อพ่อได้ยินดังนั้นเขาก็อุ้มเด็กน้อยเดินไปที่ร้านปานตาเซียซึ่งอยู่ชั้นล่างของตัวบ้านเมื่อลงมาถึงก็พบบรรยากาศที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมากมายต่างมานั่งจิบกาแฟ
"คนในร้านเยอะจังเลยครับ"
"อ่าว..คนไม่เยอะจะใช่ปานตาเซียเหรอ 555''คุณพ่อหัวเราะเสียงดังจนคนทั้งร้านหันมามองกันเป็นตาเดียวทำให้เด็กน้อยหน้าแดงจนถึงขั้นลากพ่อของเขาเข้าห้องครัวด้วยความอาย
''ทีนี้พ่อจะสอนผมได้ยังฮะ?''เด็กน้อยที่ตอนนี้หน้าแดงเพราะอายเร่งรีบ พ่อที่ได้ยินดังนั้นก็เดินไปที่ตู้เก็บภาชนะของร้านพร้อมทั้งหยิบแก้วกาแฟ กระติกน้ำร้อน ผงกาแฟชนิดเดียวกันกับที่พ่อให้เด็กน้อยดูและสุดท้านผงสีขาวที่เรียกว่าคอฟฟี่เมตมาวางไว้ตรงหน้าของเด็กน้อย
''ดูให้ดีนะเจ้าตัวแสบ''พูดจบคุณพ่อก็ลงมือทำโดยเริ่มจากการใส่ผงกาแฟลงไปในแก้วพร้อมกับคอฟฟี่เมตลงไป เติมน้ำร้อนแล้วคนให้เข้ากัน
''หอมจังเลยนะครับ''เด็กน้อยพูดพร้อมสูดดมกลิ่นไอความหอมได้แทรกเข้าถึงโสตประสาทจนทำให้เขาหลงใหลและเคลิ้มไปกับมัน
''พ่อสอนผมบ้างสิครับ ผมอยากทำเป็นมั่งอ่ะ''เด็กน้อยกระโดลงไปเกาะแข้งเกาะขาผู้เป็นพ่อ
''เฮ้ย ไม่ได้ อยากทำเป็นก็ต้องหัดเองเรื่องไรจะสอนเล่า''
''ก็ได้..ผมไม่ง้อเหรอโตขึ้นผมจะเปิดร้านกาแฟเป็นของตัวเอง คอยดู''
เฮ้ยไม่ได้ลูกต้องสืบต่อกิจการปานตาเซียต่อไปและถึงแม้ว่าลูกจะเปิดร้านได้มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ลูกคิดหรอกนะ'' '' คอยดูนะ..ผมจะเป็นสุดยอดนักชงกาแฟที่เก่งที่สุดให้ได้เลยยยยย''
ร้านปานตาเซียถูกตั้งขึ้นมาตั้งแต่เจ้าของร้านได้พบรักจากหญิงงามนามว่า'พานตาซิอาร์'เขาจึงใช้ชื่อของเธอตั้งชื่อและเปิดร้านนี้ขึ้นมา ต่อมาพวกเขาได้มีบุตรชาย นามว่า'ซองมิน'ซึ่งมีความหมายทำนองว่าโดดเด่นทำให้ผู้เป็นพ่อตั้งความหวังว่าลูกคนนี้จะนำพาความสุขสู่ครอบครัว ในขณะเด็กน้อยซองมินกำลังเติบโตย่างเข้าสู่วัยเรียน ปานตาเซีย คอฟฟี่ แอนด์ เค้ก ฏ้กลายเป็นร้านชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วประเทศ หลายปีต่อมาซองมินและพ่อของเขาก็ต้องเสียแม่ของเขาไปเนื่องจากโรคร้าย
2 ปีถัดมา
"คุณพ่อครับ" เด็กน้อยร่างอวบที่เดินเข้ามาในห้องทำกาแฟตะโกนเรียกพ่อของเขา
"อ่าว เจ้าตัวแสบเรียกพ่อทำไมพ่อกำลังยุ่งอยู่"
"คุณพ่อทำอะไรเหรอครับ ดูสนุกจังให้ผมทำด้วยสิครับ"ผู้เป็นพ่อได้ยินดังนั้นก็อุ้มเด็กน้อยมานั่งบนเก้าอี้พร้อมกับยื่นผงสีดำน้ำตาลให้แก่ลูกของเขา
"มันคืออะไรเหรอครับ"
"ก็ผงกาแฟน่ะสิ..สิ่งนี้ทำให้ปานตาเซียมีชื่อเสียงโด่งดังล่ะ..รู้ไว้ซะ"
"จริงเหรอครับ..มันวิเศษขนาดนั้นเลยเหรอครับ"เมื่อพ่อได้ยินดังนั้นเขาก็อุ้มเด็กน้อยเดินไปที่ร้านปานตาเซียซึ่งอยู่ชั้นล่างของตัวบ้านเมื่อลงมาถึงก็พบบรรยากาศที่เต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวมากมายต่างมานั่งจิบกาแฟ
"คนในร้านเยอะจังเลยครับ"
"อ่าว..คนไม่เยอะจะใช่ปานตาเซียเหรอ 555''คุณพ่อหัวเราะเสียงดังจนคนทั้งร้านหันมามองกันเป็นตาเดียวทำให้เด็กน้อยหน้าแดงจนถึงขั้นลากพ่อของเขาเข้าห้องครัวด้วยความอาย
''ทีนี้พ่อจะสอนผมได้ยังฮะ?''เด็กน้อยที่ตอนนี้หน้าแดงเพราะอายเร่งรีบ พ่อที่ได้ยินดังนั้นก็เดินไปที่ตู้เก็บภาชนะของร้านพร้อมทั้งหยิบแก้วกาแฟ กระติกน้ำร้อน ผงกาแฟชนิดเดียวกันกับที่พ่อให้เด็กน้อยดูและสุดท้านผงสีขาวที่เรียกว่าคอฟฟี่เมตมาวางไว้ตรงหน้าของเด็กน้อย
''ดูให้ดีนะเจ้าตัวแสบ''พูดจบคุณพ่อก็ลงมือทำโดยเริ่มจากการใส่ผงกาแฟลงไปในแก้วพร้อมกับคอฟฟี่เมตลงไป เติมน้ำร้อนแล้วคนให้เข้ากัน
''หอมจังเลยนะครับ''เด็กน้อยพูดพร้อมสูดดมกลิ่นไอความหอมได้แทรกเข้าถึงโสตประสาทจนทำให้เขาหลงใหลและเคลิ้มไปกับมัน
''พ่อสอนผมบ้างสิครับ ผมอยากทำเป็นมั่งอ่ะ''เด็กน้อยกระโดลงไปเกาะแข้งเกาะขาผู้เป็นพ่อ
''เฮ้ย ไม่ได้ อยากทำเป็นก็ต้องหัดเองเรื่องไรจะสอนเล่า''
''ก็ได้..ผมไม่ง้อเหรอโตขึ้นผมจะเปิดร้านกาแฟเป็นของตัวเอง คอยดู''
เฮ้ยไม่ได้ลูกต้องสืบต่อกิจการปานตาเซียต่อไปและถึงแม้ว่าลูกจะเปิดร้านได้มันก็ไม่ได้ง่ายอย่างที่ลูกคิดหรอกนะ'' '' คอยดูนะ..ผมจะเป็นสุดยอดนักชงกาแฟที่เก่งที่สุดให้ได้เลยยยยย''
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น